یادی از آئودی R8 با پیشرانه V12 دیزلی، پروژه‌ای که به نتیجه نرسید

آئودی R8 زمانی که اولین بار در نمایشگاه خودروی پاریس 2006 رونمایی شد، به پیشرانهٔ 4.2 لیتری V8 تنفس طبیعی آشنای آئودی مجهز بود. بعداً نیز این شرکت موتور V10 لامبورگینی را برای سوپراسپرت خود ارائه کرد که تا پایان عمر R8 در سینهٔ آن می‌تپید. بااین‌حال، شاید خیلی‌ها ندانند که آئودی قصد داشت R8 را با پیشرانهٔ V12 دیزلی هم تولید کند.

دو سال پس از معرفی R8، آئودی کانسپتی عجیب را بر پایهٔ آن معرفی کرد که بجای موتور بنزینی، به یک پیشرانهٔ 6 لیتری V12 توئین توربوی دیزلی مجهز بود. این خودرو اولین سوپراسپرت دیزلی جهان محسوب می‌شد. پیشرانهٔ V12 این کانسپت از تکنولوژی تزریق مستقیم سوخت بهره می‌برد و به دو توربوشارژر مجهز بود که هرکدام یک ردیف از سیلندرها را تغذیه می‌کرد. این موتور درواقع بر پایهٔ پیشرانهٔ مسابقه‌ای آئودی ساخته شده بود که در لمان چندین پیروزی کسب کرده بود. موتور V12 دیزلی آئودی همچنین با استانداردهای آلایندگی یورو 6 هم مطابقت داشت. کانسپت R8 TDI لمان هرچند به‌وضوح شبیه یک R8 به نظر می‌رسید ولی از چند عنصر ظاهری منحصربه‌فرد بهره می‌برد که آن را از همتایان بنزینی خود متمایز می‌کرد. این شامل طراحی متفاوت نمای جلو با ورودی‌های هوای بزرگ‌تر و سقف شیشه‌ای جدید می‌شد که توسط ورودی هوا به دو قسمت تقسیم شده بود. همچنین درب شیشه‌ای پشتی هم بازطراحی شده بود تا نیروگاه عظیم توربودیزل خودرو کاملاً پیدا باشد.

همان‌طور که گفته شد، R8 ابتدا با پیشرانهٔ 4.2 لیتری V8 تنفس طبیعی عرضه شد که 420 اسب بخار قدرت داشت اما در پایان سال 2008، آئودی نسخهٔ V10 را معرفی کرد که به موتور 5.2 لیتری لامبورگینی گالاردو مجهز شده بود یعنی پیشرانه‌ای که خود بر پایهٔ موتورهای آئودی ساخته شده بود و 525 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این در حالی بود که موتور 6 لیتری V12 توئین توربوی دیزلی 500 اسب بخار قدرت داشت و بنابراین، از موتور V10 ضعیف‌تر بود ولی در گشتاور داستان تفاوت داشت زیرا این نیروگاه دیزلی 1000 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد که تمام این گشتاور از دور تنها 1,500 rpm در دسترس بود. یکی از دلایل این موضوع، ذات موتورهای دیزلی است که حداکثر نیروی خود ا در دورهای پایین‌تری تولید می‌کنند ولی دو توربوشارژر هم نقش مهمی در تولید چنین گشتاور عظیمی داشتند زیرا تا 37 psi بوست تولید می‌کردند.

این در حالی بود موتور V10 تنها 530 نیوتن متر گشتاور داشت و این گشتاور در دور 6,500 rpm تولید می‌شد. به لطف گشتاور عظیم موتور دیزلی، R8 TDI لمان با وجودی که حدود 300 کیلوگرم سنگین‌تر از همتای V10 خود بود ولی ظرف تنها 4.2 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رسید. این کانسپت اما غیر از تجهیز به موتور V12 دیزلی، از سیستم تعلیق و ترمز متفاوتی هم بهره می‌برد تا با وزن سنگین‌تر خودرو مطابقت داشته باشد. همچنین موتور دیزلی به خنک‌کنندگی بیشتری هم نیاز داشت و به همین دلیل، یک مجرای بزرگ هوا روی سقف شیشه‌ای خودرو تعبیه شده بود که هوای بیشتری را به موتور می‌رساند. علاوه بر این، موتور V12 به دلیل طول بیشتر، به فضای بیشتری نیاز داشت و به همین دلیل، دیوارهٔ عقبی R8 به جلو کشیده شد و فضای پشت صندلی‌های خودرو را کاهش داد. این موتور اما برخلاف چیزی که از پیشرانه‌های دیزلی انتظار می‌رود، بسیار نرم کار می‌کرد.

متأسفانه، کانسپت R8 TDI با وجود این مشخصات هیجان‌انگیز، هیچ‌گاه تولید نشد. دلیل این موضوع، هزینه بود و آئودی یک سال پس از معرفی کانسپت موردبحث، خبر از لغو برنامهٔ تولید R8 دیزلی داد. به گفتهٔ این شرکت، هزینهٔ توسعه و طراحی مجدد R8 برای جای دادن موتور V12 توئین توربو بسیار زیاد بود و فروش محدود چنین خودرویی نمی‌توانست این هزینه‌ها را جبران کند. بااین‌وجود، موتور 6 لیتری توئین توربوی دیزلی این کانسپت به تولید رسید و در سینهٔ آئودی Q7 به بازار عرضه شد تا یکی از عجیب‌ترین شاسی‌بلندهای جهان خلق شود. موتور موردبحث در Q7 هم همان 500 اسب بخار قدرت را تولید می‌کرد و این شاسی‌بلند بزرگ را ظرف تنها 5.5 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت می‌رساند.