نبرد فولکس‌واگن توآرگ R و آلپینا XB7، نمایش تکامل شاسی‌بلندهای پرفورمنس

برای برخی، اصطلاح «شاسی‌بلند پرفورمنس» ممکن است متناقض به نظر برسد زیرا خودرویی به بزرگی و سنگینی یک شاسی‌بلند نمی‌تواند یک خودروی پرفورمنس باشد؛ اما این موضوع مال چند دهه پیش بود که خودروهایی مثل پورشه کاین و ب‌ام‌و X6 رانندگی بی‌روحی داشتند. سال‌ها طول کشید تا شاسی‌بلندها چابکی و قدرت واکنش یک سدان سنتی را پیدا کنند زیرا این کار زمانی امکان‌پذیر شد که انبوهی از تکنولوژی‌های جدید به این خودروهای بلندقامت راه یافتند. حال با گذر از این سال‌ها، به دههٔ 2020 رسیده‌ایم که تکنولوژی‌های مهمی مثل سیستم تعلیق بادی، آنتی‌رول بارهای فعال و فرمان گیری چهارچرخ، شاسی‌بلندها را به خودروهای پرفورمنس بسیار توانمندی تبدیل کرده‌اند.

البته کمک‌فنرهای بادی چیز جدیدی نیستند اما این روزها از آن‌ها به‌طور مؤثری استفاده می‌شود و امکان ساخت خودرویی مثل آستون‌مارتین DBX را فراهم می‌کنند که در مسیرهای ناهموار، ارتفاع خود را افزایش می‌دهد و درعین‌حال می‌تواند به سطح زمین نزدیک شده و مرکز ثقل خود را پایین بیاورد. آنتی‌رول بارهای فعال نیز از معماری الکتریکی 48 ولت استفاده می‌کنند و خودروی بلند و بسیار سنگینی مثل بنتلی بنتایگا را قادر می‌سازند بدون لطمه زدن به کیفیت سواری، در پیچ‌ها بدنهٔ خود را صاف و ثابت نگه دارد؛ و نهایتاً سیستم فرمان گیری چرخ‌های عقب هم موجب می‌شود خودرویی مثل لامبورگینی اوروس، در سرعت‌های پایین برای خودرویی به این بزرگی قدرت مانور بسیار خوبی داشته باشد و در سرعت‌های بالا از ثبات بیشتری برخوردار شود.

بنابراین، وقتی این سه تکنولوژی باهم در یک پکیج قرار گیرند (کاری که امروزه اکثر سوپر شاسی‌بلندها انجام می‌دهند)، خودروهای بلندقامتی خلق می‌شوند که فرمان پذیری و هندلینگ آن‌ها واقعاً مثل خودروهای سواری معمولی است. همچنین با ترکیب همهٔ این سیستم‌های فعال با سامانه‌های چهارچرخ محرک هوشمند و سیستم کنترل گشتاور بُرداری، خودروهایی مثل DBX و اوروس ساخته می‌شوند و نشان می‌دهند که یک شاسی‌بلند بزرگ هم می‌تواند برای رانندگی بسیار جذاب باشد. دو نمونه از این خودروها، فولکس‌واگن توآرگ R و آلپینا XB7 هستند که در اینجا به مصاف هم رفته‌اند.

البته شاید مقایسهٔ این دو کراس‌اوور پرفورمنس چندان عادلانه نباشد زیرا قیمت آلپینا به‌مراتب بیشتر از فولکس‌واگن است اما وقتی پرفورمنس آن‌ها را در نظر می‌گیریم، هنوز هم می‌توانند رقیبی برای هم باشند. XB7 با 621 اسب بخار قدرت که از نیروگاه 4.4 لیتری V8 توئین توربو بیرون می‌آید، خودروی بسیار قدرتمندی است و در دنده‌های پایین سرعت آن‌چنان افزایش میابد که احساس یک قطار باری فراری را به راننده می‌دهد. توآرگ R اما قدرت کمتری معادل 462 اسب بخار دارد که آن‌را به شیوهٔ خاصی تولید می‌کند. در اینجا یک پیشرانهٔ 3 لیتری V6 توربو با 340 اسب بخار قدرت وجود دارد که یک موتور الکتریکی قدرتمند در عقب هم آن‌را همراهی می‌کند. به لطف این قوای محرکه، کراس‌اوور اسپرت فولکس‌واگن شتاب گیری وحشیانه‌ای دارد.

