«میتسوبیشی لنسر اوولوشن»، «لنسر اوو»، «لن اوو» و یا «اوو» ی خالی؛ اشتباه نکنید! اینها نه نام یک خودروی ساده هستند و نه حتی نام یک سوپرماشین! اینها اسامی یک «اسطوره» هستند! یک «اسلحه» که تیر خلاص ژاپنیها را نثار خودروسازان غربی میکند!
از به هم پیوستن سه فندق ژاپنی، چه چیزی خواهیم داشت؟
یک فندق بزرگ؟ یا یک فندق با سه سر؟
هیچکدام! یک میتسوبیشی تشکیل خواهد شد! میتسو به معنای «۳» است و هیشی نیز جز «فندق چینی» معنیای ندارد! ژاپنیها از قرنها پیش با بکار بردن واژهی «هیشی» ساختار منظم الماس را از نظر میگذراندند و آرم میتسوبیشی نیز حکایت از همین سه الماس بههمپیوسته دارد! از کلاس آرمشناسیمان که بگذریم، خاص و «الماس» بودن این خودروساز متولد سرزمین آفتاب را میتوان از همان اولین روزهای میتسوبیشی متوجه شد!
سال ۱۹۶۱ میلادی است و اولین جرقههای طلوع نام «میتسوبیشی» کمکم در حال فروزش هستند. خودروساز ژاپنی با سوپرماشین وقت خود، سوپر دیلاکس ۵۰۰، که از مشخصاتی چون یک موتور حجیم ۵۹۴ سیسی ۲ سیلندری که چیزی حدود ۲۵ اسببخار قدرت داشت، خود را برای مسابقات جایزهی بزرگ ماکائو سال ۱۹۶۲ آماده کرده است. مسابقه برگزار شد و نتایج آن فوقالعاده جالب به نظر میرسد؛ به ترتیب مقامهای اول، دوم، سوم و حتی چهارم ردهی پایینتر از ۷۵۰ سیسی متعلق به میتسوبیشی و «سوپر دیلاکس ۵۰۰» است! آنها این کلاس را فتح کردند!
میتسوبیشی متوقف نشد و پس از کسب مقام اول مسابقات رالی سافاری آفریقای شرقی سال ۱۹۷۴ توسط لنسر ۱۶۰۰ جی -که در اوایل دهه ۷۰ میلادی تولید شد-، پاژرو نیز در سال ۱۹۸۵ موفق به کسب مقام برتر رالی-داکار پاریس شد. عجیب نبود که پس از این همه موفقیت، همگان میتسوبیشی را با دو صفت «بالاترین تکنولوژی» و «استحکام» بشناسند و در آن زمان هیچ خودرویی به اندازهی خودروهای فرمول ۱ به تکنولوژی و استحکام نیاز نداشت؛ پس کاملاً منطقی است که میتسوبیشی قصد ورود به فرمول ۱ را کند! خودروی Galant VR-4 با توجه به قوانین گروه آ فرمول ۱ تولید و راهی مسابقات شد؛ شاید بیراه نباشد که گالانت ویآر-۴ را نقطهی شروع لنسر اوولوشن بدانیم، تنها در قالبی کوچکتر، سبکتر و البته فرمول-یکـی تر!
میتسوبیشی گالانت-ویآر ۴ سال ۱۹۸۷
خب، از کجا شروع کنیم؟ با گالانت-ویآر ۴ آشنا شوید؛ نقطهی آغازی بر تولد میتسوبیشی اوو.
شاید دو خودروی ۴ چرخ متحرک گالانت ویآر ۴ و لنسر اوولوشن از نظر ظاهری با هم تفاوتهایی داشته باشند، اما وقتیکه به زیر کاپوت آنها سری بزنیم جز شباهت چیزی نخواهیم دید! این ۲ خودروی ژاپنی ساخت میتسوبیشی از یک موتور توربوشارژ ۴ سیلندری با حجم معادل ۲ لیتر بهره میبرند که قدرتی برابر ۱۹۵ اسببخار دارد و خب، در دههی ۸۰ این مشخصات بسیار قابل توجه بوده است!
