SLR مکلارن یکی از ساخته‌های فوقالعاده و به‌واقع تکرارنشدنی مرسدس بنز محسوب می‌شود که حتی باوجوداینکه نزدیک به یک دهه از زمان خاتمهٔ تولید آن می‌گذرد اما هنوز هم علاقه‌مندان بی‌شماری داشته و همچنان در یادها مانده است. در زمان توسعهٔ این خودرو، مرسدس بنز ۴۰ درصد از سهام مکلارن را در اختیار داشت و به طراحی و توسعهٔ قوای محرکه و سیستم‌های الکترونیکی برای تیم فرمول یک مکلارن می‌پرداخت. به همین دلیل، این دو شرکت آلمانی و بریتانیایی با همکاری هم اقدام به ساخت SLR کردند و ازاین‌روی، این شاهکار تکرارنشدنی، SLR مکلارن نام گرفت.
داستان این ماشین با رونمایی از کانسپت Vision SLR در نمایشگاه دیترویت سال ۱۹۹۹ آغاز شد. این کانسپت با الهام از مدل افسانه‌ای ۳۰۰ SLR Uhlenhaut سال ۱۹۵۵ طراحی شده و نام خود را نیز از آن گرفته بود. کانسپت Vision SLR به «پیکان نقره‌ای فردا» معروف شد که به پیکان‌های نقره‌ای در دوران طلایی مرسدس بنز در مسابقات دههٔ ۵۰ میلادی اشاره داشت. چندی بعد در نمایشگاه فرانکفورت همان سال نیز مرسدس بنز از نسخهٔ رودستر این کانسپت پرده‌برداری کرد. Vision SLR به یک پیشرانهٔ ۵ لیتری V8 سوپرشارژ AMG مجهز شده بود که ۵۶۵ اسب بخار قدرت و ۷۲۰ نیوتن متر گشتاور داشت.
به دلیل واکنش‌های بسیار مثبت نسبت به این کانسپت، مرسدس بنز با همکاری شریک فرمول یک خود یعنی مکلارن پروژهٔ ساخت نسخهٔ تولیدی آن‌را آغاز کرد که سرانجام در تاریخ ۱۷ نوامبر سال ۲۰۰۳ به‌صورت عمومی رونمایی شد. SLR مکلارن تا حد زیادی به کانسپت Vision SLR (خصوصاً نسخهٔ رودستر آن که در ظاهر تغییرات قابل‌توجهی را نسبت به نسخهٔ کوپه تجربه کرده بود) وفادار مانده بود و صرفاً تغییراتی جزئی مثل طراحی پیچیده‌تر دریچه‌های هوای جانبی و ورودی هوای جلویی جدید در آن ایجاد شده بود. با توجه ترکیب موتور جلو، گیربکس اتوماتیک و شخصیت رانندگی، بسیاری از روزنامه‌نگارانی خودرویی، SLR مکلارن را در کلاس گرند تورر قرار دادند که خودروهایی مثل آستون‌مارتین DBS و فراری ۵۹۹ GTB از رقبای آن محسوب می‌شدند.
قوای محرکه
در SLR مکلارن برخلاف نسخهٔ کانسپت، از یک پیشرانهٔ دست‌ساز ۵.۴ لیتری V8 سوپرشارژ تمام آلومینیومی با سه سوپاپ در هر سیلندر استفاده شده بود. سیستم روان‌کاری این موتور از نوع کارتل خشک بود و سوپرشارژر آن که می‌توانست به حداکثر دور ۲۳ هزار rpm برسد، بوستی برابر با ۱۳ psi داشت. هوای فشرده‌ای که توسط این سوپرشارژر تولید می‌شد، پس از خنک شدن توسط دو اینترکولر به موتور می‌رسید تا ۶۲۶ اسب بخار قدرت و ۷۸۰ نیوتن متر گشتاور تولید گردد.
