مقایسه چهار SUV مطرح جهان

لس آنجلس یک شهر در حال حرکت است که هر سال نزدیک به یک اینچ به سمت شمال‌غربى جابه‌جا مى‌شود. یک روزنامه نگار شوخ طبع به نام « آرت بوچواد » در مورد این شهر گفته است: زمانى که در لس آنجلس به سمت منزل خود حرکت مى کنید ممکن است خانه شما درمیانه راه به ملاقاتتان بیاید!

مستند سازى و نشان دادن گسل هاى صنعت خودروسازى نیز بخشى از نتیجه مقایسه‌هاى فنى بین خودروهاست به همین دلیل براى این آزمایش گروهى ما چهار خودرو بیابانى چهارچرخ متحرک با قیمتى در محدوده قیمتی ۴۰ هزار دلار را به منطقه زلزله خیزى در شمال غرب لس آنجلس بردیم . . .

جیپ گرند چروکى ۲۰۱۱ ، جدیدترین خودروى گروه به حساب مى آید که براى این آزمایش در کامل‌ترین سطح تجهیزاتى انتخاب شده است. قیمت مدل مورد آزمایش برابر با ۴۵,۲۴۰ دلار بود که پکیج آفرود آن با نام  AdventureII شامل صفحات ضدلغزش، لاستیک‌هاى بیابانى و رینگ هاى ۱۸ اینچى، تنها ۲۷۵ دلار از این رقم را به خود اختصاص مى‌دهند!

دیگر خودروى گروه، کیا موهاوى (بورگو) است که از یک نژاد درحال انقضا به حساب مى‌آید. خودرویى بزرگ، با قالبى مردانه و قیمتى کم که از یک پیشرانه V8 بهره مى برد.  قیمت کیا موهاوی که ارزان‌ترین خودروى گروه است، بدون هیچ تجهیزات سفارشى که البته نیاز چندانى نیز به آن ندارد، برابر با ۴۰,۷۹۰ دلار است.

 نیسان پث‌فایندر سال‌خورده نیز دیگر عضو این آزمایش است که اخیرا با یک پیشرانه V8 عرضه مى‌شود اما براى این آزمایش مدل LE  آن که از یک پیشرانه چهار لیترى V6 بهره مى‌برد انتخاب شده تا با برچسب قیمت ۴۳,۶۵۵ دلارى اجازه حضور در تست را داشته باشد.

آخرین عضو گروه که لقب سمبلیک براى تغییرات در خودروهاى شاسى بلند را نیز به خود اختصاص داده است، تویوتا فوررانر است. برای این آزمایش مدل Trail آن انتخاب شده که قابلیت‌های آفرودسواری آن بسیار بیشتر از فوررانرهای استاندرد است. قیمت پایه‌ای این خودرو برابر با ۴۰,۹۵۷ دلار است که خودروى مورد آزمایش دارای  ۱,۷۵۰ دلار تجهیزات سفارشی بود.

***  مقـام چهـارم : کیـا مـوهـاوی (بورگو) لیمیتد ؛ مـدل ۲۰۰۹  ***

گسل بورگو در نزدیکى مکزیکالى در مکزیک با یک لرزه ۷,۲ ریشترى در ماه آوریل ۲۰۱۰ همگان را شگفت‌زده ساخت و باعث شد تا برج هاى سان‌دیگو مانند شقایق هاى دریایى تکان بخورند! به دور از این گسل، کیا موهاوی (بورگو) نیز آنقدر لرزش‌هاى فنى و ساختارى دارد که به مقامی بهتر از چهارمی دست نیافت.

کیا، موهاوی را به هندلینگى شبیه خودروهاى سدان، فرمانى تند و تیز و سیستم تعلیقى مقاوم مجهز کرده که البته براى دست‌یابى به مورد آخر کیا تا سر حدمرگ تعلیق را سفت و خشک کرده است.

