ماسل کارها: تاریخچهٔ فورد موستانگ (قسمت ششم)

در جمعه این هفته نیز با قسمت دیگری از مطلب تاریخچه فورد موستانگ در خدمت شما هستیم. در قسمت قبلی به‌طور کامل به نسل دوم این خودرو پرداختیم و گفتیم که موستانگ در این نسل افول کاملی را تجربه کرد. در نسل دوم، طول خودرو تا حد چشمگیری کاهش یافت، تنوع مدل‌ها بسیار کم شد و لیست موتورها نیز بسیار محدودتر از قبل شد. برای موستانگ II تنها دو پیشرانه ارائه شد که برای اولین بار یکی از آن‌ها چهار سیلندر با ۸۸ اسب بخار قدرت بود. موتور بعدی هم یک واحد ۲.۸ لیتری V6 با تنها ۱۰۵ اسب بخار قدرت بود؛ بنابراین برای نسل دوم موستانگ هیچ موتور هشت سیلندری در نظر گرفته نشده بود و قوی‌ترین نمونهٔ آن همان موتور شش سیلندر ۱۰۵ اسب بخاری بود که قدرت بسیار کمتری نسبت به نمونه‌های هشت سیلندر نسل قبلی داشت. همچنین گفتیم که در نسل دوم نسخهٔ کابریولت هم حذف شده و موستانگ تنها در دو نسخهٔ کوپهٔ هاردتاپ و فست‌بک سه‌در تولید می‌شد درحالی‌که سقف T شکل هم برای آن قابل سفارش بود. این نوع سقف دارای دو پانل شیشه‌ای بزرگ بود که امکان برداشتن آن‌ها وجود داشت و در این صورت سقف خودرو تقریباً به‌طور کامل باز می‌شد.

در سال ۱۹۷۰ اما فورد شرکت ایتالیایی گیا را خریده بود و به همین دلیل پس از معرفی نسل دوم موستانگ در سال ۱۹۷۴، نمونه‌ای از آن با نام گیا عرضه شد. موستانگ II گیا نسخه‌ای لوکس با سقف وینیلی بود که فقط به‌صورت کوپه عرضه می‌شد؛ اما همان‌طور که در قسمت قبلی اشاره کردیم، تنوع مدل‌های موستانگ در نسل دوم بسیار کمتر از قبل شد و خبری از مدل‌های شلبی، باس و GT نبود؛ بنابراین حالا موستانگ تنها در مدل‌های پایه (در دو نسخهٔ هاردتاپ و فست‌بک)، گیا (تنها به‌صورت هاردتاپ) و مدل بالا ردهٔ مک وان (تنها به‌صورت فست‌بک) به بازار عرضه می‌شد. همان‌طور که گفته شد پیشرانهٔ پایه و استاندارد هم یک موتور ۲.۳ لیتری چهار سیلندر بود و یک موتور ۲.۸ لیتری V6 هم برای آن قابل سفارش بود. مدل مک وان اما صرفاً با پیشرانهٔ شش سیلندر عرضه می‌شد اما در ظاهر تفاوت چندانی با دیگر مدل‌ها نداشت.

اما طرفداران این ماسل کار افسانه‌ای که از این وضعیت بسیار برآشفته بودند، اعتراض فراوانی را به سمت فورد روان داشتند. این اعتراضات آن‌قدر بالا گرفت که فورد مجبور شد در سال ۱۹۷۵ یک پیشرانه هشت سیلندر را برای موستانگ ارائه کند. این موتور یک واحد ۴.۹ لیتری V8 بود که ۱۳۰ اسب بخار قدرت داشت؛ بنابراین قدرت موستانگ II با موتور V8 نیز هنوز بسیار کمتر از نمونه‌های هشت سیلندر نسل قبلی بود اما بااین‌وجود در آن دورانِ بحران سوخت و قدرت همین موتور هشت سیلندر کم‌توان نیز غنیمت بود. آزمایش‌های جاده‌ای نشان دادند که موستانگ با این موتور V8 ظرف ۱۱ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت می‌رسد و می‌تواند به حداکثر سرعت ۱۷۰ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند.