میتسوبیشی لنسر اوولوشن نسل اول
میتسوبیشی گالانت-ویآر ۴ بسیار عالی و موفق بود، اما شرایط و سمتوسوی مسابقات کمکم تغییر میکرد و دیگر یک خودرو عظیمالجثه (در کلاس خود) مانند گالانت-ویآر ۴ جایی در بین شرکتکنندگان جمعوجورتر نداشت؛ میتسوبیشی نیاز به ایجاد تغییراتی در طراحی بدنهی گالانت-ویآر ۴ داشت و به همین دلیل بود که لنسر اوولوشن ۱۹۹۲ جان گرفت؛ خودرویی با همان قلب تپندهی گالانت-ویآر ۴، اما در کالبدی کوچکتر و چابکتر!
اما واقعاً این «قلب تپنده» از چه مشخصاتی برخوردار است؟ اغلب متخصصان حوزهی خودرو عامل موفقیت گالانت-ویآر ۴ را موتور توربوشارژ ۴ سیلندری آن میدانند که قدرتی معادل ۱۹۵ اسب بخار داشت؛ این موتور ۱۶ سوپاپی ۲ لیتری علاوه بر گالانت-ویآر ۴، در میتسوبیشی اکلیپس جیاساکس ۱۹۹۲ نیز که تصویرش را در بالا مشاهده میکنیم، بکار رفته است. همچنین نسخههای مختلف ۴G63T (نام موتور) وظیفهی حیات بخشیدن تا نسل نهم اوو را نیز برعهده داشتند. مطمئناً این موتور در زمان خودش از بهترینها بوده است!
۴G63T مخصوص لنسر اوولوشن نسل اول اما از مشخصات بهبود یافتهای نسبت به مدل پایهی موتور گالانت بهره برده بود؛ این موتور ۲۴۷ اسببخار را توسط یک جعبهدندهی ۵ تایی دستی به حرکت وا میداشت و مانند گالانت، هر چهار چرخش متحرک بودند. از موتور و گیربکس که بگذریم نوبت به سایر مشخصات اولین نسل لنسر اوولوشن میرسد. این خودرو که در دو نسخهی GSR و RS عرضه شده بود در بین سالهای ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ به تعداد تنها ۵۰۰۰ دستگاه تولید شد که تمام این خودروها در ژاپن به فروش رسید. تفاوت بین نسخهی RS و GSR در امکانات و وزن آنها بود؛ GSR یک خودرو با کاربری عادی و داخل شهری بود، اما مدل SR که بیشتر مخصوص مسابقات طراحی شده بود با حذف امکاناتی چون شیشههای برقی از ۷۰ کیلوگرم وزن کمتر بهره میبرد.
میتسوبیشی لنسر اوولوشن ۲
اواخر سال ۱۹۹۳ میلادی بود که اوولوشن ۲، نسخهی تکامل یافتهی اوولوشن، با ظاهری نسبتاً مشابه نسل اولش معرفی و عرضه شد. هرچند ظاهر آن دستخوش تغییرات چندانی نشده بود، اما افزایش ۱۰ میلیمتری فاصلهی دو محور و همچنین طول محورها در کنار بزرگتر شدن تایرها کافی بود تا در نهایت با بهبودهایی که در سیستم تعلیق خودرو اعمال شده بود، شاهد فرمانپذیری بسیار بهتر نسل دوم اوولوشن نسبت به نسخهی قبلی آن باشیم. همچنین در ضمن افزایش تعداد اسبهای بخار موتور ۴G63T به ۲۵۶ واحد در این نسل، دیگر مشخصات موتور اوو تغییری نکرده بود.
میتسوبیشی لنسر اوولوشن ۳
سال ۱۹۹۵ میلادی است و تقریباً در اوایل این سال بود که ضمن اعلام بازنشستگی اوولوشن ۲، اوو ۳ با تغییرات چشمگیری راهی بازار شد. هرچند تغییرات و بهبودهایی چون اصول طراحی جدید، تمرکز بیشتر بر روی آیرودینامیک خودرو و تکنولوژی جدید توربوشارژر موتور که باعث افزایش اسبهای بخار به ۲۶۶ واحد شده بود، همه اخبار خیلی خوبی به شمار میآمدند، اما بزرگترین خبر خوب مربوط به این نسل لنسر اوولوشن چیز دیگری بود: این اولین باری بود که میتسوبیشی لنسر اوولوشن در رالی قهرمانی جهان حضور پیدا میکرد؛ آن هم با رانندگی اسطورهای چون Tommi Mäkinen!
