بلادهوند و حمله به سرعت هزار مایل بر ساعت

وقتی قرار است که سریع‌ترین خودروی جهان را بسازید، مهم‌ترین موضوعی که باید درنظر بگیرید، چرخش سریع چرخ‌ها برای رسیدن به سرعت بالاتر و همین‌طور، استحکام آنها در مقابل فشار بالای چنین سرعتی است. به نظر می‌رسد که مهندسان پشت‌صحنه «بلادهوند» حداقل به یکی از این اهداف دست یافته‌اند.

بلادهوند یک پروژه بریتانیایی برای ساخت سریع‌ترین خودروی جهان است. هدف‌گذاری این پروژه رسیدن به سرعت ۱۰۰۰ مایل (۱۶۰۹ کیلومتر) بر ساعت است که در مقابل رکورد کنونی ۱۲۲۸ کیلومتر بر ساعت قرار دارد. این رکورد کنونی در اختیار تراست SSC، یک تیم بریتانیایی به رهبری ریچارد نوبل (Richard Noble) و رانندگی اندی گرین (Andy Green) است. بنابراین، حضور این دو در پروژه «بلادهوند» چندان اتفاقی نیست.

طراحی این وسیله نقلیه، کاملاً در جهت شکستن رکورد جهان در نوامبر سال جاری میلادی در هاکسکین‌پن، نورثرن کیپ در افریقای جنوبی است. این مسیر از آن جهت انتخاب شده که با داشتن سطح صاف، طولی نزدیک به ۲۰ کیلومتر دارد و البته عرض آن نیز ۳/۲ کیلومتر است.

امّا چرا این ابعاد اهمیت دارند؟

همه اینها به خاطر پیشرانه‌ای است که در بلادهوند به کار رفته است؛ پیشرانه‌ای که دارای سه بخش اصلی است. یک EJ200 جت رولز رویس از یوروفایتر تایفون، یک مجموعه از راکت‌های هیبرید Nammo و یک موتور ۶۵۰ اسب‌بخاری که پمپ اکسید کننده راکت را به حرکت می‌اندازد. در نتیجه، قدرتی حدود ۱۳۵ هزار اسب‌بخار برای بلادهوند به‌وجود می‌آید که معادل قدرت ۱۸۰ خودرو در مسابقات فرمول یک است!

بلادهوند اخیراً در ساخت چرخ‌های دیسکی آلومینیومی‌اش به نتیجه رسیده است. در گزارش بی‌بی‌سی در این رابطه می‌خوانیم:

این دیسک‌های ۹۰ سانتی‌متری یک از المان‌های حیاتی برای کانسپت «بلادهوند» هستند؛ چرا که با چرخش بیش از ۱۷۰ دور در ثانیه، می‌بایست بار بسیار زیادی را تحمل کنند. محاسبات نشان می‌دهد که این چرخ‌ها در لبه‌های خود، نیروی شعاعی به اندازه ۵۰ هزار g تولید می‌کنند که ۵۰ هزار برابر شتاب گرانش زمین است.

این شتاب، حتی با شتاب ۱.۳g در کوروت نیز قابل مقایسه نیست. همچنان که در این گزارش نیز آمده است، در هنگام حرکت بلادهوند، زمانی فرا می‌رسد که خودرو سریع‌تر از ظرفیت چرخش چرخ‌هایش حرکت می‌کند. وقتی این اتفاق می‌افتد، چرخ‌ها می‌لغزند و به علت طراحی خاص بدنه، مشکل خاصی در حرکت وسیله نقلیه رخ نمی‌دهد.

همان‌طور که می‌توان تصور کرد، چرخ‌ها واقعاً نقش مهمی در موفقیت این پروژه دارند. اگر چرخ‌ها نتوانند بار را تحمل کنند، همه پروژه بلادهوند دود شده و به هوا می‌رود. چرخ‌های عقب می‌بایست مقاومت بیشتری نسبت به چرخ‌های جلو داشته باشند؛ در غیر این صورت، مانند گلوله به سمت آنها پرت خواهند شد.

چرخ‌ها از یک ترکیب آلیاژ آلومینیوم که شامل مقادیر کمی از فلزات روی، مس و منگنز است، ساخته شده است؛ این آلیاژی است که معمولاً برای کارهای فضایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هر کدام از این چرخ‌ها با هزینه‌ای حدود ۴۰۰ هزار دلار تمام شده‌اند.