ده طراحی برتر استودیوی برتونه

متاسفانه خانه طراحی برتونه (Bertone) در ايتاليا به دليل ناتوانی در پرداخت بدهی‌های خود تعطیل شده است. تاریخ «برتونه»، تعدادی از بهترین طراحی‌های دنیای اتومبیل را در خود جای داده است؛ مدل هایی مانند میورا و کانتاچ از لامبورگینی. بیایید نگاهی داشته باشیم به ۱۰ نمونه از بهترین طراحی‌های این کمپانی.

يکی از بهترین طراحی‌های خانه طراحی برتونه. این طرح اولیه که در سال ۱۹۷۰ توسط مارچلو گاندینی ارائه شد، سنگ بنای طراحی لانچیا استراتوس اسپرت شد که سال بعد معرفی گردید. نمای این خودرو به شکلی است که انگار برای طراحی آن، از یک ورقه فولادی الهام گرفته شده است.

شخص جورجتو جیوجیارو این مدل را طراحی کرده است. استون مارتین برتونه «جت» یکی از ستاره‌های نمایشگاه اتومبیل ژنو ۱۹۶۱ بوده است. بدنه این مدل بر روی آخرین شاسی DB4 GT قرار گرفته است و برخلاف DB4 های دیگر، بدنه‌ی آن به جای آلومینیوم، از فولاد ساخته شده است.

لامبورگینی LP500 اولین نمونه از طراحی مدل کانتاچ بود. بعد از نمایش عالی در نمایشگاه اتومبیل ژنو ۱۹۷۱، تبدیل به یکی از خودروهای نمادین با طراحی عجیب تا آن زمان شد و تا مدت‌ها نظر علاقه‌مندان دنیای خودرو را به خود جلب کرد و بر روی دیوار بسیاری از اتاق‌ها جای گرفت.

برتونه Z.E.R. مدل ۱۹۹۴ یک خودروی بدون آلودگی زیست‌محیطی بود و توانست رکورد مسیر طی‌شده در یک ساعت را به اندازه ۱۹۹/۸۲ کیلومتر را به نام خود ثبت کند. همچنین با عبور از مرز سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت (۳۰۳/۹۷۷ کیلومتر بر ساعت) یک رکورد جهانی برای خودروهای الکتریکی ثبت کرد.

سال ۱۹۷۰، سالی رؤیایی برای صنعت خودرو بوده است. یکی از دلایل این موضوع، تولید نمونه اولیه آلفا رومئو مونترال بود که سه سال بعد در مونترال به نمایش گذاشته شد. در این مدل، موتور ۲/۶ لیتری V8 به دور موتور ۷۰۰۰ می‌رسید که همان موتوری بود که در مدل تیپو ۳۳ استرادال استفاده شده بود. در طراحی این خودرو نیز جزئیاتی فوق‌العاد وارد شده بود؛ از جمله دریچه‌های ستون عقب خودرو و مجرای NACA بر روی کاپوت.

قدرت اتومبیل‌های امریکایی با ظرافت طراحی اروپایی در ایزو گریفیوی برتونه ترکیب شده بودند. طراحی زیبا و خطوط ایتالیایی بدن با یک موتور جمع و جور شورولت V8 همراه شدند تا این خودرو علاوه بر جنبه هنرمندانه، دارای قدرت و صلابت نیز باشد.

طراحی لانچیا استراتوس، در واقع طرحی بود که از آینده می‌آمد؛ ولی در عین‌حال، اصالت دهه ۷۰ میلادی را در خود داشت. پیشرانه این مدل، موتور دینو V6 فراری بود و برای مسابقه طراحی شده بود؛ از شیشه جلو، بیشترین میدان دید را داشت و برای درها، محل قرارگیری کلاه‌ایمنی درنظر گرفته شده بود. این خودرو با پیروزی در مسابقات، افسانه‌ی خود را تکمیل می‌کرد.

نوچیو برتونه، نمی‌خواست فراری‌ای را براند که کسی دیگر آن را طراحی کرده باشد. بنابراین در خانه‌ی طراحی خودش، یک طراحی جدید برای بدنه فراری ارائه کرد. نتیجه این کار، یک خودروی بی‌نظیر بود که تا کنون نیز زیبایی خود را دارد. طراحی پیشگام این مدل، نقطه‌ی شروعی برای خودروهای مسابقه فِراری در سال‌های بعدی بود. این طراحی، اساس مدل‌هایی مانند DB4 جت بود که در ابتدا معرفی شد.

X1/9 با دو صندلی که توسط برتونه طراحی شده بود، تبدیل به یکی از شگفت‌انگیز‌ترین خودروهای زمان خود شد؛ طراحی گُوه‌ای، سقف تارگا، سقفی که می‌توانست جمع شود و در پشت صندلی‌ها قرار گیرد، و بسیاری از عناصر طراحی دیگر. حضور این مدل در بازار، بسیار پایدار بود و از سال ۱۹۷۲، ۱۷ سال به طول انجامید. ابتدا به عنوان یک فیات و پس از رفتن فیات از امریکا، به عنوان یک برتونه با برند «برتونه» در بازار حضور داشت. جنبه‌هایی از طراحی این مدل در لانچیا استراتوس استفاده شد.

آلفا رومئو کارابو مدل ۱۹۶۸ مانند استراتوس زیرو کانسپت برای معرفی خود، دو سال صبر کرد و با طراحی گوه‌مانند خود هم اصالت دهه ۷۰ میلادی را در خود داشت و هم به سمت دهه ۸۰ میلادی حرکت کرده بود. این مدل، که بر اساس آلفا تیپو ۳۳ استرادال ساخته شده بود، دارای درهای قیچی‌وار و جزئیاتی بی‌نظیر و زیبا در طراحی خود بود.