مقایسه فورد اکواسپرت و رنو داستر

هامر را به خاطر دارید؟! SUV عظیم‌الجثه‌ی جنرال موتورز را می‌گوییم. خودرویی بزرگ با موتوری بی‌کفایت، سنگین، سیستم AWD دائمی و گیربکس بی‌حال و سست که ارادت ویژه‌ای به مصرف سوخت داشت! البته اگر از ما بپرسید، میگوییم که طعم خوبی داشت!

فشارهای شدید برای هر چه پاک‌تر شدن پیشرانه‌ها، کارخانه‌های خودروسازی را وادار ساخت تا پاسخی مناسب از این بابت داشته باشند. اندازه‌ی موتورها هر روز کوچک‌تر می‌شود و به دنبال آن مصرف سوخت و تولید CO2 نیز کمتر می‌شود. هیچ سگمنتی از خودروسازها به اندازه‌ی SUV ها تحت تأثیر این تغییرات نبوده است.

SUV ها هنوز به عنوان جایگزین‌هایی برای سدان ها و هاچ بک‌ها دیده می‌شوند اما شکل اندازه‌ی آن‌ها از آنچه که قبلاً بوده‌اند تا حد زیادی متفاوت‌تر شده‌اند.

همراه با تغییرات وسایل دیگر در دنیای مدرن، SUV ها هم کوچک‌تر شده‌اند و دو قهرمان حاضر در این تست نیز دو مثال از عصر جدید هستند.

فورد اکو اسپرت چند ماه قبل به بازار آمده است و کوچک‌ترین SUV فورد است. این خودرو، برنامه‌ی فورد یعنی تهیه محصولات مشابه برای بازارهای مختلف در سرتاسر جهان را بیش از پیش توسعه می‌دهد. اکو اسپرت در آمریکای جنوبی طراحی شده و در Chennai هند تولید می‌شود.

داستر نیز خودروی جهانی برای رنو است. در حقیقت این داستر اولین خودرو در نوع خود برای این شرکت فرانسوی است. داستر برای برآورده کردن خواسته‌های خریداران اروپایی طراحی گردیده اما جذابیت‌ها و شایستگی‌هایی هم برای بازارهای در حال ظهور دارد. مورد جالب توجه این است که داستر در کارخانه‌ای از رنو-نیسان ساخته می‌شود که فاصله‌ی اندکی با محل ساخت اکو اسپرت دارد.

توجه به برآورده کردن نیاز همه‌ی سلیقه‌ها

فورد استفاده از زبان طراحی “جنبشی” خود را همان‌طور که قبلاً در مدل‌های Fiesta و Kuga دیده شده، در این مدل نیز ادامه داده است. کار فورد روی این خودرو خوب بوده و اکواسپرت، شباهت‌های خانوادگی فورد را بلافاصله نشان می‌دهد. قاب تیره‌ی پایین بدنه و ریل‌های سقفی به خوبی نشان دهنده‌ی یک SUV شهری ارائه شده توسط فورد است. هر چند برای برخی از اعضای تیم ما، فورد غیر جذاب به نظر می‌رسید. مسلماً، نمای سه چهارم عقب فورد بهترین نمای این خودرو است. این نما همچنین در عقبی همراه با لاستیک یدکی را برجسته می‌نماید که به نظر می‌رسد فورد تلاش می‌کند تا آن را مردانه‌تر معرفی کند.

اگر یک واژه وجود داشته باشد که اغلب درباره‌ی توصیف داستر به کار رود، واژه‌ی “مردانه” بهترین است. برخلاف نمای ظاهری دیگر مدل‌های خانواده‌ی رنو، این SUV کوچک استایل زمخت اما دلپذیری دارد که با چراغ‌های بزرگ جلو، خطوط مستقیم و ارتفاع بلند تقویت می‌گردد. قابل توجه اینکه، ممکن است به نظر برسد که کف رنو داستر ارتفاع بیشتری از زمین داشته باشد در حالی که اینطور نیست و فورد با ۲۱۰ میلی‌متر ارتفاع از سطح زمین، نسبت به داستر برتری دارد. (ارتفاع کف داستر از سطح زمین ۲۰۵ میلی‌متر است.)

