راهکارهای نجات بازار خودرو ایران در صورت قطع همکاری با چین
افزایش فشار تحریمها و افشای مسیرهای همکاری خودروسازان چینی با ایران، زنگ خطر جدیدی برای بازار خودرو به صدا درآورده است. در صورت قطع همکاری، سرنوشت هزاران خریدار و میلیونها خودروی چینی در کشور چه خواهد شد؟
مونتاژ خودروهای چینی در ایران در ظاهر رونق گرفته، اما در واقع با مجموعهای از چالشهای پیچیده و پرریسک همراه است. تحریمهای گسترده بینالمللی علیه ایران باعث شده انتقال پول، فناوری و قطعات با دشواریهای فراوانی مواجه شود. از همین رو، بسیاری از شرکتهای مونتاژکننده داخلی و شرکای چینی آنها به دنبال روشهایی برای دور زدن تحریمها و کاهش ریسک همکاری هستند.
مسیرهای پرریسک همکاری
در سالهای اخیر، خودروسازان و مونتاژکنندگان داخلی برای ادامه فعالیت، چند مسیر متفاوت را انتخاب کردهاند:
- برندسازی مجدد (Rebranding): برخی شرکتها با ایجاد برندهای داخلی، محصولات چینی را با نامی متفاوت عرضه میکنند تا ردی از همکاری مستقیم با چین باقی نماند.
- همکاری با برندهای کمترشناختهشده: گروهی دیگر به سراغ برندهای کوچکتر و گمنام چینی رفتهاند که تحریمهای غرب برایشان اهمیتی ندارد.
- تهاتر به جای تبادل مالی: برخی شرکتها با مبادله کالا به جای ارز نقدی، سعی در مخفیکردن مسیرهای پرداخت دارند.
- استفاده از واسطههای چندلایه: برخی همکاریها از طریق شرکتهای واسطه در کشورهای ثالث انجام میشود تا ارتباط مستقیم میان شرکت ایرانی و طرف چینی پنهان بماند.
اما این روشها نیز در برابر موج جدید تحریمها و سازوکار موسوم به مکانیسم ماشه آسیبپذیر هستند. گزارشهای اخیر بلومبرگ و والاستریت ژورنال درباره نحوه همکاری برخی خودروسازان چینی با ایران، نشاندهنده افزایش ریسک افشای این روابط و احتمال قطع ارتباط در آینده نزدیک است.
سناریوی نگرانکننده: ترک بازار ایران
در چنین شرایطی، احتمال خروج شرکتهای چینی از بازار ایران و توقف کامل ارسال قطعات و فناوری بسیار بالاست. اما پرسش اساسی اینجاست که در صورت وقوع این سناریو، سرنوشت هزاران خریدار خودروهای مونتاژی در طرحهای فروش و پیشفروش چه خواهد شد؟ و تکلیف خدمات پس از فروش میلیونها خودروی چینی موجود در کشور چیست؟
طبیعی است که در چنین شرایطی، دولت باید برنامهریزی دقیقی برای پیشگیری از بحران انجام دهد. با این حال، نقش شرکتهای مونتاژکننده نیز حیاتی است و نباید منتظر وقوع فاجعه بمانند. پدال در ادامه سه راهکار عملی برای کاهش آسیبهای احتمالی ارائه میدهد.
سه راهکار فوری برای مدیریت بحران
۱. دپوی قطعات CKD برای خودروهای فروختهشده
اولین و مهمترین اقدام، تأمین و واردات کامل بستههای CKD و قطعات مربوط به خودروهای فروختهشده است. شرکتها باید بهاندازه تعهدات خود، قطعات را پیشاپیش وارد و ذخیره کنند تا در صورت توقف همکاری با شرکت اصلی، بتوانند خودروهای مشتریان را تکمیل و تحویل دهند.
۲. ذخیره گسترده قطعات یدکی
تأمین قطعات یدکی خودروهای در حال تردد باید در اولویت باشد. هر خودرویی که به دلیل نبود یک قطعه ساده از کار بیفتد، به سرمایهای راکد و زیانده تبدیل میشود. ازاینرو، دپوی قطعات مصرفی و یدکی بیش از نیاز فعلی بازار اقدامی حیاتی برای حفظ آرامش بازار و رضایت مشتریان است.
۳. جایگزینی واردات کامل خودرو بهجای مونتاژ
در صورت قطع ارتباط مستقیم با چین، دولت باید مسیر واردات خودروهای کامل (CBU) را باز کند. این اقدام، شوک کمبود عرضه را مهار کرده و مانع جهش دوباره قیمتها خواهد شد. تسهیل واردات غیرمستقیم، بهویژه از مسیر ایرانیان خارج از کشور و با ارزهای غیربانکی، میتواند جایگزینی موقت اما مؤثر برای حفظ تعادل بازار باشد.
چشمانداز پیشرو
تجربه سالهای قبل از برجام نشان داده که بیتدبیری در چنین مواقعی میتواند بازار خودرو را به مرز فروپاشی بکشاند. بنابراین، دولت و شرکتها باید از هماکنون آماده بدترین سناریو باشند تا از تکرار بحرانهای گذشته جلوگیری شود.
امید است در آیندهای نزدیک، تحریمها کاهش یافته و همکاریهای صنعتی بدون ریسک و با شفافیت کامل از سر گرفته شود؛ تا بازار خودرو ایران، بهجای نگرانی و التهاب، شاهد آرامش و عرضه خودروهای مدرن با قیمتهای منطقی برای مردم باشد.