مقایسه آستون‌مارتین ونکوئیش با فراری 12 چیلیندری، نبرد جذاب V12

با حذف پیشرانهٔ W12 بنتلی کانتیننتال، نسل جدید آستون‌مارتین ونکوئیش که به‌تازگی معرفی شده یکی از معدود گرند توررهای V12 جهان محسوب می‌شود. بااین‌حال، جدیدترین ساختهٔ شرکت بریتانیایی، با یک رقیب مستقیم بنام فراری دودیچی چیلیندری مواجه است یعنی خودرویی که چند ماه پیش به‌عنوان جانشین 812 سوپرفست معرفی شد. ورود هم‌زمان این دو گرند تورر V12 جدید به بازار، یکی از جذاب‌ترین رقابت‌های سال را در دنیای ماشین رقم خواهد شد. پس تا زمانی که دودیچی چیلیندری و ونکوئیش راهی جاده‌ها شوند، بیایید روی کاغذ آن‌ها را باهم مقایسه کنیم.

به طراحی قسمت جلوی هردو خودرو انتقاداتی وارد است. آستون‌مارتین جلوپنجرهٔ خود را بسیار بزرگ کرده درحالی‌که فراری بیش‌ازاندازه تلاش کرده تا طراحی دماغهٔ دودیچی چیلیندری را به 365 GTB4 دیتونا شبیه کند؛ اما با وجود این انتقادها، نمی‌توان کتمان کرد که گرند توررهای فراری و آستون‌مارتین در قیاس با رقبای کوچک‌تری مثل ب‌ام‌و M8 بسیار چشمگیر هستند و با کاپوت‌های کشیده، توجه هرکسی را جلب می‌کنند. در قسمت عقب، هم فراری و هم آستون‌مارتین تا حدودی به سمت طراحی‌های شلوغ حرکت کرده‌اند. هرچند طراحی چراغ‌های عقب ونکوئیش منسجم‌تر و مدرن‌تر به نظر می‌رسد اما دودیچی چیلیندری ویژگی خاصی را در این قسمت به نمایش می‌گذارد. منظور چراغ‌های چهارتایی است که دیدن آن در هر خودروی فراری احساس خاصی دارد. در قسمت جانبی، انتخاب خودروی زیباتر غیرممکن است زیرا هردو ماشین با کاپوت کشیده، بخش عقبی کوتاه، چرخ‌های بزرگ، دستگیره‌های در جمع‌شو، تریم‌های زیبا روی گلگیر جلو و گلگیرهای عضلانی، نمای بسیار چشمگیر و جذابی دارند.

ونکوئیش با لاستیک‌های پیرلی P زیرو عرضه می‌شود درحالی‌که فراری برای دودیچی چیلیندری لاستیک‌های میشلین پایلوت اسپرت S 5 و گودیر ایگل F1 سوپراسپرت را در نظر گرفته است. این لاستیک‌ها برای آستون در جلو 275/35 و در عقب 325/30 و در فراری 275/35 در جلو و 315/35 در عقب هستند. ترمزها در هردو خودرو کربن سرامیکی با دیسک‌های 410 و 360 میلی‌متری برای ونکوئیش و 398 و 360 میلی‌متری برای دودیچی چیلیندری هستند. از لحاظ وزن اما شاهد اختلاف نسبتاً زیادی بین دو خودرو هستیم زیرا فراری برای گرند تورر خود وزن خشک 1560 کیلوگرم را اعلام کرده درحالی‌که این عدد برای رقیب بریتانیایی 1774 کیلوگرم یعنی بیش از 200 کیلوگرم بیشتر است. در هردو خودرو گیربکس به شکل ترنس‌اکسل در عقب نصب شده و به همین دلیل، در هردو شاهد توزیع وزن نزدیک به 50-50 هستیم که برای فراری 52.2 به 47.8 درصد در جلو و عقب و برای آستون 51 به 49 درصد است.