وظیفهٔ نصب این نیروگاه قدرتمند اما بر عهدهٔ مکلارن بود. بدین منظور شرکت بریتانیایی که هرگز محل نصب موتور در کانسپت Vision SLR را مناسب نمی‌دانست، در نسخهٔ تولیدی پیشرانه را به یک متر عقب‌تر از سپر جلو و حدود ۵۰ سانتیمتر پشت محور جلو منتقل کرد تا بهترین توزیع وزن ممکن ایجاد گردد. بدین ترتیب SLR به خودرویی موتور جلو-وسط تبدیل شد. مکلارن همچنین طراحی فایروال (دیوارهٔ بین محفظهٔ پیشرانه و کابین) خودرو را نیز بهینه نمود. برای انتقال نیروی پیشرانه هم مرسدس بنز یک گیربکس پنج سرعتهٔ اتوماتیک با سه حالت دستی را در نظر گرفته بود.
ویژگی‌های برجسته
SLR مکلارن به سیستم ترمز سنسوترونیک مجهز شده بود که نسخه‌ای از سیستم ترمز باسیم محسوب می‌شد. دیسک‌های ترمز خودرو نیز از نوع کربن سرامیکی بودند که مقاومت و قدرت توقف بهتری نسبت به نمونه‌های فولادی داشتند. به ادعای مرسدس بنز، این دیسک‌های توانایی تحمل دمایی تا ۱۲۰۰ درجهٔ سانتی‌گراد را دارند. دیسک‌های ترمز جلوی SLR از نوع خنک‌شونده با اندازهٔ ۱۴.۶ اینچ و کالیپرهای هشت پیستونه بودند درحالی‌که در عقب از دیسک‌های ۱۴.۲ اینچی با کالیپرهای چهار پیستونه استفاده شده بود. این کالیپرها در صورت خیس شدن دیسک‌ها به‌طور خودکار آن‌ها را خشک می‌کردند.
از سوی دیگر، SLR مکلارن از ویژگی‌های آئرودینامیکی فعال هم برخوردار بود به‌گونه‌ای که روی لبهٔ درب صندوق بار آن یک اسپویلر نصب شده بود که هم برای افزایش داون‌فورس استفاده می‌شد و هم به‌عنوان ترمز هوایی عمل میکرد. این اسپویلر در سرعتی که توسط راننده تنظیم می‌شد به‌طور خودکار در زاویهٔ ۱۰ درجه قرار می‌گرفت اما اگر به داون‌فورس بیشتری نیاز بود، راننده می‌توانست از طریق سوئیچی، اسپویلر را در زاویهٔ ۳۰ درجه قرار دهد. علاوه بر این، به‌منظور بهبود داون‌فورس، SLR از یک دیفیوزر در عقب و کف مسطح برخوردار بود. به این دلیل جایی برای خروج سر اگزوزها وجود نداشت که ازاین‌روی سر اگزوزها در طرفین خودرو قرار گرفته و به یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد SLR مکلارن تبدیل شدند.
عملکرد
به‌منظور کاهش وزن، در ساختار SLR مکلارن از فیبر کربن تقویت‌شده با پلاستیک استفاده شده بود اما علیرغم استفاده از این ماده، وزن خودرو به بیش از ۱۷۵۰ کیلوگرم رسید که نسبت به سوپراسپرت‌های امروزی زیاد به نظر می‌رسد. SLR مکلارن توسط سایت‌ها و مجلات مختلفی مورد آزمایش قرار گرفت اما در بررسی Car & Driver بهترین عملکرد را از خود نشان داد به‌گونه‌ای که ظرف ۳.۴ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت رسید و مسافت ۴۰۰ متر را ظرف ۱۱.۲ ثانیه طی کرد. این در حالی بود که مرسدس بنز شتاب صفرتاصد این ابرماشین را ۳.۸ ثانیه اعلام کرده بود. SLR مکلارن توانایی دستیابی به حداکثر سرعت ۳۳۴ کیلومتر بر ساعت را هم داشت.