اسطورهی فنلاندی، Mäkinen، با استفاده از مدلهای مخصوص رالی اووی نسل ۳، ۴، ۵ و ۶ به ترتیب در سالهای ۱۹۹۶، ۱۹۹۷، ۱۹۹۸ و ۱۹۹۹ میلادی موفق به کسب مقام اول رالی قهرمانی جهان شد، هرچند تنها در سال ۱۹۹۸ بود که عنوان برترین سازندهی خودروی مسابقات را به میتسوبیشی اهدا کردند.
میتسوبیشی لنسر اوولوشن ۴
سال ۱۹۹۷-۱۹۹۶ میلادی است و دیگر آوازهی «میتسوبیشی لنسر اوولوشن» در سراسر دنیا پس از موفقیتهایی که Mäkinen با استفاده از آن بهدست آورد پیچیده است. حال میتسوبیشی علاوه بر بازار ژاپن، بازارهای غربی را نیز هدف قرار داده است و در همین راستا است که لسنر اوولوشن نسل چهارم بر پایهی پلتفرم جدید سری خودروهای لنسر و همینطور سیستم انتقال قدرت جدید و بهبودیافتهای در سال ۱۹۹۶ رونمایی شد.
میتسوبیشی لنسر اوولوشن ۴ علاوه بر استفاده از تکنولوژیهای جدید در توربوشارژر موتور و اضافه کردن ۱۰ واحد به کاروان اسبهای بخارش، ضمن حفظ طراحی کلاسیک این سری، از ظاهری کاملاً جدید برخوردار شد. همچنین برای اولین بار بود که با بهکارگیری دیفرانسیل عقب فعال، سیستم AYC (کنترل فعال انحراف) در خانوادهی لنسر بکار رفت؛ سیستمی که با استفاده از سنسورها و رایانهی مخصوصی سیستم تعلیق خودرو را متوجه بهبودهای فراوانی کرد.
میتسوبیشی لنسر اوولوشن ۵
تغییرات نسل جدید اوو شامل گلگیرهای پهنتر، افزایش طول محورهای عقب و جلو، چرخها و رینگهای ۱۷ اینچ که ۲ اینچ نسبت به نسل قبل افزایش داشتند، بهبود سیستم تعلیق خودرو و در نهایت بالهی عقب قابل تنظیم میشد. در آن زمان به خاطر قوانین سختگیرانهی دولت ژاپن، خودروسازان مجبور بودند تا قدرت خودروهای ساخته شده را محدود و یا حداقل کمتر از حد واقعی اعلام سازند؛ میتسوبیشی هم به پیروی از همین قانون بود که تعداد اسبهای بخار موتور ۴G63T بکار رفته در نسل پنجم لنسر اوولوشن را ۲۷۶ واحد اعلام کرد، در حالیکه طبق محاسبات به عمل آمده، عدد اصلی چیزی فراتر از ۳۰۰ اسببخار تخمین زده شده است.
میتسوبیشی لنسر اوولوشن ۶
میتسوبیشی لنسر اوولوشن نسل ششم در سال ۱۹۹۹ معرفی شد، اما شهرت آن از مدتها قبل و به لطف ۳ نسل پیشیناش در تمام قارهها بر سر زبانها افتاده بود؛ مخصوصاً در قارهی سبز! جالب اینجاست که در آلمان و بریتانیای وقت، این خودرو از شهرت بیشتری نسبت به سایر نقاط اروپا برخوردار بود! همچنین اینبار بجای دو نسخهی همیشگی اوو که از نسل اول عرضه میشد، یعنی GSR و SR، دو مدل جدید RS2 و RS Sprint نیز معرفی و عرضه شدند. بد نیست بدانید که علیرغم شهرت این خودرو در قارهی آمریکا، هنوز میتسوبیشی هیچیک از خودروهای سری لنسر اوولوشن را به آمریکا صادر نکرده بود.
