چند جمله‌ای به بهانه مدل 2017 لینکُلن کانتینِنتال

نام زیبای کانتینِنتال (Continental) اولین‌بار توسط اِدسِل فورد (Edsel Ford) به سال ۱۹۳۹ میلادی برای خطاب کردن خودروی اختصاصی خودش، که یک لینکُلن زِفیر (Zephyr) مدل ۱۹۳۹ بود مورداستفاده قرار گرفت. این نسخه (که تا آن زمان تنها یک دستگاه از آن ساخته‌شده بود) بسیار مورد اقبال قرار گرفت و پس از مدتی به همراه ۱۲ دستگاه دیگر از مدل ۱۹۳۹ و ۴۰۰ دستگاه مدل ۱۹۴۰ روی خط تولید رفت. تنها یک سال بعد یعنی ۱۹۴۱، مدل کانتیننتال (که نسخه کوپه‌اش هم متولدشده بود) پرچم‌دار لینکلن لقب گرفت.

در ۱۹۵۳ شایعاتی مبنی بر یک کانتیننتال کاملاً نو در دنیای خودرو شنیده می‌شد. رابرت کامبِرفورد (Robert Cumberford) از دست‌اندرکاران مجله اتوموبیل (Automobile) در بخشی از خاطرات خود می‌نویسد: همان سال (۱۹۵۳) بود که من تحصیلات خود را در زمینه طراحی در یکی از مدارس هنر آغاز کرده بودم. یک روز گروهی از فورد برای بازدید به آن‌جا آمده بودند و گوردون بوریگ (Gordon Buehrig) نیز بین آنان حضور داشت. حضور او به‌عنوان یکی از قهرمانان زندگی‌أم باعث شد در تصوراتم خودرویی شگفت‌انگیز را ترسیم کنم، اما به‌محض رونمایی از طرح اولیه‌ای که نمای جانبی مدل آینده را نشان می‌داد فقط و فقط حس ناامیدی داشتم! سبک بدنه و پوشش لاستیک‌ها اصلاً جالب نبود. تنها نکته‌ای بعد از آن مرا تسلی می‌داد استخدام او در فورد به‌عنوان مهندس بدنه و عدم ارتباطش با این الگوی ناامیدکننده بود.

نام کانتینِنتال بارها در تاریخ چند ده ساله لینکُلن تکرارشده اما تنها تعداد کمی از مدل‌ها ابهت جد بزرگ خود را به ارث برده‌اند. آن‌چه در ژانویه گذشته در نمایشگاه دیترویت دیدیم تازه‌ترین تلاش کمپانی برای بازگرداندن این نام بر سر زبان‌ها بود. به یاد دارید که مدیر پیشینِ فورد آقای آلن مولِلی (Alan Mulally) بعد از ناپدید شدن برند مِرکوری تمایل به کنار گذاشتن این برند (لینکُلن) داشت، درحالی‌که رئیس کنونی یعنی مارک فیلدز (Mark Fields) بر زنده نگه‌داشتن آن اصرار ورزید. به‌هرحال چه خوب و چه بد، باید صبر کرد و دید که آمریکایی جوان در کارزار چند مرده حلاج است.

در ادامه باهم نگاهی به عناصر بصری نمای خارجی و داخلی لینکُلن کانتینِنتال ۲۰۱۷ می‌اندازیم.

