سرسخت‌ترین پیکاپ‌های ساخته‌شده در دنیا

پیکاپ‌هایی که در ادامه مرور می‌شوند، شاید غیرکاربردی و یا به نوبه خود، بسیار سریع باشند، امّا «خشونت و سرسختی» ویژگی همه آنهاست.

فورد F-150 SVT لایتنینگ

فورد در میانه‌های دهه ۱۹۹۰ میلادی تشخیص داد که قرار دادن یک V8 مجهز به سوپرشارژر  در دل F-150 ایده خوبی است و بر این اساس، نسخه SVT لایتنینگ را ارائه کرد. نتیجه یک پیکاپ با قدرت ۳۸۰ اسب‌بخار و گشتاور حداکثر ۶۱۰ نیوتن‌متر بود که از تایرهایش دود بلند می‌شد و سرعت ۹۶.۶ کیلومتر بر ساعت را در مدت ۵.۲ ثانیه ثبت می‌کرد.

هامر H1

موضوعی که کمتر کسی از آن خبر دارد، این است که مشتریان می‌توانستند یک نسخه پیکاپ ۲ درب نیز از هامر H1 انتخاب کنند. البته تعداد اندکی از این پیکاپ‌ها خریداری شد؛ مدلی که همانند نسخه «نرمال» هامر H1، حضور قاطع و خشنی در جاده داشت.

هولدن HSV مالو

البته همه می‌دانند که هولدن HSV مالو، در واقع یک «پیکاپ» محسوب نمی‌شود، امّا باید گفت که این مدل حتماً استحقاق قرار گرفتن را در این لیست را دارد؛ چرا که یک خودروی اسپورت پیکاپ با پیشرانه V8 مجهز به سوپرشارژر و به صورت دیفرانسیل عقب، با گیربکس دستی و توانایی بالا در یدک‌کشی است. به این معنا که با این وسیله نقلیه، می‌توان به همه جا سفر کرد.

داج لیل رِد اکسپرس

داج در سال ۱۹۷۸ با ارائه «لیل رِد اکسپرس» رسماً به بازار پیکاپ تراک‌های سریع وارد شد. پیشرانه استاندارد در این مدل، یک V8 با گنجایش ۵.۹ لیتر بود که البته قدرتش به ۲۲۱ اسب‌بخار می‌رسید و سرعت مناسبی برای زمانه‌ی خودش داشت. ضمن اینکه به این نکته نیز باید اشاره کرد که اگزوز‌های قائم، واقعاً کاربردی بوده‌اند.

مرسدس‌بنز G63 اِی‌ام‌جی ۶×۶

مدل ۵۷۷ اسب‌بخاری مرسدس G63 در حال حاضر یکی از دیوانه‌وارترین شاسی‌بلندهای موجود در بازار است، امّا اگر یک سری دوم از چرخ‌های عقب به آن اضافه کنید و ارتفاع را در در محورهای پورتابل بالاتر ببرید، یک تراک فوق‌العاده در اختیار خواهید داشت که هیچ‌چیز نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد.

فورد F-150 رپتور

در حالی که مرسدس یک نسخه محدود مانند G63 6×6 را به خریداران خاص ارائه می‌کند، امَا فورد خودروسازی است که از دل خط تولید کارخانه‌اش، یک وسیله نقلیه آفرود دیوانه‌وار در اختیار مشتریان قرار داده است.  اولین نسل از F-150 رپتور توجه نسبتاً زیادی را در بازار به سمت خود جلب کرد و احتمالاً نسل دومی که در آینده از راه می‌رسد نیز همین شرایط را داشته باشد.

سوبارو BRAT

پیکاپ‌های کوچک در سال‌های دهه ۱۹۷۰ و ۸۰ میلادی، به مانند امروز نادر و کمیاب نبودند و در این میان، سوبارو BRAT دارای موقعیتی خاص بود؛ شاید به دلیل عنوانش و یا صندلی‌هایی که بر روی کف بارگیرش نسب شده بودند تا مانع از تعلّق گرفتن مالیات به تراک‌های وارداتی در امریکا شوند.

