تحلیل یک باور اشتباه؛ چرا خودروی تولید چین با ساخت چین متفاوت است؟
این روزها دیگر چیزی تحت عنوان خودروی ملی وجود ندارد زیرا خودروهای مدرن امروزی در یک کشور طراحی می‌شوند، در کشور دیگری مهندسی می‌شوند و قطعات خود را از کشوری دیگر می‌گیرند. بااین‌وجود، هنوز هم خیلی‌ها به عبارت «تولید چین» در خودروها حساسیت دارند تا جایی که برای مثال، تویوتا کمری تولید ژاپن در بازار بیش از یک میلیارد تومان از کمری تولید چین گران‌تر است؛ اما آیا خودرویی مانند تویوتا کمری که در چین مونتاژ می‌شود، دیگر یک خودروی ژاپنی نیست؟ پاسخ کوتاه و قاطع «خیر» است.
در دنیای مدرن خودروسازی، محل مونتاژ نهایی دیگر هویت و اصالت یک برند را تعیین نمی‌کند. دو مثال برجسته این واقعیت را به‌خوبی نشان می‌دهند. نسل دوم لینکلن ناتیلوس، یک شاسی‌بلند لوکس آمریکایی، اکنون در چین و از طریق همکاری مشترک با شرکت چانگان-فورد تولید می‌شود درحالی‌که نسل قبلی آن در کانادا ساخته می‌شد. از سوی دیگر، خودروی برقی مزدا EZ-6 با اینکه در شهر نانجینگ چین مونتاژ می‌شود اما DNA مهندسی، فلسفهٔ طراحی و نرم‌افزار آن کاملاً ژاپنی و وفادار به میراث مزدا باقی مانده است. این خودروها محصولاتی با هویت ژاپنی و آمریکایی هستند که در چین مونتاژ شده‌اند و نباید آن‌ها را با برندهای کاملاً چینی مانند بی‌وای‌دی یا جیلی اشتباه گرفت.
این استراتژی تنها به این دو شرکت محدود نمی‌شود. تسلا، نماد نوآوری آمریکایی، سال‌هاست که خودروهای خود را برای بازارهای اروپا و آسیا در گیگافکتوری شانگهای تولید می‌کند، بدون آنکه هویت آمریکایی برند، فناوری و اکوسیستم آن زیر سؤال برود. کارخانهٔ شانگهای تنها دستورات مراکز اصلی در آستین و فرمونت را اجرا می‌کند. این پدیده حتی موضوع جدیدی نیست و به چین نیز محدود نمی‌شود. دهه‌هاست که غول‌های خودروسازی آمریکا از ظرفیت تولید در کشورهای همسایه استفاده می‌کنند. برای مثال، نسل سوم شاسی‌بلند جی‌ام‌سی تراین در کارخانهٔ جنرال موتورز در مکزیک ساخته می‌شود و پیش از آن نیز محصولاتی چون شورلت اکوئناکس و ترکس در همین کشور مونتاژ می‌شدند. بااین‌حال، هیچ‌کس هرگز این خودروها را مکزیکی نخوانده است.
چرا هویت برند مهم‌تر از محل تولید است؟
در اقتصاد جهانی امروز، یک خودرو می‌تواند در یک کشور ایده پردازی شود، در کشوری دیگر مهندسی شود و قطعات آن از سراسر جهان تأمین و درنهایت در کشور چهارمی مونتاژ شود. خودروسازان برای کاهش هزینه‌ها و دسترسی به زنجیره‌های تأمین کارآمد، کارخانه‌های خود را در نقاط مختلف جهان تأسیس می‌کنند. آنچه اهمیت دارد، هویت برند، میراث طراحی و مالکیت معنوی است که بدون تغییر باقی می‌ماند. روی خوش نشان ندادن به یک خودرو صرفاً به دلیل اینکه کارخانهٔ مونتاژ آن در چین قرار دارد، مانند رد کردن یک کت‌وشلوار برند آرمانی است، چون دوخت نهایی آن در ویتنام انجام شده است. آیا شما گوشی آیفون خود را یک محصول چینی می‌دانید؟ درنهایت، این کیفیت، طراحی و ارزشی است که یک خودروساز ارائه می‌دهد و باید معیار اصلی قضاوت باشد، نه آدرس پستی کارخانهٔ مونتاژ آن.
منبع: Autoevolution