۱۰ خودرو که بیش از هر چیز نیازمند یک نسخه جدید هستند

تخفیف‌های بالا، تأمین مالی با بهره صفر درصد و اقساط ماهانه کم از جمله شرایط فریبنده‌ای هستند که می‌تواند پای هر خریدار خودرویی را به نمایندگی‌ها بکشاند. این معاملات جذاب معمولاً برای مدل‌هایی عرضه می‌شوند که مدت‌های زیادی در نمایندگی‌ها جا خوش کرده‌اند.

در بین مدل‌های ۲۰۱۶ موجود در بازار، خودروهایی وجود دارند که در واقع، همان چیزی هستند که چهار یا پنج سال پیش در معرض فروش قرار گرفته است. البته اگر دوران طولانی چرخه توسعه مدل‌ها در صنعت اتومبیل را درنظر بگیریم، ای خودروها سه سال قبل از این تاریخ طراحی شده‌اند. این خودروها نه‌تنها از آخرین نسل تجهیزات به مانند ترمز اضطراری و سازگاری با برنامه‌های گوشی‌ هوشمند بی‌بهره‌اند، بلکه از آخرین استانداردهای ایمنی در تست‌های مؤسسه ایمنی بزرگراه‌های امریکا (IIHS) نیز برخوردار نیستند. همچنین برخی از این مدل‌ها، در دنیایی که مصرف سوخت اهمیت زیادی برای مشتریان پیدا کرده، با حرص و ولع زیادی، بنزین مصرف می‌کنند. به‌علاوه، در سال‌های گذشته، خودروها گام‌های بلندی در هندلینگ، کیفیت سواری و امکانات داخلی در کابین برداشته‌اند؛ جایی که حتی برای شارژر تلفن هوشمند نیز درگاه‌هایی پیش‌بینی شده است.

مطالعات در خصوص قابلیت اطمینان مدل‌های جدید نشان می‌دهد که این خودروها در اولین سال حضورشان در بازار می‌توانند با مشکلات زیادی همراه باشند. امّا این مشکلات معمولاً در دومین سال پس از یک «طراحی دوباره» کاهش می‌یابند. بنابراین، پس از انتخاب یک مدل که در طراحی آن بازنگری صورت گرفته، یک خودروی قابل‌اعتماد با آخرین تجهیزات به‌دست خواهید آورد که تنها یک یا دو سال در بازار حضور داشته است.

بسیاری از خودروهای جدید، هر ۵ سال یک بار یک بازنگری عمده در طراحی خود تجربه می‌کنند و در این میان، برخی تغییرات کوچک در فواصل ۲ یا ۳ سال بر روی آنها اعمال می‌شود. در ادامه ۱۰ نمونه از خودروهایی را مرور می‌کنیم که زمان زیادی از ورود آنها به بازار می‌گذرد و حتی یک مدل خودروی جدید متوسط و معمولی نیز می‌تواند به سرعت آنها را پشت‌سر بگذارد. برخی از این خودروها آن‌قدر قدیمی شده‌اند که حتی با وجود تخفیف‌های بالا نیز نمی‌توانند جایگزینی برای رقبای مدرن‌شان باشند. امّا مدل‌هایی هم هستند که اگر مشتری بتواند با کم و کاستی‌های آنها زندگی کند، معامله خوبی محسوب می‌شوند؛ به‌ویژه اکنون که مدل‌های ۲۰۱۷ در راه نمایندگی‌ها هستند و عمر نگهداری خودروهایی که پیش از سال ۲۰۱۲ به بازار معرفی شده‌اند، رو به اتمام است.

کرایسلر ۳۰۰
این سدان گران‌قیمت کرایسلر اولین بار ۱۲ سال پیش به عنوان یک مدل ۲۰۰۵ به بازار ارائه شد و در آن زمان، باز طراحی فربه و عضلانی و امکان استفاده از موتور V8 همی بر روی یک پلتفرم احیا شده از مرسدس‌بنز، سر و صدای زیادی به پا کرد. پلتفرم مرسدس با وجود کیفیت بالایی که داشت، ولی تاریخ عرضه‌اش به سال ۱۹۹۶ می‌رسید.

