تجربهٔ چهار ماه رانندگی با کیا سراتو 2016

بعد از یک ماه تحقیق راجع به خودروهای سدان در رنج قیمت ۹۰ تا ۱۳۰ میلیون تومان همانند کیا سراتو، هیوندای النترا، مزدا ۳، تویوتا کرولا، هوندا سیویک، ام جی ۶، میتسوبیشی لنسر و رنو فلوئنس و خواندن ده‌ها نقد و بررسی عموماً خارجی اقدام به خرید خودرو کیا سراتو مدل ۲۰۱۶ به رنگ سفید صدفی کردم.

ازآنجایی‌که تجربهٔ رانندگی داخلی (به زبان فارسی) کمی از این خودرو در فضای مجازی وجود داشت بر آن شدم که تجربه شخصی خودم از این مدل را برای کسانی که قصد خرید در این رنج قیمت را دارند بنویسم.

ابتدا میرم سراغ ظاهر ماشین و آپشن های خارج خودرو:
ظاهر ماشین در بین رقبا و خودروهای دیگر واقعاً دل‌چسب و زیباست مخصوصاً از پشت و از بغل بسیار چشم‌نواز است. طراحی اسپرت و جوان‌پسند.
ازنظر بنده جلوی ماشین میتونست یکم بهتر از این هم باشه با کمی تغییرات در چراغ‌های جلو (مثلاً استفاده از دی لایت مات همانند النترا). در کل اگر بخوام به ظاهر این ماشین نمره بدم ۹ از ۱۰ نمره‌ای هست که بهش میدم.

شخص بنده ظاهر ماشین خیلی برام اهمیت داره و تو لیستی که در حال بررسی بودم قبل از خرید کمترین نمره رو به فلوئنس و سیویک دادم و بیشترین نمره رو سراتو و النترا. البته ظاهر ماشین یک چیز سلیقه‌ای هست و ممکنه نظر خواننده با نظر من متفاوت باشه.
از امکانات بیرون از ماشین میتونم به سیستم خوش‌آمد گویی ماشین اشاره کنم که وقتی به نزدیکی خودرو می‌رسید آینه‌های بغل به همراه نور ال ای دی زیرش باز شده و همچنین داخل دستگیره‌های خودرو به‌وسیله لامپ ال ای دی روشن میشه که بدین وسیله به شما خیرمقدم عرض می کنه.

همچنین رینگ اسپرت ۱۷ اینچی و بال عقب، نور زنون جلو با قابلیت چرخش سر پیچ و دی لایت، مه شکن جلو و عقب، آینه‌های برقی تاشو.

داخل خودرو و امکانات رفاهی:
کنسول و داشبورد خودرو ازنظر من ساده و معمولیه و حس خاصی رو به آدم القا نمیکنه. گیج خودرو خوش رنگ و لعاب هست و نور داخلی ادوات و تجهیزات (نارنجی قرمز) بسیار خوش‌رنگ هست ازنظر من. (مثلاً تم رنگ النترا آبیه و ازنظر من دمده شده). روکش صندلی و روی گیج و فرمان و دستگیره درها از چرم مصنوعی مشکی و دوخت سفید هست که حس خوبی رو به آدم القا میکنه. سیستم صوتی ازنظر من کاملاً راضی کنندست و حجم و تفکیک صدای خوبی داره. (دوستان سیستم باز رو مطمئناً راضی نمیکنه). البته صفحه نمایش سیستم صوتی ۴ اینچ هست و یکم کوچیکه. سیستم‌هایی با صفحه ۷ یا ۸ اینچی مجهز به سیستم عامل آندروید و رهیاب ماهواره هم در بازار موجود هست برای این خودرو که بنده شاید در آینده روی ماشین نصبش کنم. ابزارهای کنترلی رو فرمان هم در جای مناسب قرار دارند و شما راحت میتونید به تلفن پاسخ بدید یا موسیقی رو عوض کنید و غیره… . بوق خودرو وسط فرمان هست و یکم سفت هست انگار و برای من که خودرو قبلی بوقش روی دسته راهنما بود یکم سخته عادت بهش. دید عقب خودرو محدود هست، ولی دوربین دنده عقب و سنسورهای کمک پارک، این مشکل رو کاملاً برطرف میکنه. سیستم تهویه مطبوع دوگانه هم یک تفاهم بین منه گرمایی و همسر سرماییم به وجود آورده و هر دو از کنار هم بودن در هر شرایط آب و هوایی لذت می‌بریم (برخلاف خودرو قبلی که سر خاموش و روشن بودن کولر یا بخاری دعوامون می‌شد).