شورولت SSR

از میان تمام خودروهای «گذشته‌نگر» که در سال‌های بعد از ۲۰۰۰ میلادی عرضه شد، شورولت SSR را به راحتی می‌توان عجیب‌ترین آنها دانست. ترکیب یک شاسی دیفرانسیل عقب مجهز به V8 با یک سقف سخت جمع‌شونده، استایل‌هایی با اشاره به مدل‌های قدیمی‌تر و یک بارگیر کوچک، نیازهایی را پاسخ می‌داد که هیچ‌کس انتظارشان را نداشت. امّا با این وجود، SSR یک وسیله نقلیه کارآمد و قانع‌کننده بود؛ چیزی که در هر صورت، تنها می‌توانست در اوایل قرن ییست‌ویکم موجودیت داشته باشد.

داج رام SRT10

قرار دادن یک V10 با قدرت ۵۰۰ اسب‌بخار متعلق به «وایپر» در یک پیکاپ تراک، کاری بود که مهندسان داج در RAM SRT10 انجام دادند و آن را تبدیل به مدلی رمزآلود برای علاقه‌مندان کردند. شاید این روزها نیز خیلی‌ها منتظرند که داج دوباره دست به چنین کاری بزند.

جمس سایکلون

جمس سایکلون با بارگیر کوچک و ظرفیت پایین یدک‌کشی‌اش، مطمئناً نمی‌توانست به عنوان «یک پیکاپ سطح بالا» مطرح باشد، امّا به لطف یک V6 توربو میتوانست به اندازه یک «کوروت» سریع باشد. این خودرو که تعداد کمی از آن تولید شد، هنوز هم به عنوان یک خودروی نمادین و کلاسیک شناخته می‌شود.

داج داکوتا کانورتیبل

تراک پیکاپ‌های کانورتیبل هیچ‌وقت نتوانست جای خود را در بازار باز کنند، امّا این دلیل نمی‌شد که خودروسازان دست از تلاش در این زمینه بردارند. در سال ۱۹۸۹، داج مدل داکوتا کانورتیبل را ساخت که به صورت تولید «شبه-محدود» برای مدت ۲ سال بود. «پیکاپ‌های کانورتیبل» از جمله موارد نادر در دنیای اتومبیل هستند که کمتر کسی آنها را به چشم دیده است، امّا شاید جیپ با قرار دادن یک سقف جمع‌شونده در مدل‌ آینده پیکاپ رنگلر به این مفهوم نزدیک شده باشد.

مزدا روتاری پیکاپ

مزدا به نوآوری خود در موتورهای روتاری افتخارِ زیادی می‌کرد؛ در این حد که آن را در یک پیکاپ تراک مورد استفاده قرار داد و همان عنوان «روتاری» را برای آن برگزید. روتاری‌ها دور موتور بالایی داشتند، امّا گشتاور خروجی آنها پایین بود؛ موضوعی که نمی‌توانست چندان برای یک تراک کارآیی داشته باشد. بنابراین تردیدی نیز وجود نداشت که مزدا بعد از چند سال، این کانسپت را برای همیشه کنار بگذارد.

لامبورگینی LM002

LM002 شاید کمترین کاربرد قسمت بارگیر را در میان تمام تراک‌ها داشته، امّا در عین حال، ویژگی‌های دیگرش باعث می‌شوند که کمتر کسی بتواند به‌سادگی آن را نادیده بگیرد. یک موتور V-12 با قدرت ۴۵۰ اسب‌بخار و سیستم تعلیق آماده برای شرایط صحرای ناهموار، یک پیکاپ بسیار سطح بالا را به‌وجود آورده‌اند. کدام تراک دیگر را سراغ دارید که پیشرانه‌اش با سوپرماشین‌ها مشترک باشد؟

هنسی ولوسی‌رپتور ۶X6

اگر خشونت نسخه معمولی F-150 برای شما کافی نیست، شاید بهتر است نسخه ۶ چرخ از این تراک را که به صورت جدّی توسط «هنسی» تغییر یافته است، امتحان کنید؛ یعنی ولوسی‌رپتور ۶X6. این مدل شباهت زیادی به یک جی-واگن ۶×۶ دارد، امّا تفاوتش در استفاده از یک «رپتور» به عنوان خودروی پایه است. در تمام شش چرخ از شوک‌های «فوکس ریسینگ» استفاده شده و یک V6 مجهز به توربوشارژرهای دوقلو با قدرت ۶۰۰ اسب‌بخار در اختیار دارد.