فکتوری ریسینگ F9، سوپراسپرت آمریکایی با موتور V12

شرکت آمریکایی فکتوری فایو ریسینگ (Factory Five Racing) یا به‌اختصار FFR، در زمینهٔ تولید خودروهای موسوم به کیت کار فعالیت می‌کند. این شرکت به تولید شاسی، بدنه و دیگر قطعات خودروهای اسپرت می‌پردازد که توسط خریداران مونتاژ می‌شود. یکی از محصولات این شرکت، MK5 رودستر نام دارد که تفسیر مدرنی از شلبی کبرا است. این شرکت همچنین در دههٔ 2000، سوپراسپرتی بنام GTM را هم تولید می‌کرد که با استفاده از قطعات خودروهای جنرال موتورز مثل شورلت کوروت C5 ساخته شده بود.

پس از پایان تولید GTM، فکتوری ریسینگ سوپراسپرت دیگری بنام F9 را معرفی کرد که به‌عنوان محصولی پرچم‌دار و جانشین GTM در نظر گرفته شده بود. F9 یک سوپراسپرت دونفرهٔ موتور جلو بود که خریداران می‌توانستند خودشان آن را مونتاژ کنند. این خودرویی زیبا و فریبنده با پیشرانهٔ V12 قدرتمند و بدنهٔ فیبر کربنی بود که در بازار کیت کارها ویژگی غیرمعمولی محسوب می‌شد.

طراحی چشمگیر F9 کار «فیل فرانک» بود یعنی کسی که سالین S7 را طراحی کرد. این سوپراسپرت FFR به‌طور کامل به‌صورت کامپیوتری یا CAD طراحی شد و ظرف تنها سه سال خودرو از مرحلهٔ ماکت مقیاس کوچک به نمونهٔ کامل تولیدی رسید. بدنهٔ خودرو هم از طریق آزمایشات بی‌شمار در تونل باد و تست‌های پیست شکل گرفت. زیر این بدنهٔ چشمگیر، یک شاسی فولادی لوله‌ای قرار داشت ولی جذاب‌ترین ویژگی F9، پیشرانهٔ آن بود. هرچند امکان تجهیز این خودرو به موتورهای جعبه‌ای فورد وجود داشت ولی برجسته‌ترین پیشرانه‌ای که FFR برای آن در نظر گرفته بود یک نمونهٔ 9.5 لیتری V12 بود که بر اساس پیشرانهٔ LSX جنرال موتورز ساخته شد.

موتور LSX در حالت استاندارد یک نمونهٔ 7 لیتری V8 بود که توسط Race Cast Engineering به موتوری V12 تبدیل شد. برای این کار، چهار سیلندر به موتور اضافه شد و کورس پیستون به 91.9 میلی‌متر کاهش پیدا کرد درحالی‌که قطر سیلندر 104.7 میلی‌متری دست‌نخورده باقی ماند. میل بادامک و واشر سرسیلندرهای اختصاصی و سیستم اگزوز فولادی ضدزنگ هم از تغییرات این موتور بودند که خروجی فوق‌العاده‌ای برابر با 750 اسب بخار قدرت و 1050 نیوتن متر گشتاور را به همراه داشت. این موتور همچنین تا 7,100 rpm دور می‌گرفت. موتور F9 چنین اعداد فوق‌العاده‌ای را به‌صورت تنفس طبیعی تولید می‌کرد و با استفاده از توربوشارژر به‌راحتی می‌توانست بیش از 1000 اسب بخار قدرت تولید کند. همچنین آزمایش‌های داینو نشان دادند که موتور تقریباً در هر دوری می‌تواند بیش از 800 نیوتن متر گشتاور را در اختیار راننده قرار دهد.

چندی بعد، FFR خبر از ساخت نسخهٔ دیگری از سوپراسپرت خود با نام F9R را هم داد که تمرکز بیشتری برای استفاده در پیست دارد. این نسخه به عناصر جدیدی مثل دیفیوزر عقب برجسته‌تر و بال عقب بزرگ‌تر مجهز شده که هم آیرودینامیک را ارتقاء می‌بخشد و هم F9R را از نسخهٔ معمولی متمایز می‌کند. FFR در نمایشگاه سما 2019 شاسی این خودرو را به نمایش درآورد و وزن محصول نهایی را زیر 1100 کیلوگرم اعلام کرد. فاصلهٔ محوری خودرو نیز 2,641 میلی‌متر، عرض آن 1,981 میلی‌متر و ارتفاع 1,168 میلی‌متر اعلام شد. بااین‌حال، درحالی‌که قرار بود خودروی نهایی در سال 2021 به نمایش درآید، هم‌اکنون که در سال 2025 هستیم هنوز هیچ خبری از F9 نیست.

به دلیل شیوع کرونا و همین‌طور بازطراحی قسمت‌های مختلف، پروژهٔ F9 بارها به تأخیر افتاد. البته ساخت پروتوتایپ این خودرو در سال 2021 تکمیل شده و در انبار FFR نگهداری می‌شد ولی در آن زمان گفته شد تیم طراحی در حال تغییر قسمت جلویی برای بهبود آیرودینامیک و زیبایی است و تاریخ رونمایی تا سال 2022 به تعویق افتاد. بااین‌وجود، تیم FFR همچنان در حال توسعهٔ F9 و اعمال تغییراتی در قسمت‌های مختلف برای بهبود پرفورمنس خودرو است. در جدیدترین اطلاعیهٔ این شرکت، از سال 2025 به‌عنوان زمان احتمالی عرضهٔ F9 یاد شده است.