رویارویی شورلت کامارو و نیسان Z، رقبایی با شخصیت‌های متفاوت

نیسان Z و شورلت کامارو هرچند یکی کوپه‌ای دونفره و دیگری چهارنفره با صندلی‌های عقب کوچک است، از بسیاری جهات شبیه هم هستند. هردو حداقل 400 اسب بخار قدرت دارند، به گیربکس دستی مجهز هستند و از ویژگی‌های متعددی برای لذت بردن از رانندگی برخوردارند. البته در ابتدا این‌طور فکر می‌کردیم زیرا گذراندن یک هفته با این دو ماشین نشان داد که هرچند ممکن است کامارو و Z رقیب یکدیگر باشند اما تجربه‌های بسیار متفاوتی را ارائه می‌کنند.

Z: اگر طی سیزده سال گذشته داخل 370Z نشسته باشید، کابین Z جدید را باید شبیه یک دوست قدیمی احساس کنید. طراحی داشبورد جدید است اما همچنان سه آمپر آنالوگ سنتی در بالای خود دارد. کمی پایین‌تر هم یک نمایشگر لمسی مدرن درست بالای سه کنترلر دوار جای گرفته است. نیسان برای Z تودوزی چرمی قرمز، آبی و زرد را ارائه می‌کند که جذابیت کابین را افزایش می‌دهد اما در کابین مشکی‌رنگ نمونهٔ آزمایشی ما، مشکلات بیشتر خود را نشان می‌دهند. در متریال داخلی این ماشین کم‌لطفی شده زیرا به‌عنوان‌مثال، دستگیرهٔ درها همان نمونه‌های بیضی‌شکل 370Z هستند، کنسول مرکزی ارزان به نظر می‌رسد و دکمه‌های گرم‌کن صندلی‌ها شبیه نمونه‌های دو دهه پیش است. همچنین در خودرویی 50 هزار دلاری بهتر بود از پلاستیک کمتری استفاده می‌شد. علاوه بر این، صندلی‌های Z به‌طور غیرمعمولی در ارتفاع بالایی نصب شده‌اند که باعث تماس سر افراد بلندقد به سقف می‌شود. البته خود صندلی‌ها عالی هستند و به‌اندازهٔ کافی از بدن حمایت می‌کنند که در پیچ‌ها احساس اطمینان داشته باشید. در همین حال، طرح هاچ‌بکی نیسان هم موجب سهولت دسترسی به صندوق بار می‌شود.

کامارو: هرچند کامارو خودروی بزرگ‌تری است اما فکر نکنید ورود به آن آسان‌تر خواهد بود زیرا ارتفاع کم سقف و صندلی‌های ریکارو با کناره‌های بسیار برجسته، سوار شدن را دشوار می‌کند. همچنین به‌محض ورود، در جای خود قفل خواهید شد و بنابراین خروج از خودرو هم به همان اندازه سخت خواهد بود. بااین‌حال، کیفیت متریال به لطف پلاستیک‌های نرم و استفادهٔ هوشمندانه از آلکانترا، نسبت به Z بهتر است و دریچه‌های بزرگ تهویه، کنترل‌های دوار هوشمندانه برای تنظیم دما و نورپردازی داخلی هم ویژگی‌های جذابی هستند؛ اما صندلی‌های عقب کامارو فقط مناسب کودکان خواهد بود و بزرگ‌سالان هرگز نمی‌توانند در آنجا راحت باشند. همچنین صندوق بار این کوپهٔ آمریکایی هم به خاطر دسترسی نامناسب و عمق کم چندان کاربردی نخواهد بود.

جمع‌بندی: بدون شک طرح دونفرهٔ کابین Z خاص‌تر است و هرچند دید رو به بیرون در هیچ‌کدام از خودروها خوب نیست اما شیشه‌های بزرگ نیسان حس دل‌بازتری به کابین آن بخشیده‌اند. از سوی دیگر، اگر موفق به ورود به کابین کامارو شوید، کاملاً کیفیت داخلی بهتر آن را احساس خواهید کرد زیرا نیسان با این قیمت از کابین پلاستیکی خشکی رنج می‌برد.

