مقایسه نیسان ترا و دایون Y7، تنها شاسی‌بلندهای شاسی مستقل بازار

اکثر خودروهایی که در بین عموم مردم با عنوان شاسی‌بلند شناخته می‌شوند، اساساً کراس‌اوور هستند. این خودروها مثل مدل‌های سواری ساختار یکپارچه دارند و عمدتاً دیفرانسیل جلو هستند. با محبوبیت کراس‌اوورها، از تعداد شاسی‌بلندهای واقعی که از شاسی مستقل یا نردبانی استفاده می‌کنند بسیار کاسته شده است. در بازار کشورمان هم برای چند سال، دایون Y5 و بعداً نسخهٔ قوی‌تر آن، Y7، تنها شاسی‌بلند شاسی مستقل صفرکیلومتر محسوب می‌شد اما به‌تازگی، شرکتی بنام مانیان خودرو، مونتاژ شاسی‌بلند دیگری ازاین‌دست یعنی نیسان ترا را آغاز کرده است. هرچند نیسان ترا و دایون Y7 از لحاظ قیمت فاصلهٔ زیادی باهم دارند اما ازآنجایی‌که تنها شاسی‌بلندهای شاسی مستقل صفرکیلومتر بازار کشورمان محسوب می‌شوند، در ادامه قصد داریم آن‌ها را باهم مقایسه کنیم.

همچنین بخوانید: مقایسه نیسان ترا و رونیز، شاسی‌بلندهای ژاپنی از چین!

پیشینهٔ دایون Y5 به اواخر سال 2014 بازمی‌گردد یعنی زمانی که شرکت چینی فودی اقدام به معرفی شاسی‌بلند شاسی مستقلی بنام لندفورت کرد. چندی بعد، شرکت دایون نسخهٔ ری‌بج شدهٔ این خودرو را با نام Y5 به بازار فرستاد. این خودرو اساساً نسخهٔ شاسی‌بلند از پیکاپ V5 محسوب می‌شود که با نام کلوت توسط مکث موتور در کشورمان به فروش می‌رسد. شرکت خودروسازی ایلیا از زمستان 1400 عرضهٔ Y5 را با مدل 1401 آغاز کرد. از اواسط سال 1402 نیز این شرکت نسخهٔ جدیدی از شاسی‌بلند دایون را با نام Y7 به بازار فرستاد که به پیشرانهٔ قوی‌تر و آپشن‌های بیشتری مجهز است.

نیسان در اواخر سال 2018 شاسی‌بلند ترا را به‌عنوان جایگزین مدل پالادین در بازار چین معرفی کرد. پالادین همان خودرویی بود که در دههٔ 80 با نام رونیز در کشورمان عرضه می‌شد. ترا که بر اساس پیکاپ ناوارا ساخته شده، در دیگر بازارهای شرق آسیا مثل فیلیپین، تایلند و اندونزی هم عرضه می‌شود. این خودرو در چین توسط ژنگژو نیسان تولید می‌شود که یکی از زیرمجموعه‌های جوینت ونچر دانگ‌فنگ نیسان است. ترا در این کشور با نام فنگدو پالادین به فروش می‌رسد و حالا شرکت مانیان خودرو از زیرمجموعه‌های پرشیا خودرو، مونتاژ این شاسی‌بلند ژاپنی چینی را در کشورمان آغاز کرده است.

هردوی این شاسی‌بلندها نسبتاً سالخورده هستند و ظاهر زمخت و خشنی دارند که ریشه‌های پیکاپی آن‌ها را نشان می‌دهد. بااین‌حال، ازآنجایی‌که دایون حدود چهار سال قبل از ترا معرفی شده و طی یک دهه تولید هیچ تغییری را در طراحی تجربه نکرده، نمایی قدیمی‌تر دارد. البته شرایط شاسی‌بلند نیسان هم خیلی بهتر نیست و هرچند این خودرو در اواخر سال ۲۰۲۰ فیس‌لیفتی را تجربه کرد که با بازطراحی دماغه و چراغ‌های عقب، نمای بروزتر و جذاب‌تری به خودرو بخشید و ظاهر آن را به محصولات جدیدتر نیسان نزدیک کرد اما این فیس‌لیفت فقط در خاورمیانه، فیلیپین و تایلند عرضه می‌شود و ترا در چین همچنان با همان ظاهر قدیمی در حال تولید است؛ بنابراین، هیچ‌کدام از این دو ماشین در طراحی بیرونی حرفی برای گفتن ندارند اما درمجموع، شرایط ترا کمی بهتر خواهد بود. از لحاظ اندازه هم این خودرو با طول 4,882 میلی‌متر، کمی از دایون با 4,771 میلی‌متر بزرگ‌تر است.

