پس از پایان عمر طولانی نسل قبلی لندروور دیفندر، سرانجام در نمایشگاه فرانکفورت امسال این افسانهٔ بریتانیایی رسماً بازگشته است. در نسل جدید دیفندر طراحان روح اصلی و ظاهر جعبه‌ای شکل آن‌را حفظ کرده‌اند اما برای ایجاد نمایی کاملاً مدرن، همه‌چیز در آن تغییر کرده است. حال در این مطلب نسل جدید دیفندر را با نسل قدیم مقایسه کرده‌ای تا بهتر متوجه تغییرات چشمگیر آن شویم.
جلو
دیفندر قبلی به دلیل شکل ساده و کاربردی خود، استایل نمادینی داشت. شکل دو جعبه‌ای، خط شانه‌ای که در سراسر پروفیل جانبی کشیده شده، جلوپنجرهٔ عمودی و چراغ‌های جلوی گرد به همراه دو چراغ کوچک در کنار آنها، ازجملهٔ ویژگی‌های ظاهری دیفندر قدیمی هستند که نمایی کاملاً سنتی را ایجاد کرده‌اند؛ اما در نسل جدید، به ابتدایی‌ترین عناصر ظاهری دیفندر نمایی مدرن بخشیده شده است. در این نسل شکل دو جعبه‌ای هنوز هم حفظ شده اما خبری از خطوط تیز نیست و در عوض طراحان منحنی‌های نرم را در قسمت‌هایی مثل ستون‌های A کار کرده‌اند. البته در این نما همچنان چراغ‌های جلوی دایره‌ای قبلی دیده می‌شوند اما قسمت بالایی آنها حذف شده تا چهره‌ای تهاجمی‌تر ایجاد شود.
پروفیل جانبی
دیفندر جدید در پروفیل جانبی صرفاً شباهت گذرایی با نسل قبلی دارد زیرا در این قسمت طراحان نمای نرم‌تر و مدرن‌تری ایجاد کرده‌اند. علاوه بر این، لولاهای قابل‌دیدن حذف شده و ستون C پهن‌تر شده است. همچنین درحالی‌که قبلاً درب عقب کاملاً از گلگیر عقب جدا بود حالا گلگیر به داخل درب کشیده شده است؛ اما علیرغم این تغییرات بنیادین، یکی از ویژگی‌های نمادین و سنتی دیفندر یعنی پنجرهٔ کوچک روی سقف همچنان در نسل جدید هم حفظ شده است.
عقب
نسل قبلی دیفندر در عقب با چراغ‌های ساده و کوچک، نمای بسیار ساده‌ای داشت. نسل جدید اما هرچند سعی داشته دنباله‌روی طراحی سادهٔ قبل باشد ولی کاملاً مدرن‌تر شده است و حالا چراغ‌های مربعی بزرگ‌تری در طرفین خودرو جای گرفته‌اند؛ اما بااین‌حال هنوز هم چرخ زاپاس روی درب صندوق بار نصب شده و این درب مثل قبل به‌صورت افقی باز می‌شود.
داخل
می‌توان گفت کابین دیفندر جدید تقریباً هیچ شباهتی با نسل قبل ندارد. شاید تنها شباهت جزئی در اینجا را بتوان دریچه‌های تهویه دانست که در هردو نسل در بالاترین نقطهٔ داشبورد قرار گرفته‌اند؛ اما غیر از این مورد، درحالی‌که کابین نسل قبلی با ویژگی‌هایی مثل دکمه‌ها و کنترلرهای فیزیکی متعدد، غربیلک فرمان ساده و صفحه آمپر آنالوگ، سنتی نمایی کاملاً قدیمی دارد، نسل جدید به صفحه‌نمایش لمسی ۱۰ اینچی برای سیستم اطلاعاتی-سرگرمی به همراه صفحه آمپر دیجیتالی ۱۲.۳ اینچی و نمایشگر سربالا مجهز شده است.
قوای محرکه
در طی عمر طولانی نسل قبلی دیفندر پیشرانه‌های مختلفی زیر کاپوت آن قرار گرفت اما این نسل بعد از آخرین به‌روزرسانی خود در سال ۲۰۱۲ به‌صورت استاندارد صرفاً با یک پیشرانهٔ ۲.۲ لیتری چهار سیلندر توربودیزل به بازار عرضه میشد. این موتور که از فورد گرفته شده بود تنها ۱۲۰ اسب بخار قدرت داشت و انتقال نیروی آن‌هم صرفاً توسط یک گیربکس شش سرعتهٔ دستی صورت می‌گرفت. در نسل جدید اما دیفندر در بازارهای اروپایی با یک پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر توربودیزل عرضه می‌شود که در دو سطح قدرت ۲۰۰ اسب بخار و ۲۴۰ اسب بخار قابل انتخاب است و نیروی آن توسط یک گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک ZF انتقال پیدا می‌کند. البته این نسل برای اولین بار قرار است در آمریکای شمالی هم عرضه گردد و برای این بازار موتورهای چهار و شش سیلندر بنزینی در نظر گرفته شده است.