Z: هرچند تیپ پرفورمنس Z در آمریکا از نمایشگر لمسی بزرگ‌تر 9 اینچی بهره می‌برد اما در کانادا همان نمایشگر 8 اینچی استاندارد ارائه می‌شود که این یعنی خبری از اندروید اتو و اپل کارپلی بی‌سیم نخواهد بود. در اینجا شارژر بی‌سیم گوشی هم وجود ندارد اما سیستم اطلاعاتی-سرگرمی به‌خوبی کار می‌کند و سرنشینان از دو پورت USB و گرم‌کن صندلی‌ها بهره‌مند خواهند بود. خبر مهم دیگر در Z وجود صفحه آمپر دیجیتالی با وضوح و خوانایی عالی است. این کوپهٔ ژاپنی از سیستم‌های کمک‌رانندهٔ مناسبی مثل پایش نقاط کور و هشدار ترافیک عقب هم بهره می‌برد.

کامارو: مثل Z، کوپهٔ شورلت هم از نمایشگر لمسی 8 اینچی استفاده می‌کند که سیستم اطلاعاتی-سرگرمی بسیار خوبی دارد. صفحه آمپر برخلاف نیسان تمام دیجیتالی نیست اما اطلاعات بی‌شماری را در اختیار راننده قرار می‌دهد مثل دمای لاستیک، لپ تایم و... که در پیست بسیار مهم هستند. کمی بالاتر نیز هدآپ دیسپلی اطلاعات بیشتری را ارائه می‌کند. شورلت با برخورداری از گرم‌کن غربیلک فرمان و تهویهٔ صندلی‌های جلو از لحاظ تجهیزات رفاهی کاملاً نسبت به نیسان برتری دارد اما در سیستم‌های ایمنی دو خودرو تقریباً در یک سطح هستند.

جمع‌بندی: بدون شک در این قسمت برتری با کامارو است. این تصور که خودروهای آمریکایی در مقایسه با رقبای ژاپنی قدیمی هستند را فراموش کنید. در اینجا این Z است که از لحاظ تکنولوژی قدیمی به نظر می‌رسد.

Z: کوپهٔ اسپرت جدید نیسان از یک پیشرانهٔ 3 لیتری V6 توئین توربو استفاده می‌کند که 400 اسب بخار قدرت و 475 نیوتن متر گشتاور دارد. گیربکس استاندارد خودرو شش سرعتهٔ دستی است اما امکان سفارش یک نمونهٔ 9 سرعتهٔ اتوماتیک هم وجود دارد درحالی‌که تیپ پرفورمنس از دیفرانسیل لغزش محدود هم بهره می‌برد. پیشرانهٔ قدرتمند Z احساس موتورهای حجیم‌تر تنفس طبیعی را دارد ولی کاش صدای جذاب‌تری داشت. فرمان وزن مناسبی دارد اما سیستم کمکی برقی آن بازخورد کمی ارائه می‌دهد. پدال ترمز اما احساس خوب و خوشایندی دارد. ترکیب همهٔ این‌ها، Z را به یکی از آسان‌ترین خودروهای 400 اسب بخاری برای رانندگی تبدیل کرده‌اند اما محدودیت‌های آن از کامارو بیشتر هستند. Z با مصرف ترکیبی 11.7 لیتر در هر صد کیلومتر، از رقیب آمریکایی بنزین کمتری می‌سوزاند.

کامارو: زیر کاپوت کامارو یک نیروگاه 6.2 لیتری V8 قرار گرفته که با غرشی بلند 455 اسب بخار قدرت و 617 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. گیربکس شش سرعتهٔ دستی ساخت ترمک نیز کاملاً با پیشرانه هماهنگ است و رضایت‌بخش عمل می‌کند. فرمان کامارو ممکن است کمی سنگین‌تر از نیسان باشد اما حس لذت‌بخش و دقت بسیار بالایی دارد و آن لاستیک‌های پهن 305 عقب نیز چسبندگی بالایی را فراهم می‌کنند. بااین‌حال، این شورلت سواری بسیار خشکی دارد تا جایی که حتی در حالت نرم تور هم سیستم تعلیق قابل تنظیم خودرو لرزش‌ها و ضربات را به کابین انتقال می‌دهد و لاستیک‌های بزرگ آن برای نشان دادن مشکلات مسیر دنبال بهانه هستند. در بخش مصرف سوخت نیز کامارو با سوزاندن 12.4 لیتر بنزین در هر صد کیلومتر به‌صورت ترکیبی، نیاز بیشتری به پمپ‌بنزین خواهد داشت.

جمع‌بندی: کامارو بهترین کوپهٔ 400 اسب بخاری در این بازهٔ قیمتی محسوب می‌شود. البته Z روی جاده‌های ناهموار عملکرد بهتری دارد اما در سایر موارد کامارو انتخاب هیجان‌انگیزتری است.