ترا ابتدا از همان داشبورد پیکاپ ناوارا استفاده می‌کرد که فضای تمام مشکی و طراحی قدیمی داشت اما در سال ۲۰۲۲ زمانی که ترا به فنگدو پالادین تغییر نام داد، به داشبورد جدیدی مجهز شد که از پیکاپ دانگ‌فنگ ریچ ۷ گرفته شده است. این داشبورد با نمایشگر ۱۰ اینچی بزرگ، تزئینات چوبی و تودوزی چرمی، حال و هوای لوکسی دارد و به‌مراتب مدرن‌تر از کابین دایون Y7 به نظر می‌رسد که تماماً از پلاستیک سیاه ساخته شده و طی یک دهه تولید هیچ تغییر بزرگی را تجربه نکرده است. البته دایون در مدل‌های جدیدتر به پانل لمسی برای کنترل سیستم تهویه مجهز شد ولی به‌طورکلی، طراحی داخلی این خودرو با ویژگی‌هایی مثل نمایشگر کوچک 8 اینچی در بالای داشبورد، کاملاً رنگ و بوی کهنگی گرفته است. دایون Y7 همچنین از لحاظ کیفیت متریال داخلی هم اصلاً شرایط خوبی ندارد و پلاستیک داشبورد و چرم صندلی‌ها از کیفیت نازلی رنج می‌برند هرچند که با برخورداری از سه ردیف صندلی، ظرفیت سرنشین بیشتری نسبت به ترا دارد. البته کیفیت داخلی ترا هم در حد محصولات اصلی نیسان نیست و در اینجا هم پلاستیک خشک زیادی دیده می‌شود ولی بااین‌حال، شرایط بهتری نسبت به دایون دارد.

در جدول زیر امکانات و آپشن‌های دو خودرو را باهم مقایسه می‌کنیم:

در بخش تجهیزات، شرایط ترا کمی بهتر است و امکانات بیشتری را ارائه می‌کند ولی به‌طورکلی، هیچ‌کدام از این دو خودرو لیست تجهیزات کاملی خصوصاً در قیاس با کراس‌اوورهای مجهزی مثل تیگو 8 پرو ندارند. در بخش ایمنی هم هردو شاسی‌بلند با تنها دو ایربگ و فقدان سیستم‌های کمک‌راننده، شرایط جالبی ندارند.

خودروسازی ایلیا، ابتدا دایون Y5 را با پیشرانهٔ 2 لیتری چهار سیلندر توربوشارژ تحت لیسانس میتسوبیشی به بازار فرستاد که 202 اسب بخار قدرت و 280 نیوتن متر گشتاور داشت اما حدود دو سال بعد، دایون Y7 با موتور قوی‌تر 2.4 لیتری چهار سیلندر توربو ارائه شد. این همان پیشرانه است که قبل‌تر برای پیکاپ کلوت اتوماتیک و آمیکو آسنا ارائه شده بود. این موتور هم که تحت لیسانس میتسوبیشی است، 215 اسب بخار قدرت و 320 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. از سوی دیگر، زیر کاپوت ترا هم بجای پیشرانهٔ اصلی نیسان، یک موتور 2 لیتری چهار سیلندر توربو GDI را می‌بینیم که ساخت میتسوبیشی اما تولید چین است. این پیشرانه با اینکه حجم کمتری نسبت به کلوت دارد، به دلیل تکنولوژی بروزتر و برخورداری از سیستم تزریق مستقیم سوخت، خروجی بالاتری برابر با 228 اسب بخار قدرت و 360 نیوتن متر گشتاور دارد. هردو خودرو به سامانهٔ چهارچرخ محرک با حالات مختلف سبک و سنگین مجهز هستند اما انتقال نیرو در کلوت توسط یک گیربکس شش سرعته اتوماتیک و در ترا توسط یک نمونهٔ مدرن‌تر هشت سرعته اتوماتیک صورت می‌گیرد.

هنوز قیمت نهایی نیسان ترا مشخص نیست اما در اولین طرح فروش این خودرو، مانیان خودرو قیمت علی‌الحساب ۲ میلیارد و ۹۷۰ میلیون تومان را اعلام کرد که این یعنی قیمت نهایی قطعاً بالای سه میلیارد تومان خواهد بود. از سوی دیگر، دایون Y7 توسط خودروسازی ایلیا با قیمت یک میلیارد و 950 میلیون تومان عرضه می‌شود؛ بنابراین، بین دو خودرو اختلاف قیمت چشمگیر بیش از یک میلیارد تومانی وجود خواهد داشت. به‌طورکلی، دایون Y7 با قوای محرکهٔ نسبتاً باکیفیت و کشش مناسب اما کیفیت نازل دیگر قسمت‌ها مثل متریال داخلی و خدمات ضعیف شرکت عرضه‌کننده، در حال حاضر تنها شاسی‌بلند شاسی مستقل صفرکیلومتر زیر دو میلیارد تومان بازار کشورمان محسوب می‌شود و کسانی که خواهان توانایی‌های آفرود در یک شاسی‌بلند نو هستند انتخابی جز این نخواهند داشت. از سوی دیگر، ترا هنوز به بازار عرضه نشده و شرایط قیمتی آن مشخص نیست اما قطعاً یکی از گران‌ترین خودروهای مونتاژی بازار خواهد بود و انتظار کیفیت یک نیسان اصیل را هم نمی‌توان از آن داشت؛ بنابراین، اساساً انتخاب از بین بد و بدتر خواهد بود و با توجه به قیمت به‌مراتب ارزان‌تر، دایون Y7 ارزش خرید بیشتری خواهد داشت.