بررسی دوج چارجر GT AWD مدل 2018

خط تولید دوج چارجر از نظر هدف و قابلیت محصولات، آنچنان طیف گسترده‌ای از مدل‌ها را دربرمی‌گیرد که کمتر خودرویی با یک چنین گستردگی نسخه‌ها و مدل‌ها، از تنوعی مشابه خط تولید چارجر برخوردار گشته است.

با خروج شورلت اس اس از خط تولید، دوج چارجر به همراه پسرعمویش کرایسلر ۳۰۰ ، جزء آخرین بازماندگان خودروهای دیفرانسیل عقب سنتی آمریکایی محسوب می شوند که از یک برند غیر لوکس نشأت یافته اند.

همچنین چارجر به این دلیل که تنها سدان برند دوج است، مجبور شده تا در نوبت های کاری مختلف و با اهداف متفاوت مشغول به کار باشد. قیمت پایه این خودرو در رنج ۳۰ تا ۷۰ هزار دلار بوده و گستره توان خروجی آن بازه ۲۹۲ تا ۷۰۷ اسب بخار را شامل می‌شود که برای که برای خودرویی با قابلیتهای مصارف خانوادگی بسیار شگفت‌انگیز است. ضمنا چارجر یکی از معدود مدل‌هایی است که هیچ‌گونه پیشرانه توربوشارژ و یا چهار سیلندر بین نسخه‌های مختلف آن مورد استفاده قرار نمی‌گیرد( اگر چه نسخه SRT HELLCAT از سوپرشارژر استفاده می‌نماید).

با تمام این تفاسیر بهای نسخه مورد بررسی در اینجا موسوم به چارجر GT plus تمام چرخ محرک به انضمام بهره‌گیری از آپشن‌هایی نظیر مسیریاب ۹۹۵ دلاری و پکیج ۱۹۹۵ دلاری موسوم به «سان اند ساوند»، به مبلغ ۴۱ هزار و ۳۲۵ دلار می رسد.

ضعیف‌ترین پیشرانه موجود در خط تولید چارجر، نمونه V-6 به حجم ۳.۶ لیتر است که در نسخه های پایه SXT و SXT پلاس، توان خروجی معادل ۲۹۲ اسب بخار را در دور موتور ۶۳۵۰ با ۳۵۲.۵ نیوتن متر گشتاور(۴۸۰۰rpm) در هم می‌آمیزد و همانند کلیه پیشرانه‌های دیگر با یک گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک همراه شده است.

نسخه های GT و GT پلاس، با برخورداری از ۸ واحد توان اضافی، از قدرتی معادل ۳۰۰ اسب بخار و ۳۵۸ نیوتن متر گشتاور بهره می‌برند و مهمترین وجه تمایز آنها از سایر چارجرها، تجهیز ایشان به سامانه چهار چرخ محرک است. سیستم چهار چرخ محرک اگرچه چیز جدیدی برای چارجر نیست اما به صورت گسترده در مدل ۲۰۱۸ معرفی شده است. این سامانه به صورت پیشفرض نیرو را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کند و زمانی که سنسورها لرزش را احساس کنند، نیروی پیشرانه از طریق یک ترانسفر کیس به صورت هوشمند به چرخ‌های جلو نیز منتقل خواهد شد.

کابین چارجر به عنوان یک سدان چهاردرب فضای کافی برای نشیمن ۵ سرنشین را داراست. اما مشتریان جدید، امکاناتی فراتر از این را خواهان هستند. سیستم اطلاعات سرگرمی یوکانکت، همانند سایر تولیدات فیات کرایسلر در حکم ستاره درخشان فناوری‌های کابین چارجر محسوب می‌شود. سامانه مسیریابی و ابزارهای ترافیکی تنها یکی از قابلیت‌های گسترده موجود در صفحه نمایشگر ۸.۴ اینچی سیستم اطلاعات سرگرمی به شمار می‌رود. دقت صفحه نمایشگر لمسی در حد مطلوب بوده و وضوح آن نسبت به بسیاری از انواع مشابه در وضعیت بهتری قرار دارد. همچنین سیستم مذکور از هر دو قابلیت اپل کارپلی و اندرویداتو پشتیبانی می‌کند.