هنوز ماجراجوییهای لنسر اوولوشن نسل ششم به اتمام نرسیده است، در سال ۱۹۹۹ نسخهی مخصوص Mäkinen نیز معرفی و عرضه شد؛ نسخهای که یادآور افتخارات گذشتهی این اسطوره و خودروهای سری لنسر اوولوشن بود. این مدل علاوه بر تفاوتهای ظاهریاش که آن را بسیار شبیه به خودروهای مورد استفادهی Mäkinen کرده بود، از یک سری تغییرات آیرودینامیکی و هم چنین تغییرات اندکی در دیگر قسمتهای خودرو بهره میبرد. همچنین صندلیهای این خودرو نیز با آرم خاصی مزین شده بود؛ تمام این موارد باعث شد تا این خودرو را که برخی آن را نسخهی ۶.۵ لنسر اوولوشن مینامند، بیش از پیش به یک خودروی کلکسیونی تبدیل شود!
این بود قسمت اول تاریخچهی میتسوبیشی لنسر اوولوشن، یا همون اووی خودمان! نظرتان چه بود؟ امیدوارم که در طی این کلاس تاریخ، خسته نشده باشید!
تاریخچه میتسوبیشی لنسر اِوولوشن (قسمت دوم و آخر)
سجاد
۱۳ مرداد ۱۳۹۴عالی بود آقا امیر .. مرسی .. منتظر قسمت بعدی هستیم. ;)
البته لنسر واقعا ماشین به یاد ماندنی بودش ( هر چند تا جایی که می دونم نسخه های اوو کلاً تو ایران نبوده و نیستند .. )
همچنین بازدهی موتور مطلوبی در برابر قیمتشون نسبت به رقبا دارند … خصوصا نسل های اخیرش که واقعا زیبا تر هم شده اند..
Milad
۱۴ مرداد ۱۳۹۴گالانت و لنسر ایوو به پای کیا و هیوندا نمیرسن از لحاظ تکنولوژی
Armin
۱۴ مرداد ۱۳۹۴جوک سال رو هم شنیدیم ،،،،
ارمان
۱۵ مرداد ۱۳۹۴اقا میلاد اون زمان هیوندا و کیا مشترکن داشتن پنچر گیری لنسر رو تمیرین میکردن
جاوید
۱۵ مرداد ۱۳۹۴شما همون Zippo نیستی احیانن؟!
فقط اونه که از این جور گلواژه ها تلاوت می کنه!!!
آرمااااان
۱۹ مرداد ۱۳۹۴***
اونوقت که میتسوبیشی موتورز از یه موتور 2000سی سی 400 اسب بیرون کشید،هیوندای و کیا کجا بودن
سامورایی
۱۳ مرداد ۱۳۹۴عاشقتم به مولا:-)
هایلوکس 2016عشق من واس افرودرفتن
۱۳ مرداد ۱۳۹۴میشه اینوگفت میتسوبیشی اوولوشن قدرت موتورش زیادنیست ودرواقع عملکردموتورشه که توسط جمعی ازمهندسان ژاپنی ازقبیل میتسو وسوباروبسته شده ویه هیولاروبه وجوداورده ….دقیقامثه تویوتاسوپراکه یه عجوبه بود وهست بااون عملکرداستثناییش
احمد
۱۴ مرداد ۱۳۹۴خیلی عالی بود
خیلی خوشحال میشم وقتی این موضوعات بسیار جالب که جنبه یادگیری هم داره رو توی سایت میبینم
ممنون ازجناب مقدم
ALL CARS
۱۳ مرداد ۱۳۹۴ممنون آقای امیر مقدم
بسیار عالی
matin
۱۳ مرداد ۱۳۹۴فقط یه جمله میتونم بگم : اوو یعنی عشق ,,,,عشق یعنی اوو
vincent price ever
۱۳ مرداد ۱۳۹۴{ ali سابق . } آقا امیر عالی بود . دست شما درد نکنه .
