نبرد بی‌ام‌و M3 کامپتیشن و کادیلاک CT4-V بلک‌وینگ، آخرین نفس‌های بنزین!

ما در پایان دوران سدان‌های کامپکت اسپرت بنزینی هستیم. بخشی که ب‌ام‌و در سال 1986 با M3 بنیان نهاد، در طول سال‌ها تغییرات زیادی داشته است. خودروهایی که ریشهٔ آن‌ها به مدل‌های نمادینی مثل ب‌ام‌و با پیشرانه‌های چهار سیلندر بازمی‌گشت در اوایل دههٔ 2000 به موشک‌های V8 تبدیل شدند. سپس با گذشت زمان، پیشرانه‌ها به شش سیلندرهای پرخوران تغییر یافتند و ازآنجایی‌که تقریباً همهٔ خودروسازان در حال حاضر وعدهٔ الکتریکی کردن سبد محصولات خود در آیندهٔ نزدیک را داده‌اند، به‌زودی شاهد تغییر دیگری خواهیم بود. بااین‌حال، به لطف خودروهایی مثل ب‌ام‌و M3 کامپتیشن و کادیلاک CT4-V بلک‌وینگ، سدان‌های کامپکت اسپرت بنزینی عمر خود را با نهایت هیجان به پایان می‌برند.

قرار دادن M3 کامپتیشن (پرچم‌دار خانوادهٔ M3) در برابر CT4-V بلک‌وینگ که درواقع یک ATS-V با پوستهٔ جدید محسوب می‌شود، ممکن است ناعادلانه به نظر برسد ولی ما برای این کار دلایل خاص خود را داریم. ATS-V با اینکه در هیچ آزمایشی هرگز پیروز نشد، همیشه یکی از خودروهای موردعلاقهٔ ما در این کلاس بوده است و CT4-V بلک‌وینگ به زبان ساده، ATS-V را بهتر کرده است. پیشرانهٔ 3.6 لیتری V6 توئین توربوی این سدان جدید کمی تقویت شده و حالا 472 اسب بخار قدرت و 600 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. همچنین این موتور حالا به‌صورت سفارشی به یک گیربکس 10 سرعتهٔ اتوماتیک متصل می‌شود که در کنار گیربکس شش سرعتهٔ دستی استاندارد ارائه خواهد شد. آخرین نسخه از کمک‌فنرهای مغناطیسی هم یکی دیگر از ویژگی‌های جذاب این ماشین است. قیمت CT4-V بلک‌وینگ از 59,900 دلار آغاز می‌شود اما این نمونهٔ آزمایشی ما 80,235 دلار قیمت دارد.

M3 معمولی با 480 اسب بخار قدرت و 550 نیوتن متر گشتاور که از پیشرانهٔ 3 لیتری شش سیلندر خطی بیرون می‌آید، رقیب مناسب‌تری برای کادیلاک به نظر می‌رسد ولی زمانی که ما هم‌زمان با CT4-V پشت M4 معمولی (نسخهٔ کوپهٔ M3) با گیربکس دستی نشستیم، ب‌ام‌و در برابر کادیلاک هیچ حرفی برای گفتن نداشت زیرا بلک‌وینگ خودرویی جذاب‌تر و توانمندتر بود که رانندگی بهتری داشت و M4 را شبیه یک M440i جلوه می‌داد. به همین دلیل، ازآنجایی‌که M3 کامپتیشن در دسترس بود، برای اینکه رقابت جذاب‌تر شود تصمیم گرفتیم این نسخه را در برابر رقیب آمریکایی قرار دهیم.

