معرفی 8 خودرو با بیشترین تعداد پیشرانه

در صنعت خودروی مدرن، اکثر خودروهای جدید معمولاً با دو تا سه پیشرانه‌ی متفاوت که قدرت‌های گوناگونی دارند عرضه می‌شوند. در برخی موارد همچون نسل جدید ب‌ام‌و سری ۳، تنها یک پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۲ لیتری توربوی ۲۵۵ اسبی در دسترس است (حداقل در ابتدای عرضه) اما بعداً پیشرانه‌ی بزرگ‌تر ۳ لیتری برای مدل‌های M340i و M340i xDrive هم ارائه خواهد شد.

اما اکثر خودروسازان در گذشته استراتژی‌های متفاوتی داشته‌اند و این موضوع به ویژه در دهه‌ی ۸۰ و ۹۰ و ابتدای قرن ۲۱ خود را نشان داده است. در این زمان خودروهایی وجود داشتند که از پیشرانه‌های متنوع با حجم‌های گوناگون استفاده می‌کردند. البته این جای تعجب ندارد زیرا پیشرفت‌های نرم‌افزاری سه دهه پیش واقعاً اجازه‌ی دست‌یابی به قدرت‌های گوناگون در یک پیشرانه را نمی‌داد. ساده بگوییم، اگر شما خواهان قدرت بیشتر بودید باید پیشرانه‌ی بزرگ‌تر را انتخاب می‌کردید.

آن زمان‌ها هرگز بازنمی‌گردد زیرا خودروها پیشرفته‌تر شده و معمولاً نیازمند کد جدیدی برای ECU هستند تا قدرت بیشتری به دست آورند. دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی برای خودروها فوق‌العاده بود و به همین خاطر تصمیم گرفتیم برخی از خودروهایی که دارای بیشترین تعداد پیشرانه در این سال‌ها بوده‌اند را خدمت شما عزیزان معرفی کنیم. به عنوان خالی نبودن عریضه هم چندین خودرو از سال‌های اخیر را ذکر کرده‌ایم.

این لیست را از دست ندهید زیرا قطعاً با دیدن آن‌ها به خاطرات سال‌های خوش گذشته خواهید افتاد. همچنین خواهید توانست دیدی مناسب از روندهای تولید خودرو در سه دهه‌ی پیش را به دست آورید.

• کادیلاک CTS (سال ۲۰۱۴ تاکنون)

۵ پیشرانه با حجم‌های ۲ تا ۶.۲ لیتری

۵ پیشرانه قطعاً تعداد خیلی زیادی نیست اما نسل فعلی کادیلاک CTS به خاطر قدرت متنوع خود ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مدل پایه‌ی این خودرو دارای پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۲ لیتری ۲۷۲ اسبی است درحالی‌که نسخه‌ی پرچم‌دار از پیشرانه‌ی ۶.۲ لیتری کوروت Z06 با قدرت ۶۴۰ اسب بخار استفاده می‌کند.

• فولکس‌واگن گلف ۲ (سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۲)

۸ پیشرانه با حجم‌های ۱ تا ۲ لیتری

دومین نسل گلف خودرویی بود که این هاچبک آلمانی را به اسطوره‌ای جهانی مبدل کرد. این نسل گلف خودرویی جادار، بادوام و کم‌مصرف بود و همین امر باعث شد ۶.۳ میلیون دستگاه از آن فروخته شود.

گلف نسل دو همچنین یکی از خودروهای جهان با بیشترین تعداد پیشرانه است به گونه‌ای که ۸ پیشرانه برای آن در دسترس بود. البته یک نسخه‌ی پیش‌تولیدی الکتریکی هم از آن طراحی شده بود. مدل‌های بنزینی دارای پیشرانه‌های ۱ تا ۲ لیتری بودند و مدل‌های دیزلی نیز با دو پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری تنفس طبیعی و توربو عرضه شدند.

• بیوک سنچوری (سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۶)

۸ پیشرانه با حجم‌های ۲.۲ تا ۴.۳ لیتری

پنجمین نسل این خودرو برای اولین بار از پلتفرم دیفرانسیل جلو استفاده می‌کرد و به فرم‌های سدان، کوپه و استیشن در دسترس بود.