اما بااین‌وجود، آلپینا علیرغم وزن 2660 کیلوگرمی خود که حدود 200 کیلوگرم بیشتر از توآرگ R است، خودروی بسیار جذاب‌تری برای رانندگی است و این صرفاً به خاطر قدرت بیشتر آن نسبت به فولکس‌واگن نیست. XB7 با وجودی که از توآرگ بزرگ‌تر است، به لطف چابکی و چسبندگی عالی، کنترل فوق‌العاده در پیچ‌ها و هدایت دقیق، رانندگی بهتری دارد تا جایی که بسیار شبیه به یک سدان اسپرت احساس می‌شود. از سوی دیگر اما فرمان توآرگ R مبهم و گُنگ است و هیچ‌کدام از بازخوردها را به‌خوبی به راننده انتقال نمی‌دهد درحالی‌که فرمان XB7 کاملاً دقیق عمل می‌کند.

رانندگی با آلپینا به‌طور حیرت‌انگیزی آسان است زیرا به‌خوبی بدنهٔ خود را کنترل کرده و حرکات گهواره‌ای را به حداقل می‌رساند درحالی‌که فولکس‌واگن هرگز نمی‌تواند این کار را به‌خوبی انجام دهد. همچنین XB7 به لطف کمک‌فنرهای فعال و فرمان گیری چهارچرخ، بسیار چابک‌تر از چیزی که تصور می‌شود است. این نشان می‌دهد که یک شاسی‌بلند بزرگ در صورت استفاده از تمام تکنولوژی‌های مدرن و هوشمندانه چقدر می‌تواند هندلینگ خوبی داشته باشد و در صورت فقدان این سیستم‌ها چقدر بی‌دقت و گیج می‌شود. همهٔ این تکنولوژی‌ها، خودرویی به بزرگی XB7 را کاملاً چابک می‌کنند و برخلاف انتظار، موجب می‌شوند در جاده‌های پرپیچ‌وخم بسیار خوب عمل کند.

البته همان‌طور که در ابتدا اشاره شد، این دو خودرو هرگز رقیب مستقیم یکدیگر نیستند زیرا با قیمت 125 هزار پوند XB7 تقریباً می‌تواند دو دستگاه توآرگ 72 هزار پوندی خرید بنابراین، آلپینا با قیمتی بسیار گران‌تر از فولکس‌واگن باید رانندگی بسیار بهتری داشته باشد اما سؤال اینجا است که چقدر طول خواهد کشید تا این تکنولوژی‌ها به خودروهای ارزان‌تری مثل توآرگ R هم راه پیدا کنند؟ در همین حال، کراس‌اوور اسپرت فولکس‌واگن هم خالی از ویژگی‌های مثبت نیست. این خودرویی آرامش‌بخش و بدون دردسر برای استفاده‌های روزانه است که شاید در جاده‌های پیچ‌درپیچ خیلی خوب عمل نکند اما راحت و پالایش‌یافته است.

یکی دیگر از ویژگی‌های مهم توآرگ R که اتفاقاً این روزها بسیار موردتوجه قرار می‌گیرد، مصرف سوخت بسیار پایین‌تر آن نسبت به آلپینا است. این مهم به لطف بُرد تمام الکتریکی 45 کیلومتری به دست آمده که در استفاده‌های شهری بسیار می‌تواند کاربردی باشد؛ اما با همهٔ این‌ها، یکی از این خودروهای این رقابت باید چیزهای زیادی از دیگری یاد بگیرد که مهم‌ترین آن‌ها تکنولوژی‌های پیشرفته هستند. از سوی دیگر، توآرگ R در سیستم هیبریدی می‌تواند بجای دانش‌آموز، استاد راهنمای آلپینا باشد.

[دانلود ویدئو]