بررسی تخصصی AEV شورولت کلرادو ZR2 بایسون

تا همین چند وقت پیش طرفداران پیکاپ های سرسخت اگر می‌خواستند محصولی با آفرود قوی داشته باشند فقط باید به کاتالوگ قطعات نگاه می‌کردند؛ اما معرفی محصولات ویژه و هدفمندی همچون فورد F-150، تویوتا تاکوما TRD Pro و شورولت کلرادو ZR2 در سال‌های اخیر باعث تغییر چشم‌انداز محصولات آفرود در این کلاس شد. بخش اعظم این محصولات نتیجه‌ی دریافت بازخورد شرکت‌ها از مشتریان و نیازهای آن‌ها بوده است.

دیو هاریتون می‌گوید:

چند سال پیش اگر شما می‌گفتید جنرال موتورز خودرویی خواهد ساخت که بازار را تحت تأثیر قرار می‌دهد هیچ‌کسی حرف شما را باور نمی‌کرد؛ اما طرفداران این کمپانی هستند که چنین چیزی را ممکن کردند.

این را هاریتون به خوبی می‌داند. پس از تولید جیپ رانگلر طویل‌تر در دانشگاه و ارائه برنامه‌ای تجاری و راه‌اندازی شرکتی برای ارتقای محصولات جیپ، او تصمیم می‌گیرد کارهای جانبی را کنار گذاشته و با اخذ تسهیلات از بانکی محلی شرکت American Expedition Vehicles یا به اختصار AEV را راه‌اندازی کند.

این شرکت در سال ۱۹۹۷ و در مونتانا تأسیس شده و کار خود را با تولید جیپ‌های هات رود شروع کرده است. پس از تولید برخی محصولات، توجه کرایسلر به این شرکت جلب شد و سرانجام همکاری این شرکت و AEV برای کمک به تولید و تأمین قطعات محصولات ویژه‌ای همچون جیپ رانگلر JK کال آف دیوتی آغاز گردید؛ و پس از آن نیز تیم مهندسی AEV جادوی خود را در ارتقا کلرادو ZR2 بکار برد.

هاریتون می‌گوید:

با وجود دیفرانسیل‌های قفل شونده، سیستم تعلیق مولتی ماتیک و پیشرانه‌ای دیزلی، شورولت زیرساخت واقعاً خوبی را ایجاد کرده است؛ بنابراین این ما بودیم که به فکر افتادیم ببینیم با ZR2 چه‌کاری می‌توانیم بکنیم.

نتیجه‌ی نهایی همکاری این است: AEV کلرادو ZR2 بایسون. این خودرو به همراه نسخه‌های استاندارد کلرادو ZR2 در کارخانه میسوری جنرال موتورز و با قطعات تأمین شده توسط AEV تولید می‌شود.

مدیر شرکت ادامه می‌دهد:

ما ۱۰۰ درصد عملکردی هستیم که خب جالب است زیرا ما بیشترین شکل در صنعت را داریم؛ اما عملکرد همیشه بر شکل مقدم است.

ZR2 از پیشرانه ۲.۸ لیتری توربودیزل دورامکس سود برده و قبلاً نیز خودرویی توانا محسوب می‌شود اما AEV محصولات خود را برای کاربری‌های عادی تولید نمی‌کند.

هاریتون می‌گوید:

به خاطر اینکه پیکاپ شورولت یک خزنده روی صخره‌ها نیست بنابراین ما از آن به عنوان خودروی تورینگ یاد می‌کنیم، چیزی که می‌تواند از اینجا تا آمریکای جنوبی رانده شود. به همین خاطر ما برای توسعه‌ی این خودرو سفرهای چندماهه را نیز در نظر گرفته بودیم.

AEV بجای تلاش برای اختراع دوباره سیستم تعلیق ZR2 و دست‌کاری تنظیمات دامپر آن از کیت افزایش ارتفاع استفاده کرده است. علاوه بر این محل اتصالات نیز ارتقا یافته تا خودرو حداکثر دوام در آفرود را داشته باشد.

این کیت افزایش ارتفاع نه تنها زاویه حمله بهتری ایجاد می‌کند بلکه باعث می‌شود رینگ‌های کریستون دوال اسپورت و لاستیک‌های ۳۵ اینچی بی اف گوودریچ زیر خودرو جای گیرند؛ اما این‌ها کافی نبوده‌اند…

مدیر شرکت خاطرنشان می‌سازد:

با اضافه شدن بچه گلگیرها ما می‌توانیم گلگیرها را کمی تغییر دهیم تا ارتفاع مدنظر از سطح زمین ایجاد شود. این چیزی است که جنرال موتورز نتوانسته در چارچوب زمانی خود انجامش دهد.

AEV همچنین قطعاتی همچون اسنورکل، سپرهای جلو و عقب، فلاپ ها و چراغ‌های بیرونی را برای بهبود ظاهر کلی خودرو بکار گرفته است؛ و برخلاف اکثریت قطعات افترمارکتی، تمامی این قطعات با تست‌های داخلی جنرال موتورز هماهنگی دارند.