روی هم رفته، نمای فورد دوست داشتنی‌تر و امروزی تر است و نسبت به داستر تعریفات زیبایی‌شناختی را بهتر بیان می‌کند و تردیدی وجود ندارد که اکواسپرت جذابیت گسترده‌تری دارد.

راحتی کابین

این دو مدل جزو ارزان‌قیمت‌ترین SUV های بازار هستند و شما واقعاً نباید انتظار کابین سخاوتمندی را داشته باشید. هیچ یک از خودروها لوازمی با پوشش چرمی ندارند اما در کل باید گفت که کارایی خوبی دارند. البته تریم داخلی داستر واقعاً نما و حس زمخت‌تری دارد.

هر دو خودرو از پلاستیک سخت در کابین سود می‌برند و برخی مسائل و مشکلات کیفیتی در رابطه با پانل‌های نامناسب و خشن آن‌ها وجود دارد. در دست گرفتن فرمان فورد هم حس خوبی را به شما منتقل نمی‌کند.

دکمه‌های بی‌شماری در کنسول اکواسپرت وجود دارد که برخی عناصر آن از فورد فیستا قرض گرفته شده‌اند. رنو، برعکس، از به کارگیری دکمه‌های زیاد در کابین اجتناب کرده است. داستر از صفحه‌ی لمسی اقتباس شده از Clio استفاده می‌کند که شامل سیستم ناوبری است و یکی از انتقادهایی که به این سیستم وارد است، نصب شدن آن در بخش پایینی کنسول است.

هر دو خودرو دارای سیستم تهویه‌ی هوای مطبوع و شیشه‌های برقی جلو هستند. داستر در چند نقطه، بالاتر از اکواسپرت قرار می‌گیرد: صندلی راننده‌ی قابل تنظیم در ارتفاع (ویژگی‌ای که در مدل کمی گران‌تر اکواسپرت یعنی تیتانیوم وجود دارد) و شیشه‌های برقی درهای عقب. جدا از این موارد و همچنین سیستم ناوبری ذکر شده، تفاوت‌های چندانی بین آن‌ها وجود ندارد. درباره‌ی ایمنی نیز، هر دو خودرو از ۶ ایربگ سود می‌برند.

فضای داخلی

هر دو خودرو با توجه به فضای داخلی نسبتاً زیاد و صندوق‌عقب جادار، مناسب خانواده‌های جوان هستند. دارا بودن صندلی راننده با قابلیت تنظیم ارتفاع در داستر، راننده را قادر می‌سازد تا این احساس را داشته باشد که فضای بالای سر زیادی دارد. سرنشینان جلو و عقب داستر نیز فضای شانه و پای کافی دارند.

سرنشینان فورد احساس بزرگی کابین را همچون سرنشینان داستر نخواهند داشت اما فورد دارای فضای مقابل زانوهای بیشتری است. فورد تصمیم گرفته است که در اکواسپرت برخلاف معمول، از درب پشتی که به صورت عرضی باز و بسته می‌شود استفاده نماید. البته محدودیت‌هایی در این باره وجود خواهد داشت و هنگام پارک کردن نزدیک دیوار باید این نکته را در نظر داشته باشید.

زیر کاپوت خودروها

با توجه به مسائل اقتصادی، ما برای تست دو موتور دیزل را در محدوده‌های تقریباً یکسان انتخاب کردیم. هر دو موتور ۴ سیلندر بوده و دارای توربوشارژ هستند. موتور ظریف‌تر فورد، ۶۶ کیلووات قدرت و ۲۰۵ نیوتون متر گشتاور را تحویل شما می‌دهد. موتور نسبتاً پر سروصدای رنو نیز حداکثر قدرتی برابر با ۸۸ کیلووات و ۲۴۰ نیوتون متر گشتاور را ایجاد می‌کند.