نسخه‌ها
۷۲۲ Edition
در سال ۲۰۰۶ مرسدس بنز نسخهٔ جدیدی از SLR مکلارن را با نام ۷۲۲ معرفی کرد که به پیروزی استرلینگ موس با ۳۰۰ SLR شمارهٔ ۷۲۲ در مسابقهٔ Mille Miglia سال ۱۹۵۵ اشاره داشت. در پیشرانهٔ این نسخه تغییرات و اصلاحاتی ایجاد شده بود که خروجی آن‌را به ۶۵۰ اسب بخار قدرت و ۸۲۰ نیوتن متر گشتاور رسانده بود. برای کاهش وزن غیر فنرسوار در این نسخه از رینگ‌های ۱۹ اینچی آلیاژی استفاده شده و با استفاده از کمک‌فنرهای سفت‌تر و کاهش یک سانتیمتری ارتفاع خودرو، در سیستم تعلیق هم اصلاحاتی صورت گرفته بود تا هندلینگ بهبود پیدا کند.
SLR مکلارن ۷۲۲ در ظاهر با نشان‌های قرمزرنگ ۷۲۲ و چراغهای دودی جلو و عقب از نسخهٔ معمولی متمایز شده بود درحالی‌که در داخل آن نیز تریم فیبر کربنی و تودوزی چرمی مشکی به همراه آلکانترا کار شده بود. این نسخه از SLR مکلارن معمولی سریع‌تر بود به‌گونه‌ای که ظرف ۳.۶ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسید و توانایی دستیابی به حداکثر سرعت ۳۳۷ کیلومتر بر ساعت را داشت.
رودستر
نسخهٔ رودستر SLR مکلارن در سال ۲۰۰۷ معرفی و از ماه سپتامبر همان سال به بازار عرضه شد. پیشرانه و دیگر ویژگی‌های فنی این نسخه با برادر کوپه‌اش یکسان بود اما به خاطر سقف باز شونده، وزن بیشتری داشت که روی هندلینگ و عملکرد آن تأثیر گذاشته بود. سقف نرم SLR رودستر از ماده‌ای تازه توسعه‌یافته ساخته شده بود و بعد از باز کردن چفت‌های آن به‌صورت دستی، ۱۰ ثانیه طول می‌کشید تا به‌صورت برقی باز شود. در نمایشگاه فرانکفورت ۲۰۰۷ نیز نسخهٔ رودستر از مدل ۷۲۲ معرفی شد که پیشرانه و تنظیمات تعلیق آن با ۷۲۲ کوپه یکسان بود. از SLR مکلارن ۷۲۲ رودستر تنها ۱۵۰ دستگاه تولید شد.
McLaren Edition
در سپتامبر سال ۲۰۱۰ یعنی حدود یک سال بعدازاینکه تولید SLR رسماً خاتمه یافته بود، بخش خودروهای ویژهٔ مکلارن یا MSO برنامهٔ ساخت نسخه‌ای سفارشی از این خودرو را اعلام کرد. این نسخه که McLaren Edition نام گرفته بود، بر روی تمامی نسخه‌های SLR قابل‌اعمال بود. MSO برای این نسخه سپرها، جلوپنجره، دریچهٔ هوای جانبی، دیفیوزر عقب، رینگ‌ها و قطعات داخلی جدیدی طراحی کرده و اجزای سیستم فرمان و تعلیق آن‌را نیز ارتقاء داده بود. برای این نسخهٔ همچنان یک سیستم اگزوز اسپرت تیتانیومی هم ارائه شده بود. از SLR McLaren Edition تنها ۲۵ دستگاه ساخته شد که هرکدام دقیقاً طبق سفارش خریدار طراحی شدند و به همین دلیل هیچ‌کدام از آن‌ها مشابه یکدیگر نبودند.
خاتمهٔ تولید
SLR مکلارن بیش از شش سال روی خط تولید بود و مرسدس-مکلارن فروش سالانه ۵۰۰ دستگاه از آن‌را هدف قرار داده بودند که فروش ۶۱۵ دستگاه در سال ۲۰۰۵ فراتر از انتظار بود اما فروش ۲۶۱ دستگاه در سال ۲۰۰۶ و ۲۷۵ دستگاه در سال ۲۰۰۷ به‌مراتب کمتر از هدف سازندگان بود. هنگام رونمایی SLR مکلارن مرسدس بنز اعلام کرد که مجموعاً از این خودرو ۳۵۰۰ دستگاه تولید می‌شود اما پس از فروش ناامیدکننده در سال‌های بعد، سازندهٔ آلمانی اعلام کرد که به تولید SLR مکلارن در پایان سال ۲۰۰۹ خاتمه خواهد داد. بدین ترتیب سرانجام در پایان سال ۲۰۰۹ آخرین SLR کوپه خط تولید را ترک کرد و اوایل سال ۲۰۱۰ نیز نسخهٔ رودستر از خط تولید کنار رفت. درمجموع از این ابرماشین تکرارنشدنی ۲۱۵۷ دستگاه تولید شد و در سال ۲۰۱۰ مدل SLS AMG به‌عنوان جانشین آن معرفی گردید.