کوپهٔ نیسان در طراحی به بلوغی رسیده که در 370Z هرگز دیده نمی‌شد. کاپوت کشیده، پانل‌های صاف و سادهٔ بدنه و چراغ‌های جذاب عقب، Z را به یکی از زیباترین کوپه‌های اسپرت بازار تبدیل کرده‌اند. از سوی دیگر، قطعاً برخی ظاهر کامارو را دوست دارند و رنگ آبی روشن هم در این موضوع بی‌تأثیر نیست اما فراتر از آن، ماسل کار شورلت ظاهر چندان جذابی ندارد. دو فیس‌لیفت عجولانهٔ چند سال پیش نیز کمکی نکرده و صرفاً باعث افزایش انتقادات شد. کامارو نه مثل نسل جدید موستانگ مدرن است و نه مثل چلنجر ظاهری سنتی دارد؛ بنابراین، هرچند طراحی موضوعی سلیقه‌ای است ولی از دید ما Z خودروی زیباتری است.

Z: نسل جدید نیسان Z همچنان قیمت منصفانهٔ خود را حفظ کرده است. با قیمت پایهٔ تنها 41,015 دلار می‌توان تیپ اسپرت این کوپهٔ شیک را خرید که هرچند با کابین ساده‌تر، تودوزی پارچه‌ای و رینگ‌های کوچک‌تر ارائه می‌شود اما همچنان از پیشرانهٔ شش سیلندر 400 اسب بخاری بهره می‌برد. قیمت تیپ پرفورمنس (نمونهٔ آزمایشی ما) نیز از 51,015 دلار شروع می‌شود و علاوه بر کابین لوکس‌تر، به رینگ‌های بزرگ‌تر، دیفرانسیل لغزش محدود، تطبیق‌دهندهٔ دور موتور و چند ویژگی دیگر مجهز است. گیربکس اتوماتیک هم برای این ماشین بدون هزینهٔ اضافی ارائه می‌شود.

کامارو: این ماشین با چهار پیشرانهٔ مختلف، گیربکس‌های اتوماتیک و دستی، نسخه‌های کوپه و کانورتیبل و تیپ‌های متعدد، خانوادهٔ شلوغ و گیج‌کننده‌ای دارد. قیمت پایهٔ کامارو با پیشرانهٔ چهار سیلندر توربو از تنها 25,395 دلار آغاز می‌شود اما ارزان‌ترین نسخهٔ هشت سیلندر آن یعنی تیپ LT1 هم با قیمت 35,395 دلار از Z ارزان‌تر است. بااین‌حال، قیمت تیپ 2SS آزمایشی ما با پکیج 7 هزار دلاری 1LE به 51,240 دلار رسیده است که البته بازهم از رقیب ژاپنی با قیمت 52,310 دلاری در نمونهٔ آزمایشی ارزان‌تر است.

جمع‌بندی: کامارو خودرویی ارزان‌تر با تجهیزات بیشتر است؛ بنابراین مشخص کردن برنده در این بخش دشوار نخواهد بود.

Z جدید یک خودروی همه‌کاره است. کوپه‌ای سریع با ظاهری عالی و کارایی فوق‌العاده به خاطر طرح هاچبکی که سواری نرمی دارد و روی مسیرهای ناهموار به‌مراتب بهتر از کامارو عمل می‌کند. همچنین راننده پشت فرمان Z ترس کمتری خواهد داشت اما کوپهٔ جدید نیسان در رانندگی‌های سریع فاقد دقت و تمرکز کامارو است. این خودرو همچنین در داخل احساس ارزانی و کمبود تجهیزات مدرن نسبت به قیمت دارد. درواقع، Z یک گرند تورر است که زیر پوستهٔ خودروی اسپرت پنهان شده است. از سوی دیگر، کامارو بزرگ‌تر است اما بدون شک مثل یک خودروی اسپرت واقعی احساس می‌شود. ورود و خروج به این ماشین دشوار است، دید وحشتناکی دارد و خودرویی نیست که بخواهیم تمام طول سال از آن استفاده کنیم اما فرمان عالی و پیشرانهٔ V8 بسیار پرکشش کامارو آن را به خودرویی رؤیایی برای رانندگی‌های آخر هفته تبدیل کرده است. به‌طورکلی، اگر خودرویی برای استفاده‌های روزمره می‌خواهید سراغ کامارو نروید و Z را انتخاب کنید اما اگر عاشق رانندگی و هیجان هستید، راهی نمایندگی‌های شورلت شده و پیروز این رویارویی را خریداری کنید.