دورنمای «تعامل» با خودروهای آینده

در حالی که سیستم پخش CD در خودروهای سال‌های دهه ۱۹۹۰ میلادی، یک نمونه از تجهیزات قابل‌توجه به شمار می‌رفت، امّا امروزه تنظیم سطح دسی‌بل اگزوز، میزان سختی سیستم تعلیق و یا حتی پیدا کردن پمپ بنزین در نقشه نیز تنها با فشردن چند دکمه یا سوئیچ ممکن شده است. قابلیت تنظیم و تعامل در خودروهای مدرن، واقعاً شگفت‌انگیز است. اگر توسعه تکنولوژی‌ها با همین سرعت به پیش برود، شاید باید در آینده مهارت یک پیانیست که دوره آموزشی کلاسیک موسیقی را گذرانده، داشته باشید تا بتوانید از تمام تمام تکنولوژی‌های داخلی خودرویتان بهره ببرید. شاید به همین دلیل است که خودروسازان به دنبال کاستن از پیچیدگی موجود در کابین خودروها هستند و می‌خواهند کنترل ساده‌تری را برای «راننده» ایجاد کنند. در ادامه به برخی از این تکنولوژی‌های کلیدی اشاره می‌کنیم.

مجموعه عقربه‌های سه‌بعدی
تصوّر کلی از یک ویدیوی سه‌بعدی این است که این ویدیو و تصویر تنها زمانی قابل‌استفاده است که از یک عینک سه‌بعدی برای دیدن آن استفاده شود، در غیر این صورت، تنها یک تصویر تار و مات است. امّا  جگوار لندروور یک سیستم هوشمند در این زمینه توسعه داده که نیازی به چشم زدن یک «مانعِ دیدِ پلاستیکی» ندارد و در عین حال، یک ظاهر سه‌بعدی از پنل ابزارها در اختیار قرار می‌دهد. در این سیستم، دوربین‌ها موقعیت چشمان راننده را بررسی می‌کنند و اطلاعات آن را به نرم‌افزار نمایش سه‌بعدی انتقال می‌دهند. سپس نرم‌افزار نسبت به موقعیت سر راننده، تصاویر «چشم راست» و «چشم چپ» را در لحظه تنظیم می‌کند. این تکنیک که برجسته‌بینی اتوماتیک (Autostereoscopy) نامیده می‌شود، بدون نیاز به عینک، یک ظاهر سه‌بعدی برای تصویر به وجود می‌آورد. سیستم جگوار لندروور یک قابلیت دیگری نیز دارد و آن تشخیص «چشمان دقیق» است. در این حالت، نمایشگر به حالت استاندارد  دو بعدی درخواهد آمد. این تکنولوژی به‌زودی راه خود را به درون خودروهای تولیدی پیدا می‌کند، امّا در حال حاضر با مشکلاتی در زمینه اختلال ناشی از تشخیص چشمان مسافر مواجه است.

کنترل حرکتی و بازخورد اولتراهپتیک
کمپانی‌هایی مانند ب‌ام‌و و فولکس‌واگن از زمان نمایشگاه محصولات الکترونیک مصرفی (CES) در سال ۲۰۱۵، سیستم کنترل حرکتی را به نمایش گذاشته‌اند؛ سیستمی که در حال حاضر در خودروهای تولیدی نظیر سری ۷ ب‌ام‌و در دسترس قرار گرفته است. این تکنولوژی با استفاده از حسگرهای اپتیکال و مادون قرمز، حرکت انگشتان شخص را در جلوی نمایشگر «اطلاعات و سرگرمی» دنبال می‌کند. همان طور که از نام «کنترل حرکتی» برمی‌آید، این سیستم قادر است برخی حرکات ساده نظیر اشاره یک انگشت (برای انتخاب یک عملکرد)، چرخش یک انگشت (تنظیم صدا) و یا تکان دادن انگشت به چپ و راست (حرکت در یک منو) را تشخیص دهد. دقت چنین سیستم‌هایی تحت‌تأثیر فیلتر‌های «ردیابی مسیر» است؛ تکنولوژی‌ای که از یک الگوریتم مشابه گوشی‌های هوشمند در تشخیص کلمات در پیام‌نگاری استفاده می‌کند. پیش‌بینی می‌شود که نرم‌افزار کنترل حرکتی بتواند سرعت «فشار موفقیت‌آمیز دکمه‌ها» را تا ۲۲ درصد نسبت به سیستم‌های معمولی افزایش دهد. در حالی که امکان فوق‌العاده‌ای در دسترس رانندگان قرار گرفته است، امّا ممکن است راننده چگونه می‌تواند بفهمد که از این دکمه‌های نامرئی استفاده کرده است. جگوار لندروور راه‌حل این موضوع در یک تکنولوژی دیگر با عنوان «اولتراهپتیک» پیدا کرده است؛ ترکیبی از فیدبک فراصوت و هپتیک که با ارسال مستقیم پالس‌های صوتی فرکانس بالا (که برای گوش انسان قابل‌شنیدن نیستند) به نوک انگشتان راننده عمل می‌کند. در این حالت، یک حسّ لرزش کوچک ایجاد می‌شود و شما از انتخاب موفقیت‌آمیز یک عملکرد در سیستم اطلاعات و سرگرمی اطلاع پیدا می‌کنید.

ردیابی چشم پیشرفته
تکنولوژی «ردیابی چشم» در خودران‌ها یا نیمه‌خودران‌ها برای «مشاهده» حواس‌پرتی یا خسته‌بودن راننده به کار برده می‌شود. همچنین پورشه در کانسپت میشن E از این تکنولوژی برای حذف دکمه‌های کنترلی روی داشبورد استفاده کرده است. تعداد ۷ نمایشگر جداگانه در داشبورد کاملاً دیجیتالی میشن E وجود دارند و سیستم پورشه می‌تواند با دنبال‌کردن نگاه راننده، توجه وی را به هر کدام از نمایشگرها تشخیص دهد؛ موضوعی که باعث تأثیرگذاری بر نتیجه استفاده از دکمه موجود بر روی غربیلک فرمان می‌شود. به عنوان مثال، اگر توجه شما به نمایشگر اطلاعات و سرگرمی باشد، این دکمه میزان صدا یا آهنگ پخش‌شونده را کنترل خواهد کرد، امّا اگر به نمایشگر تلفن نگاه کنید، می‌توانید بین مخاطبین حرکت کرده و با کسی تماس بگیرید.

منبع: automobilemag