ساخت فولکس‌واگن بیتل موتور وسط توسط Memminger

جورج Memming در سال ۱۹۹۲ شرکتی بنام Memminger را در آلمان تأسیس کرده و به بازسازی بیتل‌های کلاسیک پرداخت. وی در این کار بسیار موفق عمل نمود اما حالا شرکتی که او تأسیس کرده کاری بیشتر از صرفاً بازسازی بیتل‌ها انجام می‌دهد. یکی از کارهای مهم و قابل‌توجه شرکت Memminger ساخت نسخه‌ای عملکرد بالا از بیتل قدیمی است. این خودرو که رودستر ۲.۷ نام دارد، به‌تازگی معرفی شده است.

گفته شده رودستر ۲.۷ به یک پیشرانهٔ ۲.۷ لیتری چهار سیلندر تخت هواخنک مجهز است. در این موتور الهاماتی از پیشرانه‌های بکار رفته در محصولات تایپ ۴ فولکس‌واگن یعنی مدل‌های ۴۱۱ و ۴۱۲ گرفته شده است. این پیشرانهٔ هواخنک خروجی چشمگیری برابر با ۲۱۰ اسب بخار قدرت و ۲۴۷ نیوتن متر گشتاور دارد؛ اما برخلاف بیتل کلاسیک اصلی، پیشرانهٔ رودستر ۲.۷ در وسط خودرو نصب شده و آن‌را به خودرویی موتور وسط تبدیل کرده است. نیروی این پیشرانه نیز توسط یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی انتقال پیدا می‌کند.

سازنده فعلاً هیچ‌گونه مشخصات و اعداد و ارقامی از این بیتل موتور وسط منتشر نکرده است اما ادعا نموده که رودستر ۲.۷ باید بتواند به حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند؛ اما علاوه بر این‌که پیشرانهٔ این خودرو ارتقاء پیدا کرده است، ترمزهای آن نیز از پورشه ۹۱۱ کلاسیک گرفته شده، تعلیق آن تقویت شده و رینگ‌های آلیاژی ۱۸ اینچی سبک‌وزنی هم برای آن در نظر گرفته شده است. همچنین وزن این بیتل موتور وسط تنها ۸۰۰ کیلوگرم است و بنابراین باید خودروی سرگرم‌کننده‌ای باشد.

Memminger قصد داشته که رودستر ۲.۷ بیشتر روی لذت رانندگی تمرکز داشته باشد. به همین دلیل در کابین آن تجهیزات رفاهی یا الکترونیکی زیادی دیده نمی‌شود. در اینجا هیچ سیستم چندرسانه‌ای وجود ندارد و فقط یک دورسنج ساده، سرعت‌سنج، دماسنج، آمپر فشار روغن و یک ساعت آنالوگ در آن دیده می‌شود؛ بنابراین سازنده از ارائهٔ هر چیزی که راننده را از یک رانندگی واقعی دور کند خودداری کرده است.

همانند دیگر محصولات Memminger، این خودرو نیز بر اساس یک بیتل قدیمی ساخته شده است اما معلوم نیست که این شرکت از بیتل چه مدلی برای ساخت رودستر ۲.۷ استفاده کرده است. بااین‌حال به نظر می‌رسد برای ساخت این ماشین از بیتلی بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۹ استفاده شده باشد. به‌منظور فراهم شدن امکان نصب پیشرانه در پشت سر سرنشینان، سازنده فاصلهٔ محوری این بیتل را افزایش داده اما از طرف دیگر طول کلی خودرو نسبت به بیتل استاندارد کاهش یافته است. همچنین عرض خودرو نیز به میزان قابل‌توجهی افزایش یافته است. به لطف این عرض زیاد در کنار ارتفاع کوتاه، رودستر ۲.۷ در ظاهر نیز بسیار تهاجمی‌تر از یک بیتل کلاسیک معمولی به نظر می‌رسد.

در پشت سر سرنشینان نیز بخش مشکی‌رنگ تارگا مانندی تعبیه شده که رول بارها را پنهان کرده است. این قسمت همچنین به رساندن هوا به پیشرانه هم کمک می‌کند. علاوه بر این، سازنده اسپویلری را هم در قسمت انتهایی خودرو نصب کرده که واقعاً خوب به نظر می‌رسد. در حال حاضر اما Memminger رودستر ۲.۷ را صرفاً به‌عنوان یک کانسپت معرفی کرده است. بااین‌حال اگر واکنش‌ها نسبت به این خودرو مثبت باشد، ممکن است تنها ۲۰ دستگاه از آن تولید گردد. هنوز قیمت این بیتل موتور وسط اعلام نشده است اما با توجه به اینکه Memminger برای بیتل‌های بازسازی‌شدهٔ خود قیمت‌های پنج‌رقمی را مطالبه می‌کند، دیدن برچسب قیمتی شش‌رقمی برای رودستر ۲.۷ تعجبی نخواهد داشت.