مقایسه عملکرد انواع مختلف خودرو در روزهای بارانی

هفت خودرو از انواع مختلف و یک پیست خیس و ثبت داده‌ها از تست‌های متفاوت. در نتیجه مشخص می‌شود که در زیر باران چه خودرویی بهترین است. از بین هفت خودروی مورد استفاده در این تست، پنج تای آن‌ها با سیستم دیفرانسیل چهارچرخ متحرک هستند؛ رنج‌روور اسپورت با موتور سوپرشارژر به عنوان نماینده شاسی‌بلندها، پورشه ۹۱۱ کاررا ۴S به عنوان نماینده اسپورت‌های GT، فولکس‌واگن گلف R به عنوان یک هاچ‌بک سریع، آئودی RS4 به عنوان یک خودروی خانوادگی سریع و نیسان GT-R به عنوان سوپرماشینی برای تمام فصول. از طرف دیگر، دو مدل تک دیفرانسیل نیز مورد آزمایش قرار گرفته‌اند؛ مینی کوپر به عنوان یک هاچ‌بک متناسب و تویوتا GT86، مدلی که نمایانگر خودروهای دیفرانسیل عقب است. هر دوی این مدل‌ها سبک‌وزن هستند و از تایرهای مناسب استفاده می‌کنند.

برای این مقایسه، تایرهای مورد استفاده در مدل‌های مختلف می‌تواند اهمیت زیادی داشته باشد. باید اذعان کرد که تایرهای کانتیننتال کراس‌کانتکتس در رنج‌روور کاملاً برای رانندگی در زمستان آماده هستند. همچنین تمام خودروها به جز ۹۱۱ از تایرهای کانتیننتال استفاده می‌کنند. ۹۱۱ از تایرهای پیرلی سوتوزیر مخصوص فصل زمستان استفاده می‌کند. دمای هوا در زمان تست ۱۳ درجه بوده که از لحاظ تئوری برای تایرهای زمستانه هوای گرمی محسوب می‌شود؛ ولی در عین حال، برخی تایرهای زمستانه نسبت به همتایان تابستانی خود، آب بیشتری را به اطراف پخش می‌کنند.
در نهایت تست‌های مختلفی برای خودروها در نظر گرفته شده و نمرات تمام آن‌ها ثبت شده است. در نهایت خواهیم دید که چه خودرویی بهترین عملکرد را در مسیرهای خیس آب و هوای بارانی داشته است.

تست ۱: توقف از ۱۱۲/۶۵ کیلومتر بر ساعت

یک تست کاملاً ساده؛ تصور کنید که در یک مسیر با سرعت مجاز در حال حرکت هستید و ناگهان شخصی در خط شما منحرف شده و کنترلش را از دست می‌دهد. شما در این لحظه باید بایستید. در این تست، دیفرانسیل چهار چرخ متحرک چندان به کار نمی‌آید؛ بلکه این تایرهای مناسب، وزن کم و توزیع وزن متناسب هستند که به توقف کمک می‌کنند. به همین دلیل، مینی کوپر در این تست موفق بود و در ۵۵/۲ متری متوقف شد.

بیشتر خودروها به رکورد مینی‌کوپر نزدیک بودند. با این حال، مدلی مانند تویوتا GT86، علی‌رغم وزن کم و تایرهای با کیفیت (۲۱۵/۴۵ R17) برای متوقف شدن به ۶۰/۱ متر مسافت نیاز داشت. مدل ضعیف دیگر در این تست، نیسان GT-R بود که از تایرهای ۲۵۵/۴۰ ZR20 در جلو و ۲۸۵/۳۵ ZR20 دانلوپ اسپورت مکس در عقب بهره می‌برد. این خودرو همچنین وزنی معادل ۱۷۴۰ کیلوگرم داشت.

نتایج:

1. مینی کوپر
2. آئودی RS4
3. فولکس‌واگن گلف R
4. پورشه ۹۱۱ کاررا ۴S
5. رنج‌روور اسپورت
6. تویوتا GT86
7. نیسان GT-R

تست ۲: شتاب از صفر تا ۴۸/۳ مایل بر ساعت

در این تست برخی شرایط غیرقابل‌پیش‌بینی آب و هوای زمستانی بررسی شده‌اند. به این منظور چرخ‌های سمت چپ خودروهای مورد آزمایش در بر روی کاشی‌های بازالت با چسبندگی کم و چرخ‌های سمت راست بر روی آسفالت معمولی قرار گرفته‌اند. سپس با استفاده از سیستم کنترل پایداری، برای رسیدن به سرعت ۴۸/۳ کیلومتر بر ساعت تلاش شده است.

