داستان کامارو ZL1 مدل ۲۰۰۲، خودروی عضلانی که می‌خواست سوپراسپرت باشد

از زمانی که لامبورگینی میورا در اواسط دهه ۶۰ متولد شد، تعریف سوپرکار یا ابرخودرو تقریباً مشخص بود. این خودروها صرفاً برای لذت رانندگی خالص و عملکرد بی‌نظیر ساخته می‌شدند اما همیشه استثناهایی وجود دارد. گاهی اوقات، یک خودروی اسپرت معمولی تصمیم می‌گیرد پا در کفش بزرگان کند. نمونه بارز این ماجرا، شاهکاری است که ۲۳ سال پیش توسط تیونر معروف، GMMG خلق شد؛ خودرویی که شورلت کامارو ZL-1 فاز III نام داشت. این شرکت اهل جورجیا، نسل چهارم کامارو را گرفت و آن‌چنان تغییراتی در آن اعمال کرد که معتقد بود یک سوپرکار واقعی ساخته است؛ اما آیا واقعاً یک کامارو می‌تواند شانه‌به‌شانه فراری و لامبورگینی حرکت کند؟

داستان این خودرو به سال ۱۹۶۹ بازمی‌گردد؛ زمانی که شورلت نسخه افسانه‌ای کوپو ZL1 را تولید کرد. این خودرو یک هیولای مخصوص درگ بود که فقط برای یک سال عرضه شد. در سال ۲۰۰۲، شرکت GMMG تصمیم گرفت با تولید ۶۹ دستگاه کامارو ZL-1 جدید، به آن اسطوره قدیمی ادای احترام کند. هدف آن‌ها فقط تولید خودرو نبود؛ آن‌ها می‌خواستند شورلت را قانع کنند که خودش دست‌به‌کار شود. از میان این ۶۹ دستگاه، تنها ۳۱ خودرو به‌عنوان نسخه فاز III تولید شدند. این نسخه‌ها قدرتمندترین، وحشی‌ترین و البته کمیاب‌ترین نمونه‌های این سری بودند که مت مورفی، مدیر پروژه، شخصاً روی آن‌ها نظارت داشت.

چیزی که نسخه فاز III را از یک کامارو معمولی متمایز می‌کند، نیروگاه عظیمی است که زیر کاپوت پنهان شده است. مهندسان GMMG یک موتور ۷ لیتری تمام آلومینیومی را برای این خودرو در نظر گرفتند. این موتور یک پیشرانه معمولی نبود؛ بلوک اصلی آن از خودروی مسابقه‌ای کوروت C5-R گرفته شده بود. بله، درست خواندید! قلب تپنده یک خودروی مسابقه‌ای لمان پس از اصلاحات سنگین برای استفاده شهری، در سینه این کامارو قرار گرفت. استفاده از پیستون‌های سبک‌وزن JE، میل‌لنگ فولادی فورج‌کاری شده و شاتون‌های بسیار مقاوم، نشان می‌دهد که GMMG شوخی نداشته است. سرسیلندرها برای جریان بهتر هوا پورت و پولیش شدند و نهایتاً خروجی چشمگیر ۶۰۰ اسب بخار قدرت و ۷۸۰ نیوتن متر گشتاور به دست آمد. یک گیربکس شش سرعته دستی ترمک نیز وظیفه انتقال این قدرت جنون‌آمیز را بر عهده داشت.

بیایید به اعداد نگاه کنیم. این کامارو در سال ۲۰۰۲ قدرتی معادل ۶۰۰ اسب بخار و گشتاوری نزدیک به ۸۰۰ نیوتن‌متر تولید می‌کرد. برای مقایسه، لامبورگینی گالاردو که چند سال بعد آمد، تنها ۵۰۰ اسب بخار قدرت داشت. از نظر قدرت خالص، کامارو ZL-1 فاز III قطعاً در قلمرو سوپرکارها قرار می‌گیرد اما قدرت همه‌چیز نیست. هندلینگ و ظاهر خودرو همچنان فریاد می‌زنند که این یک ماسل‌کار است نه یک سوپرکار ظریف ایتالیایی. سیستم تعلیق و ترمزها اگرچه تقویت شده‌اند، اما هنوز بر پایه شاسی قدیمی کامارو استوار هستند. هیچ‌کس با دیدن ظاهر این خودرو آن را با یک مک‌لارن یا فراری اشتباه نمی‌گیرد. این خودرو شبیه یک بدن‌ساز با لباس ورزشی است نه یک دونده المپیک با لباس رسمی.

امروزه پیدا کردن یکی از این ۳۱ نسخه تقریباً غیرممکن است. اگر شانس بیاورید و یکی از آن‌ها در حراجی‌های ظاهر شود، باید انتظار قیمتی بین ۱۱۵ تا ۱۵۰ هزار دلار را داشته باشید. شاید پرداخت چنین رقمی برای یک کامارو ۲۰ ساله عجیب به نظر برسد اما این یک کاماروی معمولی نیست، این بخشی از تاریخ شورلت است که جرأت کرد خودش را یک سوپرکار بنامد.

منبع: CarBuzz