کمیاب‌ترین خودروهای برندهای مشهور جهان، از فورد دورانگو تا پورشه 912E

در این مطلب به خودروهایی خواهیم پرداخت که در تعداد بسیار اندکی ساخته شدند و به دلایل مختلفی خیلی زود از روی خط تولید کنار رفتند.

برخی از خودروسازان مثل بوگاتی و فراری به ساخت خودروهای تولید محدود شهرت دارند اما در طول تاریخ، حتی خودروسازان بزرگی مثل هوندا، تویوتا و فولکس‌واگن هم خودروهایی را به بازار فرستاده‌اند که در تعداد کمی ساخته شدند. البته این اتفاق عمدتاً عمدی رخ نداده و برخی از این خودروها یا با استقبال پایین خریداران مواجه شدند و یا تولید برخی به دلیل هزینهٔ بالا خیلی زود خاتمه یافته است. در ادامه قصد داریم با کمیاب‌ترین خودروهای تاریخ خودروسازان بزرگ آشنا شویم. در این لیست، فقط به خودروهای تولید انبوه می‌پردازیم و مدل‌هایی که از ابتدا به‌عنوان خودرویی تولید محدود در نظر گرفته شده بودند را کنار می‌گذاریم.

آئودی: کواترو

تعداد تولید: ۱۱,۴۵۲ دستگاه

هرچند آئودی کواترو در دههٔ ۸۰ بیشتر به خاطر سلطه بر مسابقات رالی شهرت داشت اما درعین‌حال، یک مدل تولیدی معمولی بود که بیش از یک دهه روی خط تولید ماند. کواترو اما به دلیل قیمت بالا خصوصاً در مقایسه با آئودی ۸۰ کوپه که بر اساس آن ساخته شده بود، فروش پایینی داشت و بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۱ تنها ۱۱,۴۵۲ دستگاه از آن فروخته شد. برای مقایسه، آئودی از نسل اول R8 بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴ نزدیک به ۲۴ هزار دستگاه فروخت.

ب‌ام‌و: ۵۰۷

تعداد تولید: ۲۵۲ دستگاه

یک واردکنندهٔ خودروهای ب‌ام‌و به آمریکا بنام «مکس هافمن» مدیران این شرکت را برای ساخت خودروی اسپرتی برای عرضه در بازار آمریکا متقاعد کرد. او اطمینان داشت که چنین خودرویی وجههٔ ب‌ام‌و را در آمریکا که بزرگ‌ترین و پرسودترین بازار خودروهای اسپرت در آن زمان بود تقویت خواهد کرد. هرچند این ایدهٔ خوبی بود اما ۵۰۷ در بازار شکست خورد زیرا بسیار گران‌تر از چیزی بود که هافمن پیش‌بینی کرده بود. به همین دلیل، پس از ساخت تنها ۲۵۲ دستگاه بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۹، ب‌ام‌و به تولید این ماشین پایان داد.

شورلت: SS

تعداد تولید: ۱۲,۸۶۰ دستگاه

سدان دیفرانسیل عقب SS در اصل هولدن کومودور با نشان شورلت بود. این خودرو در استرالیا تولید می‌شد و به‌صورت واردات در آمریکا به‌عنوان یک ماسل کار خانوادگی به فروش رسید. هرچند ارائهٔ گیربکس دستی در سال ۲۰۱۵ جذابیت SS را بین علاقه‌مندان افزایش داد اما فروش آن همچنان پایین ماند. زمانی که هولدن به تولید کومودور در سال ۲۰۱۷ پایان داد، عرضهٔ شورلت SS هم در آمریکا پس از فروش ۱۲,۸۶۰ دستگاه خاتمه یافت.

سیتروئن: بیجو

تعداد تولید: ۲۰۷ دستگاه

سیتروئن با استفاده از پلت‌فرم مدل بسیار پرفروش ۲CV، برای بازار انگلستان کوپهٔ زیبای بیجو را توسعه داد. در این ماشین، پیشرانهٔ دو سیلندر تخت هوا خنک و دیگر قطعات فنی که از ۲CV گرفته شده بودند، با بدنه‌ای از فایبرگلاس پنهان شده بود. بیجو در انگلستان تولید می‌شد و مدیران سیتروئن امیدوار بودند ارائهٔ کوپه‌ای با طراحی زیباتر از ۲CV بتواند سهم این شرکت را از بازار بریتانیا افزایش دهد. این پیش‌بینی‌ها اما درست از آب درنیامد و بین سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۴ تنها ۲۰۷ دستگاه از بیجو ساخته شد.

فورد: دورانگو

تعداد تولید: ۲۱۲ دستگاه

پیش از آنکه دوج نام دورانگو را روی یک شاسی‌بلند بگذارد، فورد از آن استفاده کرده بود. این خودرو بر پایهٔ فورد فرمونت شکل گرفته بود که یک کوپهٔ معمولی روی پلت‌فرم فاکس بادی نسل سوم موستانگ بود. شرکت اتاق‌سازی نشنال کوچ ورکز در لس‌آنجلس، با بریدن بخش عقبی فرمونت و اضافه کردن در پشتی، آن را به پیکاپ تبدیل می‌کرد. دورانگو از طریق نمایندگی‌های فورد عرضه می‌شد و مدیران شرکت امیدوار بودند بتواند جای خالی رانچرو را در سبد محصولات فورد پر کند اما چنین نشد و فقط تعداد اندکی از دورانگو ساخته شد.

