8 نکته در مورد پورشه 918 اسپایدر

این خودروی هیبریدی که به عنوان نقطه‌ عطفی در بین اتومبیل‌های پورشه محسوب می‌شود، یک اثر یادبود در دنیای تکنولوژی اتومبیل‌ها نیز محسوب می گردد. اما بد نیست ناگفته های این خودرو را هم مرور کنیم.

با قیمتی معادل ۸۴۵۰۰۰ دلار، پورشه با فروش هر یک از این اتومبیل‌ها از نظر مالی ضرر خواهد کرد.
نباید خیلی تعجب کنید، اتومبیل‌های سوپر اسپرت معمولاً خیلی سود ده نیستند. خودروهای هیبریدی با سیستم‌های پیچیده تر، عملکرد قویتر و تکنولوژی‌های پیشرفته تر، تقریباً هیچ وقت سودآور نیستند. مسئولان پورشه هیچ گونه اطلاعاتی در مورد بودجه‌ی تولید ۹۱۸ را ارائه نمی‌کنند، ولی زمانی که با هر یک از کارکنان پورشه در این مورد صحبت کردیم همان موضوع را تکرار کردند: پورشه ۹۱۸، زیر قیمت تمام شده به فروش می‌رسد. و طراحی و تولید این اتومبیل بسیار گران قیمت بوده است.

یک از مهندسان سازنده‌ی ۹۱۸ به من گفت: بزرگترین چالش در طراحی و تولید این خودرو، جایگذاری تمامی سخت افزارهای کامپیوتری بود.
۹۱۸ یک خودروی ساده نیست. این خودرو برای اجرای سیستم‌های گوناگون خود به مقدار زیادی توان محاسباتی نیاز دارد. سیستم‌هایی مانند مدیریت موتور، سیستم صوتی و تصویری اتومبیل و کنترل پایداری همانند تمامی اتومبیل‌ها وجود دارند، ولی در این اتومبیل سیستم‌های ترمز، خنک کننده (چهار پمپ آب الکتریکی، که دو عدد آن فقط مختص موتور است)، و چندین سیستم دیگر نیز توسط سیستم الکتریکی خودرو مدیریت می‌شوند. یک نمونه‌ی اولیه در هنگام معرفی خودرو به رسانه‌ها به نمایش درآمد. زمانی که اتومبیل ساخته شد، بسته بندی نهایی آن هنوز مشخص نبود؛ خودرو به سادگی ساخته شد تا مشخص شود که سیستم پیشرانه‌ی خودرو در دنیای واقعی چگونه کار خواهد کرد. سخت افزارهای کامپیوتری بسیاری وجود داشت، مهندسین تمامی قطعات را داخل جعبه‌های بزرگ آلومینیومی قرار دادند، سپس جعبه‌ها را در قسمت جلو و عقب خودرو نصب کردند.

برای تعمیر آن، باید خودرو را دو قسمت کنید.
ساختار فیبر کربنی پورشه ۹۱۸ از دو بخش اصلی تشکیل شده است: کابین سرنشین و قسمت نگهدارنده ی موتور خودرو. همانند پورشه‌ی Carrera GT، برای انجام تعمیرات اساسی خودرو یا جدا کردن موتور یا جعبه دنده، باید این دو بخش را از یکدیگر جدا کنید. در اصل خودرو را دو نیم خواهید کرد. این موضوع در مورد موتورسیکلت‌ها و برخی اتومبیل‌های مسابقه ای رایج است، ولی در مورد خودروهای خیابانی یا حتی سوپر اسپورت ها بسیار نادر می‌باشد.
بنا به گفته یکی از مهندسان پورشه سرویس‌های جزئی را بدون انجام این کار می‌توانید اجرا کنید. ولی در واقع، سرویس جزئی فقط به تعویض شمع‌های موتور خلاصه می‌شود. توجه داشته باشید که این خودرو هیچ گونه تسمه ای ندارد، و میل بادامک‌های آن توسط زنجیرها چرخانده می‌شوند، بنابراین نیازی به تعویض تسمه دینام یا تسمه تایم نخواهد بود. این موضوع بسیار خوب است زیرا برای انجام آن کارها ممکن بود مجبور به جدا کردن موتور شوید.

