فرض کنید که چند خودروی اسپورت بریتانیایی دارید که در پارکینگ جا خوش کرده‌اند، به علاوه یک یا دو موتورسیکلت کافه ریسر. جابجایی روزانه شما با یک تسلا انجام می‌گیرد و به‌تازگی نیز یک پارچه تابستانه گران‌قیمت انتخاب کرده‌اید. بنابراین از بسیاری جهات می‌توانند به مانند مورگان، «انگلیسی» باشید و مدل تمام‌الکتریکی رودستر EV3 این خودروساز مورد توجه شما قرار گیرد. امّا به‌تازگی مورگان مدل EV3 جونیور را نیز آماده کرده که می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای فرزند پسر یا دختر شما باشد.
مدل جونیور مورگان شاید در زمینه مهارت پرداخت و مواد به کار رفته از بسیاری از خودروهای مسافری جدید وضعیت بهتری داشته باشد. به گفته مورگان، نسخه کوچک EV3 به صورت کامل با دست ساخته شده و دارای یک بدنه فیبر کربنی، یک داشبورد چوبی و یک طراحی چرم داخلی مشکی یا قهوه‌ای با دوخت دستی است. برای رنگ بدنه می‌توان از رنگ‌های قرمز اسپورت، سبز اسپورت و عاج اسپورت انتخاب کرد. ضمن اینکه با پرداخت اندکی هزینه بیشتر، امکان انتخاب از بین ۴۰ هزار رنگ مخصوص مورگان وجود خواهد داشت. علاوه بر این، مورگان یک سری پکیج‌های برچسب نیز برای EV3 جونیور درنظر گرفته است.
EV3 جونیور با یک بار شارژ می‌تواند مسافتی در حدود ۱۶ کیلومتر را طی کند و به سرعت حداکثر ۱۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. برای شارژ دوباره نیز به زمانی در حدود ۴ ساعت نیاز خواهد بود.
ماسل
۲۳ بهمن ۱۳۹۵یعنی چی؟یعنی تو آمریکا ارزونتر از انگلیسه؟ایول آمریکا
Bavaria
۲۳ بهمن ۱۳۹۵بچه ایی که با ی ماشین تقریبا واقعی بزرگ بشه مطمئنا کلی به دانش خودروش افزوده میشه،همین که سیستم تعلیق جلو و عملکرد فرمان رو میبینه
.
بهترین چیزی که زمان بچه گیم میتونستم داشته باشم این بود?
ace
۲۳ بهمن ۱۳۹۵خوش به حال اینا.
یادش بخیر چقپر با ماشین های کوکی و بادی سرگرم میشدیم.
یک ماشین کنترلی هایی هم بود که در واقع سیم داشت. فقط عقب جلو می رفت.
نهایت تکنولوژی زمان ما ماشین کنترلی با کنترل از راه دور بود.
اعتمادیان
۲۳ بهمن ۱۳۹۵باز زمان شما از ما خیلی بهتر بود زمان ما یه سری ماشینهای پلاستیکی بود با نخ کنترل میشد و صدای موتور و ترمزش رو هم خودمان تولید میکردیم ، راستش خیلی هم ذوق میکردیم ، مخصوصا وقتی کمپرسی رو خاک پر میکردیم و تو سربالایی ها صدای موتور ماشین به حداکثر میرسید
نوید جهرمی
۲۴ بهمن ۱۳۹۵ما که حسرت همون سه چرخه پدالی رو داشتیم. یکی که داشت میاورد توی کوچه بقیه به نوبت هلش میدادن. اوج کیف طرفی که سوارش بود این بود که پایدان بزنه بره عقب. بعد یه دفعه ای رو به جلو پایدان بزنه. تیک آف رو از اون جا یاد میگرفتن بچه ها.
همینطور که آقای اعتمادیان گفتن،ماشین کنترلی که نداشتیم. اونایی ک خوب بود یه نخ به ماشین پلاستیکیشون میبستن. اونایی که اینم نداشتن یه نخ به قوطی پنیر که توش رو سنگ ریخته بودن میبستن. میدویدن و صدای موتورهای مختلف و ماشین سنگین رو تقلید میکردن….
یادش ب خیر
faramarz
۲۴ بهمن ۱۳۹۵چقدر باحال.اصلا یکی داشته باشی بذاری تو پذیرایی خونه
Mori Ca.
۲۴ بهمن ۱۳۹۵8000 تا حدودا پول ١ ماشین ۶-٧ سال کارکرده ی خوب مثل کرولاست توی آمریکا.. کم پولی نیست.. ولی واسه مایه دارا تفریحه خوبیه مخصوصا اگه زمان سارژش بهتر بشه و ١ کم سرعتش