مرگ تدریجی موتور VR6 فولکس‌واگن

وقتی فولکس‌واگن موتور VR6 خود را برای مدل‌های پاسات و گلف معرفی می‌کرد، دلیل روشنی بر این موضوع بود که این برند به طرف سطوح بالاتر بازار خودرو در حال حرکت است. این موتور با سیلندرهایی که تنها ۱۵ درجه زاویه داشتند و با سرسیلندر مشترک، ترکیبی از موتورهای V-6 و خطی بوده و مخصوص خودورهای دیفرانسیل جلو طراحی شده بود؛ جایی که به صورت عرضی در آنها قرار می‌گرفت.

VR6 عملکردی قابل‌اتکا و قدرتی مناسب برای کلاس‌های خودرویی پایین‌تر به ارمغان آورد. این موتور متعاقباً در طیف گسترده‌ای از محصولات گروه خودروسازی فولکس‌واگن و همین‌طور نسخه‌های اروپایی فورد گالکسی و مرسد‌س‌بنز کلاس V مینی‌ون مورد استفاده قرار گرفت. این موتور در بازار امریکا، در حال حاضر در مدل‌های پاسات، CC، توآرگ و سطح نخست پورشه کاین ارائه می‌شود. ولی به نظر می‌رسد که نفس‌های این موتور فولکس‌واگن به شماره افتاده است.

موتور VR6 در اروپا به شکلی بی‌ سر و صدا، از مدل‌های پاسات، CC و فیتون کنار گذاشته شده و این موضوع در مدل توراِگ نیز اتفاق افتاده است. آمار فروش آنقدر پایین بوده‌اند که فولکس‌واگن نگران رساندن موتور به استانداردهای EU6 نبوده است.

طراحی و مهندسی پیشرانه VR6 زمانی اتفاق افتاد که فولکس‌واگن در حال پروراندن یک رقابت داخلی بین برندهای خودش بود. توسعه این موتور به شکلی مشابه با موتور V-6 آئودی پیش می‌رفت و به‌تدریج جای موتور ۵ سیلندر قدرتمند این برند را گرفت. البته نقطه قوت VR6 در مصرف بهینه سوخت نبود، ولی این موتور فوق‌العاده نرم بود و صدای دلنشینی نیز داشت. ولی با از راه رسیدن موتورهای چهار سیلندری که می‌توانند بیش از ۳۰۰ اسب‌بخار تولید کنند، استفاده از موتورهای شش سیلندر به‌ویژه در مدل‌های کامپکت چندان به‌صرفه نیست.

البته دوران VR6 هنوز به طور کامل به سر نیامده است. چین یک نسخه با حجم کوچکتر ۳ لیتر از این نوع موتور دریافت کرده و خود فولکس‌واگن نیز بر روی طرح یک VR6 هیبریدی کار می‌کند. در درازمدت می‌توان انتظار داشت که موتورهایی با بیش از چهار سیلندر با طراحی طولی برای خودروهای بزرگتر گروه فولکس‌واگن استفاده شوند. در هر حال، VR6 همیشه جزئی از تاریخ باقی خواهد ماند.