دوئل غول‌های برقی آلمانی: آسایش مرسدس یا هیجان ب‌ام‌و؟

جاده‌های پرپیچ‌وخم کوه‌های آلپ باواریا. جایی که دهه‌هاست صحنه‌ی نمایش قدرت و مهندسی سدان‌های آلمانی بوده است. اما این بار، صدای غرش موتورهای بنزینی جای خود را به سکوتی وهم‌آلود و آینده‌نگرانه داده است. دو رقیب دیرینه، مرسدس‌بنز و ب‌ام‌و، با دو سرباز جدید وارد این میدان شده‌اند: مرسدس EQE، نمادی از یک آینده‌ی تمام‌برقی، و ب‌ام‌و i4، تکاملی هوشمندانه از یک فرمول آشنا. نبرد، برقی شده است.

در آزمون مقایسه‌ای که توسط جورج کاچر برای وب‌سایت carmagazine.co.uk انجام شده، این دو خودروی برقی رو در روی هم قرار گرفته‌اند تا مشخص شود کدام‌یک وارث شایسته‌تری برای میراث پرافتخار پیشینیان خود است. این فقط یک مقایسه نیست؛ بلکه رویارویی دو فلسفه‌ی متفاوت در ساخت خودرو است.

مرسدس با EQE دست به یک قمار بزرگ زده است. این خودرو بر پایه‌ی پلتفرم اختصاصی خودروهای برقی EVA2 ساخته شده و هیچ نسبتی با کلاس E بنزینی ندارد. طراحی آیرودینامیک و کابین وسیع آن فریاد می‌زند که «من از آینده آمده‌ام». فضای داخلی آن‌قدر جادار است که سرنشینان عقب در آن گم می‌شوند، اما همین طراحی رادیکال، ایراداتی هم دارد؛ مانند صندوق عقب با دهانه‌ی کوچک که استفاده از فضای ۴۳۰ لیتری آن را دشوار می‌کند.

در مقابل، ب‌ام‌و i4 راهی محافظه‌کارانه‌تر را انتخاب کرده است. این خودرو در واقع یک سری ۴ گرن کوپه است که با پیشرانه‌ی برقی نسل پنجم ب‌ام‌و تطبیق داده شده. حس آشنای کابین، کنترلر دوست‌داشتنی iDrive و فرمان‌پذیری دقیق، همه به راننده اطمینان می‌دهند که پشت فرمان یک ب‌ام‌و واقعی نشسته است. صندوق عقب هاچ‌بک آن با حجم ۴۷۰ لیتر، کاربردی‌تر از مرسدس است، اما فضای پای سرنشینان عقب، به‌خصوص پشت یک راننده‌ی قدبلند، تقریبا وجود ندارد.

با وجود اینکه ب‌ام‌و i4 با قدرت ۳۳۵ اسب بخار، روی کاغذ از مرسدس EQE با ۲۸۸ اسب بخار قوی‌تر و در شتاب‌گیری اولیه نیز سریع‌تر است (۵.۷ ثانیه در برابر ۶.۴ ثانیه)، اما داستان در جاده‌های خیس آلپ کاملا متفاوت روایت می‌شود. در کمال شگفتی، این مرسدس سنگین‌تر (۲۳۵۵ کیلوگرم در برابر ۲۱۲۵ کیلوگرم) است که کنترل‌پذیری بهتر و بازیگوشی لذت‌بخش‌تری در شرایط لغزنده از خود نشان می‌دهد. گشتاور عظیم آن راحت‌تر کنترل می‌شود و رفتارش در مرز لغزش، قابل پیش‌بینی‌تر است.

ب‌ام‌و اما ذات اسپرت خود را حفظ کرده؛ دقیق، سریع و درگیرکننده است، اما راننده را بیشتر به چالش می‌کشد. در جاده‌های خشک و پرپیچ‌وخم، i4 خودروی سریع‌تری است، اما EQE مجهز به سیستم تعلیق بادی و فرمان‌پذیری چرخ‌های عقب، باوقارتر و با حرکاتی شبیه به یک والس نرم، مسیر را طی می‌کند و حس اطمینان بیشتری به راننده می‌دهد.

با تمام تفاوت‌ها، این دو رقیب در دو نقطه ضعف بزرگ مشترک هستند. اول، برد حرکتی در دنیای واقعی. اعداد رسمی WLTP ارقامی نزدیک به ۶۰۰ کیلومتر را وعده می‌دهند، اما در این آزمون سخت، هر دو خودرو پس از طی حدود ۴۰۰ کیلومتر به انتهای شارژ خود رسیدند. این رقم برای استفاده روزمره کافی است، اما برای سفرهای طولانی در مناطقی با زیرساخت شارژ ضعیف، یک محدودیت جدی به شمار می‌رود.

دومین و شاید عجیب‌ترین ضعف، حس ترمزها بود. ترمزهای ب‌ام‌و در سرعت‌های پایین بیش از حد حساس و «چنگ‌انداز» هستند، در حالی که پدال ترمز مرسدس سنگین و بی‌روح احساس می‌شود و برای گرفتن پاسخ مناسب، به فشار زیادی نیاز دارد. این یک یادآوری تلخ است که حتی بزرگ‌ترین خودروسازان جهان نیز هنوز در حال یادگیری الفبای ساخت یک خودروی برقی بی‌نقص هستند.

در نهایت، انتخاب بین این دو، انتخاب بین دو جهان‌بینی است. مرسدس EQE یک خودروی برقی پیشرفته، جادار، بی‌نهایت راحت و مدرن است که شما را به آینده پرتاب می‌کند. این خودرو برای کسانی است که آسایش، سکوت و حس پرستیژ را در اولویت قرار می‌دهند.

ب‌ام‌و i4 اما برای کسانی ساخته شده که هنوز به هیجان رانندگی وفادارند. این خودرو ارزان‌تر، چابک‌تر و اسپرت‌تر است و حس آشنای یک سدان کلاسیک آلمانی را با مزایای پیشرانه‌ی برقی ترکیب می‌کند. با وجود ایراداتش، راهی هوشمندانه برای ورود به دنیای برقی‌هاست، بدون آنکه از هویت اصلی برند فاصله بگیرد.

نتیجه؟ یک تساوی افتخارآمیز. هیچ‌کدام برنده مطلق نیستند، زیرا هر یک به بخش متفاوتی از بازار و سلیقه‌ای متفاوت پاسخ می‌دهند. خبر خوب این است که نبرد افسانه‌ای مرسدس و ب‌ام‌و، در عصر جدید هم با تمام قوا ادامه دارد و این مصرف‌کنندگان هستند که از این رقابت سود می‌برند.

شما کدام را انتخاب می‌کنید؟ مرسدس آینده‌نگر یا ب‌ام‌و اسپرت؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.