مدیر AEV ادامه می‌دهد:

جنرال موتورز کالیبراسیون جدید کیسه هوا برای سپر دارای وینچ را انجام داده است؛ و من معتقدم ۱۱ تست تصادف جداگانه برای تائید تجهیزات ایمنی و این قطعات انجام شده است. شما نمی‌توانید همه تست‌ها را در شرکت خود انجام دهید زیرا تمامی داده‌های خودرو را در دست ندارید. این امر به ما اجازه داده محصولی را برای مشتری ارائه کنیم که کاملاً تائید شده است.

هاریتون می‌گوید:

پس از توضیح هدف خود به جنرال موتورز، آن‌ها به ما گفتند تنها چند کیلوگرم را می‌توان به وزن خودرو اضافه کرد؛ و آن‌ها گفتند تست اضافه‌ای را روی خودرو نمی‌توان انجام داد؛ اما ما می‌دانستیم که این موضوع واقع‌بینانه نخواهد بود چراکه یک فلاپ می‌تواند خودش چند کیلوگرم باشد.

AEV باید راه‌هایی برای حداقل افزایش وزن پیدا می‌کرد و بخشی از تلاش‌های آن شامل استفاده از فولادی ویژه برای فلاپ ها بوده است. مدیر این شرکت اضافه می‌کند:

هیچ‌کسی چنین کاری را پیش از این انجام نداده بود. معمولاً این ماده برای قطعات مربوط به ایمنی و تقویت ستون‌های A و B و میله‌های درون درب‌ها بکار می‌رود.

معمولاً در فلاپ ها از آلومینیوم استفاده می‌شود اما هاریتون در این بخش ساختارشکنی کرده است:

این ماده نسبتاً نرم است بوده و به راحتی شکل می‌گیرد و برای اینکه استحکام خوبی داشته باشد باید ضخامتش زیاد باشد.

در نهایت تلاش‌های AEV ارزش این‌همه سختی را داشته و تمامی قطعات اضافه شده تنها باعث افزایش ۹۱ کیلوگرمی وزن ZR2 شده‌اند که جنرال موتورز نیز با آن موافقت کرده است.

قطعاً منطق و دانش زیادی در ارتقای ZR2 توسط AEV وجود داشته است. به خاطر اینکه فنرها و دامپرها تغییری نکرده اما دیواره لاستیک‌ها افزایش یافته بنابراین ZR2 بایسون AEV پایدارتر از مدل استاندارد می‌باشد. وزن اضافی هم باعث افزایش بار کاری پیشرانه دیزلی دورامکس شده اما نسبت نهایی ۴.۱۰ باعث شده مزیت فنی کافی برای هماهنگی با این وزن بیشتر وجود داشته باشد.

وقتی حالت ۴WD Low با قفل جلوی فعال انتخاب شود و فشار لاستیک‌ها نیز کمتر باشد، بایسون هر نوع مانعی را پشت سر خواهد گذاشت.

و زمانی که با تنظیمات دوستانه‌تری به جاده بازگردید، تفاوت چندانی بین سواری مدل استاندارد و AEV نخواهید دید. البته کمی صدای لاستیک بیشتری به گوش می‌رسد که طبیعی است. خبری از لرزش فرمان در عبور از دست‌اندازها نیست و این هم نشانه‌ای دیگر از درست بودن تصمیم AEV در عدم دست‌کاری فنرها و دامپرها می‌باشد.

اگرچه بازنگری‌های AEV باعث شده‌اند ZR2 جذابیت بیشتری داشته باشد اما حس برجسته‌ای وجود دارد که عملکرد بر شکل پیشی می‌گیرد. هاریتون می‌گوید:

تمامی قطعات آفرود در روی جاده هم کاربرد دارند. در واقع باید این‌گونه باشند. اگر شما در ترافیک مکزیکوسیتی گیر کرده و خودرویی از عقب با شما برخورد کند قطعاً خواهان پایان یافتن سفر خود نخواهید بود. شما خواستار جدا کردن این بخش و ادامه‌ی سفر خواهید بود. از نظر من، این موضوع به اندازه‌ی آفرود در میان صخره‌ها مهم است. خوشبختانه این دو مورد باهم همراه هستند.

مشخصات AEV شورولت کلرادو ZR2 بایسون

• پیشرانه: ۴ سیلندر ۲.۸ لیتری توربودیزل
• قدرت/گشتاور: ۱۸۶ اسب بخار/۵۰۰ نیوتون متر
• گیربکس: ۶ سرعته اتوماتیک، چهار چرخ محرک
• شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر در ساعت: ۹.۵ ثانیه (تخمینی)
• مصرف سوخت شهری/بزرگراهی: ۱۳/۱۰.۷ لیتر در هر صد کیلومتر
• قیمت پایه: ۵۵ هزار دلار
• قیمت مدل تست شده: ۶۸ هزار دلار