پیشرانه ۴.۶ لیتری V8 موهاوی در مقایسه با پیشرانه V8 گرندچروکی مصرف بالاترى دارد اما شتاب بهترى را نسبت به پیشرانه V6 تویوتا فراهم می‌کند. پدال گاز خودرو عکس العمل چندان سریعى را از خود نشان نمى دهد و در شرایطى که حتى آن را تا انتها فشار دهید، پیشرانه V8 کیا حتى آرام‌تر از یک نوجوان در صبح روز جمعه از خواب برمى‌خیزد!

با وجود اینکه چهارسال از حضور موهاوى در بازار مى‌گذرد، طراحى داخلى آن قدیمى به نظر می‌رسد. مجموعه‌اى از پلاستیک مشکى و تزیینات شبه فلزى که کارایى خوبى دارد اما هیچ هیجانى را ایجاد نمى‌کنند.

با این وجود صندلى هاى جلو و عقب موهاوى به دلیل کیفیت و راحتى بالایى که دارند و همچنین جادار بودن کابین در کنار قیمت پایین و قابلیت کشش حدود ۳,۴۰۰ کیلوگرم، از جمله برجسته ترین نکات این خودرو به حساب مى‌آیند.

از نکات جالب در مورد سیستم خنک کننده این خودرو بدنیست اشاره کنیم که هنگامى که در صحراى شنى و عارى از درخت توقف کرده و به دنبال سایه‌اى از درختان بودیم تا مقدارى از گرماى ۴۶ درجه‌اى بیابان در امان باشیم، راهنماى همرامان اشاره کرد که حتى سایه درختان نیز کارساز نبوده  و خزندگان این منطقه براى خنک شدن به بالاى درختان مى‌روند تا به کمترین دما دست یابند. در همین حین بود که متوجه شدیم سیستم تهویه مطبوع موهاوى از کار افتاده! و تا پایان روز که مشغول عبور از تپه‌هاى شنى و صخره‌ها به کمک سیستم چهارچرخ متحرک (AWD) چند حالته و همچنین سیستم الکترونیکى کنترل کننده پایین آمدن از تپه بودیم نیز به کار نیفتاد.

در مجموع باید گفت کیا موهاوى بیش از آن که یک خودروى بیابانی باشد یک شاسی‌بلند خانوادگی است که با ابعاد بزرگش بیشتر مختص سفرهاى درون جاده‌اى مناسب و مفید است.

***  مقـام سـوم: نیسـان پث‌فــاینـدر LE ؛ مـدل ۲۰۱۰  ***

نیسان پث‌فاییندر ارتفاع کمترى نسبت به سطح زمین در مقایسه با سایر خودروهاى گروه دارد اما از سیستم الکترونیکى ارتقا دهنده قابلیت‌هاى تپه‌نوردى سایر رقبایش بهره نمى‌برد؛ با این حال اورهنگ‌هاى خودرو (فاصله محورها تا سپر) مناسب و دید از صندلى راننده فوق‌العاده است.

یک سوییچ گردان در داشبورد خودرو وظیفه انجام بیشتر کارها را برعهده دارد. تنها ردپایى از تزیینات چوبى تیره در بین پلاستیک مشکى رنگ داشبورد دیده مى‌شود که به نوعى از لوکس بودن آن حکایت مى کند.

صندلى هاى نیسان پث‌فایندر نسبتا سفت هستند و پوشش چرمى آنها به نوعى یادآور پوشش هاى پورشه است. همچنین پدال هاى تنظیم شونده برقى جاى خالى فرمان تلسکوپى را در این خودرو پر کرده‌اند.

همانند کیا موهاوى، نیسان پث‌فایندر نیز داراى ردیف سوم صندلى‌هاست که البته این ویژگى به سبب ازبین بردن جاى پا سرنشینان ردیف دوم حاصل شده و باعث شده تا کابین پث‌فایندر، سلول زندان این گروه نامیده شود.

