گفت‌وگوی جذاب با یوخن نیرپاش؛ مؤسس کمپانی بی ام و M
با اینکه نیرپاش به عنوان راننده و مدیر در مسابقات موتور اسپرت حضور داشته است اما برای تشکیل تیم مسابقه بی ام و استخدام نشد بلکه او می‌خواست چیزی بهتر بسازد. ما در خلال مسابقات رولکس 24 دیتونا با او همراه شدیم تا گفت‌وگویی هیجان‌انگیز درباره آغاز راه بی ام و M داشته باشیم. او یکی از دعوت‌شدگان به مراسم گرامی داشت 50 سالگی تأسیس تیم کارخانه‌ای بی ام و M بود و ما سؤالات زیادی را درباره روزهای ابتدایی تأسیس زیرمجموعه پرفورمنس بی ام و پرسیدیم. یوخن نیرپاش در سال 1972 به بی ام و پیوست تا بخش موتور اسپرت آن را تأسیس کند. نیرپاش قبل از پیوستن به بی ام و با فورد همکاری می‌کرد و توانسته بود موفقیت‌های زیادی در زیرمجموعه اروپایی این برند به دست آورد. او می‌گوید:
در آن زمان نیازی به حضور من برای تغییر کارها نبود زیرا با فورد بسیار موفق ظاهر شده بودیم و ما در این شرکت خوشحال بودم.
اما او ایده‌ای برای ادامه کار خود داشت و می‌خواست دنیای خودرو یک قدم رو به جلو حرکت کند:
من از هیئت‌مدیره بی ام و خواستم یک شرکت را نه تنها برای حضور در مسابقات بلکه برای استفاده از دانش کسب شده در موتور اسپرت برای تولید و مهندسی خودروهای پرفورمنس تأسیس کنند. ایده من این بود که این شرکت هم در مسابقات حضور یابد و هم به توسعه خودروهای جاده‌ای بپردازد.
بی ام و موتور اسپرت GmbH کار خود را با استفاده از پیشرانه فرمول 2 برگرفته از نیروگاه 4 سیلندر M10 نصب شده در سدان 2002 شروع کرد، خودرویی که بسیار موفق بود. خود بی ام و می‌گوید محصول بسیار دوست‌داشتنی 3.0 CSL که در ابتدا توسط آلپینا توسعه یافت و در سال 1971 عرضه شد در سال‌های پس از آن توسط همین بخش موتور اسپرت ارتقا یافت و در مسابقات شرکت کرد. اولین پروژه جاده‌ای این بخش تازه تأسیس ارتقای اولین نسل بی ام و سری 5 با استفاده از برخی قطعات CSL بود. در اواسط و اواخر دهه 70 میلادی، بی ام و موتور اسپرت اقدام به بازنگری در سری 5 نسل E12 و بر اساس درخواست مشتریان کرد و نهایتاً خودروی 530 موتور اسپرت لیمیتد ادیشن را برای صدور مجوز حضور در مسابقات آفریقای جنوبی ساخت. تمامی این تلاش‌ها با تولید 535i در سال 1979 به اوج خود رسید. بی ام و 535i از قوای محرکه 635Csi از جمله پیشرانه اصلاح شده CSL استفاده می‌کرد. یوخن نیرپاش درباره این سری 5 ویژه می‌گوید:
تولید این خودرو مأموریت بسیار متفاوتی بود زیرا در آن زمان خطوط تولید انعطاف زیادی نداشتند و به همین خاطر مجبور بودیم تا خودروهای کامل را دریافت کرده و قطعات را تغییر دهیم. مشکل دیگر هم این بود که اگر پیشرانه اصلی خودرو را باز می‌کردیم نمی‌توانستیم آن را به کارخانه برگردانیم زیرا از نظر آن‌ها، چنین پیشرانه‌ای کارکرده بود و باید آن را در نمایندگی‌ها می‌فروختیم.
در همان زمان نیرپاش توسعه خودروی اسپرت سفارشی را با تمرکز روی اقدامات کم‌هزینه کلید زد. این خودرو M1 نام داشت که جانشین بی ام و M برای 3.0 CSL محسوب می‌شد. مؤسس بی ام و M می‌گوید:
اگر شما به 3.0 CSL نگاه کنید خودرویی استاندارد و جاده‌ای را می‌بینید که با تغییراتی به مدل مسابقه‌ای تبدیل شد و کارهای زیادی روی آن انجام دادیم. مدل استاندارد در آن زمان 50 هزار مارک آلمان قیمت داشت و قیمت نسخه مسابقه‌ای CSL به 400 هزار مارک می‌رسید و به همین خاطر بود که ما چراغ سبز هیئت‌مدیره برای تولید خودرویی مسابقه‌ای برای جاده را دریافت کردیم. این خودرو M1 بود.
نیرپاش می‌گوید در آن زمان M1 استاندارد حدود 100 هزار مارک قیمت داشت و قیمت خودروی مسابقه‌ای گروه 4 فقط 50 هزار مارک گران‌تر بود:
مسابقه دادن با خودرویی همچون M1 بسیار اقتصادی‌تر بود.
البته نباید تصور کرد که M1 خیلی ارزان بود چراکه قیمت پورشه 911 توربو در سال 1978 یعنی زمان معرفی M1 به حدود 78500 مارک می‌رسید. به همین دلیل بود که ژرمن‌ها در فروش M1 به مشکل برخوردند و تا زمان تولید مدل همخوان با مسابقات گروه 4، این کلاس کاملاً منحل شد. با اینکه تولید محصولات جاده‌ای بی ام و M استارت درخشانی نداشت اما سری 5 موتور اسپرت سفارشی و M1 باعث شدند مسیری بسیار موفقیت‌آمیز شروع شود. بدون وجود این خودروها خبری از M3 و M5 هم نبود. باید دانست فروش این خودروساز در سال 2024 به بیش از 200 هزار خودرو رسید هرچند باید گفت فروش محصولات M پرفورمنس از جمله M340i نیز با فروش مدل‌های تمام M محاسبه می‌شود. با این وجود عملکرد M بسیار خوب است مخصوصاً وقتی‌که بدانیم کل فروش بی ام و در 50 سال قبل حدود 200 هزار دستگاه بوده است. واکنش نیرپاش به این موضوع جالب بود و گفت:
فوق‌العاده!