در داخل آستون‌مارتین شاهد دکمه‌های فیزیکی زیادی هستیم که روی کنسول مرکزی و زیر نمایشگر لمسی اطلاعاتی-سرگرمی جای گرفته‌اند اما کنترل‌های فراری بیش‌ازحد دیجیتالی شده‌اند و حتی دکمهٔ استارت هم لمسی است. بااین‌حال، طراحان فراری شیفتر گیربکس اتوماتیک دودیچی چیلیندری را شبیه گیربکس‌های دستی شیاردار قدیمی طراحی کرده‌اند که ویژگی جالبی است. برای فراری نمایشگر سرنشین هم در نظر گرفته شده اما آستون علاقه‌ای به چنین آپشنی ندارد. هردو خودرو صندوق بار کوچکی دارند که در ونکوئیش ظرفیت ناچیز 250 لیتر و در فراری 270 لیتر را ارائه می‌کند. فراری گرند تورر جدید خود را در دو نسخهٔ کوپه و کانورتیبل معرفی کرده ولی ونکوئیش فعلاً فقط به‌صورت کوپه عرضه می‌شود هرچند که قطعاً در آینده استون نسخهٔ کانورتیبل آن را هم ارائه خواهد کرد.

بزرگ‌ترین تفاوت بین این دو خودرو در زیر کاپوت دیده می‌شود زیرا هرچند هردو از پیشرانه‌های V12 استفاده می‌کنند اما این موتورها کاملاً باهم متفاوت هستند. فراری به‌رسم تمام گرند توررهای قبلی خود، همچنان از یک پیشرانهٔ 6.5 لیتری V12 تنفس طبیعی استفاده می‌کند که در اینجا 830 اسب بخار قدرت و 680 نیوتن متر گشتاور دارد. از سوی دیگر اما ونکوئیش به پیشرانهٔ 5.2 لیتری V12 توئین توربوی آستون‌مارتین مجهز شده که قبلاً در مدل‌هایی مثل DBS و DB11 دیده شده بود. این موتور در سینهٔ ونکوئیش جدید 835 اسب بخار قدرت و 1000 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند؛ بنابراین، هرچند قدرت دو خودرو نزدیک به هم است ولی گشتاور بی‌انتهای موتور آستون که در دورهای میانی 2,500 تا 5,000 rpm ارائه می‌شود، چیزی است که در فراری تنفس طبیعی پیدا نخواهد شد هرچند که دودیچی چیلیندری قطعاً صدای بهتری خواهد داشت. در بخش انتقال نیرو نیز درحالی‌که فراری به گیربکس هشت سرعته دوکلاچه مجهز است، آستون همچنان از همان گیربکس هشت سرعته اتوماتیک ZF استفاده می‌کند.

هرچند ونکوئیش گشتاور بسیار بیشتری دارد ولی دودیچی چیلیندری به لطف وزن سبک‌تر، شتاب اولیهٔ بهتری را ارائه می‌کند و ظرف 2.9 ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد درحالی‌که رقیب بریتانیایی برای انجام این کار به 3.3 ثانیه زمان نیاز دارد. در بخش حداکثر سرعت اما برتری با آستون‌مارتین است هرچند که اختلاف دو خودرو با 345 کیلومتر بر ساعت برای ونکوئیش و 340 کیلومتر بر ساعت برای دودیچی چیلیندری، جزئی خواهد بود. گرند تورر فراری به سیستم فرمان گیری چرخ‌های عقب مجهز است اما آستون از این ویژگی بی‌بهره است. همچنین درحالی‌که گرند تورر بریتانیایی‌ها از کمک‌فنرهای تطبیقی بهره می‌برد، دودیچی چیلیندری به کمک‌فنرهای مغناطیسی مجهز است.

قیمت دودیچی چیلیندری در ایتالیا از 395 هزار یورو معادل 438 هزار دلار آغاز می‌شود درحالی‌که آستون‌مارتین برای ونکوئیش قیمت 420 هزار دلاری را اعلام کرده است؛ بنابراین، دو خودرو از لحاظ قیمت کاملاً به هم نزدیک خواهند بود و این بیشتر به سلیقهٔ خریداران باز خواهد گشت که سراغ اسب رقصان مارانلو بروند یا ترجیح دهند گرند تورر جذاب بریتانیایی‌ها را در پارکینگ خود داشته باشند.

[poll id="224"]