در این خودرو حتى بدون دیفرانسیل قفل شونده نیز کشش خودرو در سطح قابل قبولى بوده و ترمزهاى ABS با بیشترین توان خود براى از بین بردن هرزگردى چرخ‌ها عمل مى‌کنند. پدال گاز پث‌فایندر که در جهت ایجاد واکنش هاى ملایم کالیبره شده، به شما این اجازه را می‌دهد تا پث فایندر را به سادگى بر روى صخره ها و تپه ها حرکت دهید.

فرمان قدرتمند و زوزه کشیدن هاى تایرها در سر دورها سرعت خودرو را پایین نگه مى دارد و زمانى که پدال خودرو را تا انتها فشار دهید مى توانید از حالت سکون در ۷,۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ برسید.

در مجموع باید گفت نیسان پث‌فایندر مدت زیادى است که در یک سطح از بازار باقى مانده و اگر نیسان قصد تغییرات اساسى در آنرا نداشته باشد، مرگ نزدیکى خواهد داشت. لازم به ذکر است که درسال ۲۰۱۰ نیسان تنها دست به بهینه سازى و ارتقاى نسل فعلى این مدل زد.

***  مقـام دوم: تـویـوتـا فـوررانر تـریل ؛ مـدل ۲۰۱۰ ***

تویوتا فوررانر  براى اولین بار در سال ۱۹۸۴ روانه بازار شد. بهینه سازى انجام شده در آخرین نسل این خودرو که در سال ۲۰۱۰  صورت گرفت، بسیارى از سنت‌هاى پیشین آنرا همچنان حفظ کرد که از جمله مى‌توان به اکسل عقب پویا و نحوه  تعویض انتقال نیروی آن اشاره کرد که تنها خودرویى است که این کار در آن از طریق اهرم‌هاى دستى قدیمی انجام  مى‌شود.

از جمله امکانات سری Trail فوررانر می‌توان به دیفرانسیل عقب قفل شونده، سیستم مولتی ترین (Multi Terrain) که یک اهرم چهار حالته است که به راننده این امکان را مى‌دهد تا وضعیت کشش و گاز خودرو را براى سطوح مختلف – از صخره‌ها گرفته تا گل و لاى و مسیرهای شنی – انتخاب کند، سیستم فعال کنترل هرزگردى و سیستم کنترلی کرول (Crawl) که نوعى کروزکنترل بیابانى است، اشاره کرد.

در این خودرو بیشتر نوآورى‌ها و تکنولوژى‌هاى جدید را مى‌توان مشاهده کرد اما بیابانی کردن یک خودروی جاده‌ای به نظر مى‌رسد که هیجان و جذابیت آنرا از بین برده است؛ مساله‌اى که بزرگ ترین مشکل تویوتا فوررانر به حساب می‌آید.

مشکل دیگر در مورد این خودرو این است که با وجود پرداخت رقمى بالغ بر ۴۰ هزار دلار، صندلى‌هاى آن همچنان از پوشش پارچه‌اى بهره مى‌برند و کنسول خودرو از جنس پلاستیک سیاه رنگى است که توسط ورقه‌هاى نقره‌اى تزیین شده است.

بدون شک فضاى داخلى خودرو بخصوص در مورد صندلى هاى عقب که در موقعیتى بالاتر از صندلى هاى جلو قرار گرفته اند، بسیار کارآمد، مدرن، جذاب و جادار است اما با وجود آن فضاى مذکور هیچ رنگى از گران قیمتى و لوکس بودن را به نمایش نمی‌گذارد.

تویوتا فوررانر در تمامى شرایط – از حرکت نرم و بى صدا با سرعت ۱۲۰ کیلومتر در ساعت در آزادراه گرفته تا بالارفتن از خرده سنگ هاى رسوب کرده- مستحکم و قدرتمند است. سیستم تعلیق این خودرو که توسط لاستیک هاى دیواره بلند تکمیل شده، فضاى داخلى آنرا به خوبى از صداها و لرزش‌هاى ایجاد شده در هنگام عبور از مسیرهاى صعب العبور ایزوله مى‌سازد.