برخلاف اینکه داستر گیربکس ۶ سرعته دارد اما این فورد است که با گیربکس ۵ سرعته ی خود، سرزنده تر و چابک‌تر به نظر می‌رسد. شما برای اینکه داستر را سرحال نگه دارید باید از همه‌ی ۶ دنده‌ی آن به‌طور متناوب استفاده نمایید. هر چند در زمان تست تفاوت‌های بسیار کوچکی وجود داشت. قدرت اضافی داستر با ۱۳۲ کیلوگرم وزن اضافی‌ای که نسبت به فورد دارد خنثی می‌شود. حتی در زمان ترمز گیری، نتایج تقریباً یکسان است. هر دو خودرو در زمان حدود ۳ ثانیه متوقف می‌شوند. با هرگونه افزایش قیمت، مصرف سوخت یک فاکتور عمده برای خرید خودرو است. فورد ادعا می‌کند که اکواسپرت در سیکل ترکیبی ۴.۵ لیتر سوخت در ۱۰۰ کیلومتر مصرف می‌کند، ادعایی که باور کردنش قدری سخت است. در مقابل رنو می‌گوید که داستر ۵.۶ لیتر سوخت در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف می‌کند. تست استاندارد ما نشان داد که اکواسپرت ۶.۱ لیتر و داستر ۶.۳ لیتر سوخت در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف می‌کنند.

ساختار و پلت فرم

اکواسپرت بر پایه پلت فرم فوق‌العاده‌ی فیستا ساخته شده و برخی از مشخصه‌های آن را به اشتراک می‌گذارد: سیستم تعلیق مک فرسون در جلو و سیستم پیچشی در عقب که در ترکیب با تایرهای بسیار مناسب آن، کیفیت سواری خوبی را به نمایش می‌گذارد. سیستم فرمان الکتریکی آن احساسی از سبکی و مصنوعی بودن را دارد. لازم به ذکر است که اکواسپرت به حالت AWD قابل سفارش نیست و فقط به صورت FWD عرضه می‌گردد.

همه‌ی مدل‌های داستر در قسمت جلو از سیستم تعلیق مشابه فورد بهره می‌برند اما در مورد نسخه‌ی AWD داستر، تنظیمات چند اتصالی به کار گرفته شده است. نسخه‌های دو چرخ متحرک همان سیستم پیچشی مشابه فورد را دارند.
با توجه به استفاده از تایرهای دیواره بلند و سیستم تعلیق پیشرفته در عقب، کیفیت سواری و راندن داستر واقعاً خوب است و از این لحاظ کاملاً بر فورد برتری دارد.

در یکی از تست‌های آفرود، ما به طور اشتباه مسیر بسیار دشوار و سخت را انتخاب کردیم (افراد خبره به طور خاص در مورد این مسیر هشدار دادند)

ما احتیاجی به ترس نداشتیم! داستر بیش از آنکه نگران گیرکردن خود باشد، فرصتی یافت تا به ما نشان دهد که چقدر با استعداد و توانا است. دنده‌های یک و دو، گشتاور کافی برای بالا رفتن از شیب‌ها را تضمین می‌کند. داستر ثابت کرد که در زمان آفرود، فقط باید نگران گردوخاکی شدن خودروی خود باشید نه چیز دیگر!

خلاصه تست

روی کاغذ، این یک مقایسه‌ی بسیار نزدیک است اما حقیقت کمی متفاوت است. آنچه که ما اینجا داریم، دو خودرو است که به نظر می‌رسد رقیب مستقیم همدیگر باشند اما در واقع به نظر می‌رسد که خریداران بسیار متفاوتی دارند. فورد با عرضه‌ی اکواسپرت، دستورالعمل‌های ساخت یک SUV شهری را بازتعریف کرده است. اکواسپرت، جایگاه راننده‌ی خوب، سطح مناسبی از تجهیزات و قیمت قابل قبولی دارد. اکواسپرت همچنین فاصله‌ی مناسبی از زمین دارد که آنرا از موانع شهری مصون می‌دارد.

اگر شما از SUV خودتان، انتظار U یا Utility بیشتری دارید، داستر انتخاب ما است. داستر افسون بیشتری در خارج جاده دارد و البته عاری از هرگونه تظاهر است. این خودرو نمایی خشن و مردانه دارد. همچنین سیستم AWD انتخابی آن نیز قابلیت آفرود بیشتری را نسبت به فورد فراهم می‌سازد.
در نهایت طرز استفاده و انتظارات شما از خودرو تعیین کننده است، اگر شما هرگز جنگل واقعی را ترک نمی‌کنید اکواسپرت خودرویی است که شما نیاز دارید اما اگر شما می‌خواهید که روی مغلوب کردن مسیرهای سخت سرمایه‌گذاری کنید داستر را انتخاب کنید!

[polldaddy poll=8102970]