بررسی هوندا CBR1000RR SP، گرگ جاده‌ها

میگوئل دوهامل مرد کارهای بزرگ است. با این مرد فرانسوی-کانادایی همراه می‌شویم تا به بررسی محصول جدید هوندا بپردازیم. دوهامل از ۶ سال پیش تا کنون از مسابقات حرفه ای موتورسواری به دور بوده است. اما همواره دوست دار این مسابقات بوده و هست. داستان‌ها و جملات جذاب و سرگرم‌کننده او برای همه ما لذت‌بخش است.

او همچنین دارای رکوردهای زیادی از جمله ۸۶ قهرمانی مسابقات AMA و مقام‌هایی در مسابقات دیتونا است. در حالی که او خنده بر لب دارد اما زمانی که کلاه ایمنی را بر سر می‌گذارد بسیار جدی است. به خاطر اینکه دوهامل آشنایی زیادی با سوپر بایک های هوندا دارد، بنابراین بهترین فرد برای آزمایش Honda CBR1000R SP است.

اگر چه که او مدت زیادی را با موتورهای سوزوکی، کاوازاکی و هارلی دیویدسون گذرانده است اما این “شماره ی ۱۷” همیشه به عنوان یک هوندا سوار شناخته شده است.

او با هر دو موتور تولید محدود هوندا یعنی VFR750R RC30 و RVF750R RC45 پیروزی‌هایی به دست آورده است. البته نسخه ی تولید محدود SP به‌اندازه‌ی دو موتور ذکر شده عجیب و غریب نیست اما ویژگی‌های خاص خود را دارد. ویژگی‌هایی مانند موتور دست‌ساز، سیستم تعلیق سطح بالای Ohlins و سیستم ترمز برمبو.

برای شروع کار ما سوپربایک ۲۰۰۶ AMA متعلق به دوهامل را کلکسیون هوندای آمریکا قرض گرفتیم. متأسفانه نمی‌شود این مدل را راند اما به هر حال این بایک یک تقابل جالب را بین نسخه ی SP و مدل پایه ی CBR1000RR ایجاد می‌نماید.

پس از پاک کردن گردوغبار و تارعنکبوت‌ها از روی مدل استاندارد CBR1000RR و مقایسه ی سریع آن با مدل SP، دوهامل سریعاً سوار SP شده و ما را یاد چند سال پیش انداخت! آیا آن عشق و علاقه سال‌های اول دوهامل پس از سواری با این موتور برگشته است؟!

دوهامل می‌گوید:

چیزی که باید بگویم این است که راندن و تکان دادن SP در سر پیچ‌ها آسان‌تر است. او همچنین اضافه می‌کند که: موتور استاندارد خوب است اما هدایت آن در پیچ‌های مسیر Buttonwillow در سرعت‌های بالا کمی دشوار است.

جای تعجبی ندارد که درک و احساس دوهامل در رابطه با مرزهای عملکردی سوپربایک ها تا این حد فوق‌العاده باشد.

دوهامل درباره ی این مدل می‌گوید:

جذب ضربات و دست‌اندازها در نسخه ی SP به طور قابل‌توجهی بهتر است. شما یک دست‌انداز را رد می‌کنید و آن را احساس می‌کنید اما این مساله باعث خارج شدن موتور از مسیر نمی‌شود. در مدل SP، تماس تایرها با سطح مسیر به صورت پایدارتری صورت می‌گیرد.

همه این تفاوت‌ها قابل‌توجه است زیرا که دو موتور هندسه ی یکسانی را به اشتراک می‌گذارند:

۲۳.۳ درجه کج شدگی، دم ۳.۷ اینچی و فاصله ی بین دو محور ۵۵.۷ اینچی. همچنین وزن این دو نیز تقریباً مشابه است. البته اشاره به این نکته ضروری است که سیستم تعلیق Ohlins و ضربه‌گیرهای TTX حس بهتری از سواری را ایجاد می‌کنند. همه ی این موارد باعث می‌شوند که SP فرمان پذیری بهبود یافته ای داشته باشد و احساس خشن و استواری را در هنگام خم شدن به شما بدهد. نکته اینجاست: اگرچه مدل استاندارد CBR فوق‌العاده خوب است و کار خود را بسیار خوب انجام می‌دهد اما مدل SP به طور واضحی عملکرد بالاتری دارد.

