رویارویی فورد موستانگ GTD و پورشه 911 GT3 RS، نبرد جسارت و تجربه

موستانگ و ۹۱۱ هرگز رقبای مستقیم یکدیگر نیستند اما به لطف قوانین تعادل عملکرد که سازمان‌های مسابقه‌ای برای ایجاد رقابت منصفانه بین خودروهای متفاوت اعمال می‌کنند، این دو در کلاس GTD Pro سری IMSA امسال حسابی به جان هم افتادند. پس از برد اول موستانگ در مسابقه ۲۴ ساعته دیتونا در ژانویه، این دو در طول فصل بارها در صدر جدول جابه‌جا شدند. چند سال عقب‌تر اما زمانی که طراحان فورد در حال شکل دادن به مدل‌های اولیهٔ موستانگ GT3 مسابقه‌ای بودند، جیم فارلی، مدیرعامل فورد نگاهی به مدل انداخت و دستور داد نسخه خیابانی آن بدون محدودیت‌های مسابقه‌ای ساخته شود.

مهندسان فورد عناصر آیرودینامیک فعال (ممنوع در مسابقات) را اضافه و تعلیق عقب پوشراد را نصب کردند. سپس تقریباً کل بدنه را با فیبر کربن پوشاندند و از خریداران درخواست حداقل ۳۲۷,۹۶۰ دلار را کردند درحالی‌که نمونه آزمایشی ما با پکیج پرفورمنس ۴۰ هزار دلاری شامل بال عقب فعال، فلپ‌های زیر بدنه جلو، باله‌های جلو، کاهش عایق صوتی و رینگ‌های منیزیمی، حدود ۳۷۰ هزار دلار قیمت دارد. این مبلغ برای یک موستانگ واقعاً زیاد است.

پورشه 911 GT3 RS نیازی به معرفی ندارد. درحالی‌که موستانگ انگار از آسمان افتاده، پورشه دهه‌هاست در این عرصه تجربه دارد. نسخهٔ فعلی با آیرودینامیک فعال و بدنه فیبر کربن، افراطی‌ترین مدل تاریخ GT3 RS است اما فقط ۵۲۵ اسب بخار قدرت دارد که حدود ۳۰۰ اسب بخار کمتر از ۸۱۵ اسب موستانگ است ولی حتماً باید به نسبت قدرت به وزن توجه داشته باشد. ۹۱۱ هرچند ذاتاً خودروی گرانی است اما در قیاس با موستانگ ارزان به‌حساب می‌آید. قیمت این خودرو از ۲۵۳,۶۹۵ دلار شروع می‌شود اما با پکیج وایساخ ۳۴,۷۳۰ دلاری شامل قطعات فیبر کربن، آنتی‌رول بارها و پنل‌های زیر بدنه فیبر کربن و رینگ‌های منیزیمی می‌شود همراه با ترمزهای کربن سرامیکی ۱۰,۴۸۰ دلاری و سیستم ضروری بالابر محور جلو ۳,۸۰۰ دلاری، این نمونه ۳۱۵,۷۷۵ دلار قیمت دارد.

درها، ستون‌های A و ساختار بیرونی سقف تنها پنل‌های خارجی هستند که در GTD با موستانگ‌های معمولی یکسان هستند و بقیه همه فیبر کربنی است، حتی رکاب‌ها و سپرها. 911 GT3 RS اما حتی یک پنل بدنه مشترک با ۹۱۱ معمولی ندارد. هر دو خودرو فضای بار را برای خنک‌کاری قربانی کرده‌اند و هردو کاملاً دیوانه‌وار به نظر می‌رسند اما زوایا و جزئیات ناخوشایندی هم دارند مثل دریچه‌های گلگیر جلو که زیادی جلب‌توجه می‌کنند در فورد و دیفیوزری که انگار به‌خوبی در سپر عقب ادغام نشده در پورشه. GT3 RS حتی از ۹۱۱ توربو هم عریض‌تر است اما در کنار GTD که بیش از ۱۵۲ میلی‌متر عریض‌تر از پورشه و حتی موستانگ GT است، لاغر و نحیف به نظر می‌رسد.

بهتر است زمانی که موستانگ GTD متوقف است، از پنجرهٔ پلی کربنات، سیستم تعلیق پوشراد عقب را تماشا کنید زیرا وقتی نگاهتان به جلو باشد، کابین این فورد ۳۷۰ هزار دلاری تقریباً با موستانگ اکوبوست که کمتر از یک‌دهم قیمت دارد، یکسان است. هرچند تریم فیبر کربن روی داشبورد دارد و با ۱۰ هزار دلار می‌توان پدال‌های تعویض دنده را تیتانیومی کرد اما بقیه چیزها تا ستون B، کاملاً استاندارد موستانگ است که در برابر حتی ۹۱۱ معمولی چندان قابل‌قبول نیست. صندلی‌های ریکارو GTD هم حمایت 911 GT3 RS را ندارند که خودروهایی در این سطح موضوع مهمی است اما در عوض راحتی بسیار بیشتری دارند.

فورد ادعا می‌کند GTD در سرعت ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت داون‌فورس بیشتری از GT3 RS تولید می‌کند درحالی‌که پورشه در سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت ۴۰۶ کیلوگرم و در حداکثر سرعت محدودشده روی ۲۸۵ کیلومتر بر ساعت، ۸۶۰ کیلوگرم داون‌فورس تولید می‌کند. این در حالی است که موستانگ نزدیک به ۵۴۴ کیلوگرم سنگین‌تر از ۹۱۱ است و حتی ۱۵۶ کیلوگرم از GT500 قبلی وزن بیشتری دارد. فورد عرض بیشتر، تعلیق عقب پیچیده و سیستم روغن‌کاری کارتل خشک ۱۴.۷ لیتری موتور سوپرشارژر ۵.۲ لیتری V8 را دلیل وزن اضافه می‌داند.

توزیع وزن GTD نسبت به GT500 قبلی بسیار بهتر شده است و درحالی‌که در شلبی ۵۶.۶ درصد وزن روی چرخ‌های جلو قرار داشت، این رقم در GTD تنها ۵۰.۳ درصد است. این مهم به لطف انتقال گیربکس به عقب حاصل شده است. فورد همچنین وزن سنگین موستانگ را با کفش‌های بزرگ مهار می‌کند. لاستیک‌های میشلن پایلوت اسپرت کاپ 2R در عقب سایز ۳۴۵ دارند و حتی لاستیک‌های جلو با سایز ۳۲۵ از لاستیک‌های فراری ۲۹۶ GTB به میزان ۲۰ میلی‌متر عریض‌تر هستند.

برنده اینکه هندلینگ و موتور 911 GT3 RS فراتر از هر خودروی دیگری است، با توجه به دهه‌ها پالایش این مفهوم توسط پورشه، تعجب‌آور نیست اما اینکه فورد در اولین تلاش، چیزی به این فوق‌العاده، توانمند و قابل‌کنترل مثل موستانگ GTD از صفر خلق کند، بدون شک دستاورد بزرگ‌تری است؛ بنابراین، رقابت بسیار نزدیک بود اما اگر فقط یکی از این خودروها را می‌توانستیم داشته باشیم، ۹۱۱ را انتخاب می‌کردیم.

منبع: Car & Driver