آیا درباره سازندگان خودروهای الکتریکی و ارزش آن‌ها اغراق می‌شود؟

ایکس جان

نکته خیلی مهمی رو اشاره کردی، بحث آلودگی های نیروگاه های برق یک مقوله است، بحث توان تولیدی برق کشورها و سیستم انتقال قدرت نکته دیگری است. چون برق قابلیت ذخیره عمده نداره، تقریبا هیچ کشوری (جز با هدف صادرات)، برق بیش از نیاز ظرفیت اش تولید نمی کنه.

منتها یک نکته دیگر هم هست، اگر چه خودروهای روز دنیا الان استانداردهای آلایندگی بالاتری رو پاس می کنن و آلودگی هوای بسیار کمتری نسبت به گذشته دارن اما قطعا عدم حضور خودروهای درون سوز در شهرها می تونه میزان آلایندگی شهرها را باز هم کمتر کنه. تقریبا همه موافق حضور برق در خودروها هستن، منتها بحث سر نوع و نحوه استفاده از برق در خودروهاست.
بعضی از کمپانی ها معتقد هستن نیروی برق فقط به درد شهر می خوره، برای همین تمرکزشون رو گذاشتن روی خودروهای phev یا extended range plug in hybrid و معتقد هستن شارژ برای مسافت زیر 100 کیلومتر ایده آل ترین حالت هست. شما شب ماشین ات رو می زنی به شارژ، فردا تا شب نهایت 100 کیلومتر توی شهر رفت و آمد داری، بعد دوباره شب می زنی به برق ماشین رو. هر لحظه هم شارژ برق تمام شد، موتور بنزینی شروع به کار می کنه و می تونه باطری ها رو شارژ کنه. چون ظرفیت باطری ها هم کم هست، می تونی بدون نیاز به شارژرهای ظرفیت بالا، تو زمان کم و با برق معمولی باطری ات را شارژ کنی.
تو این حالت، نه نیازی به جهش در تولید برق در کشورهای جهان هست، نه فشاری به سیستم های انتقال برق شهری میاد، آلودگی هوای شهری هم به واسطه حذف موتورهای درون سوز در ترافیک های شهری از بین میره، ابعاد باطری ها و موتورهای برقی مورد نیاز هم کوچک تر میشه، بالطبع وزن ماشین میاد پایین، قیمت ماشین کاهش پیدا می کنه و در نهایت هر موقع نیاز شد، خودرو به دریای بی کران بنزین متصل میشه.
تو جاده های بین شهری که دیگه بحث آلودگی هوا مطرح نیست، اونجا موتورهای درون سوز می تونن به راحتی کار کنند و مطمئنا انرژی که برای جا به جایی خودروها از سوختن بنزین در جاده ها ایجاد میشه، پاک تر از برقی است که در نیروگاه های ذغال سنگی، مازوت، نفتی و … به دست میاد.

برای روشن شدن داستان، یه مثال بزنم. فکر کنیم تکنولوژی شارژ خودرو به حدی رسیده که توی نیم ساعت می تونه 400 کیلومتر برد ایجاد کنه. راننده ای وسط روز تصمیم می گیره از تهران بره کرمان. تو حالت میانگین فرض کنیم نصف باطری شارژ هم داره و تا حدود اصفهان میاد.
وارد یه جایگاه شارژ میشه، تعداد زیادی دستگاه شارژر هست ولی خوب ماشین هم زیاد هستن و همه رو اشغال کردن. باید نیم ساعت صبر کنه تا یکی شارژش به حداقل 400 کیلومتر برسه و تصمیم بگیره که شارژر رو قطع کنه و ماشین ایشون بره زیر شارژ. یه نیم ساعت تو نوبت بود، یه نیم ساعت هم ماشین خودش قراره شارژ بشه، شد یک ساعت معطلی در یک ایستگاه شارژ بین شهری.
ماشین شارژ میشه، با چشمانی دوخته به گیج شارژ باطری، راه می افته سمت کرمان. رسید به کرمان دوباره باید ماشین رو شارژ کنه و برگرده تا همین ایستگاه و دوباره روز از نو، روزی از نو!
حالا شما بفرمایید، اگر جاده ها شلوغ بود و کلی ماشین تو جاده ها بودن، قراره هر ماشین چند تا نیم ساعت منتظر بمونه تا یه حداقل مسافت به درد بخور بتونه راه بره؟ الان اگر 10 تا ماشین تو جایگاه بنزین جلوی آدم باشن، دیگه نهایت 1 ساعت بعد بنزین می زنیم و از جایگاه میایم بیرون، تو ایستگاه شارژ برقی اگر 10 تا ماشین جلوی آدم باشن، میشه 10 تا نیم ساعت، تا رسیدن به شارژر!
اگر وسط راه، شارژ یه ماشین تموم شد؛ قرار هست چیکار کنه؟ موندی کنار جاده، پسر 20 ساله ات تو صندلی پشتی دستشویی اش گرفت، قراره چطور اون در گالوینگی رقصون رو باز کنی براش؟ احتمالا آخرش بطری رو میدی بهش و میگی خودت رو فعلا از شر شماره 1 راحت کن تا یه ماشینی بیاد، باطری به باطری کنه، در باز بشه، بیای بیرون به شماره 2 ات برسی!
واقعا قراره آینده این شکلی باشه؟ الان میریم شمال، نصف زمان رو توی ترافیک هستیم؛ تو آینده بخوایم بریم شمال، نصف زمان رو تو ترافیک هستیم، باقیش رو توی جایگاه های شارژ! یه بحران پیش اومد (زلزله، سیل، حمله فضایی ها)، تا نوبت شارژر به ماشین ما برسه، بحران تمام شده …
راستی اگر ماشین برقی خریدیم و کنار جاده شارژ تموم کردیم، چی دستمون بگیریم که دیگران متوجه بشن کمک نیاز داریم؟ باطری قلمی؟

8

0

اره خب ولی ماسک گفته شاید بهتر هم بشه ولی ریماک که هست اوت که ۱.۸۵ زده
بنظر من که تسلا مطمئنا سعی میکنه از ریماک جلوبزنه که شاید رودستر۱.۸ بزنه
البته خب ایناحدسیات منه

8

0