زیباترین خودروهای بی ام و در 90 سال تولید لوکس اسپرت

وبلاگ رسمی بی‌ام‌و، به‌تازگی فهرستی از زیباتررین خودروهای این برند منتشر کرده است. مجموعه‌ی مورد بحث، فقط به مدل‌های تولید انبوه اشاره دارد و طرح‌های مفهومی یا پروتوتایپ را معرفی نمی‌کند.

بی‌ام‌و با نام کامل Bayerische Motoren Werke  به معنی  موتورسازی باواریا (Bavarian Motor Work) سال 1916 شروع به کار کرد. این شرکت ابتدا تولیدکننده‌ی پیشرانه بود و تا سال 1928 وارد صنعت خودروسازی نشد.

اولین محصول تجاری بی‌ام‌و، پیشرانه‌ی 6 سیلندر تخت برای هواپیمای فوکر D.VII است که سال 1917 عرضه شد. حدود 6 سال بعد، نخستین موتورسیکلت بی‌ام‌و به نام R32 همراه پیشرانه‌ی 500‌ سی‌سی با قدرت 8/5 اسب بخار، به تولید رسید.

بی‌ام‌و 3/15 اولین خودروی تولید شرکت در سال 1928 است. این مدل، دیکسی نام گرفت و قرار بود خودروهای بی‌ام‌و نیز با برند دیکسی (Dixi) تولید شوند؛ اما از سال 1931 تصمیم تاریخی مدیران شرکت برای افزایش تمرکز بر خودروسازی گرفته شد. به این ترتیب، برند بی‌ام‌و با نام تجاری BMW و نشان تجاری خاص خود، تغییر کرد.

طی 90 سال پس از تولید نخستین خودروی جهان با نام بی‌ام‌و، مدل‌های متنوع در ابعاد گوناگون و ظاهر متفاوت عرضه شدند. انتخاب زیباترین محصول ساخت این شرکت، از میان انبوه خودروهای تولیدی ساده نیست اما می‌توان به انتخاب وبلاگ رسمی بی‌ام‌و احترام گذاشت.

پس از موفقیت Z4 در بازار جهانی، مدل مفهومی Z7 به نمایشگاه توکیو سال 1997 رسید. طراحی این خودرو و Z8 تولید انبوه، توسط هنری فیسکر دانمارکی انجام شد و الهام‌گرفته از مدل کلاسیک بی‌ام‌و 507 بود.

فیسکر به عنوان شخصیتی مهم در تاریخ خودروسازی قرن 21 شناخته می‌شود. او از پیشگامان تولید مدل‌های اسپرت هیبریدی و تمام برقی مدرن با برند فیسکر نیز هست. هنری فیسکر همچنین خودروهایی ماندگار مثل، استون مارتین DB9 و بی‌ام‌و Z8 را طراحی کرد.

بی‌ام‌و Z8 اساسا به شکل رودستر ایده‌پردازی و تولید شد. صندوق کوچک، کاپوت جلو بلند و فاصله‌ی اندک بین چرخ‌ها تا لبه‌ی بدنه، مهم‌ترین نکات مورد توجه فیسکر برای طراحی Z8 بودند. این خودرو، بین سال‌های 1999 تا 2006 به تعداد 5703 دستگاه تولید شد.

پیشرانه‌ی استاندارد Z8، از سری S62 بی‌ام‌و، 4/9 لیتری V8 با قدرت 400 اسب بخار و گشتاور 500 نیوتن‌متر بود.  این مدل با گیربکس دستی، سرعت‌گیری صفر تا صد کیلومتر برساعت 4/5 ثانیه و نهایت سرعت محدود شده به 250 کیلومتر برساعت داشت. نسخه‌ دنده اتوماتیک Z8 به تعداد محدود توسط آلپینا تولید شد.

از سال 1996 تا 2003 یکی از جذاب‌ترین سدان‌های اسپرت جهان توسط بی‌ام‌و تولید شد. چراغ‌های باریک کشیده با جلوپنجره‌‌های کوچک دوگانه، ترکیبی جالب از سنت و مدرنیته برای سری 5 نسل چهارم نشان می‌داد.

مدلE39   توسط طراح ژاپنی، جوجی ناگاشیما متولد شد. ناگاشیما قبل از طراحی این خودرو، بی‌ام‌و Z3 را خلق کرده و   تحسین شده بود. با گذشت 26 سال، هنوز خطوط روی درها، کاپوت جلو و سپر، دارای ظرافت و هوشمندانه به نظر می‌رسند.

