یک روز برفی با جیپ چروکی لیمیتد ۲۰۱۴

یکی از مهمترین نشانه‌های آغاز دوران بزرگسالی این است که شخص امیدوار است که یک برف و کولاک شدید نتواند زندگی‌اش را تحت‌تأثیر قرار دهد. نشانه دیگر رانندگی با کراس‌اور خسته‌کننده است. در ادامه با دیوید زنلیا (David Zenlea) از مجله Automobile همراه می‌شویم که در این تجربه شخصی‌اش، با یک جیپ چروکی لیمیتد ۲۰۱۴، مسیری به طول ۵۰ مایل (حدود ۸۰ کیلومتر) در یک آب‌وهوای زمستانی پیموده است.

قرار شد جیپ چروکی لیمیتد ۲۰۱۴ را برای یک عکسبرداری در صبح روز دوشنبه به بیرون ببرم. بنابراین یکشنبه‌شب خیلی زود به رختخواب رفتم؛ با این امید و دعا که پیش‌بینی برف ۶ تا ۱۲ اینچی درست از آب درنیاید.

ولی این دعاهای من به شکلی وارونه مستجاب شد. وقتی صبح بیدار شدم، ۱۸ اینچ برف نشسته بود. دانشگاهی که از ۳۷ سال پیش کلاس‌های خود را به این خاطر تعطیل نکرده بود (دانشگاه میشیگان)، در این شرایط آب‌وهوایی، این کار را انجام داد. ولی کار عکسبرداری سر جایش بود. من هم که هنوز خواب در چشم‌هایم بود، کلید ریموت-استارت چروکی را زدم. سپس قهوه‌ام را درست کردم، دوش گرفتم و مسواک زدم. ۱۵ دقیقه فقط مشغول کنار زدن برف‌ها از روی سقف جیپ بودم؛ برف در بین ریل‌های سقفی مضحکی که به خودرو اضافه شده بود، گیر کرده بود. پس از این کارها، سرانجام به خیابانی رسیدم که برف‌ها در آن کنار زده شده بود.

برای این خودروی سرسخت خارج از جاده با دیفرانسیل چهار چرخ متحرک، مجموعه‌ای از تنظیمات برای دیفرانسیل در شرایط با یک کنترل چرخشی ارائه شده است. در اینجا، آن را در حالت “Snow” قرار داده‌ایم که کارآیی خوبی هم نشان داده است. پایم بر روی پدال گاز نگه می‌داشتم و چهار چرخ متحرک با تایرهای زمستانی بریجستون Blizzak در پشته‌های برف، ماسه و سنگ‌های نمکی پیش می‌رفتند. شاید با خودتان فکر کنید تایرهای زمستانی زائده‌های بلندی همراه با دیفرانسیل چهار چرخ متحرک داشته و فاصله زیادی تا سطح زمین برای خودرو ایجاد کرده باشند؛ ولی باید گفت که شما اشتباه می‌کنید. تنظیم Snow، ورودی ملایم‌تری را از پدال گاز ایجاد کرده و از دنده دوم کار خود را آغاز می‌کند. البته این حالت مناسب‌تری است؛ زیرا سیستم گیربکس ۹ سرعته در سرعت‌های پایین، شیفت‌‌های چندان خوشایندی ندارد. سیستم کنترل کشش چروکی نیز در بهترین زمان ممکن مداخله می‌کند و در زمان مناسب نیز برای ایجاد ممنتوم، اجازه می‌دهد که چرخ‌ها لغزش داشته باشند.

شاید این موضوع ناشی از تعصب باشد، ولی متوجه شدم که بسیاری از خودروهای دیگر که در جاده‌های پوشیده از برف بیرون آمده‌اند، «جیپ» هستند. برای یک چروکی قدیمی با تایرهای غول‌پیکرش دست تکان دادم. اگر جیپ‌ها یک خانواده بسیار بزرگ باشند، این کراس‌اور بر پایه آلفا رومئو به نوعی یکی از خویشاوندان دور به حساب می‌آید. البته، نه اینکه بخواهم چروکی خود را با آن چروکی قدیمی عوض کنم؛ چرا که حدس می‌زنم، این چروکی پیر حتماً گرم‌کن فرمان ندارد. بنابراین، در صورتی که آن را داشته باشم، چه بر سر انگشتانم خواهد آمد؟

مقصدم را در تاچ‌اسکرین سیستم اطلاعات و سرگرمی جیپ مشخص کردم و وارد بزرگراه شدم. جاده بین ایالتی با پوشش برف و یخ، لغزنده شده بود، ولی من آنقدر احساس اطمینان می‌کردم که از طریق بلوتوث تلفن بزنم.

۱۵ دقیقه زودتر به محل استودیو رسیدم. حالا حدس بزنید چه شد؟ بعد از این همه رفتن، عکسبرداری کنسل شده بود! دفتر ما در نزدیکی رویال اوک (Royal Oak) توسط برف‌ها محاصره شده بود. حالا من مانده بودم و چهار ساعت وقت اضافه؛ زمانی که باید صرف انجام کارهای عقب‌افتاده‌ام می‌کردم ولی چه کسی در یک روز برفی کار می‌کند؟ به خانه برگشتم و به جای اینکه «گاری برفی» خود را از زیرزمینی بیرون بیاورم، سیستم کنترل پایداری را در جیپ چروکی خاموش کردم و وارد یک پارکینگ پوشیده از برف شدم. چروکی برای چند ثانیه در برف‌ها فرو می‌رفت، ولی کمی بعد ذرات برف را از خود پرتاب می‌کرد.

در همین حال که برای دریفت‌زدن، اندکی از جهت مخالف فرمان استفاده می‌کردم، سایه‌هایی از جیپ ویلیز کوچک در پایین شیشه جلوی چروکی مشاهده کردم. شاید هنوز به بی‌عاطفگی دوران بزرگسالی نرسیده‌ام؛ شاید هم جیپ چروکی لیمیتد ۲۰۱۴ از آن کراس‌اورهای خسته‌کننده نیست.