تجربهٔ رانندگی با بی‌ام‌و M3 کامپتیشن چهارچرخ محرک، سریع‌تر و باثبات‌تر

این نسل جدید ب‌ام‌و M3 است که احتمالاً تاکنون بارها در مطالب و ویدئوهای مختلف آن‌را دیده‌اید اما نمونه‌ای که در اینجا می‌بینید یک تفاوت بزرگ دارد. M3 به‌عنوان نماد سدان‌های پرفورمنس، در طول تاریخ ۳۵ سالهٔ خود در نسل ششم برای اولین بار با سامانهٔ چهارچرخ محرک XDrive ارائه شده است. البته برای علاقه‌مندان به رانندگی‌های هیجان‌انگیز جای نگرانی نیست زیرا در کنار نسخهٔ چهارچرخ محرک، همچنان M3 محرک عقب هم ارائه می‌شود و از برادر چهارچرخ محرک ۷۸ هزار پوندی خود ۲,۷۶۵ پوند ارزان‌تر است. علاوه بر این، ازآنجایی‌که M3 اصلی‌ترین محصول بخش M محسوب می‌شود، نسخهٔ XDrive آن تغییراتی بیشتری از اضافه شدن دو شافت انتقال قدرت به چرخ‌های جلو را تجربه کرده است.

در نسخهٔ چهارچرخ محرک M3، ب‌ام‌و تعلیق دو جناقی جلوی خودرو را بازطراحی و بازتنظیم کرده است و مثل قبل، این قطعات به‌منظور کاهش وزن از آلومینیوم ساخته شده‌اند. در همین حال، پاسخگویی فرمان الکترومکانیکی خودرو هم مدنظر بوده است تا خیلی از احساس نسخهٔ محرک عقب فاصله نگیرد. توزیع قدرت بین دو محور نیز از طریق یک کلاچ چندصفحه‌ای تنظیم می‌شود که به گفتهٔ ب‌ام‌و امکان تقسیم گشتاور کاملاً متغیر را فراهم می‌کند. همچنین در این نسخه، دیفرانسیل فعال M به نرم‌افزار خاص XDrive مجهز شده و البته شافت‌های انتقال نیروی جدیدی هم به‌طور خاص برای M3 چهارچرخ محرک و برادر کوپهٔ آن یعنی M4 طراحی شده است.

برای حفظ شخصیت M، تقسیم گشتاور در این خودرو به سمت محور عقب تمایل دارد و در رانندگی‌های روزانه هم تمام نیرو فقط به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود تا زمانی که کاهش کشش و چسبندگی تشخیص داده شود. علاوه بر این، با انتخاب حالت محرک عقب نیز می‌توان تمام ۵۱۰ اسب بخار قدرت و ۶۵۰ نیوتن متر گشتاوری که توسط پیشرانهٔ ۳ لیتری شش سیلندر خطی توئین توربو تولید می‌شود را به چرخ‌های عقب فرستاد. البته این حالت برای رانندگان آماتور توصیه نمی‌شود زیرا در این حالت سیستم کنترل پایداری پویا هم غیرفعال می‌شود و در اصل این یک حالت دریفت است که برای پیست طراحی شده است.

در حالت چهارچرخ محرک، کشش بیشتر خودرو از لحظهٔ آغاز حرکت بلافاصله آشکار می‌شود. طبق اعلام ب‌ام‌و، شتاب صفرتاصد این نسخه ۳.۵ ثانیه است که یعنی ۰.۴ ثانیه از نسخهٔ محرک عقب سریع‌تر خواهد بود. مثل قبل، حداکثر سرعت این ماشین روی ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده است اما با سفارش پکیج رانندهٔ M، این عدد به ۲۹۰ کیلومتر بر ساعت افزایش پیدا می‌کند. پیشرانهٔ شش سیلندر M3 ممکن است خوش‌صداترین موتور بازار نباشد اما فوق‌العاده تأثیرگذار است. گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک خودرو هم چه در حالت اتوماتیک و چه حالت دستی با پدال‌های پشت غربیلک فرمان، عملکرد خوبی دارد هرچند که در حالت‌های رانندگی تهاجمی انتظار تعویض دنده‌های سریع‌تری را داشتیم.

عملکرد سامانهٔ XDrive اما فراتر از اعداد روی کاغذ است و روی جاده سطحی از کشش را فراهم می‌کند که خودرو حداقل در مسیر خشک کاملاً باثبات عمل می‌کند. هنگام شتاب گیری برای خروج از پیچ‌ها، تعادل M3 XDrive بسیار شبیه نسخهٔ محرک عقب احساس می‌شود اما تفاوت در اینجا است که وقتی چرخ‌های عقب خودرو به حد نهایی کشش خود می‌رسند، چرخ‌های جلو به انتقال گشتاور بیشتر به مسیر کمک می‌کنند تا این سدان اسپرت با سرعتی خارق‌العاده به سمت مسیر مستقیمی بعد از پیچ شلیک شود. ۵۰ کیلوگرم وزن بیشتر ناشی از قطعات انتقال نیرو به محور جلو در خودرویی که ۱۸۰۰ کیلوگرم وزن دارد نیز به‌سختی احساس می‌شود و بنابراین از لحاظ تعادل کلی، نسخهٔ چهارچرخ محرک M3 همان احساس شگفت‌انگیز مرکز ثقل میانی در نسخهٔ محرک عقب را حفظ کرده است.