دیگر نکته‌ی مهم برای E39، ظهور سومین M5 براساس آن است. این مدل مشابه Z8 رودستر، پیشرانه‌ی S62 با قدرت 400 اسب بخار و گشتاور 500 نیوتن‌متر داشت. همچنین، دیفرانسیل لغزش محدود، جعبه‌دنده‌ی 6 سرعته دستی ساخت گترگ (Getreg) و سیستم تعلیق آلومنیوم برای M5 استفاده شد تا سرعت‌گیری صفر تا صد کیلومتر برساعت 4/8 ثانیه برای این خودروی دیفرانسیل عقب، 1800 کیلوگرمی فراهم شود.

آغازگر خودروهای سری Z کوپه با نام Z3 در سال 1996 متولد شد. این خودرو براساس بی‌ام‌و سری 3 مدل E36 شکل گرفت و بسیار پرفروش بود. هرچند که نسخه‌ی رودستر Z3 با سقف پارچه‌ای نیز تولید شد؛ اما طرح کوپه با حالتی شبیه به شوتینگ بریک، در تاریخ خودروسازی جهان ماندگار شد. در مجموع، نزدیک به 300 هزار دستگاه Z3 تا سال 2002 به دست مصرف‌کننده رسید.

بی‌ام‌و Z3 کوپه حاصل طراحی جوجی ناگاشیما است. این خودروی کوچک، چراغ‌های نسبتا بزرگ دارد اما به لطف خطوط روی کاپوت و فرم سپر، هماهنگی بسیار خوبی در اجزا را نشان می‌دهد. نسخه‌ی کوپه، صندوق عقب بسیار جادار برای دو سرنشین فراهم می‌کند که برای خودروی اسپرت با طول بدنه‌ی 4 متر، کم‌نظیر است.

پیشرانه‌های متنوع روی Z3 ارائه شد. مدل M، دارای موتور 6 سیلندر خطی 3/2 لیتری با قدرت 325 اسب بخار و گشتاور 350 نیوتن‌متر بود. این خودرو در زمان 5/2 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر برساعت می‌رسید و نهایت سرعت 250 کیلومتر برساعت داشت.

ظهور سری 6 با E24 در سال 1976 آغاز شد. ساخت یک خودروی کوپه با کابین جادار و مجلل، حرکتی هوشمندانه توسط مدیران بی‌ام‌و در دهه‌ی 70 میلادی بود. پیش از آن، بی‌ام‌و صرفا سازنده‌ی خودروهای اسپرت محسوب می‌شد و از نظر تولید مدل‌های لوکس با راحتی عالی برای سرنشین، کمبود محصول داشت. در سمت دیگر، مرسدس بنز با تولید SL نسل سوم طی سال‌های 1971 تا 1989، یکی از بهترین خودروهای دو در چهارنفره‌ با امکانات لوکس را عرضه می‌کرد.

در سال 1970 یکی از طراحان برجسته‌ی مرسدس بنز به بی‌ام‌و پیوست. پول براک فرانسوی، مرسدس بنزهای W115 و W108 و W100 را طراحی کرده بود. همچنین خودروهای کوپه از نسل دوم SL پاگودا تولید 1963 تا 1971، حاصل کار پول براک محسوب می‌شد.

سری 6 مدل E24 با حالت دماغ کوسه، حس اسپرت در خودروهای بی‌ام‌و را افزایش داد و محصولات آینده‌ی شرکت را متحول کرد. برای این مدل، پیشرانه‌های 2/8 تا 3/5 لیتر استفاده شد. قوی‌ترین نمونه با کد M635CSi قدرت 286 اسب بخار و گشتاور 340 نیوتن‌متر داشت. سال 1987 اولین M6 با سرعت‌گیری صفر تا صد کیلومتر برساعت 6 ثانیه عرضه شد. بی‌ام‌و سری 6 مدل E24 به مدت 12 سال تا 1989 روی خط تولید باقی ماند.

نسل دوم سری 6 بی‌ام‌و 14 سال پس از اتمام تولید مدل اول رونمایی شد. دهه‌ی 90 میلادی، کاهش فروش برای خودروهای لوکس را در پی داشت و عرضه‌ی مدل‌های گران‌قیمت دودر، سودآور نبود.

سری 6 مدل E63 با طراحی کاملا متفاوت از دیگر خودروهای بی‌ام‌و در سال 2003 رونمایی شد. طراح این خودرو، آردین ون هویدونک هلندی است که با عنوان ناجی بی‌ام‌و در  قرن 21 معرفی می‌شود. او در سال 1999 خودروی مفهومی Z9 را طراحی کرد و مورد تحسین قرار گرفت. طرح نهایی سری 6 مدل E63 نیز براساس Z9 تولید شد. این خودرو نیز با الهام از کوسه، سبک طراحی اولین سری 6 را ادامه داد.