چرا تکرارنشدنی است؟
SLR اولین و آخرین همکاری مرسدس بنز و مکلارن در ساخت خودرویی جاده‌ای بود و پس‌ازآن هیچ‌گاه چنین همکاری‌ای تکرار نشد. از سوی دیگر، این خودرو ویژگی‌های منحصربه‌فردی داشت که در جانشینان آن هیچ‌گاه دیده نشد و مهم‌ترین آن‌ها پیشرانهٔ سوپرشارژ بود. از لحاظ قدرت نیز SLR مکلارن حتی از جانشین غیرمستقیمش یعنی AMG GT بالاتر است و خصوصاً در نسخهٔ ۷۲۲، از تمامی محصولات تولید انبوه حال حاضر مرسدس قوی‌تر است؛ بنابراین SLR ستاره‌ای در تاریخ مرسدس بنز است که هیچ‌گاه تکرار نخواهد شد.
مشخصات فنی
| Mercedes Benz SLR McLaren | |
| معرفی | ۲۰۰۳ |
| خاتمهٔ تولید | ۲۰۱۰ |
| ترکیب | موتور جلو، وسط |
| پیشرانه | ۵.۴ لیتری V8 سوپرشارژ |
| قدرت | ۶۲۶ اسب بخار |
| گشتاور | ۷۸۰ نیوتن متر |
| گیربکس | ۵ سرعته اتوماتیک |
| محور محرک | عقب |
| شتاب صفرتاصد | ۳.۸ ثانیه |
| حداکثر سرعت | ۳۳۴ کیلومتر/ساعت |
| مصرف سوخت | ۱۴.۵ لیتر ترکیبی |
| وزن | ۱۷۶۸ کیلوگرم |
| طول | ۴,۶۵۶ میلی‌متر |
| فاصلهٔ محوری | ۲,۷۰۰ میلی‌متر |
| ظرفیت سرنشین | ۲ نفر |
Khosrow
۱۹ تیر ۱۳۹۸دیشب ساعت 2 بود داشتم عکس هاشو میدیدم تو نت / زیباترین ساخته ی بشر..
محمد
۱۹ تیر ۱۳۹۸علاوه بر همه اینها،
ظاهر جذاب و تکرار نشدنی هم داشت
یادمه که عکسش روی همه مجله های خودرویی رفت
اون چراغهای ۲تایی امضای بنز هم که فوق العاده بود و حیف که برخلاف بیمر، دیگه بنز امضای خودشو توسعه نداد
.
اگزوز و دریچه هوایی کناری فوق العاده و خاص هستن
فرم کشیده بخاطر الزام موتوری کاملا ظاهر رو تحت تاثیر مثبت قرار داده
.
این ماشین همه چیزش خاص بود
شما بودید نسخه رودستر رو برمیداشتید یا کوپه؟؟؟
BMW
۱۹ تیر ۱۳۹۸اتفاقا کار خوب بنز همین که تقریبا هر ده سال طراحیاشو زیرو رو میکنه جراتی که نه بی ام و داره نه فولکسو آئودی و نه پورشه البته پورشه بحث جداست چون پورشه رو همینطوری میخوان…. بنز اگه این امضا دو چراغُ حفظ میکرد الان amg gt و اس کلاس کوپه و خیلی هایه دیگه رو نمی دیدیم ریسک بنز تو طراحی فوق العادست?
Khosrow
۱۹ تیر ۱۳۹۸اخ اخ کوپه ..
