درگ همه نسل‌های بی ام و M5، از 1984 تا 2023

نزدیک به چهل سال پیش، آلمانی‌ها سدان اسپرتی را خلق کردند که امروزه به یکی از بهترین سوپرسدان‌های جهان تبدیل شده و حتی سوپراسپرت‌ها را اذیت می‌کند. این ماشین ب‌ام‌و M5 است که در سال 1984 متولد شد. حال مت واتسون تمام نسل‌های این خودرو را گرد هم جمع کرده تا چهار دهه پیشرفت سدان پرفورمنس باواریایی‌ها را نشان دهد.

این داستان با E28 آغاز شد که اولین برداشت ب‌ام‌و از خودروی پرفورمنس خیابانی بود و ریشه در پروژهٔ سوپرکار M1 داشت. بدین ترتیب، یک پیشرانهٔ مسابقه‌ای 3.5 لیتری شش سیلندر خطی به همراه یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی در سینهٔ نسل دوم سری 5 قرار گرفت تا سریع‌ترین سدان تولیدی جهان خلق شود. این موتور 286 اسب بخار قدرت و 340 نیوتن متر گشتاور داشت که در آن سال‌ها برای خودرویی با وزن تنها 1430 کیلوگرم رقم زیادی بود.

تنها سه سال بعد، در سال 1988 نسل دوم M5 با کد E34 معرفی شد. این نسل ابتدا باهمان پیشرانهٔ 3.5 لیتری شش سیلندر خطی نسل قبلی ارائه شد که 315 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد اما در سال 1991 به موتور قوی‌تر 3.8 لیتری با 340 اسب بخار قدرت و 400 نیوتن متر گشتاور مجهز شد. بااین‌حال، M5 حالا با 1650 کیلوگرم وزن، 220 کیلوگرم از نسل قبلی سنگین‌تر شد.

سپس نوبت به نسل E39 رسید که زیر کاپوت یک پیشرانهٔ 5 لیتری V8 تنفس طبیعی با 400 اسب بخار قدرت و 500 نیوتن متر گشتاور داشت. در این نسل، M5 دیگر ورزشکاری با کت‌وشلوار شیک نبود و به یک ماسل کار با شخصیت جاده‌ای راحت تبدیل شده بود. در E39 گیربکس همچنان دستی بود اما حالا شش سرعته شده بود.

یکی از جذاب‌ترین نسل‌های تاریخ M5 نسل E60 بود که به پیشرانهٔ 5 لیتری V10 برگرفته از موتوراسپرت مجهز شده بود. این پیشرانه که همچنان تنفس طبیعی بود، 507 اسب بخار قدرت و 520 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. در این نسل برای اولین بار گیربکس اتوماتیک هم ارائه شد که هفت سرعته بود و نیرو را همچنان به چرخ‌های عقب انتقال می‌داد.

در نسل F10، حجم موتور و تعداد سیلندرها کاهش پیدا کرد اما در عوض M5 برای اولین بار به توربوشارژر مجهز شد. با این کار، قدرت موتور 4.4 لیتری V8 توئین توربو در نسخهٔ کامپتیشن به 600 اسب بخار رسید. در F10 گیربکس هم به یک هفت سرعتهٔ دوکلاچه ارتقاء پیدا کرد اما انتقال قدرت محرک عقب همچنان دست‌نخورده باقی ماند.

و نهایتاً به آخرین نسل این سوپرسدان آلمانی می‌رسیم که با کد F90 شناخته می‌شود. این نسل هم از همان پیشرانهٔ 4.4 لیتری V8 توئین توربو استفاده می‌کند که خروجی آن در نسخهٔ کامپتیشن به 625 اسب بخار قدرت و 750 نیوتن متر گشتاور رسیده است. در این نسل برای اولین بار شاهد ارائهٔ سامانهٔ چهارچرخ محرک بودیم هرچند که ب‌ام‌و حالت محرک عقب را هم در آن تعبیه کرده است تا بتوان M5 را مثل نسل‌های قبلی به سدانی دیفرانسیل عقب تبدیل کرد.

برخلاف درگ‌های همیشگی کارواو، در این ویدئو نسل‌های مختلف M5 از ابتدا دوبه‌دو باهم به رقابت می‌پردازند و هر نسل در برابر نسل بعدی خود قرار می‌گیرد. متأسفانه اما نسل F10 در طول درگ با E60 دچار مشکل شده و میل‌گاردان آن ایراد پیدا می‌کند. به همین دلیل، F10 نمی‌تواند در برابر F90 قرار گیرد و به‌ناچار جدیدترین M5 به مصاف E60 می‌رود.