300 مایل بر ساعت، سدّی که 80 سال پیش شکست

طی روزهای اخیر بوگاتی سروصدای زیادی به پا کرده است زیرا این شرکت موفق شد با نسخهٔ ویژه‌ای از شیرون که سوپراسپرت ۳۰۰ نام گرفته است، به سرعت ۴۹۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند و اولین خودروی تولیدی دنیا لقب گیرد که توانسته از سد ۳۰۰ مایل بر ساعت عبور کند اما جالب است بدانید که این سد بیش از ۸۰ سال پیش شکسته شده است.

«مالکوم کمبل» (Malcolm Campbell) که در سال ۱۸۸۵ در چیزلهرست در لندن متولد شد، یک روزنامه‌نگار خودرویی و رانندهٔ مسابقهٔ بریتانیایی بود. وی که عاشق سرعت بود، در طول دوران عمر خود چندین رکورد سرعت مختلف را به ثبت رساند. کمبل اولین رکورد سرعت خود را در سال ۱۹۲۴ با خودروی رکوردشکن ۳۵۰ اسب بخاری ساخت سانبیم با رسیدن به سرعت ۲۳۵ کیلومتر بر ساعت به ثبت رساند؛ اما او به این سرعت قانع نبود و بین سال‌های ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۵ نُه بار رکورد سرعت زمینی را شکست.

خودرویی که تصاویر آن‌را مشاهده می‌کنید، بلوبرد (Blue Bird) نام داشته و آخرین خودروی رکوردشکن کمبل محسوب می‌شود. این خودرو که در سال ۱۹۳۳ ساخته شد، در اصل خودروی رکوردشکن قبلی کمبل بود که تا حد زیادی ارتقاء یافته و از نو طراحی شده بود. در بلوبرد جدید از خودروی قبلی تنها طرح کلی و شاسی باقیمانده بود و تقریباً همهٔ قطعات و اجزای دیگر تغییر کرده بودند. بزرگ‌ترین تغییر این خودرو استفاده از پیشرانهٔ بزرگ‌تر، سنگین‌تر و بسیار قوی‌تری بجای موتور قبلی بود. پیشرانهٔ بلوبرد یک نمونهٔ ۳۷ لیتری V12 سوپرشارژ هواپیمایی ساخت رولزرویس بود که ۲۳۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.

اولین آزمایش و رکورد زنی بلوبرد در فوریهٔ سال ۱۹۳۳ در دیتونا انجام شد و کمبل توانست با آن به سرعت ۴۳۸ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. وی در این رکورد زنی، خودرویی با تمام قدرتی که می‌خواست را در اختیار داشت اما راهی برای استفادهٔ از کل این قدرت عظیم وجود نداشت زیرا خودرو با مشکل بکسوات و هرزگردی چرخ‌ها مواجه بود که ۸۰ کیلومتر بر ساعت از حداکثر سرعت آن‌را کاسته بود. به همین دلیل بلوبرد به کارگاه بازگردانده شد تا تغییراتی در آن صورت گیرد.

ارتقاء و تغییرات فنی بلوبرد اما بجای اینکه صرفاً در افزایش قدرت معطوف شود، روی بهبود کشش تمرکز داشت زیرا در این خودرو قدرت به‌اندازهٔ کافی وجود داشت؛ بنابراین در محور عقب خودرو چرخ‌های دوبل نصب شد تا چسبندگی بهبود پیدا کند. بلوبرد از ترمز هوایی هم برخوردار بود که حالا به سیلندر هوای بزرگ‌تری مجهز شد. در این بازطراحی، ظاهر بلوبرد هم تا حد زیادی تغییر کرد و بدنهٔ خودرو شکلی مستطیلی پیدا کرد. علاوه بر این، عرض خودرو افزایش یافت و درحالی‌که قبلاً چرخ‌ها بیرون از بدنه قرار داشتند، حالا بدنه تا روی چرخ‌ها ادامه پیدا کرده بود. با این تغییرات، بلوبرد جدید به‌وضوح طراحی مدرن دههٔ ۳۰ را نشان می‌داد.

بلوبرد جدید برای اولین بار در مارس ۱۹۳۵ در دیتونا مورد آزمایش قرار گرفت و کمبل توانست رکورد خود را به ۴۴۵ کیلومتر بر ساعت ارتقاء دهد اما درحالی‌که وی می‌دانست این خودرو توانایی بیشتری دارد، ناهمواری شن‌های مسیر موجب کاهش چسبندگی شده و مانع از رسیدن به سرعت بیشتر گردید. این آزمایش نشان داد که بلوبرد جدید به منطقهٔ بزرگ‌تر و نرم‌تری نیاز دارد و به همین دلیل برای رکورد زنی بعدی به دریاچهٔ نمک بونویل در یوتا برده شد. بدین ترتیب نهایتاً در ۳ سپتامبر سال ۱۹۳۵ کمبل توانست با بلوبرد در دو جهت رفت‌وبرگشت در بونویل به میانگین به سرعت ۴۸۵ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند؛ بنابراین سرانجام تلاش‌ها و ازجان‌گذشتگی‌های مالکوم کمبل نتیجه داد و او به اولین کسی در دنیا تبدیل شد که برای اولین بار سد ۳۰۰ مایل بر ساعت را شکست.

البته کمبل با خودرویی مخصوص و رکوردشکن از این سد عبور کرد درحالی‌که بوگاتی این کار را با خودرویی تولیدی انجام داده است اما نباید فراموش کرد که رکورد زنی کمبل، ۸۴ سال پیش صورت گرفته است و رسیدن به چنین سرعتی در آن زمان حتی با خودرویی مخصوص هم بسیار ارزشمند و قابل‌توجه است. بلوبرد هم‌اکنون در تالار مشاهیر موتوراسپرت آمریکا در موزهٔ پیست بین‌المللی دیتونا نگهداری می‌شود. همان‌طور که گفته شد، این آخرین رکورد زنی زمینی کمبل بود اما جنون سرعت او در اینجا به پایان نرسید زیرا وی چندین بار برای ثبت رکورد سرعت روی آب هم تلاش کرد و در آگوست ۱۹۳۹ با رسیدن به سرعت ۲۲۸ کیلومتر بر ساعت، سریع‌ترین رکورد آبی خود را به ثبت رساند.

مشخصات فنی