این تست، یکی از بهترین تست‌های کشش است. جای تعجب نیست که ۹۱۱ با موتور عقبش در اینجا پیشتاز است. به علاوه، سیستم‌های کنترل کشش و پایداری آن باعث کمترین لغزش شده و در نتیجه این خودرو توانست در شرایط بارانی در مدت ۲/۹۸ ثانیه به سرعت ۴۸/۳ کیلومتر بر ساعت برسد. هیچ‌کدام از خودروهای دیگر حتی به این زمان نزدیک هم نشده‌اند. رنجروور، در میان دیگر خودروها با ۳/۷۴ ثانیه بهترین بوده که به لطف طراحی برجسته تایرها و تنظیم وزن مناسب آن بوده است. آئودی RS4 آخرین خودرویی بود که توانست زیر ۴ ثانیه به سرعت ۴۸/۳ کیلومتر بر ساعت برسد. در این میان، بدترین عملکرد مربوط به GT86 بوده است. یکی از مشخصات مهم در این مدل وزن کم است که برای موفقیت در چنین تستی، کارایی نخواهد داشت. در همین حال، سیستم کنترل کشش و پایداری در GT86 عملکرد مناسبی از خود نشان نداد.

نتایج:

1. پورشه ۹۱۱ کاررا ۴S
2. رنجروور اسپورت
3. آئودی RS4
4. فولکس‌واگن گلف R
5. نیسان GT-R
6. مینی کوپر
7. تویوتا GT86

تست ۳: توقف از سرعت ۴۸/۳ کیلومتر بر ساعت بر روی یک سطح ترکیبی

این تست جداگانه سیستم ترمز، به شکلی ساده، همان تست شتاب‌گیری تا سرعت ۴۸/۳ کیلومتر بر ساعت است؛ با این تفاوت که این بار باید خودرو از این سرعت متوقف شود. اندازه‌های تایرها و ترمز و همین‌طور وزن بر نتایج این تست تأثیرگذار هستند. با این حال، چون سرعت بالا نیست، درجه هوشمندی سیستم الکترونیک، ضدّ قفل، توزیع الکترونیکی نیروی ترمز و سیستم کنترل پایداری، همگی در عملکرد خودروها نقش خواهند داشت. شاید بتوان گفت که راننده در این تست بیشتر نقش یک مسافر را بازی می‌کند.

نتایج این تست بسیار امیدوارکننده بوده است. سریع‌ترین توقف دوباره متعلق به ۹۱۱ است که در ۳/۲۸ ثانیه اتفاق افتاده است. احتمالاً تایرهای زمستانی ۹۱۱ با قابلیت پخش آب بیشتر به اطراف در این زمینه سهم زیادی داشته‌اند. بیشترین زمان نیز متعلق به رنج‌روور بوده که با توجه به وزنش در ۳/۹۳ ثانیه متوقف شده است. در همین حال اختلاف بین جایگاه دوم (گلف R) و ششم (GT86) تنها ۰/۱۷ ثانیه بوده است. البته باید اشاره کرد که «مینی» نیاز بیشتری به تصحیح فرمان پیدا کرده است.

نتایج:

1. پورشه ۹۱۱ کاررا ۴S
2. فولکس‌واگن گلف R
3. نیسان GT-R
4. مینی کوپر
5. آئودی RS4
6. تویوتا GT86
7. رنج‌روور اسپورت

تست ۴: نیروی جانبی g

جا دارد در اینجا نیز تأکید شود که در حالت کلی، دیفرانسیل چهار چرخ متحرک، کشش بیشتری را برای شما به همراه دارد و نه چسبندگی بیشتر. با این حال، مدل‌هایی که حداقل چسبندگی جانبی را داشته‌اند، مینی و GT86 بوده‌اند؛ یعنی دو مدل تک‌دیفرانسیل. به نظر می‌رسد در حال پیچیدن، نیروی بیشتر فقط شرایط را بدتر می‌کند؛ به علاوه از کُندی سیستم کنترل پایداری GT86 نیز نباید به راحتی بگذریم. در عین‌حال، در دیگر مدل‌ها پایداری بسیار خوبی با استفاده از سیستم‌های دیفرانسیل چهار چرخ متحرک مشاهده شد.

بهترین عملکرد مربوط به فولکس‌واگن گلف R با نیروی جانبی ۰.۶۶۵g است. خودروی بعدی، نیسان GT-R است که سیستم پیشرانه آن بالاخره قابلیت‌های متفاوت خود را در این تست نشان داده است. بقیه مدل‌های با سیستم دیفرانسیل چهارچرخ متحرک، همگی عملکردی نزدیک به ۰.۶۲g داشته‌اند. این درحالی است وضعیت تک‌دیفرانسیلی‌ها در حدود ۰.۵ بوده است. در نهایت، باید گفت که تایرها به شما چسبندگی می‌دهند و سیستم ۴WD برای شما کشش ایجاد می‌کند؛ در همین حال تا کشش نباشد، عملکرد کاملی در چسبندگی جانبی مشاهده نخواهیم کرد.

