نگاهی به ویژگی‌های آئرودینامیکی و عملکردی فراری F8 تریبوتو

به تازگی ویدئوهایی از جزئیات آئرودینامیکی و عملکردی سوپرکار جدید فراری F8 تریبوتو منتشر شده است.

کلیدی‌ترین فاکتور پرفورمنس سوپرکار جدید مارانللو پیشرانه‌ی آن است. نیروبخش این خودرو نسخه‌ی ارتقا یافته از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر ۳.۹ لیتری توئین توربویی است که سه سال است جایزه‌ی پیشرانه‌ی برگزیده‌ی سال را به خود اختصاص می‌دهد. این نیروگاه ایتالیایی در F8 خروجی ۷۱۰ اسب بخاری دارد که مشابه سوپرکار ۴۸۸ پیستا می‌باشد.

جدای از پیشرانه، کاهش وزن هم مدنظر فراری بوده و به همین خاطر F8 تریبوتو حدود ۴۰ کیلوگرم سبک‌تر از ۴۸۸ GTB باشد. پیشرانه‌ی کم‌وزن‌تر، شیشه عقب لکسان و اسپویلر عقب فیبر کربنی باعث کاهش وزن این خودرو شده‌اند.

اما یکی از مهم‌ترین جنبه‌های پرفورمنس F8 تریبوتو به سیستم‌های F1-Trac، E-Diff و SCM-E مربوط می‌شود. همچنین سیستم بهبود دینامیک پلاس فراری هم در این سوپرکار وجود دارد که به سرعت فشار ترمز کالیپرها را تنظیم می‌کند تا نظارت بیشتری روی دینامیک جانبی خودرو صورت گیرد.

سیستم‌های آئرودینامیکی نیز نقشی کلیدی در طراحی این سوپرکار داشته‌اند. در بخش عقب یک اسپویلر جدید نصب شده که کاراتر از قبل است. همچنین بخش زیرین بدنه به‌صورت تخت طراحی شده و دیفیوزر جلو نیز باعث بهبود راندمان آئرودینامیکی شده و باعث خنک شدن هرچه بیشتر ترمزها می‌شود. حتی در زیر بدنه ژنراتورهای ورتکس وجود دارند. دیفیوزر عقب فعال نیز باعث افزایش داون فورس در هنگام عبور از پیچ‌ها شده و درگ را کاهش می‌دهد که نتیجه‌ی تمامی این کارها بهبود شتاب‌گیری و سقف سرعت خودروست.

فراری F8 تریبوتو نیز همانند اسلاف خود تنها برای مدت کوتاهی عنوان سریع‌ترین فراری ۸ سیلندر پیشرانه وسط را در اختیار خواهد داشت زیرا نسخه‌ی گیراتر آن در راه است. البته به نظر می‌رسد فعلاً شرایط برای جنگی سخت با مک لارن ۷۲۰S مهیا شده است…