سری 6 نسل دوم، سه نوع پیشرانه‌ی 6 سیلندر خطی، V8 و V10 ارائه کرد. همچنین سبک بدنه‌ی سقف فلزی و کانورتیبل (سقف پارچه‌ای) داشت. سرعت‌گیری صفر تا صد کیلومتر برساعت بی‌ام‌و M6 با موتور 10 سیلندر 5 لیتر، 500 اسب بخار قدرت و 520 نیوتن‌متر، 4/5 ثانیه است.

اولین محصول جاده‌ای بی‌ام‌و از سری M، نخستین سوپراسپرت تاریخ این شرکت است. بی‌ام‌و M1 با ساختار موتور عقب وسط، سال 1978 معرفی شد و 453 دستگاه تولید داشت.

طراحی M1 توسط جیورجتو جیوجیارو در استودیو ایتال‌دیزاین انجام شد. گروهی از مهندسان ایتالیایی، شامل جیان پائولو دلارا و افردی از تیم فنی لامبورگینی در ساخت M1 همکاری کردند. این خودرو با چراغ‌های مخفی‌شونده، جلوپنجره‌ی باریک و حالت خاص در عقب، ترکیبی رویایی از سبک طراحی ایتالیایی و مهندسی آلمانی داشت.

یکی از مهم‌ترین نوآوری‌ها در M1، پیشرانه‌ی تنفس طبیعی 6 سیلندر خطی 3/5 لیتر با قدرت 275 اسب بخار و گشتاور 330 نیوتن‌متر بود که همراه گیربکس 5 سرعته دستی ZF ارائه شد. با این تجهیزات، M1 می‌توانست در زمان 5/5 ثانیه به سرعت صد کیلومتر برساعت برسد و نهایت سرعت 265 کیلومتر برساعت داشته باشد. برای مدل مسابقه‌ای، نسخه‌ی توربوشارژ M1 با قدرت 470 اسب بخار نیز تولید شد که در زمان 4/3 ثانیه به سرعت صد کیلومتر برساعت می‌رسید.

الگوبرداری از M1 ظاهری جذاب و چشم‌نواز برای i8 فراهم کرد. اولین و آخرین سوپراسپرت پلاگین هیبرید بی‌ام‌و، سال 2014 رونمایی شد و طراحی افسانه‌ای خود را نشان داد.

طرح اولیه از خودروی مفهومی i8 گرفته شد که سال 2011 توسط ریچارد کیم به نمایشگاه فرانکفورت رسید. طراح کره‌ای، در همان سال، خالق i3 مفهومی نیز بود؛ به همین دلیل نخستین خودروهای هیبریدی بی‌ام‌و از سری i، باوجود ابعاد متفاوت، شباهت زیادی به هم دارند. مدل نهایی از i8 با درهای پروانه‌ای و فرم خاص بدنه در قسمت عقب، مورد تحسین کارشناسان و عامه‌ی مردم قرار گرفت. تا سال 2020، بیش از 20 هزار دستگاه i8 تولید شد.

سوپراسپرت پلاگین هیبرید بی‌ام‌و علاوه‌بر طراحی مدرن، یک شاهکار مهندسی فراتر از زمان خود بود. موتور 1/5 لیتر 3 سیلندر توئین توربوشارژ برای i8، قدرت 228 اسب بخار و گشتاور 320 نیوتن‌متر فراهم می‌کرد. یک موتور برقی 129 اسب بخار نیز وجود داشت تا مجموع قدرت و گشتاور این خودرو، 357 اسب بخار و 570 نیوتن‌متر شود. البته مدل ارتقایافته از i8 که بین سال‌های 2018 تا 2020 تولید شد، 369 اسب بخار قدرت تولید کرد.

بی‌ام‌و i8 در زمان 4/4 ثانیه به سرعت صد کیلومتر برساعت می‌رسد و نهایت سرعت 250 کیلومتر برساعت دارد. این خودرو می‌تواند به‌صورت تمام برقی نیز استفاده شود و شعاع حرکتی 55 کیلومتر فراهم کند. چنانچه باتری‌های i8 کاملا شارژ باشند و باک بنزین 42 لیتری تکمیل شود، توان پیمایش 600 کیلومتر بدون نیاز به توقف وجود دارد. میانگین مصرف بنزین خودرو در این حالت، حدود 2 لیتر در صد کیلومتر است.