داستان جالب بوگاتی و اختراع رینگ‌های آلومینیومی

اولین رینگ‌های آلومینیومی بوگاتی ۹۵ سال پیش ساخته شدند…
در حال حاضر تقریباً اکثر خودروهای صفرکیلومتر عرضه شده در بازارهای جهانی دارای رینگ‌های آلیاژی آلومینیومی هستند. در واقع نه تنها خودروهای اسپورت و لوکس از این رینگ‌ها استفاده می‌کنند بلکه تقریباً تمامی خودروهای بازار آمریکا از هوندا سیویک گرفته تا بنتلی کانتیننتال GT دارای رینگ‌های آلیاژی هستند؛ اما درحالی‌که این رینگ‌ها به قطعه‌ای معمولی تبدیل شده‌اند اما ریشه‌ی تولید این رینگ‌های موردبحث به حدود یک قرن پیش و اختراع توسط خودروسازی بازمی‌گردد که شاید فکرش را هم نمی‌کنید!

همه‌ی ما می‌دانیم که بوگاتی هرگز از نظر پیشرفت‌های تکنولوژی کم نیاورده به گونه‌ای که در سال‌های پیش ویرون را تولید کرده و حالا نیز با شیرون رکورددار سرعت دنیاست. البته ۹۵ سال پیش و زمانی که بوگاتی شرکتی کوچک و خانوادگی بود هم شاهد پیشتازی این شرکت در ارائه‌ی تکنولوژی‌های روز بودیم.

در سال ۱۹۲۰ بود که هری ای میلر طراح خودروهای مسابقه‌ای ایده‌ی تولید رینگ‌های آلومینیومی را مطرح کرد. این ایده تنها ۳۴ سال پس از توسعه‌ی فرایند الکترولیز برای تولید مستقل آلومینیوم به ذهن میلر رسیده بود؛ اما علیرغم ایده‌ی خوبی که وجود داشت، میلر نتوانست رینگ‌های آلومینیومی را تولید کند هرچند این اختراع هنوز هم به نامش ثبت شده بود.

این اتوره بوگاتی بود که اولین بار در تولید رینگ‌های آلومینیومی موفق شد و توانست در مولشایم کاسه‌های ترمز و رینگ‌های آلومینیومی را بسازد. او ایده‌ی رینگ‌های آلومینیومی را گسترش داد و بیش از ۵۰۰ حق اختراع منحصربه‌فرد را ثبت نمود که یکی از آن‌ها حق اختراع سال ۱۹۲۴ برای بهبودهای مرتبط به چرخ های دارای دیسک‌های خنک شونده بود. همچنین در سال ۱۹۳۳ نیز اختراع چرخ الاستیک با رینگ رادیال توسط بوگاتی ثبت شد.

در سال ۱۹۲۴ برای اولین بار رینگ‌های آلومینیومی در یک خودرو بکار رفت و بوگاتی بجای رینگ‌های سنتی نازک از رینگ‌های آلومینیومی با ۸ پره استفاده کرد. همچنین چرخ خودرو دارای کاسه‌ترمز یکپارچه بود که در خودروی اسطوره‌ای و مسابقه‌ای تایپ ۳۵ کاملاً جواب داد. طراحی بوگاتی ساده، هنرمندانه و خلاقانه بود. او امیدهای زیادی برای بهبود مسابقات توسط رینگ‌ها داشت ولی اولین باری که از رینگ‌ها استفاده شد، چندین نقص فنی در خودروها رخ داد.

اما دلیل این نقص‌ها به چرخ ها مربوط نمی‌شد. در واقع عیب اصلی به لاستیک‌ها مربوط می‌شود زیرا فرایند هواسازی نادرست منجر به لایه‌لایه شدن چندین لاستیک در اواسط مسابقه شده بود. این تنها آغاز کار بود و پیشرفت‌های تکنولوژی باعث شد رینگ‌های آلومینیومی بهتر و بهتر شوند.

با استفاده از طراحی‌های پیچیده، بوگاتی توانست توربولانس و درگ اطراف رینگ‌ها و چرخ ها را کاهش دهد. این رینگ‌ها همچنین باعث بهبود خنک شوندگی ترمزها و متعاقب آن عملکرد بهترشان شد. رینگ‌ها همچنین سرعت خودروها در سر پیچ‌ها را افزایش دادند. از نظر وزنی هم رینگ‌های موردبحث مزیت‌های زیادی داشته و این هم باعث بهتر شدن هندلینگ می‌شود.

باقی دنیا نیز به زودی به مزیت‌های این نوع رینگ‌ها پی برده و بنابراین استفاده از آن‌ها به سرعت گسترش یافت. رینگ‌ها رفته‌رفته سبک‌تر و قوی‌تر شده و هم‌اکنون دارای تکنولوژی فورج کاری هستند و در برخی موارد از بلوک آلومینیومی سخت هم تولید می‌شوند. رینگ‌های آلیاژی احتمالاً یکی از فاکتورهای مهم برای ثبت رکوردهای سرعت جهانی هستند…

منبع: carbuzz