همچنین سیستم ضد بخار شیشه هم به‌خوبی بخار شیشه رو از بین میبره، ولی یک مسئله‌ای که هست اینه که هنگام بخارگیری به‌طور خودکار نوع گردش هوای خودرو از حالت گردش هوای داخل به گردش هوا از بیرون تغییر پیدا میکنه (برای اینکه هوای تازه وارد کابین خودرو بشه و سریع‌تر بخار گرفته بشه). اما فرض کنید در حال سبقت از یک کامیون با دود فراوان هستید و سیستم ضد بخار فعال میشه… .. اوه اوه دود گازوییل هست که وارد کابین میشه و خفتون میکنه. این مسئله بسیار منو آزار می‌ده چون این سیستم هر چند دقیقه یک‌بار گردش هوای بیرون رو فعال میکنه و دود و بوی نامطبوع بیرون داخل میاد. اگر امکان روشن و خاموش کردن گردش هوای داخل و خارج کابین به‌صورت دستی بود عالی می‌شد.

صندلی راننده از نوع برقی ۱۰ حالته و با دو حافظه هست و با تنظیماتی که میشه انجام داد، نشستن خوبی رو میشه تجربه کرد. همچنین صندلی راننده مجهز به گرم‌کن و سردکن هست (بقیه صندلی‌ها فقط گرم‌کن دارند). قبل از اینکه این خودرو رو بخرم با خودم می‌گفتم که گرم‌کن و سردکن چه آپشنیه دیگه؟! بکار نمیاد. بجاش یک آپشن کارآمدتر مثل رادار نقطه کور یا صندوق عقب هوشمند می‌گذاشتید روی ماشین. اما وقتی ماشین رو در پاییز سرد تهران تحویل گرفتم و همچنین در طول پاییز و زمستان باهاش رانندگی کردم فهمیدم که گرم‌کن صندلی و فرمون واقعاً آپشن لازمیه برای مناطق سرد. بسیار لذت‌بخش هست وقتی از اون سرمای منفی چند درجه داخل خودرو میشینید و گرم‌کن صندلی و فرمان رو فعال می‌کنید و در عرض چند دقیقه وجودتون مملو از آرامش و گرما میشه.

فضای صندلی‌های عقب هم مناسب هست ولی برای مسافرت و مسیر طولانی برای دو نفر. صندوق عقب هم کاملاً جادار و خوش سایز.
برای ماشین کف‌پوش چرمی قالبی (سه‌بعدی) خریدم که بسیار به زیبایی داخل کابین افزود و با تودوزی ماشین هم ست شد. ولی خب تمیز کردنش یکم سخته و زود هم کثیفی رو نشون میده.

از دیگر امکاناتی که باید نام ببرم، سیستم ورود و استارت بدون کلید، سنسور نور، جای عینک دودی روی سقف، سانروف برقی دوحالته، آینهٔ عقب الکتروکرومیک، جای لیوان برای تمام سرنشین‌ها (۴ عدد)، تنظیم ارتفاع نور جلو، تنظیم روشنایی گیج، کنترل صوتی، کنترل سیستم صوتی از روی فرمان، کول باکس، بالابر شیشه برقی اتوماتیک برای راننده و شاگرد و برقی معمولی برای سرنشینان عقب، قفل کودک، خروجی شارژر فندکی، ورودی AUX، سیستم بلوتوث، دماسنج، خروجی تهویه مطبوع برای سرنشینان عقب (خروجی هوا برای پای سرنشینان عقب هم تعبیه شده، از زیر صندلی راننده و شاگرد)، قابلیت تاشدن صندلی‌های عقب و افزوده شدن به فضای صندوق عقب، کنسول وسط و جای دست راننده، دو حافظه برای صندلی راننده.