از آنجایی که چند بار تغییرات در مورد کرایسلر ۳۰۰ از زمان حضورش در بازار صورت گرفته، در حال حاضر با یک گیربکس جدید اتوماتیک ۸ سرعته وضعیت پرفورمنس و مصرف سوخت را در یک حدّ مناسب و رقابتی حفظ کرده است. امّا تست‌های ایمنی تصادف جایی است که سنّ بالای این مدل را برملا می‌کند؛ جایی که در تست هم‌پوشانی کوچک IIHS نمره «مرزی» را دریافت کرده است.

داج چارجر
همانند مدل همزاد کرایسلر ۳۰۰، معرفی چارجر نیز به سال ۲۰۰۵ میلادی باز می‌گردد. علی‌رغم ارتقاهای قابل‌توجه این مدل در طول این دوره، گذشت زمان در مقایسه با کرایسلر ۳۰۰، با چارجر چندان مهربان نبوده است.

در دوره‌ای که اقتصاد پس از «رکورد بزرگ» سعی در احیای خود داشت و خاطرات تلخی برای امریکایی‌ها همچون ۴ دلار برای هر گالن بنزین رقم می‌خورد، حضور یک خودروی عضلانی مانند داج چارجر در بازار کاملاً بی‌مورد به نظر می‌رسید. در مقایسه با دیگر سدان‌های بزرگ مانند فورد تورِس یا بیوک لاکراس، مصرف ۱۰.۴ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر برای موتور V6 چارجر، وضعیت چندان بدی ندارد، ولی اگر آن را با سدان‌های متوسط امروزی که فضای داخلی بیشتری نیز نسبت به چارجر دارند، مقایسه کنیم، در سطحی پایین‌تر قرار می‌گیرد. همانند کرایسلر ۳۰۰، نتیجه تست تصادف هم‌پوشانی کوچک IIHS برای داج چارجر نیز به صورت «مرزی» گزارش شده است.

فورد تورِس
نسخه‌ای که هم‌اکنون از فورد تورِس در بازار وجود دارد، در سال ۲۰۱۰ به بازار معرفی شده است. تورِس از همان ابتدا نیز خودروهای چندان خوبی به شمار نمی‌رفت. مدل که به عنوان یک سدان جادارتر و کاربردی‌تر ارائه شده بود، با وجود داشتن ابعاد بزرگ بدنه، فضای تنگ و خفه‌کننده‌ای در داخل داشت.

همچنین نسخه‌های اولیه این مدل با سیستم کُند و مشکل‌ساز «مای‌فورد تاچ» همراه بودند. البته «مای‌فورد تاچ» با سیستم آماده‌تر و با سرعت واکنش بالاتر «سینک ۳» در مدل ۲۰۱۶ جایگزین شده، ولی داشبورد تورِس هنوز هم مملو از دکمه‌هایی است که عملکرد‌های سیتم کنترل هوا و رادیو را بسیار کُند مدیریت می‌کنند. شاید بهترین گزینه مشتریان به عنوان جایگزین «تورِس»، یک فورد فیوژن باشد؛ خودرویی کوچک، ارزان‌تر، با هیجان بیشتر در هنگام راننده و با صرفه‌جویی بهتر در زمینه مصرف سوخت. ضمن اینکه نسبت به تورِس، در داخل کابین فیوژن، فضای جادارتر و بزرگتری را احساس می‌کنید.

لینکلن MKS
فورد تورِس می‌تواند یک معامله ناخوشایند برای مشتری رقم بزند، ولی فورد در لینکلن MKS می‌خواهد همین خودروی تاریخ مصرف گذشته را با قیمت بالاتر به شما بفروشد. این خودروی دارای همان دکمه‌های لمسی کُند موجود در تورِس است و تنها کاربری آنها را برای تنظیمات بیشتر سرعت پنکه سیستم کنترل هوا و صدای رادیو گسترش داده است. همان‌ حال و هوای تورِس با کابین خفه‌کننده، هندلینگ نابهنجار و ارتقاع پایین سقف که مدام باید مراقب برخورد سرتان با آن باشید.