در نسخهٔ کامپتیشن، به لطف بوست بیشتر و ارتقاء خنک‌کنندگی، خروجی موتور به 510 اسب بخار قدرت و 650 نیوتن متر گشتاور می‌رسد. برای استفادهٔ حداکثری از این قدرت بیشتر، ب‌ام‌و نسخه‌های کامپتیشن را فقط با گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک عرضه می‌کند و نسخهٔ چهارچرخ محرک آن‌را هم ارائه کرده که نمونهٔ حاضر در این رقابت از همین نسخه است. قیمت M3 معمولی از 70,895 دلار و نسخهٔ کامپتیشن چهارچرخ محرک از 77,895 دلار آغاز می‌شود درحالی‌که قیمت نمونهٔ آزمایشی ما با ترمزهای کربن سرامیکی 8,150 دلاری، صندلی‌های کربنی 3,800 دلاری M و دیگر آپشن‌های تزئینی و لوکسی که خیلی مهم نیستند به 108,545 دلار رسیده است.

هرچند این اعداد و ارقام CT4-V بلک‌وینگ و M3 کامپتیشن هستند که خریداران را به نمایشگاه‌های فروش می‌کشاند اما چگونگی رانندگی آن‌ها در دنیای واقعی است که موجب فروش این خودروها می‌شود. پس بیایید اعداد را کنار بگذاریم تا جذاب‌ترین خودرو پیروز شود زیرا درنهایت جذابیت چیزی است که در این سگمنت بیشترین اهمیت را دارد. کادیلاک روی پلت‌فرم محرک عقب آلفای جنرال موتورز ساخته شده که معماری فوق‌العاده‌ای است. CT4-V بلک‌وینگ به لطف جدیدترین نسخهٔ کمک‌فنرهای مغناطیسی و حالت‌های مختلف سیستم مدیریت کشش که حالا بجای پنهان شدن در منوهای مختلف به‌راحتی از طریق سوئیچ روی غربیلک فرمان در دسترس است، روی جاده می‌درخشد.

فرمان خودرو سریع و پربازخورد است و شاسی سبک و متعادل احساس می‌شود. ترمزهای کادیلاک نیز شایستهٔ تحسین هستند زیرا حتی بدون وجود دیسک‌های کربن سرامیکی گران‌قیمت، ما شیفتهٔ قدرت توقف بالا و تنظیم عالی ترمزهای فولادی CT4 شدیم. ترمزهای کادیلاک آن‌قدر عالی و قدرتمند هستند که باعث می‌شود حس کنیم M3 کامپتیشن ترمزهای 320i را دارد. به همین دلیل، بلک‌وینگ بسیار بهتر از رقیب آلمانی متوقف می‌شود.

اما اگر بخواهیم فقط یک نقطه‌ضعف در کادیلاک پیدا کنیم، پیشرانهٔ V6 دور پایین آن می‌تواند کاندیدای خوبی باشد. زمانی که این پیشرانه برای اولین بار در ATS-V ارائه شد، ما را جذب نکرد و اضافه شدن 8 اسب بخار به قدرت آن نیز شرایط را بهتر نکرده است. البته این به معنای بد بودن موتور CT4-V نیست. این V6 توئین توربو کاملاً پرتوان است و منحنی گشتاور گسترده‌ای را ارائه می‌کند درحالی‌که گیربکس 10 سرعتهٔ اتوماتیک هم در اینجا با تعویض دنده‌های سریع و قاطع و تنظیم برای رانندگی‌های سخت، یکی از بهترین عملکردهای خود را در بین همهٔ محصولات جنرال موتورز ارائه می‌کند؛ اما صدای اگزوز کسل‌کننده و ردلاین پایین 6,500 rpm از اشتیاق و هیجان راننده کم می‌کند. یک V8 تنفس طبیعی مثل چیزی که هم‌اکنون زیر کاپوت کامارو SS قرار دارد (که پلت‌فرم مشترکی با CT4 دارد) می‌توانست CT4-V بلک‌وینگ را بسیار جذاب‌تر کند.