Majidsh
۱۹ تیر ۱۳۹۸یادش بخیر
یکی از زیباترین خودروهای ساخته شده تا به حاله
سورنا
۱۹ تیر ۱۳۹۸عشق من … حتی بیشتر از لامبورگینی که پوسترش تو اتاقه
زیباترین خودروی تولید شده حتی همین الان تولید بشه به عنوان زیباترین خودرو هست
اصلا طراحیش خیلی خاصه جوری که هیچوقت قدیمی نمیشه
مثل بی ام و ۶٣٠ که ههوزم انگار تازس
لامبورگینی و فراری و همین slr هیچوقت قدیمی نمیشن انگار همین دیروز معرفی شدن …
امین
۱۹ تیر ۱۳۹۸زمانی که اومد،رقیب مستقیمش پورشه کاراGT بود،که بارهامجلات مختلف باهم مقایسشون کردن.جفتشون تو طراحی و پرفورمنس نظیر نداشتن.هنوز هم بینظرین.
مسعود
۱۹ تیر ۱۳۹۸خییییلی قشنگه. اصلا محشره. فک نکنم کسی باشه که دوسش نداشته باشه. پوسترشو بالای ۱۵ ساله که از مجله ماشین هنوزم دارمش و هربار که نگاش میکنم بازم محوش میشم
:::فرشاد:::
۱۹ تیر ۱۳۹۸شاهکار طراحی ? هنوزم که هنوزه، به تمام سوپراسپورت‌ها و هایپرکارها، ترجیحش میدم؛ فوقالعاده شیک و خاص و جذابه
ایمان
۱۹ تیر ۱۳۹۸بهترین ماشین تاریخ مرسدس بنز هست
هم طراحی و هم پرفورمنس درجه یکی داشت
shirko
۱۹ تیر ۱۳۹۸زیباترین ، ماندگارترین ، بهترین ، باکلاس ترین ماشین دنیا از نظر بنده
Ardalan
۱۹ تیر ۱۳۹۸یدونه پوستر بزرگ از رودستر کانسپتش تو اتاقم داشتم
امیر
۱۹ تیر ۱۳۹۸این ینی یه مرسدس واقعی
هرشخصی از دیدنش لذت میبره
مخصوصا طراحی بخش جلوش
charger
۱۹ تیر ۱۳۹۸یادش بخیر پوسترشو زده بودم تو اتاقم هربار که نگاش میکردم عشق میکردم
برابوس رودستر مشکی با کابین قرمز
Behrouz. anzali
۱۹ تیر ۱۳۹۸زیبا. قوی .و دوست داشتنی.
نوید جهرمی
۱۹ تیر ۱۳۹۸دیوونه کنندس این ماشین. باید گفت بهترین خروجی همکاری دو غول موتور اسپورت. از وقتی اومد دلها رو برده تا الان. مرسدس دوران اوجت رو فراموش نکن. به خودت بیا لامصب
L-H-P-TT
۱۹ تیر ۱۳۹۸دیگه حرفی نمیمونه ، نظر بقیه دوستان نشان دهنده محبوبیت این اسطورس ، کلا همکاری های شرکتا دو دستن یا گند میزنن یا یه افسانه به واقعیت تبدیل میشه ، SLR &LFA ، جزو افسانه ها هستند و خواهند بود ……?????
Reza
۱۹ تیر ۱۳۹۸یادش بخیر،وقتی این ماشین اومد من ٢٠ سالم بود واقعا شیفتش بودم ،پوستراشو داشتم ،بکگراند کامپیوترم هم همین بود.یادمه تو نید فور اسپید ماست وانتد یک ،چنتا بادی کیت داشت اما یکیشون خیلی خفن بود و به این ماشین میومد،عجب چه زود پیر شدیم رفت!!
ونوم اف ۵
۱۹ تیر ۱۳۹۸درسته بنز همیشه با کیفیت بوده و هست ولی از نظر من طراحی های اونموقع خیلی جادویی بودن . اون نسخه استرلینگ موس که دیگه حرف نداشت
OMID
۱۹ تیر ۱۳۹۸انگار از آینده اومده بوده
مهدی
۱۹ تیر ۱۳۹۸یادش بخیر… slr و فورد gt و مورسیه لاگو به عنوان معدود سوپراسپرت های اون زمان همیشه تو سایه انزوی بزرگ بودن
بهراد
۱۹ تیر ۱۳۹۸سیستم خشک کننده کالیپر ترمزش معرکس.