آنچه در لینکلن MKS دیده نمی‌شود، موتورهای توربوشارژر نسبتاً بهینه اکوبوست هستند که در تورِس ارائه می‌شوند. البته این خودرو با برند لینکلن با دارای تجهیزات هوشمند ایمنی مانند دستیار حفظ حرکت در بین خطوط و ترمز اضطراری نیز هست، ولی همین تجهیزات در تورِس نیز قابل‌استفاده هستند. لینکلن MKS همانند تورِس، دارای یک مدل هم‌خانواده ارزان‌تر بر اساس فورد فیوژن، به نام «لینکلن MKZ» است؛ خودرویی که در آن کیفیت بهتری در زمینه حال و هوای اسپورت، راحتی کابین و مصرف سوخت حاصل شده است.

کرایسلر تاون اند کانتری
کرایسلر «تاون اند کانتری» یکی از خودروهای قدیمی جاده‌ها در کشوری مانند امریکا محسوب می‌شود که خوشبختانه در پاییز امسال، با مدل جدید «پسیفیکا» جایگزین می‌گردد.

امّا نسخه کنونی تاون اند کانتری در حدود ۹ سال پیش پا به عرصه رقابت در بازار گذاشت؛ یعنی درست در بحبوحه ورشکستگی کرایسلر. این خودرو حتی امروز نیز همان صندلی‌های ناراحت و خفه‌کننده را دارد و هندلینگ آن حتی در مقایسه با استانداردهای مینی‌ون‌ها دارای وضعیتی ناامید کننده است. تاون اند کانتری اشتهای عجیبی در مصرف سوخت نیز دارد و همین‌طور، عملکرد ضعیفش در تست‌های تصادف چندان برای دوره مدرن مناسب نیست. امّا مدل جدید پسیفیکا، با کیفیت بهتر، قابلیت‌های بیشتر و سواری راحت‌تری همراه است.

فولکس‌واگن CC
فولکس‌واگن CC یک سدان چهار نفره با طراحی شبیه به کوپه است که بر اساس نسخه سال ۲۰۰۶ پاسات ساخته شده است.

خوشبختانه این نسخه از پاسات، وضعیت مساعدی داشته است و CC از بسیاری جهات هنوز هم می‌تواند در بازار رقابت کند. کیفیت رانندگی با این خودرو مناسب است، مصرف سوخت خوبی دارد و با آخرین نسخه رادیوی CarNet و هماهنگی با سیستم‌عامل‌های اپل کارپلی و اندروید اتو ارتقا یافته است. امّا شرایط در تست‌های ایمنی تصادف چندان مساعد نیست و فولکس‌واگن CC در تست هم‌پوشانی کوتاه IIHS نمره «مرزی» را کسب کرده است.

هیوندای اکسنت
طراحی خودروهای کوچک معمولاً‌ همگام با آخرین استانداردهای ایمنی، آلودگی و تکنولوژی نیست؛ به این دلیل که این خودروها معمولاً با بودجه کمتری نسبت به وسایل نقلیه بزرگتر ساخته می‌شوند. حالا در این کلاس، مدلی مانند هیوندای اکسنت را درنظر بگیرید که در زمینه عملکرد تست‌های ایمنی تصادف و قابلیت‌های ارتباطی در مقایسه با رقبا، حرف چندانی برای گفتن ندارد.

با اینکه تنها ۵ سال از عرضه این خودرو به بازار می‌گذرد، ولی هیوندای اکسنت از نظر تجهیزات و عملکرد، بسیار قدیمی می‌نماید؛ یک کابین پر سر وصدا و عملکرد بسیار کُند، حتی در مقایسه با دیگر خودروهای کوچک مدرن. هیوندای اکسنت با اینکه در برخی تریم‌ها صاحب یک درگاه USB است، ولی هنوز هم امکان پخش موزیک به صورت بی‌سیم ندارد. امّا ناامیدکننده‌ترین ویژگی اکسنت، عملکرد آن در زمینه تست‌های تصادف است؛ جایی که در تست هم‌پوشانی جلوی IIHS نمره «ضعیف» را دریافت کرده است.

