از سال ۲۰۰۹ تاکنون که پیکاپ رایدر مبتنی بر خودروی داج داکوتا از بازار خداحافظی کرد، میتسوبیشی پیکاپی در دومین بازار خودروی بزرگ دنیا عرضه نکرده است.
رایدر خودروی چندان موفقی نبود و حداکثر فروش آن در سال ۲۰۰۷ به ۸۲۶۲ دستگاه رسید اما به نظر می‌رسد ژاپنی‌ها به دنبال بازگشت به این کلاس خودرویی هستند.
مدیرعامل میتسوبیشی موتورز آمریکای شمالی در مصاحبه با واردز اتو تأیید کرده این خودروساز به عرضه‌ی پیکاپی جدید در آمریکا علاقه مند است. البته این مدیر ارشد گفته چنین خودرویی باید هماهنگی خوبی با برند داشته باشد و چیزی واقعاً رقابتی در بازار باشد.
میتسوبیشی در بازار آمریکا جای پای بزرگی باز نکرده اما هم‌اکنون بخشی از اتحاد بزرگ رنو-نیسان است. این امر می‌تواند راه را برای تولید پیکاپی جدید باز کند زیرا نیسان قبلاً کار روی نسل جدید فرونتیر را تأیید کرده است.
هنوز چیزی به‌صورت رسمی اعلام نشده اما خبرها نشان می‌دهند میتسوبیشی وظیفه‌ی توسعه‌ی نسل بعدی پیکاپ های این اتحاد خودرویی را بر عهده دارد. یک پلتفرم بدنه روی فریم جدید زیرساخت مدل‌های گوناگونی همچون نسل بعدی نیسان فرونتیر و ناوارا و همچنین رنو آلاسکان و مرسدس X کلاس خواهد بود. شایعات نشان می‌دهند میتسوبیشی هم نسل جدید تریتون را عرضه خواهد کرد اما تا سال ۲۰۲۴ خبری از آن نخواهد بود.
چیز زیادی درباره‌ی پیکاپ میتسوبیشی نمی‌دانیم اما گفته شده نسل بعدی فرونتیر سال آینده به عنوان خودروی مدل سال ۲۰۲۱ معرفی خواهد شد. این خودرو برای اولین بار در یک دهه‌ی گذشته بازطراحی می‌شود و می‌تواند از پیشرانه‌ی ۶ سیلندر جدید با قدرت حدود ۳۰۰ اسب بخار استفاده کند. همچنین شایعاتی درباره تولید مدل پایه با استفاده از پیشرانه‌ی ۴ سیلندر و گیربکس ۷ سرعته اتوماتیک جدید وجود دارد.
توضیح: تصاویر به میتسوبیشی L200 تعلق دارند.
hasan
۸ اردیبهشت ۱۳۹۸وانت خوبیه ولی تو بازار امریکا کارش سخته
هادی 8سیلندر
۸ اردیبهشت ۱۳۹۸پدال جان لطفا یه تحقیق کن ببین ملت بازم پراید شده پنجاه یا 206 سده 140 بازم میخرن
جدا سوال چون نخرن دیگه برشکست میشن دیگه ما راحت میشیم خودروسازی اصلاحاتی
خان
۸ اردیبهشت ۱۳۹۸شما کجا زندگی میکنین؟
کشور تنها تهران و کرج نیست. حتی همون کرج باز جای بحث داره. قضیه اینه اکثر مردم داشتن ماشینو یه نوع کلاس میدونن. تو شهر خودمون که مرکز استانه ماشین نداشته باشی انگار یه گدایی. با این وضع طرف به اب و اتیش میزنه ماشین بخره تا نشون بده گدا نیست. تنها تو تهران جا افتاده که بدونه ماشینم میشه زندگی کرد و ماشین نداشتن به معنی بی پولی نیست.
تا ده ماه پیش تهران بودم. تو یکی از دانشگاه هاش درس میخوندم. همکلاسیمون دوچرخه داشت سی میلیون تومن. زمانی که پراید ۲۲ میلیون بود. بهش میگفم پراید بخر بهتره که. میگفت اگه به ماشین خریدن باشه چرا لکسوس نخره؟ اتفاقا پولشم داشت لکسوس بخره ولی نمیخرید.
پراید و ماشین شده یکی از واجبات زندگی. من خودم ماشین ندارم ولی بارها و بارها از من بیکار پول قرض میخوان تا ماشین بخرن. چی بخرن؟ پراید بخرن. اخرین بار دو ساعت پیش ازم پول خواستن. یکی نیست بگه من خودم بیکارم پول ندارم موتور بخرم .
اگه شما و من و باقی هموطنا دنبال عوض کردن هستیم باید این فرهنگ رو عوض کنیم. کی گفته حتما باید ماشین داشته باشیم؟ تو افریقا خیلیا ندارن و هنوزم زندن و زندگی میکنن. اها یادم نبود باید با امریکا مقایسه بشیم و مثل امریکاییا هممون ماشین داشته باشیم.
Mohamad
۹ اردیبهشت ۱۳۹۸هزینه سوخت و انرژی تحت تاثیر سوبسید و یارانه غیر نقدیه و اگر به نرخ اصلی و حتی متوسط جهانی به مردم فروخته بشه، ماشین داشتن نه تنها کلاس محسوب نمیشه بلکه نمیصرفه خریدنش و حتی از تو پارکینگ خونه بیرون آوردنش.
کشیدن هوای ناپاک و سرب تو ریه، خشونت، اضافه وزن ناشی از کم تحرکی و چربی به علاوه ظاهر زشتی که از زندگی شهری تو ذهن ها تبدیل به عادت و سنت شده عواقب چیزهاییه که شما بهش اشاره کردی
خلاصه میخوام بگم گرون بودن بعضی چیزها خیلی وقتا بدم نیست و چه بسا به نفع انسان هم تموم میشه
همچنین اون دوستی که گفتی زور خریدن لکسس داشته اما دوچرخه سوار میشده درکی فراتر و عمیق تر از اکثریت نسبت به مفهوم زندگی داشته و باید بهش تبریک گفت. یه دوچرخه سوار بدجور به بدنه اقتصاد ضربه میزنه چراکه پول به چیزی جز دوچرخه نداده، مثل
ماشین، بنزین، تعمیرکار، پارکینگ و دست آخر پزشک چون دچار مریضی نمیشه!