مقایسهٔ موستانگ مک وان مدل ۱۹۷۱ و ۱۹۷۵

در میانهٔ این سال، نمونهٔ جدیدی از موستانگ با نام MPG معرفی شد. این مدل تنها با پیشرانهٔ ۲.۳ لیتری چهار سیلندر پایه ارائه می‌شد که با تجهیز به یک مبدل کاتالیزوری و تغییر ضریب دیفرانسیل، مصرف سوخت آن به ۱۰ لیتر در صد کیلومتر در شهر و ۶.۹ لیتر در صد کیلومتر در بزرگراه رسیده بود. به‌منظور برجسته نشان دادن مصرف سوخت مناسبِ موستانگ پایه، از سال ۱۹۷۵ به بعد تمامی مدل‌های پایهٔ آن با نام MPG عرضه شدند. در همین سال نصب مبدل کاتالیزوری اجباری شد و با نصب این مبدل روی موتورهای ۲.۳ لیتری و ۲.۸ لیتری موستانگ، قدرت آن‌ها به ترتیب به ۸۳ اسب بخار و ۹۷ اسب بخار کاهش یافت.

در سال ۱۹۷۶ اما فورد یک مدل جدید را به خانوادهٔ موستانگ اضافه کرد. این مدل جدید که کبرا II نام داشت و تنها به‌صورت فست‌بک ارائه می‌شد، به جلوپنجرهٔ مشکی‌رنگ، رینگ‌های استیل، دریچهٔ روی کاپوت، بالهٔ جلو، اسپویلر عقب، نشان مار کبری روی جلوپنجرهٔ و گلگیرهای جلو، بادگیر کرکره‌ای پنجره‌های جانبی عقب و نوشتهٔ COBRA II در طرفین بدنه مجهز شده بود. این مدل با تمامی موتورها قابل سفارش بود. البته کبرا II پکیجی ظاهری بود که تنها نمایی اسپرت به موستانگ می‌بخشید و در پیشرانه‌ها هیچ تفاوتی با دیگر مدل‌ها نداشت؛ بنابراین قدرت موستانگ کبرا II با مدل‌های دیگر مثل پایه یا مک وان یکسان بود.

Mustang Cobra II 1976

در سال ۱۹۷۷ مدل‌های معمولی موستانگ تغییری را تجربه نکردند اما برای مدل کبرا II گزینه‌های رنگ بیشتر و متنوعی ارائه شد و خطوطی هم روی بدنهٔ خودرو کشیده شد. این خطوط از زیر سپر جلو آغاز شده و با عبور از روی کاپوت، سقف و درِ صندوق بار به سپر عقب می‌رسید. قدرت موتور ۴.۹ لیتری V8 هم در این سال در تمامی مدل‌ها به ۱۴۰ اسب بخار رسید.

در سال ۱۹۷۸ اما موستانگ کبرا II بازهم تغییراتی را تجربه کرد که البته این بار گسترده‌تر از قبل بودند. در این مدل به‌منظور بهبود آئرودینامیک دریچهٔ روی کاپوت به‌صورت برعکس نصب شد درحالی‌که برچسب‌های جانبی هم به قسمت میانی بدنه منتقل شده بود. این برچسب بزرگ‌تر شده و در وسط آن نوشتهٔ COBRA به‌صورت بزرگ کار شده بود. علاوه بر این، بادگیر کرکره‌ای روی پنجرهٔ عقب هم اضافه شد، کل قاب پنجره‌ها، برف‌پاک‌کن‌ها، آینه‌های جانبی و بادگیرها به رنگ مشکی درآمدند، گرافیک خطوط میانی بدنه تغییر کرد و رینگ‌ها هم سفیدرنگ شدند. این کبرا II جدید از میانهٔ سال ۱۹۷۷ با مدل ۱۹۷۸ به بازار آمد.