میثم
۱۳ مرداد ۱۳۹۴میتسوبیشی گالانت-ویآر ۴ سال ۱۹۸۷
اسطوره س
saeed.shariati
۱۳ مرداد ۱۳۹۴ژاپنی هایی مثل لنسر و جی تی ار خودشون هم یه سبک هستند هم یه معیار
البته ژاپنی ها تو تمام خودروسازی هاشون یه معیار واس دنیا دست و پا کردن
جی تی ار.لنسر.ایمپرزا.هایلوکس.و…
سعید.ب.58
۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹تویوتا سوپرا گل سرسبد ژاپنی ها رو جا انداختی البته نسل چهارمش تا بینهایت ، پتانسیل برای ارتقاء داره
امیرحسین
۱۳ مرداد ۱۳۹۴گالانت vr-4. بینظیر بود و تو دهه هفتاد شمسی تو ایران بی همتا…
کم بودن ماشین هایی که از پس گالانت بر میومدن
امیدوارم میتسوبیشی به دوران اوج برگرده
AHMADREZA
۱۳ مرداد ۱۳۹۴مطلب جالبی بود
ShoMpeT
۱۳ مرداد ۱۳۹۴قبل از اینکه با GTI آشنا بشم، Evo X MR عشقم بود و تصمیم داشتم بگیرمش! البته Lancer مدل 2003 داشتم قبلا ها…
Archi KHAN
۱۳ مرداد ۱۳۹۴میتسو از خوبای ژاپنه…
Archi KHAN
۱۳ مرداد ۱۳۹۴با اینکه ژاپنی باز نیستم . اما اگه کسی بخواد از روی انصاف قضاوت کنه و رای بده ،
فکر نکنم محصولی از ژاپنی ها باشه که “غ غ ق” باشه. هر کدوم از برندهاش و مدل های اون برند شاید (!) در مقیاس جهانی حرف اول و آخر را نزنند اما مطمئنا “ق ق” هستند و نمیشه براحتی بهشون اَنگِ بی کیفیتی ، فقدان تکنولوژی و… چسبوند.
سامان از تبریز
۱۳ مرداد ۱۳۹۴مرگ خودم سامان رو با دستاتون کفن کنید موهای تنم سیخ شد وقتی این پست ر و خوندم
من یکی از طرفداران پروپا قرص و بسیا متعصب میتسو بیشی هستم مخصوصا اوو حتی کولر مغازم هم مارکش میتسوبیشی الکتریک هست
من نمیدونم اون همه تجربه چیشد
چرا الان نمیتونه مثل سابق ماشینهای فوق العاده درست کنه
چرا الان داره به مرز ورشکستگی میره ??
این برند بسیار خوشنام مگه چی از کیا و هیوندای کم داره
ها !???
اگه میتسو بمیره منم باهاش میمیرم
armin
۱۴ مرداد ۱۳۹۴کاملا موافقم … یه شرکت با این سطح تکنولوژی حیفه ..
هادی
۱۹ آذر ۱۳۹۶میتسوبیشی یک شرکت معمولی خودروسازی نیست بلکه تشکیل شده از یک سری شرکتها و صنایع دیگه که یکیش خودروسازیه (در اصل یه هلدینگ هستش ). این شرکت از بهترینهای تکنولوژی و مهندسی هستش و چند سالی هم هست که تمرکزش رو رو بخشای دیگه گذاشته مثل ساخت هواپیما که کار هر شرکتی نیست به همین خاطر تو بازار خودرو کمی ضعیف شده . ولی منم میگم کاش دوباره برگرده به صنعت خودرو و بازم شاهکار بسازه . من خودم پاجرو بازم و تا چند سال پیش یه مدل 92 سفارش اروپا داشتم . خداییش غول بود . . . غول
BMW4ever
۱۳ مرداد ۱۳۹۴فقط ای کاش تولیدشو قطع نمیکردن جدا حیف شد من طرف دار دو آتیشه اوو بودم وهستم
AMIR
