مقایسه بوگاتی توربیون و ریمک نورا، هایپرکارهای هم‌خانواده!

هنوز مبهوت جدیدترین هایپرکار بوگاتی هستیم. توربیون خودرویی است که این برند را وارد عصر الکتریکی می‌کند. البته الکتریکی‌سازی در توربیون به معنای کنار گذاشتن پیشرانهٔ بنزینی نیست. هرچند زمانی که 55 درصد از سهام بوگاتی در اختیار ریمک قرار گرفت خیلی‌ها فکر می‌کردند دوران هایپرکارهای بنزینی این شرکت به پایان رسیده است اما شاید جالب باشد بدانید که دلیل اصلی حفظ پیشرانهٔ بنزینی در هایپرکار جدید بوگاتی مت ریمک بوده است. چه کسی فکر می‌کرد مردی که با ساخت هایپرکارهای تمام الکتریکی شناخته می‌شوند ناجی موتور بنزینی در بوگاتی باشد؟

پس از اتحاد با ریمک، حرکت بوگاتی در مسیر تمام الکتریکی خیلی آسان بود. کافی بود شرکت یک نورا را بگیرد و از آن یک بوگاتی بسازد اما مت می‌دانست این مسیر نیست که مناسب بوگاتی باشد و به همین دلیل ایدهٔ ساخت هایپرکار هیبریدی را مطرح کرد. بااین‌حال، مقامات فولکس‌واگن ازجمله «هربرت دیس» مدیرعامل وقت گروه آلمانی با این ایده مخالف بودند و ریمک حتی بعد از متقاعد کردن دیس، همچنان با مخالفان زیادی در داخل گروه فولکس‌واگن مواجه بود. آن‌ها می‌گفتند هایپرکار بعدی باید الکتریکی باشد زیرا شما تجربهٔ توسعهٔ خودروی هیبریدی ندارید و چگونه می‌خواهید یک خودروی بنزینی توسعه دهید درحالی‌که قبلاً چنین کاری نکرده‌اند؟

بااین‌حال، ریمک نهایتاً حرف خود را به کرسی نشاند و توربیون تحت نظارت مت متولد شد. البته به نظر می‌رسد هایپرکار هیبریدی بوگاتی هنوز هم بر اساس نورا ساخته شده باشد زیرا ساختار کلی و مونوکوک دو خودرو شباهت بسیار زیادی به هم دارد. درهرحال، در توربیون پیشرانهٔ W16 چهار توربوی افسانه‌ای بوگاتی کنار گذاشته و شده و جای آن را یک موتور V16 تنفس طبیعی گرفته که با همکاری کاسورث ساخته شده است. علاوه بر این، سه موتور الکتریکی هم وجود دارد که دوتا در جلو و دیگری در عقب پشت پیشرانهٔ بنزینی نصب شده است و مجموع خروجی را به 1800 اسب بخار قدرت می‌رساند یعنی 200 اسب بخار بیشتر از شیرون سوپراسپرت. بااین‌حال، قدرت توربیون هنوز هم اندکی از نورا با 1918 اسب بخار کمتر است. همچنین این هایپرکار کروات از مزیت چهار موتور الکتریکی بهره می‌برد که 2360 نیوتن متر گشتاور را به‌صورت فوری به هر چهارچرخ تحویل می‌دهد.

هرچند محور جلوی توربیون هم به‌صورت الکتریکی نیرو می‌گیرد اما سه موتور الکتریکی بوگاتی قدرت بسیار کمتری از نورا دارند. این سه موتور مجموعاً 800 اسب بخار قدرت تولید می‌کنند و مابقی نیرو توسط پیشرانهٔ بنزینی تأمین می‌شود. البته با وجود قدرت بیشتر و فقدان گشتاور فوری، از لحاظ حداکثر سرعت برتری با توربیون است زیرا در صورت استفاده از سوئیچ سرعت، سقف سرعت این ماشین به 445 کیلومتر می‌رسد درحالی‌که این عدد برای نورا 412 کیلومتر است. بااین‌حال، سقف سرعت مهم‌ترین معیار برای ارزیابی یک هایپرکار نیست و احساسی که هنگام تخته کردن پدال گاز به راننده دست می‌دهد هم به همین اندازه مهم خواهد بود و اینجا است که نورا برتری خود را بر توربیون نشان می‌دهد.

هرچند توربیون ظرف تنها 2 ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد که رقم چشمگیری است؛ اما نورا این کار را در 1.8 ثانیه انجام می‌دهد. همچنین برتری ریمک فقط در شتاب اولین نیست و این هایپرکار الکتریکی در ادامه هم همچنان به شتاب گیری سریع خود ادامه می‌دهد به‌گونه‌ای که ظرف 4.4 ثانیه به سرعت 200 کیلومتر بر ساعت، ظرف 9.2 ثانیه به 300 و در 21.3 ثانیه به 400 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. این در حالی است که گفته شده توربیون در کمتر از 5 ثانیه به 200، در کمتر از 10 ثانیه به 300 و در کمتر از 25 ثانیه به 400 کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

و در آخر به قیمت می‌رسیم یعنی جایی که بازهم برتری با ریمک است زیرا درحالی‌که نورا با قیمت معقول‌تر 2 میلیون یورو عرضه می‌شود، توربیون تقریباً دو برابر یعنی 3.8 میلیون یورو قیمت دارد. همچنین هایپرکار بوگاتی با وجود قیمت گران‌تر خودروی خاص‌تری نخواهد بود زیرا 250 دستگاه از آن ساخته خواهد شد درحالی‌که تعداد ساخت نورا به 150 دستگاه محدود است؛ اما با وجود همهٔ این‌ها، قطعاً جذابیت توربیون برای علاقه‌مندان ازهرجهت بسیار بیشتر نورا خواهد بود.