نتایج:

1. فولکس‌واگن گلف R
2. نیسان GT-R
3. آئودی RS4
4. رنج‌روور اسپورت
5. پورشه ۹۱۱ کاررا ۴S
6. مینی کوپر
7. تویوتا GT86

تست ۵: زمان یک دور در پیست

آخرین تست، تنها تستی بوده که سیستم کنترل پایداری خودروها خاموش شده است. در نتیجه، تمام مدل‌ها توانستند از حالت عادی سریع‌تر بروند. جایگاه اول در این تست متعلق به گلف R و ۹۱۱ C4S بوده است. در ۹۱۱ شرایط برای رقابت در یک مسابقه کاملاً فراهم است و وزن در پیچ‌ها به خوبی تقسیم می‌شود. در گلف نیز سیستم ۴WD هالدکس می‌تواند نیرو را قبل از چرخ‌های جلو، به چرخ‌های عقب بفرستد و از این طریق بر چسبندگی خودرو در پیچ‌ها بیفزاید. آئودی RS4 نیز از سیستمی مشابه استفاده می‌کند.

جایگاه چهارمی رنج‌روور اسپورت، با توجه به تمایل سیستم دیفرانسیل به فرستادن نیرو به چرخ‌های عقب، بسیار قابل‌توجه است. برای انجام این مجموعه تست، این شک وجود داشت که آیا یک خودروی شاسی‌بلند مناسب برای این کار انتخاب شده یا خیر که نمایش رنجروور اسپورت در این تست، این شک را تقریباً برطرف کرد.

تایرهای GT-R هیچ مزیّتی برای آن ایجاد نمی‌کردند، ولی در همین حال، این خودرو توانست در جایگاهی بالاتر از مدل‌های تک‌دیفرانسیله بایستد. تویوتا GT86 حتی نتوانست پا به پای ۶ خودروی دیگر مسیر را طی کند. بدیهی است که GT86 یک خودرو برای جاده‌های صاف و خشک است، وگرنه ۷/۵ ثانیه از مینی کوپر و ۱۴/۸۵ ثانیه نسبت به ۹۱۱ و گلف فاصله نداشت.

نتایج:

1. پورشه ۹۱۱ کاررا ۴S
2. فولکس‌واگن گلف R
3. آئودی RS4
4. رنج‌روور اسپرت
5. نیسان GT-R
6. مینی کوپر
7. تویوتا GT86

رأی نهایی

چه خودرویی در آب‌وهوای بارانی مناسب‌تر است؟ این خودرو مسلماً تویوتا GT86 نیست؛‌ چرا در تمام تست‌ها، در رده‌های پایین حضور داشته است. مینی کوپر نیز در جایگاه ششم قرار می‌گیرد؛ مدلی که نسبت به GT86 فاصله کمتری با رقیبان داشته است. رده‌های بعدی به ترتیب متعلق به نیسان GT-R و رنج‌روور اسپورت است که فاصله بسیار کمی با یکدیگر دارند و می‌توان گفت که هیچ‌یک از آن‌ها بر دیگری برتری قابل‌توجهی ندارد. GT-R تایرهای بسیار خوبی در مسیرهای خشک دارد، ولی وزن کمتر، کنترل بهتر بدنه و قدرت فوق‌العاده آن نتوانسته فاصله زیادی با رنج‌روور به عنوان یک شاسی‌بلند با عملکرد بالا ایجاد کند.

در رده بالاتر، آئودی RS4 قرار دارد که این عملکرد هم از آن انتظار می‌رفت. با این که اگر از تایرهای مناسب‌تری برای شرایط مسیر خیس استفاده می‌شده، می‌توانست در تست‌ها بهتر عمل کند، ولی در همین حال نیز فاصله زیادی با جایگاه اول و دوم ندارد.

پورشه ۹۱۱ در بسیاری از تست‌ها با توجه به کشش و خصوصیات تایرهایش در مسیرهای پر از آب، عملکرد خوبی داشته است. با این حال عملکرد ضعیف آن در تستی مانند چسبندگی باعث شده تا مقام اول را به گلف R واگذار کند. بنابراین فولکس‌واگن گلف R با کیفیت همه‌جانبه خود، در شتاب‌گیری، ترمز و چسبندگی جانبی، یک خودروی ایده‌آل در مسیرهای خیس و پر از آب خواهد بود.