از دیگر نکات منفى نیز مى‌توان به پایین آمدن خودرو در سراشیبى اشاره کرد که نوعى لغزندگى در آن حس شده و نگهداشتن آن در خط مستقیم دشوار است.

در مجموع اعضاى گروه همگى معتقد بودند که تویوتا فوررانر تریل در صورت داشتن قیمت کمتر اولین انتخاب آنها براى عبور از مسیرهای آفرود بود.

***  مقـام اول: جیپ گرنـدچـروکی اوورلنـد ؛ مـدل ۲۰۱۱ ***

بیابان سن‌آندراس با طولى بیش از ۱,۲۸۷ کیلومتر، که در برخى مناطق، پر پیچ و خم و زیبا و در بعضى مناطق تا چشم کار مى‌کند مستقیم و هراس آور است، مکانى مناسب براى محک زدن جدى این خودروهاى بیابانى به خصوص برنده آنهاست.

جیپ گرندچروکى چه در حال عبور از بیابان سن‌آندراس باشد یا چه در حال حرکت بر روى بزرگراه، شخصیت جذاب و رفتار سرد و پرابهت یک سدان لوکس که گویى با عصایى در زیربغل حرکت مى کند را به نمایش مى‌گذارد.

فضاى داخلى این خودرو سرشار از پوشش‌هاى چرمى و تزیینات گران قیمت چوبى است که با تعداد بسیار زیاد دکمه هاى موجود در کنسول آن، به نوعى شیکى و زیبایى آنرا در مقایسه با سایر خودروهاى بیابانى برجسته‌تر است و جلوه خاص‌تری دارد.

با توجه به این اوصاف، طرح یک سوال جدى به نظر می‌رسد و آن اینکه آیا واقعا این خودرو تنها ۱,۵۸۵ دلار گران‌تر از نیسان پث‌فایندر است؟؟؟ بدون شک به لحاظ ظاهری اینگونه نیست و گرندچروکى شاید بیش از ۲۰ هزار دلار با ارزش‌تر و جذاب‌تر از نیسان پث‌فایندر خودنمایی می‌کند.

در واقع برای گرندچروکی (که بیش از ۲۵۶ کیلوگرم وزن بیشترى از نیسان دارد) در قبال مبلغ اضافه‌اى که نسبت به پث‌فایندر پرداخت مى‌کنید، علاوه بر بهره‌مندى از ظاهرى به‌روزتر، از امکاناتى چون درب برقی صندوق، سنسور پارک، فرمان تلسکوپى برقى و سیستم کروزکنترل هوشمند نیز سود خواهید برد.

همچنین گرندچروکى مجهز به سیستم چهارچرخ محرکی با نام Quadra-Trac II  با سیستم ضدلغزش در دیفرانسیل عقب و سیستم Select-Terrain است که همانند تویوتا فوررانر  سیستم هاى الکترونیکى خودرو را براى سطوح مختلف جاده‌ای تنظیم مى‌کند.

سیستم تعلیق گرندچروکی از نوع بادى است که ارتفاع از سطح زمین آنرا برابر با ۲۷ سانتی‌متر مى‌سازد. پیشرانه V8 آن نیز برخلاف پیشرانه کیا موهاوى مصرفى نزدیک به پیشرانه‌های V6 دارد.

در خاتمه تمامى اعضاى گروه اعتراف کردند که جیپ همچنان خودروى بیابانى مورد علاقه آنهاست و همواره آنرا به عنوان یک شاسی‌بلند روزمره با قابلیت‌هاى بیابانى مناسب به عنوان برنده این آزمون انتخاب می‌کنند.