در ضمن شاید دوستان در مورد کارتل خشک اطلاعات کمی داشته باشن ، یه وبسایتی دیدم که جوون ایرانی رو پراید این سیستم رو پیاده کرده بود که باعث افزایش قدرتش هم شده بود البته یبارم نسخه آزمایشیش موتور سوزونده بود . اینم لینکش
http://gt1400.blogsky.com/1388/04/22/post-3/
بهنام
۱۹ تیر ۱۳۹۸زیبایی بی حد و حصر. اس ال هم در اون نسل بسیار زیبا بود. عکسی که درب موتور بازه و موتور و متعلقات آن معلومه بنظرم قابل وصف نیست. هماهنگی طراحی در تک تک اجزای اون موج میزنه. از منظر طراحی حداقل یک دهه از همقطاران خودش جلوتر بود. دوتا رقیب بسیار قابل احترام هم داشت که اونها هم شاهکاری بودن. فراری انزو فقید و پورشه کاررا جی تی. هر سه تا در اوج زیبایی و اصالت.
Abbas
۱۹ تیر ۱۳۹۸مورسیه لگو هم با اینا بود،یادمه اکثرا اینو مورسیه لگو و کررا جی تی همیشه با هم مقایسه میشدن
Infinite
۱۹ تیر ۱۳۹۸.
…True Legend
mohammad FM480
۱۹ تیر ۱۳۹۸از سری ماشین هایی که یه ماشین باز هیچوقت اون رو فراموش نمیکنه .
آدم میمونه از این همه کلاس و ابهت چی بگه.فقط باید نگاهش کنی…
محسن
۲۰ تیر ۱۳۹۸هر وقت این مدلو میبینم به یاد حماقت جمعی خانوادم میوفتم
یه زمانی بود شرکتهای هرمی رو بورس بود. اون موقعا نفری یک تا دو میلیون تومن میدادی و نفر بالایی به هر نفر یه مدال برنزی پنج هزارتومنی میداد. این مدلها رو هنوز داریم و تو سایتای ای بی هرکدومو ده دلار میفروشن. قیمتشون اینقدر ارزونه. من برادرم بابام مادرم گول خوردیم و عضو شدیم و زمانی که یه اپارتمان صد متره تو محله ایی مثل بهارستان حدودا بیست میلیون تومن بود، ماها نفری دو میلیون تومن ناقابلو دادیم به این کلاه بردارا. هنوز افسوس میخوریم. اخه اون موقعا دو میلیون خیلی بود. پراید سه میلیون بود.
حالا ربطش به این مدل بنز چی بود؟ مجله و کلاسی که میرفتیم این مدلو پس زمینه ی پاور پوینت گذاشته بودن. رو جلد مجله ی اموزشی که بهمون داده بودن دقیقا همین مدل بنز بود. ماهام دلمون خوش که بعله سال دیگه بارهامونو میبندیم و صاحب یه بنز میشیم. چه شبایی بود و هممون با فکر صاحب بنز شدن میخوابیدیم تا بیدار بشیم و مثل خر کار کنیم تا پول جور بشه.
میلاد
۲۰ تیر ۱۳۹۸تاپ گیر فصل ۶ قسمت ۶ (۲۰۰۵ میلادی)
جرمی کلارکسون با همین ماشین با مِی و هموند تا اسلو نروژ مسابقه داد.
دو تا گذرموقتش هم اومده بود ایران.
مهدی اکرمی
۲۱ تیر ۱۳۹۸البته قویترین ماشین جاده ای مرسدس بنز SL65 AMG black Series با 660 اسب بخار قدرت هست که تو متن به اشتباه SLR مکلارن 722 به عنوان قویترین خودروی جاده ای بنز معرفی شده
Ali
۱۱ دی ۱۴۰۲من عاشق این ماشین هستم ، این ماشین اونقدر خوبه و سریع هستش که راک ( دواین جانسون ) در سال ۲۰۱۰ یک فیلم با این ماشین بازی کرده