ملاقات فورد F150 لایتنینگ 1993 با همتای برقی، دیدار پس از 30 سال

فورد F150 لایتنینگ برای اولین بار در سال ۱۹۹۳ با ۲۴۰ اسب بخار قدرت به‌عنوان پیکاپی اسپرت معرفی شد و حدود سه دهه بعد این نام روی پیکاپی الکتریکی رفت.

این دو پیکاپ فورد F150 لایتنینگ هیچ شباهتی باهم ندارند و به نظر می‌رسد جهان‌بینی آن‌ها کاملاً در تضاد است. یکی از این ماشین‌ها وسیله‌ای لذت‌جویانه برای تبدیل نفت خام به صدا و دود لاستیک بود درحالی‌که دیگری بدون تولید حتی یک مولکول دی‌اکسید کربن به حرکت درمی‌آید و حتی می‌تواند انرژی خانه را هم تأمین کند.

اما اگر از دریچهٔ تاریخ نگاه کنیم، این دو لایتنینگ بسیار به هم شبیه هستند زیرا هردو برای همسو شدن با یک روند جدید در بازار گستردهٔ پیکاپ‌ها طراحی شدند که یکی تب پیکاپ‌های پرفورمنس بالا دههٔ ۹۰ بود و دیگری وانت‌های الکتریکی در دوران کنونی. همچنین هیچ‌کدام از این لایتنینگ‌ها در بخش خود پیشگام نبودند زیرا شورلت SS454 سال ۱۹۹۰ اولین وانت پرفورمنس آن دوران محسوب می‌شد و لایتنینگ الکتریکی هم هفت ماه پس از ریویان R1T به بازار آمد.

لایتنینگ ماسل کار

برای ساخت این پیکاپ اسپرت فورد نیازی به تشکیل یک تیم پرفورمنس اختصاصی نداشت و می‌توانست به‌سادگی موتور بلوک بزرگ ۷.۵ لیتری ۲۴۵ اسب بخاری F250 سوپر دیوتی را در سینهٔ F150 قرار دهد. با اضافه کردن لاستیک‌های بزرگ به این ترکیب، F150 به‌راحتی حریف وانت ۲۵۵ اسب بخاری شورلت SS454 می‌شد اما تیم SVT فورد تصمیم به انجام بازنگری بزرگی در پیکاپ اسپرت خود گرفت. این تیم با واگذاری بازی اعداد موتور به شورلت، روی تبدیل لایتنینگ به وانتی متعادل‌تر و با هندلینگ بهتر نسبت به رقیب تمرکز کرد. این تیم حتی از جکی استوارت (قهرمان سه دورهٔ جهان فرمول یک) برای تنظیم دقیق هندلینگ پیکاپ خود کمک گرفت.

به همین دلیل، فورد بجای موتور بلوک بزرگ، پیشرانهٔ قابل‌اعتماد ۵.۷ لیتری کلیولند خود را انتخاب کرد و آن را با پیستون‌های سبک‌تر، رینگ پیستون‌های کوچک‌تر با اصطکاک کمتر و استفاده از سرسیلندرهای GT40 ارتقاء داد. همچنین تنفس این پیشرانه هم بهتر و به هدرز اگزوز کوتاه‌تر از جنس فولاد ضدزنگ مجهز شد. نتیجه ۲۴۰ اسب بخار قدرت و ۴۶۰ نیوتن متر گشتاور بود که از طریق یک میل گاردان آلومینیومی به چرخ‌های عقب تحویل داده می‌شد.

F150 لایتنینگ با حدود ۳۶ کیلوگرم وزن سبک‌تر که بیشتر آن از قسمت جلو کاسته شده بود به همراه دیفرانسیل لغزش محدود و فنرهای اختصاصی در عقب، توانست با زمان ۱۵.۶ ثانیه، SS454 را در ۴۰۰ متر با اختلاف ۰.۲ ثانیه مغلوب کند. وانت فورد همچنین با مصرف سوخت ترکیبی ۱۸.۱ لیتر در هر صد کیلومتر، کم‌مصرف‌تر از شورلت با ۲۳ لیتر بود. در همین حال، F150 در طول تبدیل به یک پیکاپ اسپرت عضلانی تنها ۴۵ کیلوگرم از ظرفیت بار حمل بار خود را از دست داد. لایتنینگ در آن زمان با قیمت ۱۹,۵۲۳ دلار عرضه می‌شد که معادل ۴۱ هزار دلار امروز است.

لایتنینگ الکتریکی

همان‌طور که SVT به دنبال راه‌هایی برای پیشی گرفتن از رقیب شورلتی خود در آن زمان بود، امروز هم فورد با ساخت یک پیکاپ الکتریکی که از بسیاری از قطعات F150 بنزینی استفاده می‌کند، همان مسیر را دنبال کرده است. نتیجه ارائهٔ یک پیکاپ الکتریکی با ظاهری شبیه نسخهٔ بنزینی است تا کسانی که دید مثبتی به خودروهای الکتریکی ندارند را بهتر جذب کند. لایتنینگ الکتریکی در نسخهٔ دو موتوره با ۵۸۰ اسب بخار قدرت و ۱۰۵۰ نیوتن متر گشتاور، دقیقاً مثل سلف خود در سال ۱۹۹۳، به سریع‌ترین F150 تاریخ تبدیل شد.

فورد بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ تعداد ۱۱,۵۶۳ دستگاه لایتنینگ فروخت و سپس نسل دوم آن را با پیشرانهٔ ۵.۴ لیتری V8 سوپرشارژ با ۳۶۰ اسب بخار قدرت و ۶۰۰ نیوتن متر گشتاور به بازار فرستاد. از این نسل هم بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ تعداد ۲۸,۱۲۴ دستگاه فروخته شد. بعدها رپتورهای آفرودی نقش پیکاپ‌های پرفورمنس را در سبد محصولات فورد بازی کردند و سپس در سال ۲۰۲۲ زمانی که پذیرش سفارشات خرید لایتنینگ الکتریکی آغاز شد، فورد ظرف تنها ۴۸ ساعت ۴۵ هزار سفارش دریافت کرد. بااین‌حال، اگر روزی که همهٔ پیکاپ‌ها الکتریکی شوند، بدون شک نام لایتنینگ یک معیار دیگر را برای پرفورمنس F150 تعیین خواهد کرد.

مشخصات فنی