چگونه می‌توان مینی‌ون‌ها را دوباره برای خریداران جذاب کرد؟

مینی‌ون‌ها از زمانی که برای اولین بار معرفی شدند، مسافربر محبوب خریداران بوده‌اند. این خودروها در دههٔ ۸۰ و ۹۰ فروش بسیار بالایی داشتند و با ظهور کراس‌اوورها در دههٔ ۲۰۰۰ محبوبیت آن‌ها کاهش یافت. اخیراً اما برخی از خودروسازان در تلاش برای بازیابی محبوبیت و وجههٔ مینی‌ون‌ها بوده‌اند. برای انجام این کار، خودروسازان به طراحی‌های تهاجمی و ویژگی‌های جذاب برای خریداران روی آورده‌اند.

به‌عنوان‌مثال، تویوتا نسل جدید سی‌ینا را بسیار لوکس‌تر کرده، کیا برای نسل جدید کارنیوال صندلی‌های خلبانی را در ردیف دوم در نظر گرفته و هوندا هم اودیسه را به ویژگی‌های جالبی مجهز کرده است. به نظر می‌رسد این اقدامات مؤثر بوده‌اند زیرا تویوتا انتظار دارد بتواند امسال ۱۰۰ هزار دستگاه سی‌ینا به فروش برساند اما بااین‌حال به نظر می‌رسد هنوز هم این سگمنت برای بازسازی خود به کمک نیاز دارد.

راه‌حلی که برای این موضوع به ذهن کیا رسیده، تغییر نام این کلاس است زیرا این شرکت در معرفی نسل جدید کارنیوال در آمریکا بجای استفاده از نام مینی‌ون از معادل اروپایی آن یعنی وسیلهٔ نقلیهٔ چندمنظوره یا همان MPV استفاده کرده که نام شیک‌تری است. علاوه بر این، کیا با استفاده از عناصر بیرونی کراس‌اوور مانند سعی کرده کارنیوال جدید را از مینی‌ون‌های معمول بازار مثل هوندا اودیسه متمایز کند. این شرکت کره‌ای با مانور دادن روی تناسبات طراحی شاسی‌بلند مانند و همین‌طور ظرفیت یدک کشی بالای کارنیوال، تمام تلاش خود را کرده تا نشان دهد که این خودرو یک مینی‌ون نیست و بیشتر به کراس‌اووری کاربردی‌تر شباهت دارد.

این اقدامات می‌تواند مینی‌ون‌ها را تا حدودی به گزینه‌ای جذاب‌تر در بازار کراس‌اوور پسند این روزها تبدیل کند اما آیا برای جذابیت بیشتر این خودروها نزد خریداران کار دیگری هم می‌توان انجام داد؟ پاسخ این سؤال شاید الکتریکی‌سازی باشد زیرا امروزه محبوبیت خودروهای الکتریکی در بازار رو به افزایش است. فولکس‌واگن قصد دارد این راه‌حل را با مدل ID.Buzz امتحان کند. این یک مینی‌ون تمام الکتریکی با طراحی رتروی الهام گرفته از ترنسپورترهای دههٔ ۶۰ و ۷۰ است که تا سال ۲۰۲۴ به بازار خواهد آمد.

با توجه به اینکه در حال حاضر مینی‌ون‌های هیبریدی مثل کرایسلر پاسیفیکا توجهات را به خود جلب کرده‌اند، یک مینی‌ون تمام الکتریکی برای جابجایی کودکان در شهر می‌تواند طرفداران تسلا را به سمت خود جذب کند. ایدهٔ مینی‌ون الکتریکی آن‌قدر جذاب است که حتی پورشه هم همین اواخر به‌طور مخفیانه در حال آزمایش چنین خودرویی در قالب کانسپتی بنام Vision Renndienst بوده است.

البته در گذشته یعنی حتی پیش از آنکه کراس‌اوورها تا این حد محبوب شوند هم برخی خودروسازان برای جذاب‌تر کردن مینی‌ون‌ها تلاش‌هایی کرده بودند. رنو یکی از فعال‌ترین خودروسازان در این زمینه بود و ایده‌های بسیار دیوانه‌واری برای تعریف مجدد مینی‌ون‌ها داشت. یکی از این ایده‌ها، کانسپت اسپیس F1 بود که در سال ۱۹۹۴ معرفی شد. این یک سوپر مینی‌ون بود که به پیشرانهٔ ۳.۵ لیتری V10 فرمول یک با ۸۰۰ اسب بخار قدرت مجهز شده و ظرف تنها ۲.۸ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسید.

یکی از غیرمعمول‌ترین مینی‌ون‌های تولیدی تمام دوران هم ساخت رنو است. این خودرو که آوانتیم نام دارد، یک مینی‌ون اسپرت دودر بود که بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ ساخته شد. البته آوانتیم که توسط شرکت فرانسوی ماترا طراحی و توسط رنو به تولید می‌رسید، در بازار هرگز موفق عمل نکرد و تنها ۸,۵۵۷ دستگاه از آن ساخته شد.