بحث شیرین مشخصات فنی:
موتور ۴ سیلندر ۲۰۰۰ سی‌سی ۱۶۱ اسب بخاری با حدود ۲۰۰ نیوتن‌متر گشتاور به همراه جعبه‌دندهٔ ۶ سرعتهٔ تیپ ترونیک، در کمال هماهنگی در کنار هم قرار گرفته‌اند. هر چی از هماهنگیِ گیربکس و موتور بگم، کم گفتم. تعویض دنده‌ها بسیار نرم و آرام بدون هیچ‌گونه سروصدایی و تکانی. در هر سرعتی که باشید با فشار دادن پدال گاز معکوسی در اختیار شما هست. مثلاً در سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت دنده معمولاً ۶ هست، کافی هست که شما پدال را تا ته فشار بدید ۳ عدد معکوس در کسری از ثانیه کشیده می‌شود و در دندهٔ ۳ و دور موتور ۵ هزار نعره‌ای از خودرو بر آمده و آدرنالین به خون شما تزریق می‌شود. در حالت دنده اتوماتیک هم شما می‌توانید با شیفتر پشت فرمان به‌صورت دستی معکوس بدید یا دنده را افزایش بدید، هرچند خود گیربکس همیشه این عملیات را به نحو احسن بسته به رانندگی شما (چه با دور موتور بالا و چه پایین) انجام می‌دهد و معمولاً به دستی نیازی نیست مگر در جاده‌های سرازیری که نیروی جاذبه به سرعت ماشین می‌افزاید و گیربکس هم همین جوری دنده را افزایش می‌دهد. که راه‌حل این قضیه هم گذاشتن خودرو در حالت منوال و استفاده از دنده سنگین در سرازیری هست که نخواهیم هی از ترمز خودرو استفاده کنیم و ترمز موتور این وظیفه رو به عهده بگیره. صفر تا صدی هم که خودم اندازه‌گیری کردم عدد ۹ بود ولی امکان پایین‌تر از این زمان هم برای این خودرو وجود داره و من ویدئوهای دوستان دیگهٔ خودم که سراتو دارند رو دیدم که به عدد ۸ هم دست پیدا کردند.

سیستم فنربندی یکم ازنظر من خشک هست، البته نسبت به مدل‌های قبلی سراتو بهبود چشم‌گیری پیدا کرده. البته مقایسهٔ من با نرمی اپتیما و هیوندای سوناتا وای اف هست، چون پشت هیچ کدوم از رقبای دیگهٔ سراتو ننشستم ولی نسبت به اپتیما و سوناتا که تست کردم یکم خشک‌تر هست.
توی دو سه موقعیت که لازم شده ترمز شدید بزنم از عملکرد ترمزها راضی بودم و واقعاً نجات داده منو ولی باز به نظرم ترمزها قوی‌تر از این هم میتونست باشه.

از دیگر امکانات فنی و ایمنی خودرو بخوام بگم سیستم عدم هرزگردی، سیستم کنترل تعادل خودرو، سیستم کمک راننده در سربالایی و سرازیری، ترمزهای ای‌بی‌اس، ۶ کیسه هوا، فرمون برقی سه حالته و تلسکوپی، کروز کنترل.

مصرف سوخت:
داخل شهر و رانندگی سرگاز مصرف ۸.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر
داخل شهر و رانندگی معمولی مصرف ۹ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر
داخل شهر و رانندگی پرگاز مصرف ۱۰ به بالا در ۱۰۰ کیلومتر

خارج از شهر، جاده به سمت جنوب و سرازیری مصرف ۵. ۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر
خارج از شهر، جاده به سمت شمال و سربالایی مصرف ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر
خارج از شهر و جادهٔ کفی مصرف ۶.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر
سوخت مورد استفاده: مخلوطی از بنزین سوپر و معمولی

هزینهٔ سرویس اولیه ماشین در کیلومتر ۵ هزار= ۱۶۵ هزار تومان (تعویض روغن و سایر بازدیدها)
سایر هزینه‌ها تا کیلومتر ۹۰۰۰= صفر

محاسن: طراحی زیبا، دل‌نشین و اسپرتی، آپشن های مناسب، قدرت و شتاب مناسب
معایب: سیستم فنربندی نسبتاً خشک، عدم امکان ست کردن دائمی تهویه داخلی خودرو، به صدا افتادن قسمت‌هایی از سقف (اتصالات مربوط با آفتاب‌گیر و جای عینک) بعد از ۴ ماه

نویسنده: محمد معتمدی