سیستم ترمز پورشه ۹۱۸ بسیار هوشمند تر و پیچیده تر از اولین خودروی شماست.
همان گونه که در همه خودروهای هیبرید این گونه است، ترمزهای ۹۱۸ باید کارهای متعددی علاوه بر متوقف کردن خودرو انجام دهند. باید به شارژ شدن باتری‌ها کمک کنند، ارتباط بین سیستم ABS و سیستم کنترل پایداری خودرو را برقرار کنند، و در طول کل این پروسه عملکرد مناسبی داشته باشند. پورشه‌ها معمولاً به حس فوق العاده ی ترمزشان معروف هستند، یک پدال قوی و محکم که تحت هر شرایطی بهترین عملکرد ممکن را ارائه می‌کند. مهندسان سازنده‌ی ۹۱۸ ادعا کرده‌اند که شبیه کردن سیستم ترمز ۹۱۸ به ترمزهای سایر خودروهای پورشه، یکی از سخت‌ترین قسمت‌های طراحی این خودرو بود. سیستم ترمز به صورتی الکتریکی توسط یک قطعه‌ی پیچیده که بین پدال ترمز و سیلندر اصلی ترمز نصب شده است پشتیبانی می‌شود. این قطعه در دنیای خودروهای هیبریدی منحصر به فرد می‌باشد، هدف این قطعه برقرار کردن یک ارتباط پیوسته‌ی مکانیکی بین پای شما و سیستم هیدرولیک خودرو می‌باشد.
همچنین قطعه‌ی دیگری وجود دارد که مهندسان آن را خازن سیال می‌نامند و در دماغه‌ی خودرو نصب شده است. اگر نیروی ترمز کمتر از ۰.۵ g باشد، سیستم خودرو از موتورهای الکتریکی خود برای شارژ گردن باتری‌ها استفاده می‌کنند. هنگامی که نیروی ترمز بیشتر از ۰.۵ g باشد این اتفاق نمی‌افتد. در اینجا، خازن، همان گونه از اسم آن پیداست، به عنوان یک مخزن سیال عمل می‌کند تا بتواند در هنگام تغییر حالت پایداری پدال ترمز را حفظ کرده و تحت هر شرایطی آن را برای راننده قابل پیش بینی نماید. پدال ترمز پورشه ۹۱۸ واقعاً این گونه است، اگرچه گاهی اوقات داخل شهر ممکن است عملکرد پدال کمی برای شما عجیب به نظر برسد، زیرا سیستم اتومبیل در تلاش است تا رفتارهای رانندگی شما را پیش بینی کند. در هر حال این یک دستاورد تاریخی و بزرگ برای مهندسان پورشه می‌باشد، زیرا عملکرد ترمز برخلاف سیستم متفاوت آن، کاملاً طبیعی و مشابه اتومبیل‌های دیگر به نظر می‌رسد.
همان گونه که قابل پیش بینی است، طراحی چنین سیستمی به محاسبات گسترده و زمان طراحی و تولید زیادی نیاز داشته است. حتی الآن، که خط تولید آن به راه افتاده است، یکی از مهندسین پورشه که خواست نامش فاش نشود، اعلام کرد که کالیبراسیون سیستم ترمز پورشه ۹۱۸ فقط ۹۵% کامل شده است.

رنگ آمیزی مخصوص ۶۰۰۰۰ هزار دلار هزینه خواهد داشت.
واقعاً این تمام چیزی است که باید بدانید. این رنگ‌های مخصوص فلز نقره‌ی مایع و فلز کروم مایع نام دارند. این رنگ‌ها علاوه بر ۱۰ رنگ استاندارد ارائه می‌شوند. همچنین، از آن جایی که این خودرو پورشه است و گران‌ترین خودروی تولیدی این کارخانه می‌باشد، شما تقریباً می‌توانید فرض کنید که هر چیز اضافی را درخواست کنید و هزینه‌ی آن را بپردازید شرکت آن را برای شما انجام خواهد داد.

رینگ‌های منیزیمی اورجینال اختیاری با قیمت ۳۲۵۰۰ دلار به اندازه ای سبک هستند که می‌توانید آن‌ها را با یک انگشت بلند کنید. این رینگ‌های در پکیج ۸۴۰۰۰ دلاری Weissach نیز موجود هستند.
من یکی از این رینگ‌ها را با بدون تایر و با انگشت اشاره بلند کردم. حسی مانند بازی کردن با بخشی از شاتل فضایی به آدم دست می‌داد.

داخل خودرو برای بسیاری از افراد راحت و مناسب نیست.
صندلی‌ها را می توان به سمت جلو یا عقب تنظیم کرد ولی نمی‌توان ارتفاع آن را کم و زیاد کرد یا خم کرد. فرمان آن تلسکوپی می‌باشد ولی نمی‌توان آن را کج کرد. کنسول مرکزی بلند است، ستون شیشه‌ی جلوی اتومبیل بدجور به سر شما نزدیک است. با قدی حدوداً ۱۷۸ سانتی متری، من احساس کردم که اندازه‌ی خودرو برای من مناسب نیست.

اگر در ترافیک پشت سر یک ۹۱۸ قرار گرفته باشید و راننده‌ی آن پدال گاز را فشار دهد، قبل از این که صدا را بشنوید آن را خواهید دید.
وقتی که ۹۱۸ در حالت الکترونیکی قرار دارد، موتور آن خاموش است و خودرو هیچ صدایی تولید نمی‌کند. در حالت‌های رانندگی که موتور در حال خاموش شدن است، آن حالت سکوت جای خود را به صدای رعد آسا و وحشتناک نعره‌ی موتور می‌دهد. در آن حالت‌ها، می توان با فشار دادن یک ضامن روی پدال گاز یا حرکت دادن دسته دنده‌ی نصب شده روی فرمان موتور را روشن کرد. لوله‌های اگزوز پورشه ۹۱۸ از نوع Top Exit هستند. موتور آن از نوع جریان معکوس است، ورودی جریان هوای موتور جایی قرار گرفته است که در موتورهای V8 منیفولد اگزوز آن جا قرار می‌گیرد. اگزوزهای کناری که در طرح مفهومی ۹۱۸ وجود داشتند، به دلیل برخی از مشکلاتی که ایجاد می‌کردند در مدل تولیدی حذف شده‌اند. زمانی که موتور روشن است، مقدار زیادی گرما تولید می‌کند که هوای موجود در بالای اگزوز به صورت یک زبانه‌ی شعله به نظر می‌رسد. به همین دلیل وقتی در ترافیک پشت سر یک ۹۱۸ قرار گرفته باشید، قبل از شنیدن صدای موتور این زبانه‌ی شعله را خواهید دید.

حرف‌های من را به خاطر بسپارید: این خودرو نقطه‌ی عطفی در اتومبیل‌های تولیدی پورشه است، یکی از پیچیده‌ترین و بلند پروازانه ترین خودروهایی که تاکنون ساخته شده است. ۹۱۸ همچنین یک سوپر اسپرت فوق العاده است. ولی خوب، چه کسی چیزی کمتر از پورشه انتظار دارد؟