از سوی دیگر، پیشرانهٔ ب‌ام‌و فوق‌العاده است. این موتور به شکلی انفجاری قدرتمند و به طرز باشکوهی وحشی است. این نیروگاه که می‌تواند تا 7,200 rpm دور بگیرد، شبیه یک موشک احساس می‌شود به همین دلیل به نظر ما قدرت واقعی آن از 510 اسب بخار بیشتر است؛ اما M3 چیزی بیش از یک پیشرانه درجه‌یک با قدرت اعلامی کمتر از واقعیت است. در این ماشین فرمان سریع و سبک است و سامانهٔ چهارچرخ محرک به رام کردن موتور وحشی بدون تأثیر روی احساس فرمان کمک می‌کند. شاسی خودرو از عقب تا جلو بسیار متعادل است و انتقال از حالت بیش‌فرمانی به کم‌فرمانی بسیار آسان صورت می‌گیرد. بااین‌حال، همه‌چیز در M3 بی‌نقص نیست. در این خودرو تنظیمات بسیار زیادی برای قسمت‌های مختلف وجود دارد که گشتن بین آن‌ها در هنگام حرکت دشوار است درحالی‌که پیدا کردن تنظیمات در کادیلاک بسیار ساده‌تر است. همچنین ترمزهای کربن سرامیکی ب‌ام‌و هم هنگام رانندگی‌های سخت به‌خوبی کادیلاک نیستند هرچند که ما تحت تأثیر قدرت توقف آن‌ها قرار گرفتیم.

در هر خودرویی خصوصاً مدل‌های پرفورمنس غرق شدن در اعداد و ارقام واقعاً جذاب است. این اعداد حتماً چیزهای زیادی خواهند گفت اما صادقانه بگوییم، در این رقابت اعداد واقعاً کار نمی‌کنند. همیشه خودروهایی وجود خواهند داشت که سریع‌تر و پرشتاب‌تر از M3 و CT4-V باشند اما در این دو سدان که با نزدیک شدن به دوران الکتریکی‌سازی گسترده آخرین نمونه‌ها در نوع خود محسوب می‌شوند، همه‌چیز در احساس و شیوهٔ رانندگی آن‌ها خلاصه می‌شود. این حس عاطفی از اعداد روی کاغذ بسیار فراتر است. به همین دلیل، هرچند M3 که خودرویی گران‌تر و قوی‌تری است، در همه آزمایش‌های ابزاری ما برتر از کادیلاک عمل کرد اما این برتری‌های عددی به تنهای نمی‌تواند موجب پیروزی آن شود.

وقتی نوبت به انتخاب خودروی برنده می‌شود، همه‌چیز به‌جز احساسی که این خودروها روی جاده‌های محبوبمان در ما ایجاد می‌کنند را نادیده می‌گیریم و با این معیار، M3 کامپتیشن پیروز می‌شود. کادیلاک CT4-V بلک‌وینگ خودرویی با سواری و هندلینگ فوق‌العاده است اما این عملکرد بی‌نظیر توسط پیشرانهٔ بی‌هیجان مهار می‌شود. از سوی دیگر، M3 کامپتیشن همهٔ چیزهایی است که ما با پایان عمر موتورهای درون‌سوز از دست خواهیم داد. رانندگی با این ماشین لذت مطلق است و فقط باید به خاطر آن دماغهٔ زشت شرمنده باشد.

نقاط قوت: شاسی متعادل با هندلینگ عالی، ترمزهای فوق‌العاده، قیمت ارزان‌تر

نقاط ضعف: پیشرانهٔ بی‌هیجان، صدای خسته‌کنندهٔ اگزوز، این شاسی توانایی مدیریت قدرت بیشتری را دارد

نقاط قوت: پیشرانهٔ وحشی، سامانهٔ چهارچرخ محرک، فرمان پذیری استثنایی

نقاط ضعف: قیمت گران، ترمزهای کربن سرامیکی ارزش پرداخت مبلغ اضافه ندارند، طراحی زشت دماغه