نکته دیگری که توجه ما را به خود جلب نمود کالیپرهای ترمز برمبو بود که باعث شد تا دوهامل این چنین حسی داشته باشد:

احساس بسیار قوی و محکم در مقایسه با ترمزهای استاندارد که موتور را با قدرت بیشتر و کنترل بهتر متوقف می‌کند.

ترمزهای برمبو در ابتدای کار کمی سنگین عمل می‌کنند اما وقتی که فشار بیشتری به آن وارد نمایید، ترمزها به صورت خطی قوی‌تر و قوی‌تر عمل می‌کنند بدون آنکه لرزش یا خللی در عملکرد آن‌ها دیده شود.

تغییرات انجین نیز برای هر دو نسخه ی سال ۲۰۱۴ تدارک دیده شده است که شامل سر سیلندر تجدیدنظر شده (با ورودی‌ها و خروجی‌های تغییر شکل یافته) می‌باشد. در این میان عملکرد نسخه ی SP با استفاده از پیستون‌های دست‌ساز و میله‌های ارتباط‌دهنده قابل‌توجه تر است.

دوهامل در طی آزمایش تحت تأثیر قرار گرفته بود:

حتی اگر کنترل کشش وجود نداشته باشد،SP قدرت خود را به خوبی به سطح جاده منتقل می‌کند.

همه چیز در رابطه با SP، چیزی بیش از یک احساس بهبود ساده است. این نسخه دارای سواری نرم‌تر با لرزش کمتر است. انتقال قدرت در این مدل به صورت الکتریکی احساس می‌شود. یک برتری قابل‌ملاحظه برای SP میزان قدرت خروجی آن است که به میزان ۱۵۲.۲ اسب بخار و ۷۸.۴ پاوند فیت تورک می‌باشد. (این اعداد برای نسخه معمولی به ترتیب ۱۴۷.۲ و ۷۵.۸ می‌باشد.)
دوهامل اظهار می‌دارد که:

انتقال قدرت در مدل استاندارد کمی تندتر و ناگهانی صورت می‌گیرد و زمانی که این قدرت با سیستم تعلیق استاندارد عقب ترکیب می‌شود، باعث می‌شود که موتور کمی جهش داشته باشد.

دوهامل در رابطه با سواری مدل استاندارد نیز می‌گوید:

من فکر می‌کنم که می‌توانم با مدل استاندارد کمی زودتر یک دور پیست را طی کنم البته تعداد این دورها کم است. من نمی‌توانم همانند مدل SP دورهای سریع‌تری را به مدت طولانی داشته باشم. در مدل SP شما واقعاً می‌خواهید که تمام سوخت موجود در باک را تمام کنید. این مدل شما را آسوده خاطر می‌سازد و شما را وادار می‌سازد تا محدودیت آن را پیدا کنید.

آخرین تست در خیابان، احساسات و باورهای ما در رابطه با این مدل را تکمیل و تأیید کرد و مزایای سیستم تعلیق ارتقا یافته مشاهده گردید. مدل SP کنترل سواری و هندلینگ بهتری دارد و نرمی سواری و موتور آن در مقایسه با مدل استاندارد شما را شگفت‌زده می‌کند.

دوهامل به خوبی این موارد را خلاصه می‌کند:

این یک بایک نیست که هوندا فقط نشان SP را بر روی آن چسبانده باشد و فقط رنگ‌آمیزی متفاوتی داشته باشد. قطعاً تفاوت‌های قابل‌توجهی بین دو مدل وجود دارد. مطمئناً با انتخاب SP، لبخندی بر روی لبان شما نقش خواهد بست.

[jwplayer mediaid=”80328″] اگرچه هوندا هنوز مشخص نکرده که چه تعدادی از مدل SP برای سال ۲۰۱۴ در دسترس خواهد بود اما مطمئناً برای فروش آن‌ها دردسری نخواهد داشت زیرا اختلاف قیمت ۲.۷۰۰ دلاری برای این چنین عملکرد عالی ناچیز است. [دانلود ویدئو]