۱۴ مرداد ۱۳۹۴فقط ژاپن ..فقط میتسوبیشی…..من ژاپنی تیرم …..انصافا تو دهه 70 . ..80 …میتسو خیلی خوب ظاهر شد..حتی میشه گفت از تویوتا و نیسان و هوندا هم بالا تر قرار گرفت…من واقعا از لنسر خوشم میاد چون باهاش کلی خاطره دارم…ووووو امید وارم به روز های اوجش برگره…یعنی میشه لنسر اوو تو سال 2017 بیاد بیرون…وو نسل جدیدش وارد بازارشه….http://www.google.com/imgres?imgurl=http://www.mitsubishi-motors.co.jp/motorsports/00wrc_e/team/img/mast4hr.jpg&imgrefurl=http://www.mitsubishi-motors.co.jp/motorsports/00wrc_e/team/release15.html&h=835&w=1252&tbnid=GGQwJ-YH6FwnGM:&docid=Zn-EFu3tN3E59M&ei=HhPBVdmDLsu4UY_YucgJ&tbm=isch&ved=0CEcQMyggMCBqFQoTCNmKgLCVkMcCFUtcFAodD2wOmQ
رامین
۱۴ مرداد ۱۳۹۴شاید باورنکنید دوستان اما من فقط برای مطالبی ک به میتسوبیشی لنسر اولوشن ربط داشته باشه یا فورد موستانگ پیام مینویسم انقدر که عاشق این ماشینم.مرسی امیر جان عالی بود و کامل
منتظر بخش دومش هستیم
armin
۱۴ مرداد ۱۳۹۴عاشقتم میتسو … هرچقدم بیخیال ماشینات باشی بازم عاشقتم
Mamas
۱۴ مرداد ۱۳۹۴حیف این همه اقدار که الان داره میره زیر سایه این اسباب بازی های کره ای … کاش مدل طراحی asx ادامه می داد :( من می میرم واسه یه گالانت سوپر سالون یا عینکی …
luis
۱۴ مرداد ۱۳۹۴واقعا متنتون زیبا و جذاب بود امیدورام که میتسو دوباره به دوران خوبش برگرده منتظر قسمت دوم هستیم خوشحالم که در این مقاله تا حالا هیشکی از سر تعصب پستی نزاشته و به دیگر خودرو های خوب دنیا توهینی نشده امیدوارم همیشه جو سایت اینجوری بمونه مخاطبان این سایت عاشق های ماشین هستن نه عاشق رنگ و نژاد و قوم و پرچم.
Mamas
۱۴ مرداد ۱۳۹۴میدونی چرا ؟! چمن هیشکی نیست که بگه تاریخ میتسو کوچیکه یا بهتر بگم میتسو رو نمیشه دوست نداشت :(
محمد
۱۴ مرداد ۱۳۹۴میسوبیشی لنسر موجود در ایران مدل 2014 و2015 خودرویی باهندلینگ فوق العاده و تروفرزولی ولی با چهره ای نه چندان دل چسب ونا هماهنگ واین موضوع درکلیه خودرو های میتسوبیشی وجود داره که قیافه نافرمی دارند.
اگه یه تجدید نظری روی چهره خودرو هاش بکنه حداقل تو ایران فروشش از کرولا بهتر می شه.
محمد
۱۴ مرداد ۱۳۹۴من خودم سوار کرولا 2012 ولنسر2013 شدم .
کرولا را یه مدت 1ساله داشتیم .این جدیدا راکه سوار نشدم ولی نسل قدیمش ماشین خوب وبی ازاری بود ولی هندلینگ افتضاحی داشت .فکر کنم توکلاس خودش مزخرف ترین بود .
توپیچ ها واقعا حس نا امنی بهت دست می داد.
یکبار با لنسر یک مسافت حدود 200 کیلومتر رانندگی کردم .فوق العاده بود هندلینگش کاملا امن بود. توپیچ ها ماشین کاملا پایستار بود .
به نظر من هندلینگش رویایی بود.در ضمن سیستم صوتیش حداقل از کرولا 2012 ده برابر بهتر بود.