علاوه بر این، در سال ۱۹۷۸ فورد به‌منظور افزایش جذابیت موستانگ II، عضو دیگری را با نام کینگ کبرا به خانوادهٔ آن اضافه کرد. این مدل که در صدر خانوادهٔ موستانگ قرار می‌گرفت، یک نسخهٔ کاملاً اسپرت و عملکردی بود. در کینگ کبرا از تعدادی از ویژگی‌های ظاهری مدل کبرا II همچون جلوپنجرهٔ مشکی‌رنگ، اسپویلر عقب و دریچۀ روی کاپوت استفاده شده بود؛ اما غیر از این‌ها، در سال ۱۹۷۸ پونتیاک فایربرد ترنس ام در اوج زیبایی خود قرار داشت و نشان عقاب طلایی که به‌صورت بزرگ روی کاپوت آن چسبانده شده بود، به یک نماد منحصربه‌فرد تبدیل شده بود. به همین دلیل فورد هم تصمیم گرفت در موستانگ کینگ کبرا، المان‌های ظاهری را به فایربرد ترنس ام نزدیک کند.

Mustang King Cobra 1978   VS   Firebird Trans AM 1978

بدین ترتیب مشابه ترنس ام روی کاپوت کینگ کبرا برچسب بزرگ مار کبری چسبانده شد، در سراسر بدنه مانند اطراف قاب شیشه‌ها و دور گلگیرها خطوط باریکی کشیده شد و باله‌هایی هم به جلوی گلگیرهای عقب اضافه شد. یکی دیگر از ویژگی‌های ظاهری منحصربه‌فرد کینگ کبرا نیز بالهٔ بلند جلوی آن بود. این مدل تنها با پیشرانهٔ V8 عرضه می‌شد تا تصویر عملکردی آن حفظ گردد اما قدرت آن هیچ تفاوتی با دیگر مدل‌ها نداشت که این یعنی با وجود این ظاهر اسپرت تنها ۱۴۰ اسب بخار قدرت در زیر کاپوت آن وجود داشت. موستانگ کینگ کبرا فقط در سال ۱۹۷۸ تولید شد و تنها تعداد محدود ۴۳۱۳ دستگاه از آن ساخته شد.

بدین ترتیب نهایتاً نسل دوم فورد موستانگ با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش در سال ۱۹۷۸ به پایان راه رسید. این کوچک‌ترین و سبک‌ترین موستانگ تاریخ بود و ازاین‌رو بسیار مورد اعتراض قرار گرفت. بسیاری از طرفداران موستانگ هرگز به نسل دوم این خودرو روی خوش نشان ندادند و برخی از آن‌ها گلایه می‌کردند که موستانگ II فورد پینتو را به یاد آن‌ها می‌اندازد؛ اما بااین‌وجود فورد در آن زمان چاره‌ای جز این نداشت چراکه معرفی نسل دوم موستانگ با آغاز بحران نفتی دههٔ هفتاد مصادف بود و قیمت بنزین بسیار بالا رفت. به همین دلیل خودروهای بزرگ و پرمصرف با کاهش شدید خریدار مواجه شدند.

Mustang King Cobra 1978

بنابراین در آن دوران موستانگ II با مصرف سوخت مناسب توانست خریداران زیادی را به‌سوی خود جلب کند تا جایی که از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸ یعنی طی چهار سال بیش از یک‌میلیون و صد هزار دستگاه از آن به فروش رسید. به همین دلیل روزنامه‌نگاران خودرویی، نسل دوم فورد موستانگ را بهترین ایدهٔ سال دانستند. موستانگ II خودرویی بود که دقیقاً به‌موقع به بازار آمد و در زمانی که قیمت سوخت بالا رفت، کنترل آلایندگی خودروها بسیار موردتوجه قرار گرفت و خودروهای رؤیایی غول‌پیکر از دور خارج شدند، ثابت کرد که خودروهای کوچک هم می‌توانند هیجان‌انگیز باشند. با پایان تاریخچهٔ نسل دوم موستانگ، این قسمت هم به پایان رسید و از هفتهٔ آینده با تاریخچهٔ نسل سوم این ماشین در خدمت شما خواهیم بود. با ما همراه باشید.

Mustang Ghia 1978