تنها تریم‌های داخلی ارائه شده برای این خودرو نیز به رنگ‌های سیاه، مشکی two-tone و یا سفید صدفی هستند. البته نمی‌توان به سادگی از کنار کیفیت نسبتا پایین متریال داخلی کابین و یا فواصل نامعمول ایجاد شده بین برخی ادوات کابین که به طرز مناسب در کنار هم قرار نگرفته‌اند، چشم پوشی نمود. در عوض، کابین چارجر بسیار کاربردی و آسایش‌بخش است.

صندلی‌های جلو بسیار جادار بوده و بدن سرنشین را به خوبی از جناحین مورد حمایت قرار می‌دهند. البته تکیه‌گاه راحتی ندارند و احتمالا در مسافرت‌های طولانی موجب خستگی و نارضایتی سرنشینان شوند. در مقایسه با سایر سدان‌های بزرگتر، فضای مختص سرنشینان جلو کمی محدود بوده اما در عوض صندلی‌های ردیف عقب فضای گسترده و جاداری را به سرنشینان هدیه می‌دهند. صندوق عقب ظرفیت بسیار بالایی داشته و می‌توان چمدان های حجیم را درون آن جای داد.

در پشت فرمان، چارجر به همان اندازه که شخصیت بزرگی دارد، بزرگ نیز احساس می‌شود. این خودرو معادل ۰.۹ اینچ از بیوک لاکراس و همچنین کیا استینگر بزرگتر است. ضمنا عرض و ارتفاع چارجر نیز نسبت به بسیاری از سدان‌ها بیشتر است. صندوق عقب این خودرو یکی از مرتفع‌ترین‌ها در میان رقبا بوده و برآمدگی درب کاپوت آن نیز دید راننده را محدود می‌کند.

غربیلک فرمان آن از حاشیه ضخیمی برخوردار بوده و اهرم تعویض دنده با فرمی مشابه چکش، آماده خدمت‌رسانی است. شتاب صفر تا ۹۶ این خودرو ۱۹۴۲ کیلوگرمی معادل ۶.۴ ثانیه است که در حدود ۰.۲ ثانیه آهسته‌تر از چارتر ‏sxt 2016 است. میزان صدای ورودی به کابین در سرعت ۱۱۲ کیلومتربر ساعت معادل ۶۸ دسی بل است که در نوع خود بسیار مطلوب جلوه می‌کند. کابین این خودرو به همراه رانندگی آرامش بخش آن، لذت فراوانی را برای سرنشینان چه در سطح شهر و یا حین رانندگی در بزرگراه پدید خواهد آورد.

البته هنگام دور زدن و پیچیدن چارجر چندان آرام و آسایش بخش عمل نمی‌کند. واکنش غربیلک فرمان کمی ضعیف بوده و احساس خاصی از شرایط جاده را به راننده منتقل نمی‌کند. در اکثر اوقات اتاق خودرو تعادل خوبی داشته و از حرکت گهواره‌ای اثر چندانی مشاهده نمی‌شود، اما کم‌فرمانی در مواقع مختلف به سرعت خود را نشان می‌دهد.

میزان چسبندگی خودرو معادل ۰.۷۹ جی است که نسبت به مدل SXT دیفرانسیل عقب با چسبندگی ۰.۸۶ کمتر است.

در پایان اگر چه برخی از اعداد و ارقام این خودرو نزدیک به بیوک لاکراس و تویوتا آوالون است، اما این‌ها دلیل بر ضعف آنچنانی چارجر GT AWD نیست. این خودرو جنبه‌های خانوادگی مطلوبی دارد و در حکم نسخه ورودی به یک منوی بزرگتر است، اگر این یکی مورد پسند شما نیست لطفا سری به سایر منوهای چارجر نیز بزنید.

منبع: caranddriver