Armin
۱۴ مرداد ۱۳۹۴کاملا درسته هندلینگ ای اس ایکس که واقعا در سطح بالاییه
mohsen
۱۴ مرداد ۱۳۹۴خیلی ماشین عالییه یه بار تو پیست *** کامارو و ماستنگ
Milad
۱۴ مرداد ۱۳۹۴تمام این لنسرها و گالانت ها که بالاترین سطح رالیه ژاپن هستن ده پله از نظر فنی از کیا و هیوندا عقب ترن
نوید جهرمی
۱۴ مرداد ۱۳۹۴امیر جان از مقاله ممنون.
سبک نوشتاری حرف نداشت و شبیه ی برنامه ک مخاطب رو هم شریک نظروقضاوت قرار میده نوشتی. ایشالا بازم این سبک قلم ادامه پیدا کنه.
ا ز بچگی حتی موقعی ک اسم برند ماشین ها رو بلد نبودم میتسوبیشی رو دوس داشتم.
اوو ک دیگه یه شوگان بین ژاپنیاس . امیدوارم این اعتبار عظیمی ک داره رو بدون برنامه نابود نکنه و ب فکر ارتقاء جایگاهش باشه . حیفه ک تولیدش رو متقف کنن و ادامه ندن.
ارمان
۱۵ مرداد ۱۳۹۴با دیدن لنسر نسل دوم بود چراغای عقبش منو جذب کرد رنگش سفید بود 5سالم بود از بابام اسم این ماشینو پرسیدم , اسمش سخت بود هر روز ازش میپرسیدم پدرم رنو 5 داشت و من فکر میکردم چی میشد اگه میتسوبیشی میگرفتیم
به هر حال این برند اولین خاطره من از دنیای خودرو هست که ارزوش میکردم کاش مال من بود :( با این حال این برند رو دوست دارم و هر اتفاقی براش بیوفته واسه من دوست داشتنی میمونه این ایوو همون ماشینه که سوپر اسپورتهای چندصد هزار دلاری رو به چالش کشید
میشه به مسابقه لنسر اوو 8 – و لامبورگینی در برنامه تاپگییر استناد کرد
با همه اینها ممنونم اقا امیر خیلی روون و زیبا بود مرسی
نوید جهرمی
۱۵ مرداد ۱۳۹۴آی گفتی آرمان کلی خاطره بچگی برام تازه شد
یادش ب خیر
دهه هفتاد هیچی ک نداشت ماشینای ژاپنی خوبی داشت.
ارمان
۱۵ مرداد ۱۳۹۴هی هی هی نوید دلم خونه
mahyar
۱۹ مرداد ۱۳۹۴اقا عالی بود بی صبرانه منتظر قسمت دومش هستم
هیچی در دنیا جای ماشینای ژاپونی رونمیتونه بگیره :)
پرهام
۱۹ مرداد ۱۳۹۴لنسر اوو یک ماشین استثنایی
میتسوبیشی از این ماشینای استثنایی تو تاریخش زیاد داره ,مثل اف تی او …مثل ۳۰۰۰جی تی ….مثل گالنت وی آر۴ …..مثل اکلیپس
mohammad
۱۲ شهریور ۱۳۹۴خدایی من یک میتسوبیشی گالانت مدل1992 رو داشتم اگر هنوزم کنار یک ماشین مدل جدید هیوندای یا کیا بزارین حرفی در مقابل گالانت ندارن تازه گالانت من مدلglsبود ینی توربو شارژ هم نداشت و تنها 120 اسب بخار انرژی تولید میکرد
با این که الان ی لنسر تیپ4 دارم بازم از فروختن گالانت پشیمونم
گالانت ی ماشین با وقار سنگین بود
با این که شتاب کمی داشت ولی توی سرعت هیج ماشین کره ای نمیتونه اونو بگیره خودم با سوناتا سه لیتری کورس دادم و اونو توی سرعت 100 به بالا ردش کردم
این ویژگی تنها مال میتسو نیست بلکه مال همه ی ژاپنی هاست
USA & JAPAN
۱۱ خرداد ۱۳۹۵این ماشین افسانه هست
یادش بخیر سریع و خشن 2 خدابیامرز پول واکر یه لیمویی ناز از میتسو اووو سوار میشد
عشق اسطوره ها ممد
۵ خرداد ۱۳۹۷لنسر اسطوره ترین ماشین جهانه بعد از اون لندرور دفندر
البته از نظر من