بسته به مدل عرضه شده، این خودرو با ۸ پیشرانه که حجم‌های متفاوت داشتند در دسترس بود. البته میزان قدرت این قلب آهنین مخصوصاً با استانداردهای کنونی خیلی جالب نیست اما قوی‌ترین پیشرانه‌ی ۶ سیلندر آن ۱۶۰ اسب بخار قدرت داشت.

• شورولت ایمپالا (سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۶)

۸ پیشرانه با حجم‌های ۳.۵ تا ۵.۳ لیتری

نهمین نسل ایمپالا در سال ۲۰۰۵ معرفی شده و تا سال ۲۰۱۶ در بازار بود. این سدان چهار درب که در کانادا مونتاژ شده در کل با ۸ پیشرانه که ۴ حجم متفاوت داشتند عرضه شد. همه‌ی پیشرانه‌ها از نوع بنزینی بوده و سه گیربکس که دوتای آن‌ها از نوع ۴ سرعته اتوماتیک و یکی هم ۶ سرعته اتوماتیک بود با این پیشرانه‌ها همکاری می‌کردند.

• فورد سیرا (سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۳)

۱۵ پیشرانه با حجم‌های ۱.۳ تا ۲.۹ لیتری

سیرا محصولی از فورد برای رقابت در کلاس خودروهای خانوادگی بزرگ اروپا بود و البته پدر موندئو هم محسوب می‌شود. سیرا در سال‌هایی که عرضه می‌شد با پیشرانه‌های متنوعی در دسترس بود که از ۱.۳ لیتری بنزینی تا ۲.۳ لیتری دیزلی را در برمی‌گرفت.

در کل ۱۵ پیشرانه با ۹ حجم متفاوت در دسترس خریداران بود. حتی ۴ پیشرانه‌ی ۶ سیلندر هم وجود داشت که قدرت آن‌ها از ۵۹ اسب بخار شروع و به ۱۵۰ اسب بخار می‌رسید.

• مزدا فامیلیا/۳۲۳/پروتگه (سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۳)

۱۵ پیشرانه با حجم‌های ۱.۳ تا ۲ لیتری

هشتمین نسل سدان و هاچبک جمع‌وجور مزدا بسته به بازار موردنظر با نام‌های متفاوتی عرضه می‌شد. این خودرو در آمریکا با نام پروتگه حضور داشت درحالی‌که در اروپا با نام ۳۲۳ عرضه شده است.

۱۵ پیشرانه نیروبخش مزدا ۳۲۳ در بازارهای گوناگون بوده‌اند که از مدل پایه‌ی ۱.۳ لیتری تنفس طبیعی تا مدل ۲ لیتری توربو را شامل می‌شود.

• مرسدس بنز ۱۹۰ (سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۳)

۲۰ پیشرانه با حجم‌های ۱.۸ تا ۳.۲ لیتری

این خودرو که با کد W201 شناخته می‌شود اولین تلاش مرسدس برای قبضه کردن کلاس خودروهای اجرایی کامپکت بوده است. ۱۹۰ در جایگاهی پایین‌تر از ۱۲۴ قرار داشته و پدر C کلاس محسوب می‌شود. این خودرو در ابتدا با پیشرانه‌های کاربراتوری عرضه می‌شد اما به زودی با قلب آهنین انژکتوری در دسترس خریداران قرار گرفت.

در ۱۱ سالی که این خودرو تولید شد در کل ۲۰ پیشرانه برای ۱۹۰ در نظر گرفته شد. خودروی یاد شده یکی از اولین محصولات تولید انبوه است که طیف کاملی از پیشرانه‌های دیزلی را به همراه داشت.

• اوپل امگا A (سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۳)

۲۳ پیشرانه با حجم‌های ۱.۸ تا ۴ لیتری

امگا جایگزین رکورد در اروپا است. این خودرو به عنوان یک سدان بزرگ ضریب درگ قابل‌توجه ۰.۲۸ را دارد و از پیشرانه‌های بسیار متنوعی استفاده کرده است. مدل‌های پایه دارای پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۱.۸ لیتری بوده‌اند اما برخی مدل‌ها با پیشرانه‌ی ۶ سیلندر هم عرضه شده‌اند.

در کل ۲۳ پیشرانه با ۸ حجم مختلف برای امگا در نظر گرفته شده بود. قدرت این پیشرانه‌ها از ۸۲ اسب بخار تا ۳۷۷ اسب بخار بوده است.

منبع: motor1