عضلانی کم‌اشتها؛ تجربهٔ رانندگی با شورولت کامارو 4 سیلندر

دیدن یک قلب کوچک 2 لیتری 4 سیلندر در سینهٔ یک شورولت کامارو بسیار عجیب و غیرمعمول است و حتی شاید برای برخی از طرفداران خودروهای عضلانی ناراحت‌کننده باشد؛ اما در دنیای امروزی با آلودگی روزافزون هوا، وضع قوانین سفت‌وسخت آلایندگی خودروها و گرایش به ساخت موتورهای کوچک‌ترِ توربو، موجب شده که ماسل‌کارهای آمریکایی هم به استفاده از پیشرانه‌های کوچک چهار سیلندر توربو روی‌آورند.

اولین ماسل‌کاری که از موتور 4 سیلندر استفاده کرد نسل ششم موستانگ بود که فورد یک موتور چهار سیلندر 2.3 لیتری اکوبوست را در لیست پیشرانه‌های آن قرار داد. سپس شورولت نیز در نسل ششم کامارو یک پیشرانهٔ چهار سیلندر توربو 2 لیتری را به لیست موتورهای آن افزود. البته این اولین باری نیست که این خودروهای عضلانی به موتورهای چهار سیلندر مجهز می‌شوند چراکه در گذشته در نسل سوم کامارو و در نسل‌های دوم و سوم موستانگ نیز از موتورهای چهار سیلندر استفاده‌شده بود.

بنابراین نسل ششم کامارو سه نوع موتور را ارائه می‌کند. دو موتور که همان نمونه‌های معمول V6 و V8 هستند اما سومین موتور، یک واحد چهار سیلندر 2 لیتری توربو متعلق به کادیلاک ATS است. این موتور با سوت توربوی خود ناله‌ای ضعیف دارد. صدایی که از یک کامارو انتظار نداریم.

البته هنوز هم شورولت کامارو خودرویی قابل‌احترام است. موتور 2 لیتری چهار سیلندر توربوی آن با افزایش 20 psi فشار بوست توربو، قدرت و گشتاور مناسب 275 اسب بخار و 400 نیوتن متر تولید می‌کند. هرچند این پایین‌ترین قدرت در یک کاماروی مدرن است اما کامارو 2.0T سبک‌ترین مدل این خودرو محسوب می‌شود که با 1546 کیلوگرم وزن، 27 کیلوگرم سبک‌تر از مدل V6 RS و بیش از 130 کیلوگرم سبک‌تر از مدل V8 SS است.

با حداقل وزن ممکن و تجهیز به یک گیربکس 6 سرعتهٔ دستی، کامارو چهار سیلندر فقط در 5.4 ثانیه از حالت سکون به‌سرعت 96 کیلومتر در ساعت می‌رسد درحالی‌که مسافت 400 متر را در 14.1 ثانیه و با سرعت 156 کیلومتر در ساعت طی می‌کند. این در حالی است که با مدل V6 به قدرت 335 اسب بخار توانستیم شتاب صفرتا 96 کیلومتر و مسافت 400 متر را به ترتیب 0.3 و 0.4 ثانیه سریع‌تر از مدل 4 سیلندر ثبت کنیم.

واقعیت این است که کامارو چهار سیلندر یک پیشنهاد عالی نیست. چراکه صدای موتور و توربوی آن به داخل کابین راه پیدا می‌کند که به‌هیچ‌وجه به شیرینی و جذابیت صدای موتور V6 یا V8 نیست. بعلاوه موتور چندان موردتوجه ما واقع نشد. برای کسب بهترین شتاب، با دور موتور 4000 rpm حرکت را آغاز کردیم و درنهایت به 6000 تا 6500 rpm رسیدیم که هنوز هم بسیار کمتر از رد لاین 7000 rpm آن است چراکه افزایش بیشتر دور موتور و نزدیک شدن به محدودهٔ غیرمجاز تنها زمان را هدر می‌دهد.

برخی ممکن است این‌طور استدلال کنند که موتور چهار سیلندر قرار نیست یک انتخاب اسپرت باشد و حداقل هنوز یک کامارو خواهید داشت که مصرف سوخت کمتری دارد. ولی ادعای مصرف سوخت کمتر هم چندان صحیح نیست زیرا ما در طول آزمایش به مصرف سوخت 12.4 لیتر در صد کیلومتر دست‌یافتیم که با مصرف سوخت مدل V6 یکسان است اما حداقل می‌توانیم خشنود باشیم که این مصرف تقریباً ثابت و منظم است. بااین‌وجود کاستی‌های موتور چهار سیلندر به‌خوبی در مقایسه با مدل‌های دیگر کامارو آشکار است.

فرمان کوچک با قسمت پایینی صاف اطلاعات واضحی از سطح مسیر منتقل می‌کند. سواری خودرو خشک و اسپرت بوده و می‌توان رینگ‌های 20 اینچی را به همراه لاستیک‌های Run-Flat (پنچررو) برای آن سفارش داد درحالی‌که ساختار خودرو هیچ‌گونه لرزش و ارتعاشی ندارد. باوجود استفاده از لاستیک‌های چهارفصل، کامارو توانست به شتاب جانبی 0.89 جی دست‌یافته و از سرعت 113 کیلومتر در ساعت ظرف 52 متر متوقف شود. بااینکه کامارو 2.0T خودروی بازیگوش و سرزنده‌ای است اما بازهم عملاً بهتر است با پرداخت 1495 دلار بیشتر، مدل V6 RS را خریداری کنید.

خداحافظی با کامارو حتی با موتور چهار سیلندر هم دشوار است. طراحی فوق‌العادهٔ آن رابطه‌ای عاشقانه با انسان برقرار می‌کند که جدایی از آن سخت است. کامارو خودرویی خاص است که باید عاشقش باشید تا از آن لذت ببرید. این خودرو برای همهٔ مردم ساخته نشده است اما درنهایت باید گفت کامارو چهار سیلندر برای هیچ‌کس مناسب نیست.

مقایسۀ عملکرد کامارو V6 و 2.0T با گیربکس دستی

مشخصات فنی

منبع: Car&Driver