فیات ۵۰۰
یک خودروی کوچک، جذاب، ارزان و هیجان‌انگیز؛ مشخصاتی که به نظر می‌رسد که برای خودروی زیبا و کوچک، کافی باشند. فیات ۵۰۰ البته خودروی چندان سالخورده‌ای نیست و در سال ۲۰۱۲ به بازار امریکا معرفی شده است. امّا  اینکه چرا این خودرو در این لیست جای گرفته، شاید به این دلیل است که فیات ۵۰۰ قبل از اینکه به بازار ایالات متحده برود، سال‌های زیادی از عمرش را سپری کرده است.

امّا فیات آخرین تکنولوژی‌ها در ارتقای مدل ۵۰۰ به کار برده است. این خودرو هم‌اکنون دارای سیستم اطلاعات و سرگرمی UConnect با نمایشگر لمسی است که یکی از بهترین و ساده‌ترین سیستم‌ها در نوع خود محسوب می‌شود. در همین حال، فیات ۵۰۰ از نظر مصرف سوخت نمی‌تواند با بسیاری از مدل‌های ۴ در کامپکت امروزی رقابت کند و علاوه بر این، نمره‌اش در تست هم‌پوشانی کوتاه IIHS برابر «ضعیف» گزارش شده است.

نیسان لیف
نیسان لیف اولین خودروی تمام‌الکتریکی بود که در سال ۲۰۱۱ به بازار ایالات متحده قدم گذاشت و در حال حاضر، بیشتر از همیشه، سن و سال خود را به نمایش می‌گذارد. اگر لیف را با مدل‌های الکتریکی که یک یا دو سال بعد از آن روانه بازار شده‌اند، مقایسه کنیم، صدای نابهنجار موتور، استایل تاریخ گذشته و موقعیت رانندگی عجیب و ناراحت آن را تشخیص خواهیم داد.

در آخرین مدل نیسان لیف، یک آپشن باتری بزرگتر درنظر گرفته شده که دامنه مسافت ۱۷۲ کیلومتر را برایش به همراه دارد. این دامنه اگرچه می‌تواند با سایر رقبا مقایسه شود، ولی نمی‌تواند سایر کمبودهای لیف را جبران کند؛ به‌ویژه اینکه رقبای جدید الکتریکی قرار است با دامنه مسافت ۲۰۰ مایل یا ۳۲۲ کیلومتر از راه برسند. ضمن اینکه نمره «ضعیف» در تست هم‌پوشانی کوتاه IIHS را نیز نباید فراموش کرد.
یک مدل جدید لیف قرار است که در سال آینده معرفی شود و رقابت بهتری را در بین خودروهای الکتریکی داشته باشد.

لکسس GS 350
جز اینکه لکسس GS از سال ۲۰۰۷ در بازار حضور داشته، ایراد دیگری نمی‌توان گرفت. این مدل در واقع، یکی از با سابقه‌ترین خودروها در بازار محسوب می‌شود. لکسس GS، نه یک خودروی معمولی، بلکه یک خودروی لوکس با شروع قیمت از ۴۵ هزار دلار است و باید علاوه بر داشتن یک ظاهر قابل‌توجه، محیط پیرامون راننده‌اش را نیز با تجهیزات تکنولوژیک پُر کند. امّا این خودرو، در بسیاری از موارد با کاستی‌های زیادی مواجه است.

برای مدل ۲۰۱۶، لکسس GS یک موتور جدید کوچک‌شده توربوشارژر چهار سیلندر دریافت کرده که نسبت به مدل پایه قبلی، ۷۰ اسب‌بخار از قدرت آن کم شده است. این در حالی است که موتور V6 قبلی اینک در بالاترین سطح GS استفاده می‌شود. استفاده از موتور چهار سیلندر جدید موجب کاهش مصرف سوخت مطابق برآوردهای سازمان حفاظت محیط زیست امریکا شده و این خودرو معادل ۹.۰۵ لیتر سوخت در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف می‌کند. با این وجود، رقبای دیگر با پیشرانه‌های چهار سیلندر، وضعیت بهتری در این زمینه دارند.

منبع: rankingsandreviews