صنعت خودروی چین چگونه از مرحله کپی کاری به جایگاه امروزی رسید؟
فرانک استفنسون که یکی از مشهورترین طراحان دنیای خودروست در جدیدترین ویدئوی خود ما را به گذشتههای نه چندان دور صنعت خودروی چین میبرد.
استفنسون برای نشان دادن بحران هویتی که بازار خودروی چین در اوایل قرن 21 گریبان گیرش بود نگاهی به برخی خودروهای چینی داشته است که کپی محض از نمونههای مشهور غربی بودهاند.
برای مثال شوانگوان SCEO را در نظر بگیرید که کپی کاملی از بی ام و X5 طراحی شده توسط خود استفنسون است. او حتی به سختی میتواند تمایزی بین دو خودرو قائل شود و اظهار میدارد تنها تفاوتها به چراغها و جلوپنجره مربوط میشود.
اما نکته جالب این است که علیرغم تفکراتی که وجود دارد مشتریان چینی خیلی طرفدار طراحیهای کپی شده نیستند و همین امر باعث شده است برخی خودروسازان به خاطر فروش پایین ورشکست شوند.
مشتریان به دنبال یک طراحی اصیل بودهاند اما این امر تا سال 2008 محقق نشد. در آن سال بود که چری سدان A3 با طراحی شرکت پینین فارینا را معرفی کرد و سرانجام خریداران به آن روی خوش نشان دادند. به خاطر طراحی ناشناسی که A3 داشت شاهد فروش خوب آن بودیم و از اینجا به بعد صنعت خودروی چین متحول شد.
در عصر مدرن کنونی خودروسازانی همچون BYD توانستهاند با ارائه محصولاتی که طراحی منحصربهفرد دارند خودشان را از دیگران جدا کنند. شرکتهای دیگری همچون هونگچی طراحان مشهوری همچون گیلز تیلور از رولزرویس و والتر دا سیلوا از فولکسواگن را استخدام کردهاند.
البته صنعت خودروی چین فقط در بخش طراحی متحول نشده است بلکه در بحث مهندسی نیز تحولات زیادی رخ داده است. برای مقال خودروی چینی Nio EP9 را در نظر بگیرید که فعلاً رکورد سریعترین خودروی نوربرگ رینگ با زمان 6 دقیقه و 45.9 ثانیه را در اختیار دارد.
شاید جالبترین خودرو بین تمامی محصولات چینی وولینگ مینی الکتریکی باشد که حدود 4500 دلار قیمت دارد و پرفروشتر از تسلا مدل 3 ظاهر شده است.
استفنسون ویدئوی خود را با اشاره به این جمله به پایان میرساند که تجربه کردن چنین تحولی در کل صنعت خودرو و رسیدن از طراحیهای کپی شده به برندهایی جهانی امری باورنکردنی است.