• ۱. جلوپنجره دوتکه شاید بیننده را به یاد سبک دماغه لِکسس بیندازد.
• ۲. دماغه احتملاً به‌دلیل مسائل امنیتی مربوط به عابران پیاده کمی پف‌دار طراحی‌شده است.
• ۳. یک برآمدگی ظریف خطی از میانه درپوش پیشرانه ظاهرشده و قبل از رسیدن به لبهٔ جلویی محو می‌شود.
• ۴. برف پاک‌کن‌ها با ظرافت خاصی جمع می‌شوند تا یکدستی هواسُریِ قسمت جلو به هم نخورد.
• ۵. برآمدگی خطی گلگیر جلو نمای جانبی را جذاب‌تر کرده است، اما نحوه ظهورش از بالای چراغ‌های جلو طول کلی بدنه را کوتاه‌تر جلوه می‌دهد.
• ۶. افتراق ستون A از پنل سقف و شیشه جلو می‌توانست هوشمندانه‌تر باشد!
• ۷. دستگیره‌های برآمده و نسبتاً باریک درب‌ها کمی غریب هستند، مخصوصاً به‌خاطر قرارگرفتن روی خط شانه.
• ۸. برآمدگی ظریفی روی گلگیر عقب توجه بیننده را جلب می‌کند تا کمکی هم به تناسب این بخش از بدنه کرده‌باشد.
• ۹. رینگ‌ها احتمالاً از زیر دست ویکتور واسِرلی (Victor Vasarly) نیامده‌اند، اما هنوز می‌توانند اعصاب بینایی‌تان را به چالش بکشند.
• ۱۰. در نمای جانبی چند خط افقی دیده می‌شود.
• ۱۱. ده عدد لامپ تعبیه‌شده برای جلو در پیچ‌های ۴۵ درجه روشنایی بسیارخوبی در جهت قطر پیچ ایجاد می‌کنند.
• ۱۲. اگر بالایی‌ها راضی‌تان نمی‌کنند، از چراغ‌های باریک جای‌داده‌شده در دو طرف سپر استفاده کنید.
• ۱۳. چراغ سرتاسری عقب در محصولات لینکلن آشنا و ملموس است. در کانتینِنتال ۲۰۱۷ نیز رخ خاصی به این قسمت داده، اگرچه عده‌ای آن‌را قدیمی می‌خوانند.
• ۱۴. کامبِرفورد درباره باله باریک لبه صندق عقب می‌گوید: خدا را شکر که فقط به خاطر بهبود هواسُر تعبیه‌شده و هیچ نشانی از یک کیت اختصاصی ندارد!
• ۱۵. جعبه‌ای‌تر کردن سقف کمی حالت لخت و سنگین به آن داده، اما در عوض (فعلاً فقط روی کاغذ) فضای سر کافی را برای سرنشینان عقب تضمین می‌کند.
• ۱۶. خط جداکنندهٔ درب عقب از گلگیر طراحان را مجبور به تعبیه یک پنجره مثلثی‌شکل اضافی کرده است.
• ۱۷. حفاظ عمودی روی درپوش پیشرانه از ستون A مشتق می‌شود، نیز کوتاهی ورق فلزی جلو را نمایان می‌کند.
• ۱۸. از این نما، قسمت جلو کوتاه، بی‌حس‌وحال و فاقد هرگونه تیزی و خشونت به نظر می‌رسد.
• ۱۹. پایین سپر دیفیوزری دیده نمی‌شود. فقط یک نوار افقی که دو نشان‌گر قرمزرنگ در دو انتهایش قرار دارند؛ درست بالای خروجی‌های سامانه اگزوز.
• ۲۰. سپر ساده عقب شبیه تویوتا کَمری بوده و ویژگی خاصی ندارد.
• ۲۱. کنترل‌کننده‌های مخصوص صندلی تقریباً تفاوتی با سبک مرسدس بنز ندارند و اتفاقاً به‌همین دلیل بسیار زیبا هستند!
• ۲۲. فرمان شیک، باشکوه و به‌اصطلاح آمریکایی است.
• ۲۳. تعیین دندهٔ گیربکس با استفاده از دکمه‌های حاشیهٔ صفحه‌نمایش ایدهٔ جالبی به نظر می‌آید.
• ۲۴. نمای کلی اتاق سبک و سیاق خود لینکُلن را دارد و درمجموع ذات آمریکایی و رضایت‌بخشی را به نمایش می‌گذارد.
• ۲۵. الگوی تکرار نشان کمپانی در پوشش صندلی‌ها را شاید دوست نداشته باشید. اگر این‌طور است تنها گزینه‌تان صرفه‌نظر کردن از ثبت سفارش خواهد بود.