M3 چهارچرخ محرک همچنین نسبت به خودرویی با این اندازه، می‌تواند با سرعت و شدت بیشتری وارد پیچ‌ها شود اما هنوز هم شخصیت M3 را حفظ کرده و حالا فقط به‌طور وحشتناکی سریع‌تر شده است. بااین‌حال، هرچند خیلی خوب است که سامانهٔ چهارچرخ محرک به لذت رانندگی M3 لطمه‌ای وارد نکرده اما این یعنی برخی ایرادات M3 (هرچند جزئی) همچنان به قوت خود باقیمانده‌اند. یکی از این مشکلات، سواری خشک خودرو است تا جایی که روی هر مسیری غیر از آسفالت صاف پیست، سیستم تعلیق M3 ناراحت و آشفته احساس می‌شود. البته برخی ممکن است از این میزان بازخوردی که خودرو از سطح مسیر ارائه می‌کند لذت ببرند اما از کوبش‌های تعلیق M3 روی مسیرهای پردست‌انداز قابل‌چشم‌پوشی نیست.

برای مقایسه، یکی از نزدیک‌ترین رقبای این خودرو یعنی آلفارومئو جولیا کوادریفولیو برای کمک‌فنرهای تطبیقی خود از حالتی بنام جادهٔ پردست‌انداز بهره می‌برد که باعث می‌شود سیستم تعلیق عملکرد بسیار بهتری نسبت به M3 داشته باشد. آلفارومئو همچنین فرمان بهتری هم دارد. البته تنظیمات فرمان هردو خودرو سریع است اما فرمان ب‌ام‌و در هنگام افزایش بار روی چرخ‌ها، سبک‌تر احساس می‌شود که این در پیست بسیار دقیق و تأثیرگذار خواهد بود اما در دیگر رانندگی‌ها چندان جذاب نیست. البته جولیا سامانهٔ چهارچرخ محرک ارائه نمی‌کند و بنابراین این مقایسه‌ها برای خریدارانی که خواهان کشش بیشتری هستند اهمیتی نخواهد داشت.

ب‌ام‌و در داخل کابین خوش‌ساخت خود از سیستم اطلاعاتی-سرگرمی درخشانی بهره می‌برد و مثل نسخهٔ محرک عقب، در اینجا هم راننده می‌تواند تنظیمات دلخواه خود را انتخاب و در دکمه‌های M1 و M2 روی غربیلک فرمان ذخیره کند. از این طریق، راننده می‌تواند همیشه به‌آسانی به تنظیمات ایده‌آل خود برای ترمز، فرمان، واکنش پدال گاز و سرعت تعویض دنده دسترسی داشته باشد.

ازآنجایی‌که M3 در حالت استاندارد خودرویی محرک عقب است، با اضافه شدن محور محرک جلو، از حجم صندوق بار آن کاسته نشده و مثل همهٔ نسخه‌های سری ۳ فضای بار ۴۸۰ لیتری را ارائه می‌کند. بااین‌حال، این نسخه با مصرف ۱۰ لیتر بنزین در هر صد کیلومتر، پرمصرف‌ترین عضو خانوادهٔ M3 محسوب می‌شود. البته مصرف سوخت این نسخه تنها ۰.۲ لیتر در هر صد کیلومتر نسبت به نسخهٔ محرک عقب افزایش یافته که چندان قابل احساس نیست و به سبک رانندگی افراد هم بستگی خواهد داشت.

جمع‌بندی

سامانهٔ چهارچرخ محرک نه‌تنها از هیجانی که M3 ارائه می‌کند نکاسته است بلکه حتی از بسیاری جهات به آن افزوده است. پرفورمنس این خودرو به همان اندازهٔ نسخهٔ محرک عقب هیجان‌انگیز است و حالا قابل‌دسترس‌تر شده است. هنگامی‌که در پیست نباشید هم ثبات و پایداری سامانهٔ چهارچرخ محرک، اطمینان بیشتری به راننده می‌دهد. البته هنوز هم ایراداتی جزئی وجود دارد که مانع از ورود M3 به جمع بهترین خودروهای تاریخ M می‌شود اما به‌طورکلی، این یک سدان پرفورمنس فوق‌العاده سریع و درعین‌حال کاربردی است.

مشخصات فنی بی ام و M3 کامپتیشن