هوندا: P800

تعداد تولید: ۱,۰۷۹ دستگاه

هوندا در سال ۱۹۶۶ یک پیکاپ شهری بنام P800 را معرفی کرد که بر اساس ون L800 ساخته شد. درحالی‌که از L800 بیش از ۷,۲۰۰ دستگاه به تولید رسید، از P800 فقط ۱,۰۷۹ دستگاه در مدت کمی بیش از یک سال ساخته شد.

کیا: الن

تعداد تولید: ۱,۰۵۶ دستگاه

کیا حق تولید نسل M100 الن را از لوتوس خرید و در سال ۱۹۹۶ این خودرو را پس از اعمال تغییرات متعددی به بازار عرضه کرد. شرکت کره‌ای چراغ‌های عقب جدیدی برای الن طراحی کرد و پیشرانهٔ ۱.۶ لیتری ساخت ایسوزوی آن را با موتور ۱.۸ لیتری خودش جایگزین کرد. از کیا الن تنها ۱,۰۵۶ دستگاه ساخته شد که اکثر آن‌ها در کره جنوبی فروخته شدند.

لینکلن: بلک‌وود

تعداد تولید: ۳,۳۵۶ دستگاه

لینکلن با بلک‌وود که بر اساس فورد F150 ساخته شده بود، ایدهٔ پیکاپ لوکس را مطرح کرد. این خودرو اما که فقط به‌صورت دیفرانسیل عقب و اتاق بار موکت شده تولید می‌شد، اصلاً کاربردی نبود و در بازار شکست سنگینی خورد تا جایی که فقط در سال ۲۰۰۲ تولید شد و لینکلن پس از ساخت ۳,۳۵۶ دستگاه آن را کنار گذاشت.

مرسدس بنز: ۳۰۰ S

تعداد تولید: ۷۶۰ دستگاه

۳۰۰ S که با کد W188 شناخته می‌شد، در سال ۱۹۵۱ معرفی و به پرچم‌دار مرسدس تبدیل شد. هرچند برخی قطعات این خودرو با سدان W186 مشترک بود اما ۳۰۰ S خودروی بسیار لوکس‌تر و درنتیجه گران‌تری بود. در سال ۱۹۵۵ نسخهٔ بروز شدهٔ این ماشین با نام ۳۰۰ Sc با کروم بیشتر و موتور انژکتوری عرضه شد که قیمت را افزایش داد. W188 گران‌ترین محصول مرسدس در دههٔ ۵۰ بود و فقط ۷۶۰ دستگاه از آن بین سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۸ ساخته شد که از این تعداد ۳۱۴ دستگاه کوپه و ۴۴۶ دستگاه کانورتیبل بودند. تعداد ساخت W188 حتی از ۳۰۰ SL که در ۳,۲۵۸ دستگاه ساخته شد هم کمتر بود.

پورشه: ۹۱۲E

تعداد تولید: ۲,۰۹۲ دستگاه

هرچند از ۹۵۹ فقط ۳۳۷ دستگاه ساخته شد اما این خودرویی تولید محدود بود و بنابراین سراغ ۹۱۲E رفتیم که در سال ۱۹۷۶ عرضه شد. این خودرو به‌عنوان نسخه‌ای ارزان‌تر از ۹۱۱ برای جایگزینی با ۹۱۴ در آمریکا به فروش رسید. مثل ۹۱۲ اولیه که بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۹ تولید می‌شد، ۹۱۲E هم از یک پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر تخت هوا خنک فولکس‌واگن استفاده می‌کرد اما این موتور انژکتوری شده بود و به همین دلیل حرف E به نام خودرو اضافه شد. ۹۱۲E که ۸۶ اسب بخار قدرت داشت، فقط یک سال در آمریکا عرضه شد و در سال ۱۹۷۷ مدل ۹۲۴ جایگزین آن شد.

تویوتا: مگا کروزر

تعداد تولید: ۱۵۰ دستگاه

مگا کروزر شاسی‌بلندی عظیم‌الجثه با ریشه‌های نظامی بود که به هامر H1 ژاپنی شهرت یافت. تعداد ساخت دقیق این خودرو مشخص نیست اما میدانیم بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۶ تنها حدود ۱۵۰ دستگاه از نسخهٔ غیرنظامی آن تولید شده است. به دلیل همین تعداد تولید پایین، مگا کروزر امروز ارزش زیادی پیدا کرده است.

فولکس‌واگن: کانتری باگی

تعداد تولید: ۱,۹۵۶ دستگاه

هرچند محصولات فولکس‌واگن تیراژی چند صد هزار دستگاهی دارند اما استثناهایی هم وجود دارد. در سال ۱۹۶۷، بخش استرالیایی این شرکت یک مدل روباز بنام کانتری باگی را بر اساس بیتل توسعه داد. سازندگان، کانتری باگی را خودرویی کاربردی می‌دانستند که می‌تواند نیازهای کشاورزان، موج‌سواران و سربازان را برآورده کند. آن‌ها حتی می‌خواستند این خودرو را به‌صورت آبی-خاکی توسعه دهند اما مدیران آلمانی برای کنترل هزینه‌ها با این کار مختلفت کردند. بااین‌وجود، ساخت کانتری باگی هنوز هم پرهزینه بود و به همین دلیل، فولکس‌واگن آلمان پس از ساخت تنها ۱,۹۵۶ دستگاه دستور به پایان تولید آن داد.