مشخصات فنی
| دیفندر ۲۰۱۶ | دیفندر ۲۰۲۰ | |
| پیشرانه | ۲.۲ لیتری I4 توربودیزل | ۲ لیتری I4 توربودیزل |
| قدرت | ۱۲۰ اسب بخار | ۲۰۰ اسب بخار |
| گشتاور | ۳۶۰ نیوتن متر | ۴۳۰ نیوتن متر |
| گیربکس | ۶ سرعته دستی | ۸ سرعته اتوماتیک |
| محور محرک | چهارچرخ | چهارچرخ |
| شتاب صفرتاصد | ۱۴.۷ ثانیه | ۱۰.۳ ثانیه |
| حداکثر سرعت | ۱۴۵ کیلومتر/ساعت | ۱۷۵ کیلومتر/ساعت |
| مصرف سوخت | ۹.۲ لیتر ترکیبی | ۷.۶ لیتر ترکیبی |
| تولید آلایندگی | ۲۹۵ گرم/کیلومتر | ۱۹۹ گرم/کیلومتر |
| طول | ۴,۶۳۰ میلی‌متر | ۵,۰۱۸ میلی‌متر |
| فاصلهٔ محوری | ۲,۷۹۴ میلی‌متر | ۳,۰۲۲ میلی‌متر |
| وزن | ۲۱۲۵ کیلوگرم | ۲۲۵۰ کیلوگرم |
| ظرفیت بکسل | ۳.۵ تن | ۳.۵ تن |
| قیمت | ۴۳,۴۹۵ پوند | ۴۵,۲۴۰ پوند |
منبع: Motor1
احمدرضا
۲۳ شهریور ۱۳۹۸من که همون طراحی نسل قبل رو بیشتر میپسندم
حیف نبود؟
من شخصن عاشق ماشینایی هستم که ظاهر قدیمی شونو حفظ میکنن در کنار تجهیزات جدید و یه کوچولو فیس لیفت ریز مثه G کلاس مرسدس
meysam
۲۳ شهریور ۱۳۹۸.
طراحیش واقعا عالیه ولی بنظر من بیشتر تو طراحی نسل قبل رو سرلوحه قرار داده.
لندروور باید ساده باشه تا تو شرایط سخت هزینه ایجاد نکنه. گیربکس دستی برای آفرود سنگین حتما باید باشه. قطعات بدنه تو مسیرهای صخره ای و چاله چوله ها کمترین آسیب رو ببینن و براحتی و کمترین هزینه قابل تعمیر باشن. یه آفرودر واقعی نباید تجهیزات الکترونیکی پیچیده داشته باشه و یا اینکه جوری از این تجهیزات استفاده بشه که براحتی خراب نشن. لندروور جدید باید مثل گوشیهای کاترپیلار تو دنیای موبایلها میبود. کارا و مجهز ولی سختجون. ولی این مثل یه سامسونگه که بهش کاور محافظ کشیدن.
amin
۲۳ شهریور ۱۳۹۸به خدا اسباب بازی شده .
ابهت و وقار نسل قبلش کجا و این طراحی فانتزی بچه گانه کجا .
یه کم دیگه زیاده روی کرده بودن میشد به عنوان کانسپت یه خودروی تمام الکتریکی در نظرش گرفت .
MAHDI
۲۳ شهریور ۱۳۹۸منکه خیلی دوسش دارم. یعنی بهترین رقیب ممکن برای مرسدسG کلاس هستش. تنومند. طراحی کلاسیک ومدرن. کابین جذاب که هم حس لوکس بودن داره وهم حس یه خودروی آفرودر رو!!!!!
من این ماشین رو خیلی دوست دارم. اونم در نسخه 4درش!!!!
L-H-P-TT
۲۳ شهریور ۱۳۹۸روی برگه از خیلی جهات پیشرفت کرده . اما بالارفتن وزنش فک کنم مشکل باشه و این که توقع داشتم ظرفیت کشش از 4 تن رد کنه اما نشد ….
ولی در مجموع میشه گفت روی برگه 70 تا90 درصد پیشرفت کرده ….
باید صبر کرد و دید که عملکردش چطوره …..
من که به شخصه امیدوارم …..
ارش
۲۳ شهریور ۱۳۹۸مشکل اینجاست که نسل قبلیش هم خیلی دوست داشتنی بود اینم طراحی قشنگی داره انتخاب سخته.
Genius
۲۴ شهریور ۱۳۹۸فیس لیفت فوق العاده سنگینی شده که نتیجه کار یقینا جالب توجه و مجذوب کننده از آب دراومده امـــــــــا من معتقدم حیف شد!دیفندر بعد از G.Class سلطان آفرود کلاسیک در جهان هست و کمپانی نبایستی دست به این دگرگونی عظیم و تغییر ماهوی این خودروی خاطره ساز میزد و باید به بروزرسانی های محدود ظاهری و اساسی فنی اکتفا میکرد
مهردادكمال
۲۵ شهریور ۱۳۹۸نسل قبلش ده هزار دلارم نمی ارزه
razi
۲۶ شهریور ۱۳۹۸عبوری زیبا از اسطوره
Roham
۲۹ شهریور ۱۳۹۸شبیه شوخی شده
تقریبا هیچ شباهتی به قبل نداره
اون حس جون سخت بودن قدیم رو هم نداره
چرا لندروور مثل بنز عمل نکرده؟!